با عالمگیر شدن بیماری کووید-19، جهان شاهد حملات جدیدی از میکروارگانیسم ها بود. در این پاندمی میلیون ها نفر به این ویروس مبتلا و یا جان باختند. تبعات حاصل از این فاجعه انسانی، بر زندگی روزمره مردم نیز تأثیر گذارده و عرصه های بهداشتی، اقتصادی، اجتماعی، آموزشی، سیاسی و ارتباطی نیز دچار دگرگونی شدند. به منظور کاهش تبعات این حادثه بزرگ از سوی سازمان بهداشت جهانی رعایت فاصله گذاری اجتماعی، قرنطینه و رعایت پروتکل های بهداشتی در دستور کار قرار گرفت. در شرایط پیش آمده نظام های آموزشی و پژوهشی دانشگاه ها نیز مستثنی نبودند و با توجه به دستورالعمل های متولیان سلامت آموزش های مجازی و از راه دور را جایگزین نموده و مجامع علمی نیز از طریق وبینارها و ویدئوکنفرانس ها برگزار می گردند. بکارگیری این روش ها دارای نقاط قوت و ضعفی می باشد که نیاز به بررسی بیشتر دارند. پاندمی کووید-19 فرصتی را بوجود آورد تا دانشگاه ها با تلفیق آموخته های بدست آمده در این پاندمی و برطرف کردن نقاط ضعف در آموزش و پژوهش، نگرشی متفاوت را در جهت رویارویی با چنین حوادثی تجربه کنند.