فیزیولوژی و تکوین جانوری (علوم زیستی)
سال:1400 | دوره:14 | شماره:3 (پیاپی 54) |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: اهمیت مطالعه هیستوفیزیولوژیکی و هیستوشیمیایی رحم، سرویکس و واژن در پستانداران به جهت بررسی های آسیب شناسی این ارگان ها در بیماری های عفونی، متابولیکی و درمان ناباروری می باشد. این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های هیستوفیزیولوژیکی و هیستوشیمیایی اندام های فوق در خوکچه هندی انجام شد. روش کار: تعداد 5 عدد خوکچه هندی ماده و بالغ با میانگین وزنی 800 گرم از مرکز پرورش حیوانات آزمایشگاهی تهیه و بعد از نمونه برداری از تخمدان، رحم، سرویکس و واژن، نمونه ها با روش های H&E، PAS و ALB رنگ آمیزی شده و با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرارگرفت. یافته ها: شاخ و بدنه رحم در نمای کلی دارای 3 لایه آندومتر، میومتر و پری متریوم است. بافت پوششی آندومتر در شاخ رحم شامل سلول های مکعبی ساده و در بدنه رحم شامل سلول های مکعبی تا استوانه ای ساده میباشد. آندومتر دارای غدد توبولار پیچخورده فراوانی است. در بدنه و شاخ رحم میومتر از خارج به داخل دارای دو لایه عضله صاف طولی و حلقوی است. مخاط سرویکس از نوع استوانه ای ساده، دارای سه نوع چین خوردگی اولیه، ثانویه و ثالثیه می باشد. در بین سلول های استوانه ای تعداد زیادی سلول های جامی شکل ترشح کننده موکوس دیده می شود. اپی تلیوم واژن سنگفرشی مطبق غیرشاخی است. در لایه مخاطی واژن هیچ گونه غده ای مشاهده نشد. نتیجهگیری: نتایج حاصل نشان می دهد که ساختمان آناتومیکی و بافتی رحم، سرویکس و واژن خوکچه هندی با وجود تفاوت های جزئی، تشابه زیادی با سایر پستانداران دارد.

زمینه و هدف: زهر عقرب در مواردی باعث تولید سیتوکین های پیش التهابی از جمله اینترلوکین-2 به عنوان واسطه سندرم پاسخ التهابی سیستمیک می شود. از سوی دیگر سیکلوسپورین خواص مهار سیتوکین به خصوص اینترلوکین-2 را دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی و شناخت مداخله دارویی جهت کنترل و درمان آسیب هیستوپاتولوژیکی بافت کبد ناشی از مکانیسم های آسیب زای التهاب عقرب گزیدگی با تزریق سیکلوسپورین و زهر عقرب Odontobuthus doriae انجام گرفته است. روش کار: این مطالعه در موسسه سرم و واکسن سازی رازی کرج انجام صورت گرفت. در این تحقیق موش های سوری نر در 5 گروه ده تایی؛ گروه اول سرم فیزیولوژی، گروه دوم فقط یک دُز زیر حد کشندگی از زهر و گروه های 3، 4 و 5 علاوه بر یک دُز زیر حد کشندگی زهر، سیکلوسپورین را به ترتیب در دُزهای 10، 20 و 30 میلی گرم/کیلوگرم/ روز دریافت کردند. تعیین سطوح اینترلوکین-2، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز سرمی و نیز تغییرات بافتی کبد با نمونه برداری از بافت کبد انجام شد. یافته ها: تزریق زهر باعث افزایش مقادیر اینترلوکین-2(05/0 ≥ P)، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز سرم و درمان با سیکلوسپورین کاهش معنی دار سطح اینترلوکین-2 (05/0 ≥ P) و آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز را نشان داد. مطالعات بافت شناسی بهبود آسیب های اِدم، خون ریزی و پرخونی بافت کبد را در گروه ها پس از تزریق سیکلوسپورین در مقایسه با گروه دریافت کننده زهر نشان داد. نتیجه گیری: درمان با سیکلوسپورین موجب کاهش قابل توجه اثرات زهر عقرب بر روی مقدار اینترلوکین-2 و هم چنین مقادیر آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آسیب بافت کبدی می گردد.

زمینه و هدف: تریپانوزوموز ناشی از Trypanosoma evansi موجب عفونت در پستانداران اهلی و هم چنین انسان می گردد. درمان تریپانوزوموز دارای محدودیت هایی از جمله مقاومت به دارو های شیمیایی می باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثرات عصاره های هیدرو الکلی دانه های چریش و زیتون تلخ در برابر عامل مقاوم این بیماری در کبد موش های آلوده به Trypanosoma evansi است. روش کار: پس از جمع آوری و شناسایی گیاهان چریش و زیتون تلخ، به روش پرکوله از دانه های آن ها عصاره هیدروالکلی تهیه و پس از تغلیظ 100 تا 500 میلی گرم بر کیلو گرم وزن موش به صورت صفاقی به موش های صحرایی نر آلوده شده با 107×3 Trypanosoma evansi به مدت 60 روز تزریق گردید. برای تعیین تعداد پارازیت از روش روتین استفاده شد. آزمایشات آسیب شناسی بافتی کبد بعد از رنگ آمیزی هماتوکسیلن وائوزین انجام و ارزیابی آماری با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس ANOVAو با استفاده از نرم افزار Prism انجام گرفت و حد خطای05/0 p< به عنوان اختلاف معنی دار پذیرفته شد. یافته ها: عصاره دانه چریش و زیتون تلخ هر دو موجب کاهش تعداد انگل شده ودر مقایسه بین دو عصاره میزان اثر کاهشی زیتون تلخ نسبت به چریش بیشتر بوده است(05/0 p< ). تغییرات احتقان، انحطاط چربی، واکوئولار انحطاط، نکروز و نفوذ سلولی در کبد گروه کنترل مثبت نسبت به گروه های تیمار شده بیشتر بود. نتیجه گیری: استفاده از عصاره های هیدرو الکلی دانه های چریش و زیتون تلخ در مقدار معین داروی گیاهی موثر در بیماری تریپانوزوموز(سوررا) می شود.

زمینه و هدف: یکی از بزرگ ترین تهدیداتی که صنعت آبزی پروری با آن مواجه است، بیماری های عفونی باکتریایی و استفاده از آنتی بیوتیک ها است. فاژدرمانی یک جایگزین قابل اعتماد برای آنتی بیوتیک ها برای غیرفعال کردن باکتری به عنوان عوامل اصلی بیماری زا در صنعت آبزی پروری می باشد. هدف از تحقیق حاضر غربالگری گونه های ویبریو در سواحل استان بوشهر و کنترل این عامل بیماری زای میگو با استفاده از فاژ بود. روش کار: جهت انجام این مطالعه آب در سال 1398 و از مناطق نزدیک به سواحل استان بوشهر نمونه برداری شد. باکتری های عامل ویبریوزیس با استفاده از آزمایش های بیوشیمیایی و توالی یابی مولکولی تعیین شد. انتخاب باکتری هدف با توجه به نتایج پروفایل آنتی بیوگرام باکتری های غالب و پاتوژن ها انجام گردید. جهت تعیین تیتر فاژ محیط کشت TCBS به کار برده شد و شمارش پلاگ ها 24 ساعت پس از گرمخانه گذاری در دمای 30 درجه سانتی گراد انجام گرفت. یافته ها: از آب های آلوده به فاضلاب بوشهر، 5 باکتری(Vibrio alginolyticus strain SeqID، Vibrio xuii strain Z-03Phage، Vibrio alginolyticus SZ/10 gene، Vibrio rotiferianus strain SRPR-Phage، Vibrio harveyi strain Z05) جداسازی شد. با توجه به نتایج تعیین پروفایل آنتی بیوگرام، قطر هاله ی عدم رشد و آزمون بیوشیمایی باکتری گونه های مورد مطالعه، باکتری Vibrio alginolyticus strain SeqID به عنوان گونه ی باکتری غالب انتخاب شد. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز مولکولی 16srDNA سویه جداسازی شده باکتری با 100% شباهت با باکتری ویبریو آلجینولایتیکوس بود، براساس نتایج دامنه میزبانی، فاژ Vibrio alginolyticus strain Samira Phage قادر به تشکیل پلاگ بود. نتیجه گیری: باکتریوفاژ Vibrio alginolyticus strain Samira Phage جداسازی شده اثر باکتری کشی با دامنه ای وسیع در برابر باکتری های ویبریوی شناسایی شده از سواحل بوشهر داشت که نشان می دهد این باکتریوفاژ می تواند کاندیدی مناسبی برای استفاده در فاژ درمانی بر علیه بیماری ویبریوز باشد.

زمینه و هدف: افزایش دمای هوا و خشک شدن مراتع حیوانات را دچار تنش آبی و تغذیه ای می کند. در این پژوهش ژن های کنترل کننده مقاومت در گوسفندان دورگ و بومی مورد بررسی قرارگرفت. روش کار: در این تحقیق از ده بره ی نر آمیخته رومانف و بومی و ده بره نر خالص بومی در 4 تیمار و 5 تکرار در هر گروه استفاده شدکه در دوگروه با محدودیت آبی و بدون محدودیت آبی تقسیم شدند در پایان آزمایش نمونه ها ی بافت کبد از حیوانات کشتار شده جمع آوری و بعد از استخراج RNA و پاکسازی نمونه ها انجام واکنش Real Time PCR توالی و طول قطعه های مورد نظر بررسی قرار گرفت و برای آنالیز آماری از روش آنالیز فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از نرم افزار آماری SAS استفاده گردید. یافته ها: با استخراج ژن ها مشخص گردید میزان بیان ژن های، NRT2, PRKAA1, SIRT3, TFAM, GPX1 در شرایط تنش در گوسفندان بومی نسبت به گوسفندهای آمیخته افزایش داشته است. نتیجه گیری: مطالعات انجام یافته بر روی بیان ژن های، PRKAA1, NRT2, GPX1, TFAM SIRT3در کبد دو گروه گوسفند بومی و دورگ در شرایط تنش و نرمال چنین استنباط شد که در شرایط استرس این چهار گروه ژن با مقابله با اکسیداسیون اکسیداتیو و ذخیره انرژی و جلوگیری از اتلاف انرژی و محافظت از سلول, مقاومت حیوان را در برابر شرایط تنش افزایش می دهند با توجه به سازگاری ژنتیکی گوسفندهای بومی با شرایط بیابانی منطقه, سبب مقاومت بیشتر حیوان در برابر گرما و بیماری می گردد.

زمینه و هدف: اصلاح شیوه زندگی شامل فعالیت بدنی و مصرف مکمل های گیاهی بخش مهمی در سلامت، پیشگیری و درمان چاقی بوده و با کاهش عوارض قلبی عروقی ناشی از چاقی همراه است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی و مکمل سیر بر ساختار بافت قلب در موش های چاق می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی، 25سر رت نر(5سر رت سالم بالغ و 20سر رت نر بالغ چاق نژاد ویستار) به طور تصادفی در پنج گروه کنترل(سالم)، چاق، چاق-سیر، چاق-تمرین هوازی و چاق-سیر-تمرین هوازی قرار گرفتند. گروه های مکمل طی دوره مداخله مکمل سیر را به میزان 250میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ روزانه دریافت کردند. تمرین هوازی روی تردمیل، 5 روز در هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. پس از بیهوشی، کالبد شکافی انجام و بافت قلب برداشته و ﻣ ﺘ ﻐ ﻴ ﺮ ﻫ ﺎ ی ﻣ ﻮ رد ارزﻳ ﺎ ﺑ ﻲ در ﺑ ﺎ ﻓ ﺖ ﻗ ﻠ ﺐ ﺷ ﺎ ﻣ ﻞ ﺗ ﻐ ﻴ ﻴ ﺮ ات ﺑ ﺎ ﻓ ﺖ ﻗ ﻠ ﺐ ، ﺳ ﻠ ﻮ ل ﻫ ﺎ ی ﻋ ﻀ ﻼ ﻧ ﻲ ، ﻧ ﻜ ﺮ وز، اﻟ ﺘ ﻬ ﺎ ب و ﭘ ﺮ ﺧ ﻮ ﻧ ﻲ بود ﻛ ﻪ ﺷ ﺪ ت و درﺟ ﻪ ﺗ ﻐ ﻴ ﻴ ﺮ ات ﻣ ﺬ ﻛ ﻮ ر ﺑ ﺮ اﺳ ﺎ س ﻣ ﺸ ﺎ ﻫ ﺪ ات ﻣ ﻴ ﻜ ﺮ وﺳ ﻜ ﻮ ﭘ ﻴ ﻚ و ﺗ ﻬ ﻴ ﻪ ﻓ ﺘ ﻮ ﻣ ﻴ ﻜ ﺮ وﮔ ﺮ اف ﺻ ﻮ رت ﮔ ﺮ ﻓ ﺖ . یافته ها: در موش های چاق تغییرات پاتولوژیک بافتی عضله قلب و سلول های قلبی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. تمرین هوازی و مصرف سیر هر کدام به تنهایی موجب کاهش تغییرات پاتولوژیک بافتی عضله قلب و سلول های قلبی بود. هم چنین، تعامل تمرین هوازی و مصرف مکمل سیر با بهبود تغییرات بافتی و سلولی در بافت قلب همراه گشته بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، تمرین هوازی به همراه مکمل سیر احتمالاً می تواند به بهبود تغییرات ساختار بافت قلب طی چاقی کمک کند.

زمینه و هدف: آنزیم ها و جاذب های غذایی از جمله موادی هستند که جهت بهبود وضعیت تغذیه ماهیان در سال های اخیر مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف از این تحقیق به کارگیری بتائین و مولتی آنزیم ناتوزایم در جیره غذایی بر شاخص های رشد(افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی) و بیان ژن هورمون رشد(GH) در ماهی کپور معمولی می باشد. روش کار: بدین منظور 180 قطعه ماهی کپور با میانگین وزنی 5/0± 5/19 گرم به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی حاوی سطوح مختلف 0، 1 و 5/1 درصد بتائین به صورت ترکیبی با سطوح 250، 0و500میلی گرم ناتوزیم بر کیلوگرم غذا تغذیه شدند. در انتهای دوره فاکتورهای رشد بررسی و جهت مطالعه ژنتیکی RNA از بافت مغز استخراج، سنتزcDNA با استفاده از کیت Suprime Script RTase انجام و سنجش بیان ژن مرتبط با رشد GH با استفاده از Real Time PCRانجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش میزان بتایین اختلاف معنی داری در شاخص های افزایش وزن، ضریب رشد ویژه(SGR)و ضریب تبدیل غذایی(FCR) و بیان ژن رشد در تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد(05/0≤ p). اما با بالا رفتن میزان ناتوزیم از 250 به 500 میلی گرم در شرایط بدون بتائین افزایش معنی داری در میزان شاخص های افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و بیان ژن رشد مشاهده شد و همچنین ضریب تبدیل غذایی به طور معنی داری بهبود یافت. شاخص بهترین عملکرد رشد (افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی) و بیان ژن رشد در تیمارهای ترکیبی(500 میلی گرم ناتوزیم و1 و 5/1% بتائین ) بوده است(05/ ≥ 0P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد استفاده از مولتی آنزیم ناتوزایم و بتائین می تواند به واسطه از بین بردن اثر مواد ضد مغذی و جذب ماهی به سمت غذا به بهبود رشد کمک کند.

زمینه و هدف: تمرینات منظم ورزشی احتمال بروز بیمارهای قلبی و عروقی را کاهش می دهد. دراین زمینه انتخاب نوع و شدت تمرین به عنوان الگویی مناسب برای اثرگذاری هر چه بیشتر ضروری می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی فزاینده بر استرس اکسیداتیو ناشی از ایسکمی در قلب موش های صحرایی نر سالم بود. روش کار: در این مطالعه 32سرموش صحرایی دوماهه نژادویستار درمحدوده ی وزنی 20± 220 استفاده شد. موش ها پس از یک هفته سازگاری با محیط جدید، به طورتصادفی به چهارگروه 8 تایی: 1-گروه کنترل 2-گروه ایزوپرترنول3-گروه استقامتی 4-گروه استقامتی+ایزوپرترنول تقسیم شدند. گروه های تمرین استقامتی و تمرین استقامتی+ایزوپرترانول به مدت 8هفته تمرین استقامتی فزاینده اجرا کردند. رت ها ایزوپروترنول (دوز 85 میلی گرم /کیلوگرم ) را به صورت 2 روز متوالی و به صورت درون صفاقی دریافت کردند. سپس فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، کاتالاز و مالون دی آلدئید با استفاده از کیت های اختصاصی اندازه گیری شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، ایسکمی قلبی باعث کاهش معنادار میزان آنزیم های آنتی اکسسیدانی و افزایش پراکسیداسیون لیپیدی نسبت به گروه کنترل و ورزش شد، در حالی که هشت هفته تمرین استقامتی قبل از ایسکمی باعث افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و کاهش مالون دی آلدئید نسبت به گروه ایسکمی گردیده است. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، تمرین استقامتی از طریق کاهش استرس اکسیداتیو می تواند در برابر آسیب های ناشی از ایسکمی اثر درمانی داشته باشد و اختلالات ناشی ازایسکمی قلبی را کاهش می دهد.