مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال:1399 | دوره:27 | شماره:4 (مسلسل 98) |تعداد مقالات:9

سابقه و هدف: ازدیاد پاسخ سلول های T کمکی 22 (T helper 22, Th22)در پاتوژنز دیابت ملیتوس نوع 2 (T2DM) دخیل است. در این مطالعه، فاکتور رونویسی سلول های Th22(AHR) و اینترلوکین 22 (IL-22) در سلول های TCD4+ و نیز تأثیر مصرف خوراکی امپاگلیفلوزین بررسیشد. همچنین همبستگی بین فاکتورهای یادشده و پارامترهای بالینی در بیماران تعیین شد. مواد و روش ها: در این مطالعهمورد-شاهدی 50 بیمار تحت درمان با متفورمین و گلیکلازیدبه دو گروه مساوی دریافت کنندهامپاگلیفلوزین (EMPA+) و غیر دریافت کنندهامپاگلیفلوزین ( EMPA، گروه شاهد) تقسیم شدند. سلول های TCD4+ خون محیطی در روز شروع و 6 ماه بعد از درمان از بیماران جداسازی و میزان بیان ژنی AHR و IL-22با استفاده ازPCRReal-timeو میزان ترشح IL-22 بعد از تحریک با استفاده از تکنیک الایزاسنجیده شد. یافته ها: میزانگلوکز پلاسمای ناشتا و هموگلوبینA1c در گروه EMPA+ پس از دوره درمان با امپاگلیفلوزین در مقایسه با روز شروع کاهش داشت (001/0>P و 04/0=P). کاهش میزان بیان ژنی IL-22 و ترشحIL-22پس از 6 ماه از آغاز درمان با امپاگلیفلوزیندیده شد (011/0=P و 001/0=P). همبستگی مثبت معنی داری میان ترشح IL-22 و بیان ژنی آن با AHR و گلوکز پلاسمای ناشتا و هموگلوبینA1c در بیماران EMPA+ بعد از درمان مشاهده شد (05/0P<). نتیجه گیری: امپاگلیفلوزین علاوه بر خواص ضددیابتی، اثرات ضدالتهابیروی سیستم ایمنی بدن به خصوص فاکتورهای مربوط به سلول هایTh22 دارد.

سابقه و هدف: سرطان معده یکی از کشنده ترین سرطان ها در جهان است. اخیراً LINC00961، TPT1-AS1 و SAMMSON کشف شده اند که به طور قابل توجهی در سرطان های مختلف نقش دارند. هدف از این مطالعه تعیین میزان بیان این ژن ها در بافت سرطانی در مقایسه با بافت مجاور سالم و ارتباط بیان آن ها با ویژگی های بالینی است. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، بیان LINC00961، SAMMSON و TPT1-AS1 در 40 جفت نمونه بافت سرطانی و بافت مجاور سالم با استفاده از qRT-PCR بررسی شد. تجزیه وتحلیل آماری و نمودار ارتباط بین سطح RNA و خصوصیات کلینیکوپاتولوژیک با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و Prism 5. 00 انجام شد. منحنی ROC برای نشان دادن حساسیت و ویژگی LINC00961، SAMMSON و TPT1-AS1 به عنوان نشانگرهای زیستی سرطان معده ترسیم شدند. یافته ها: بیان ژن های TPT1-AS1 و SAMMSON افزایش و بیان ژن LINC00961 کاهش یافته بود. نتایج نشان داد سطح TPT1-AS1 و SAMMSON در سرطان معده با اندازه و درجه تومور همبستگی دارد. تجزیه وتحلیل منحنی ROC از سطح LINC00961 و SAMMSON نشان داد این دو lncRNA می توانند بافت سرطانی و بافت مجاور سالم را از یکدیگر تمیز دهند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، LINC00961، SAMMSON و TPT1-AS1 ممکن است با توجه به مسیر های پیام رسان سلولی خود نقش مهمی در تشدید و حتی شروع سرطان معده داشته باشند.

سابقه و هدف: عفونت ناشی از آسینتوباکتر ازجمله عفونت های شایع بیمارستانی است که طی سال های اخیر، میزان مقاومت آنتی بیوتیکی آن افزایش داشته است. هدف از انجام این مطالعه تعیین مقاومت دارویی به کلیستین در عفونت های بیمارستانی با آسینتوباکترمقاوم به چند دارو(MDR) بود. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی طی سال 1397-98 روی 45 نمونه کشت خون یا مایعات بدن بیماران بستریدر بیمارستانسینایشهرهمدان انجام شد. حداقل غلظت بازدارنده (MIC) با استفاده از نوارهای E-testو دیسک دیفیوژن برای بررسی مقاومت آسینتوباکتر نسبت به آنتی بیوتیک کلیستین بر اساس دستورالعمل CLSI تعیین شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نگارش 16 تجزیه وتحلیل آماری شد. یافته ها: از مجموع 45 بیمار، 24 نفر (3/53 درصد) مرد و 21 نفر (7/46 درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران 9/15± 0/68 سال بود. تمامی نمونه ها با روش دیسک دیفیوژن نسبت به آنتی بیوتیک های سفتریاکسون، سفتازیدیم، سیپروفلوکساسین، سفپیم، ایمی پنم، مروپنم و آمپی سولباکتام مقاومت 100 درصدی داشتند. از 45 نمونهکشت بررسی شدهباMIC، 39نمونه (7/ 86 درصد) بهکلیستینحساسیتو 6 نمونه (3/13 درصد) مقاومتداشتند. درروشدیسکدیفیوژن در 21 نمونه (7/46 درصد) حساسیت، 5 نمونه (1/11 درصد) مقاومو 19 نمونه (2/42 درصد) مقاومتبینابینیبهکلیستیندیده شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه کلیستین در برابر آسینتوباکتر مقاوم به چند دارو اثربخشی مناسبی دارد و در موارد آسینتوباکتر MDR به عنوان رژیم درمانی مؤثر در ترکیب با سایر آنتی بیوتیک ها می تواند استفاده شود.

سابقه و هدف: اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانی یکی از ناهنجاری های پیچیده و رایج ستون فقرات است و منجر به درد و ناراحتی زیادی برای افراد می شود و پیامدها و عوارضی نیز به دنبال دارد. تمرینات و رویکردهای مختلفی برای اصلاح این ناهنجاری وجود دارد. تمرینات شروث یکی از تمرینات اثربخش در این راستا محسوب می شود. ازاین رو هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر تمرینات اصلاحی شروث بر زاویه کاب، انعطاف پذیری و ظرفیت عملکردی نوجوانان مبتلابه اسکولیوز ایدیوپاتیک بود. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی کنترل شده با طرح پیش آزمون و پس آزمون، 24 نوجوان مبتلابه اسکولیوز ایدیوپاتیک در دو گروه کنترل و تجربی به صورت تصادفی قرار گرفتند. برنامه تمرینی شروث به مدت ده هفته به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شد. به منظور اندازه گیری متغیرهای وابسته پژوهش از X-RAY برای زاویه کاب، از آزمون نشستن و خم شدن به جلو برای انعطاف پذیری و از آزمون میدانی 6MWT برای ظرفیت عملکردی استفاده شد. از روش ترکیبی تحلیل واریانس با اندازه های تکراری در نرم افزارSPSS نسخه 23 برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد (05/0>P). یافته ها: نتایج نشان داد پس ازده هفته تمرینات شروث، تفاوت معنی داری درکاهش زاویه کاب، افزایش انعطاف پذیری و ظرفیت عملکردی از پیش آزمون تا پس آزمون درگروه تمرین دیده شد، امادرگروه کنترل تفاوت معنی داری حاصل نشد (05/0>P). نتیجه گیری: برنامه تمرینات شروث با توجه به اینکه کل زنجیره حرکتی را درگیر می کند، در کاهش زاویه انحنای جانبی ستون فقرات افراد مبتلابه ناهنجاری اسکولیوز ایدیوپاتیک اثربخشی مطلوبی دارد. با توجه به ماهیت این تمرینات و نتایج حاصل از آن می توان از این نوع تمرینات در اصلاح افراد دارای دفورمیتی اسکولیوز ایدیوپاتیک استفاده کرد.

هدف: رتینوپاتی دیابتی یکی از عوارض مهم و ناتوان کننده دیابت است که شیوع آن در بیشتر کشورها رو به افزایش است. رتینوپاتی دیابتی تأثیر شگرفی بر کیفیت زندگی فرد دارد و باعث افزایش علائم اضطراب و افسردگی در افراد مبتلابه دیابت می شود. به همین منظور، این مطالعه با هدف تعیین شیوع افسردگی در بیماران مبتلابه رتینوپاتی دیابتی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی به روش نمونه گیری در دسترس و متوالی 245 بیمار مبتلابه رتینوپاتی مراجعه کننده به کلینیک چشم بیمارستان فرشچیان همدان طی سال های 1398-1399 انتخاب و از نظر ابتلا به افسردگی با پرسش نامه 21 سؤالی بک ارزیابی شدند. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سن بیماران 5/8± 47/54 سال، میانگین مدت ابتلا به دیابت 15/4± 5/8 سال و از نظر جنسیت 3/41 درصد مرد و 7/58 درصد زن بودند. شیوع افسردگی در بیماران مبتلابه رتینوپاتی دیابتی در کل 8/49 درصد و در رتینوپاتی پرولیفراتیو و غیرپرولیفراتیو به ترتیب 2/68 و 43 درصد بود (001/0P<). در مردان و زنان 9/45 و 5/51 درصد (428/0P=) و بیماران تحت درمان با انسولین و بدون انسولین 4/50 و 2/49 درصد (846/0P=) بود. ضریب همبستگی بین اختلال افسردگی با سن 123/0 (054/0P=) و با مدت ابتلا به دیابت 369/0 (001/0P<) بود. نتیجه گیری: افسردگی یکی از مشکلات شایع بیماران مبتلابه رتینوپاتی دیابتی است و بین شدت رتینوپاتی و مدت ابتلا به دیابت با شیوع افسردگی ارتباط معنی داری وجود دارد.

سابقه و هدف: یکی از گروه های پرخطر ابتلا به عفونت ویروس کووید 19 (COVID-19)، دانشجویان مقطع کارآموزی و کارورزی رشته پزشکی هستند. در این راستا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت استرس، اضطراب، افسردگی و اختلال خواب در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان طی همه گیری کووید 19 طراحی و اجرا شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی به روش سرشماری در نیمه اول سال 1399 روی دانشجویان دوره کارآموزی و کارورزی رشته پزشکی انجام شد. اطلاعات مورد نیاز ازجمله مشخصات دموگرافیک، مقطع تحصیلی، سکونت در خوابگاه یا منزل، میزان اضطراب، استرس، افسردگی و اختلال خواب به ترتیب با استفاده از پرسش نامه استاندارد DASS و Item Insomnia Severity Index-7 به صورت آنلاین جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شد. سطح معنی داری آزمون ها 05/0>P در نظر گرفته شد. یافته ها: درمجموع 257 نفر دانشجوی پزشکی بررسی شدند. 6/55 درصد زن بودند. میانگین و انحراف معیار سن دانشجویان 61/1 ± 09/24 سال بود. 171 نفر از شرکت کنندگان (6/66 درصد) در مقطع کارآموزی و 105 (9/40 درصد) ساکن خوابگاه دانشجویی بودند. 160 نفر (3/62 درصد) از دانشجویان با بیماران کرونایی در تماس بودند. بعد از بروز پاندمی کرونا حدود 4/28 درصد از دانشجویان دچار افسردگی، 1/17 درصد دچار استرس، 8/21 درصد دچار اضطراب و 6/20 درصد دچار اختلال خواب بودند. بین متغیرهای دموگرافیک، سکونت در خوابگاه و مقطع کارورزی یا کارآموزی با استرس، اضطراب، افسردگی و بی خوابی ارتباط آماری معناداری دیده نشد. نتیجه گیری: بروز عوارض روحی و روانی شامل اضطراب، استرس، افسردگی و بی خوابی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان طی همه گیری کرونا زیاد است. پیشگیری مناسب، مداخلات زودرس و دسترسی به خدمات بهداشت روان برای جلوگیری از اختلال عملکرد و حفظ سلامت روان این گروه آسیب پذیر ضروری است.

سابقه و هدف: به منظور کاهش هیجانات و افزایش تحمل پریشانی در افراد مبتلابه لکنت، رویکردهای متعددی پیشنهاد شده است که ازجملهآن ها می توان بهطرحواره درمانی و رویکرد تلفیقی شناختی-گفتاری اشاره کرد. هدف از این مطالعهمقایسه اثربخشی طرحواره درمانی و رویکرد تلفیقی شناختی-گفتاری بر تنظیم هیجانی و تحمل پریشانی افراد مبتلابه لکنت بود. مواد و روش ها: مطالعهحاضر پژوهشی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمام افراد مبتلابه لکنت با محدوده سنی 18 تا 30 سال در شهر سبزوار بود. نمونه آماری شامل 30 نفر از افراد مبتلابه لکنت بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه 10 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طرحواره درمانی در 12 جلسه 90 دقیقه ای و گروه آزمایش تلفیقی شناختی-گفتاری در 12 جلسه 60 دقیقه ای تحت درمان قرار گرفتند، درحالی که گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکرد. ابزارهای مطالعه پرسش نامه تنظیم هیجانی گراس و جان (2003)وپرسش نامه تحمل پریشانیسیمونز و گاهر (2005) بودند که در هر سه گروه در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری اجرا شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد دو طرحواره درمانی و رویکرد تلفیقی شناختی-گفتاری بر تنظیم هیجانیوتحمل پریشانی افراد مبتلابه لکنت تأثیر معنی داری دارد (05/0P<). نتیجه گیری: نتایج حاکی از این بود که هیچ یک از درمان ها نسبت به دیگری برتری نداشت و تنها رویکرد تلفیقی شناختی-گفتاری در شاخص تحمل پریشانی مؤثرتر بود.

سابقه و هدف: دگرگونی های ایجادشده همراه با شروع قاعدگی بر مؤلفه های روان شناختی ازجمله سلامت روان اثر می گذارد. در این راستا این مطالعه با هدف مقایسه سلامت روان دختران دارای قاعدگی زودرس، دیررس و عادی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه یک طرح توصیفی از نوع علّی-مقایسه ای بود وجامعه آماری آن را دانش آموزان دختر 9 تا 17 ساله شهر اصفهان تشکیل می دادند. روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای و حجم نمونه 56، 37 و 43 نفر به ترتیب برای گروه دارای قاعدگی عادی، زودرس و دیررس بود. ابزار این مطالعه پرسش نامه سلامت روان کودکان 3 تا 18 سال (PSC) جلینک، مورفی و بورنز (1986) بود. داده های گردآمده با استفاده از نرم افزارSPSSو آزمون آماری کوواریانس تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: بین دو گروه دختران دارای قاعدگی عادی و زودرس در سلامت روان و زیرمقیاس های آن تفاوت معنی داری وجود نداشت. دختران دارای قاعدگی دیررس سلامت روان بیشتری نسبت به دختران دارای قاعدگی زودرس و عادی داشتند (01/0>P). نتیجه گیری: به نظر می رسد زمان شروع قاعدگی بر سلامت روان اثر می گذارد. هرچه سن شروع قاعدگی بالاتر باشد، مشکلات در سلامت روان کمتر می شود.

سابقه: خال سباسه نوعی هامارتوم پوستی است که با تومورهای ثانویه مثل سیرنگوسیستادنوما پاپیلیفروم همراه است. سیرنگوسیستادنوما پاپیلیفروم نوعی تومور نادر خوش خیم با تمایز بحث برانگیز بین اکراین و آپوکراین است. بیشتر سیرنگوسیستادنوما پاپیلیفروم های درگیرکننده اسکالپ در زمینه خال سباسه دیده می شوند. معرفی بیمار: بیمار یک دختر نوجوان پانزده ساله با ضایعه پوستی مادرزادی روی پیشانی بود که پس از تغییر اندازه و شکل ضایعه به درمانگاه مراجعه کرده بود. بعد از جراحی ضایعه و بررسی هیستوپاتولوژیک، تشخیص سیرنگوسیستادنوما پاپیلیفروم برخاسته از خال سباسه داده شد. نتیجه گیری: سیرنگوسیستادنوما پاپیلیفروم نوعی تومور نادر پوستی است. تأیید هیستولوژیک برای تشخیص قطعی ضایعه الزامی بود و درمان، جراحی و برداشتن کامل ضایعه است.