علوم کشاورزی و منابع طبیعی
سال:1380 | دوره:8 | شماره:3 |تعداد مقالات:15

اهمیت اندازه گیری رطوبت خاک با استفاده از بلوک گچی را می توان به علت محاسنی که این روش دارا می باشد از جمله ارزانی، قابلیت کارگذاری در اعماق مختلف خاک، راحتی اندازه گیری، دقت عمل نسبتا مناسب و امکان کاربرد آن در روشهای آبیاری اتوماتیک دانست. در تحقیق حاضر سعی گردید با ایجاد تغییرات زیر در ساختمان بلوکهای گچی و دستگاه اندازه گیری مقاومت بلوک ها، محدودیت استفاده از آنها به حداقل برسد: الف) سه الکترودی کردن بلوک ها جهت افزایش دقت و دامنه کار در رطوبت های کم و زیاد، ب) کارگذاری ترمیستر در داخل بلوک ها جهت تصحیح مقاومت های خوانده شده برای دما، و ج) دیجیتالی نمودن صفحه نمایشگر دستگاه برای افزایش دقت قرائت مقاومت اندازه گیری شده و افزایش دامنه اندازه گیری مقاومت 10) اهم تا 40 میلیون اهم). پس از انجام آزمایش های کالیبراسیون، بلوک های ساخته شده و بلوک های مشابه خارجی (Beckman) و نیز دستگاه مقاومت سنج تکمیل شده و دستگاه مشابه ساخت شرکت Soil test مقایسه شدند. بلوک های ساخته شده همراه با مقاومت سنج تکمیل شده توانست در خاک مورد آزمایش رطوبت بین 2.5 تا 26 درصد وزنی را اندازه گیری کند، در حالیکه محدوده رطوبت اندازه گیری شده با بلوک و مقاومت سنج مشابه خارجی بین 4.5 تا 20 درصد بود. همچنین اندازه گیری دمای خاک در محل نصب بلوک های ساخته شده نیز بآسانی میسر گردید.

به منظور بررسی کیفیت و کمیت نزولات در منطقه جلگه ای نور و تاثیر احتمالی آن بر پوشش گیاهی جنگل های این منطقه، اقدام به جمع آوری نمونه گردید. نزولات در طول دو فصل پاییز و زمستان جمع آوری شدند، علاوه بر pH و EC، کاتیون های عمده آن شامل کلسیم، منیزیم، آمونیم، سدیم و پتاسیم و همچنین آنیون ها عمده باران مشتمل بر سولفات، نیترات و کلرید با استفاده از دستگاه یون کروماتوگراف مدل Shimadzu 6A ch –lon مورد آنالیز و شناسایی قرار گرفتند. محدوده غلظت اندازه گیری شده برای pH حداکثر 7.13 و حداقل 6.37 و میزان هدایت الکتریکی در محدوده 24.54-51.7μ S/cm قرار داشتند. غلظت پارامترهای اندازه گیری شده، حاکی از عدم تاثیرات شدید آلودگی های صنعتی در نزولات می باشد. به همین جهت محدوده غلظت pH هیچگونه تاثیر سوئی بر جامعه گیاهی ندارند زیرا زیرا انحلال عناصر سمی در pH کمتر از 5 در خاک، موجب نقل و انتقال و تجمع در اطراف تارهای کشنده می شود و به گیاهان صدمه می زند. با توجه به میانگین غلظت نیترات 1.8 و آمونیم 3.3 میلی گرم در لیتر و میانگین بارندگی حدود 1000 میلی متر در منطقه، سالانه معادل 51 کیلوگرم در هکتار ترکیبات مغذی از طریق نزولات رسوب می نمایند که مهمترین عامل آن را باید ناشی از فرایندهای بیولوژیکی در منطقه دانست. سولفات با میانگین 6.29 میلی گرم در لیتر و رسوب سالانه 62.9 کیلوگرم در هکتار بیشترین فراوانی را در میان آنیون ها بخود اختصاص داده است، ولی از آنجا که رسوب سولفات همراه با کاتیون های کلسیم و منیزیم بوده است، به صورت یک ترکیب بافر به خاک وارد می شود، در صورتیکه باران های اسیدی در مناطق صنعتی فاقد کاتیون های تعدیل کننده pH نظیر کلسیم و منیزیم می باشند. فراوانی نسبی این ترکیبات بواسطه نزدیکی به دریا می باشد. در حال حاضر، حاصل مطالعات حاکی از عدم تاثیرات سوء نزولات بر جامعه جنگلی منطقه مورد مطالعه می باشد.

هدف از این مطالعه بررسی ارجحیت غذایی و تغذیه ماهی آمور سفید با استفاده از 3 گیاه آبزی غوطه ور گوشاب شانه ای (Potamogeton pectinatus)، هزار برگ سنبله ای (Ceratophyllum demersum) و بومادران آبی (Myriophyllum spicatum) در استخرهای پرورش ماهی شمال ایران و مقایسه آن با تغذیه مصنوعی می باشد. این تحقیق در استخرهای پرورش ماهی مرکز تحقیقات اصلاح دام استان گیلان در سال 1378-79 انجام گرفت. در این تحقیق اندام های رویشی 3 گیاه آبزی غوطه ور بعد از جمع آوری از تالاب انزلی در کرت های آزمایشی کاشته شدند. 4 هفته بعد از کاشت گیاهان، بچه ماهیان آمور سفید با متوسط وزن 50 گرم در کرت های آزمایشی رهاسازی گردیدند. تغییر در میزان بیوماس و درصد پوشش گیاهان کاشته شده و همچنین وزن و طول ماهیان رهاسازی شده بصورت فصلی اندازه گیری گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که ماهیان رهاسازی شده در کرت های کاشته شده بوسیله گیاهان غوطه ور دارای افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد (تغذیه مصنوعی) بودند (P<0.001). از طرف دیگر حداکثر وزن ماهیان در کرت های کاشته شده با گیاه بومادران آبی مشاهده گردید. میانگین وزن ماهی آمور سفید یک سال بعد از رهاسازی در تیمار شاهد و 3 گیاه آبزی غوطه ور گوشاب شانه ای، هزاربرگ سنبله ای و بومادران آبی به ترتیب 810، 1280، 1350 و 1620 گرم رسید. این آزمایش نشان داد که ماهیان تغذیه شده با گیاهان غوطه ور، در مدت زمان کوتاه تری به حداکثر میزان رشد و افزایش نسبت به تغذیه مصنوعی رسیدند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که افزایش وزن ماهی آمور سفید تغذیه شده با گیاه بومادران آبی، به دلیل بافت های نازک این گیاه نسبت به سایر گیاهان غوطه ور و تغذیه مصنوعی می باشد.

طی سالهای 1376 و 1377 در یک سیستم سطوح غذایی سه گانه، تاثیر سطح اول تغذیه (رقم گندم) بر سطح سوم (زنبور پارازیتوئید) در شرایط مزارع ورامین مورد مطالعه قرار گرفت. هدف از انجام این تحقیق مطالعه نقش علایم شیمیایی ارقام مختلف گندم در میزان جلب زنبور (Trissolcus grandis Thom) پارازیتوئید تخم سن گندم (Eurygaster intergriceps Put.) می باشد. هشت رقم گندم در کرت های مثلثی شکل و در داخل یک بلوک دایره ای شکل کشت شدند. پس از رشد بوته ها، پنج تله تخم در هر کرت نصب گردید. هر بلوک بوسیله یک چادر توری خیمه ای شکل محصور شده و 40 عدد زنبور ماده تغذیه کرده داخل آن رهاسازی شد. زنبورها 24 ساعت فرصت داشتند تا تخم ها را پیدا کرده و آنها را پارازیته نمایند. مقایسه درصد تخم های پارازیته شده بر روی ارقام مختلف گندم نشان داد که اختلاف معنی داری بین این ارقام از لحاظ میزان جلب زنبورهای پارازیتوئید وجود ندارد. در بلوک هایی که قسمت بالای برگ های گندم یکی از کرت ها قطع گردید (برای افزایش غلظت مواد شیمیایی) بدون توجه به نوع رقم، میزان جلب زنبورها در مقایسه با وضعیت طبیعی به میزان 58.87 درصد افزایش یافت. میانگین درصد تخم های پارازیته شده توسط 40 زنبور ماده در گندم های طبیعی و دستکاری شده به ترتیب 8.85 و 14.06 درصد بود. در بلوک های با گندم های درستکاری شده بطور متوسط 92.99 درصد پارازیتیسم در کرت با برگ های قطع شده و دو کرت کناری آن مشاهده شد. پس می توان نتیجه گرفت که هرگاه ارقامی از گندم تولید شود که میزان شیمیایی متصاعد شده از آنها به اندازه مواد شیمیایی گندم های قطع شده باشد، افزایش میزان جلب زنبورهای پارازیتوئید تخم سن گندم را بدنبال خواهد داشت.

به منظور بررسی اثرات کمی و کیفی منابع گرده بر روی میوه گلابی آزمایش هایی طراحی و انجام گردید. این اثرات کمی عبارت بودند از: تاثیر گرده بر روی وزن میوه، تعداد بذر تشکیل شده در میوه (درصد تشکیل بذر)، درصد بارآوری، درصد ماده خشک میوه و اثرات کیفی شامل تاثیر انواع گرده بر روی مقدار ازت موجود و میزان اسید آمینه های آزاد و ترکیبی در بافت میان بر میوه گلابی بود. گل های هرگل آذین آزمایشی برای هر رقم در شرایط یکسان قبل از بازشدن گل اخته گردیدند. گل های اخته شده با انواع گرده های از قبل تهیه شده تلاقی داده شدند. انواع گرده قبل از انجام تلاقی کنترل شده جهت بررسی قوه نامیه در محیط کشت قرار گرفتند و از لحاظ قوه نامیه آزمون شدند. گرده های به کاررفته در این آزمایش عبارت بودند از: ارقام ژوزفین، ناشی، و ینترنلیس، هوول، لمون برگمت و گونه های بتوفولیا، بوسیرنا و لیندلی. ارقام پذیرنده گرده عبارت از: دو رقم پکهم تریومف و لمون برگمت بودند. داده های حاصل برای هر تیمار و تلاقی های مختلف بوسیله آزمون دانکن مقایسه میانگین شدند. نتایج حاصل نشان داد نوع گرده می تواند بر روی درصد بارآوری میوه، وزن میوه، درصد تشکیل بذر درون میوه و بر روی مقدار اسیدآمینه های آزاد و ترکیبی بافت میان بر میوه تاثیر بگذارد. بعضی از منابع گرده نظیر ارقام وینترنلیس و ژوزفین باعث ایجاد درصد بارآوری بیشتری بر روی رقم پکهم تریومف شدند. منابع دیگر گرده نظیر ناشی، لمون برگمت، ژوزفین و وینترنلیس (به ترتیب از بالا به پایین) باعث تولید درصد تشکیل بذر بیشتری در میوه رقم پکهم تریومف شدند. از طرف دیگر، منابع گرده بر روی غلظت آمینواسیدهای بافت میان بر میوه از قبیل گلوتامیک اسید، آسپاراژین، سرین و پرولین تاثیر داشت. گرده رقم ژوزفین باعث شد میزان والین و لوسین بیشتری نسبت به کاربرد گروه و وینترنلیس تولید شود. همچنین معلوم گردید روند افزایشی تعداد بذر در میوه رقم پکهم تریومف دارای اثر مستقیم بر روی غلظت آسپاراژین بود.

به منظور بررسی اثر تغییرات غلظت دی اکسید کربن بر رشد و تثبیت بیولوژیکی نیتروژن گیاه شبدر زیرزمینی (Trifolium subterraneum) آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با تیمارهای 350 و 450 پی پی ام دی اکسید کربن و چهار تکرار همراه با گیاه شبدر زیرزمینی رقم گاس در محیط کشت شنی انجام شد.گیاهچه های رشد یافته با محلول غذایی هوگلند بدون نیتروژن بعد از 66 روز برداشت و مساحت برگ، وزن خشک ریشه، بخش هوایی و عملکرد نیتروژن آنها اندازه گیری شد. همچنین با استفاده از یک مدل تاثیر تغییرات دی اکسیدکربن بر فتوسنتز ظاهری خالص و سرعت رشد محصول پس از شبیه سازی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که با افزایش غلظت دی اکسیدکربن از 350 به 450 پی پی ام شاخص سطح برگ به مقدار 16.5 درصد افزایش یافت. تغییر غلظت دی اکسیدکربن بر ماده خشک ریشه معنی دار نبود اما باعث افزایش وزن خشک بخش هوایی و کل بوته به مقدار 8.6 و 7.75 درصد شد. عملکرد نیتروژن با افزایش غلظت دی اکسید کربن به مقدار 16.48 درصد افزایش یافت. با استفاده از مدل مشخص گردید که با افزایش غلظت دی اکسیدکربن فتوسنتز ظاهری خالص و سرعت رشد محصول افزایش می یابد، این افزایش تا 400 پی پی ام دی اکسیدکربن شدید و پس از آن کندتر می باشد.

حصول عملکرد بالا از دانه گندم، مستلزم انطباق مراحل رشد رویشی و زایشی گیاه با شرایط جوی مساعد از طریق انتخاب تاریخ کاشت مناسب و استفاده از عوامل تولید از طریق تراکم مطلوب می باشد. از آنجا که تاریخ کاشت و تراکم مطلوب گندم رقم دنا تحت شرایط اقلیمی یاسوج تعیین نشده است، این آزمایش با استفاده از طرح کرت های یک بار خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعه تحقیقات کشاورزی دانشگاه یاسوج، در سال زراعی 1374-75 به اجرادرآمد. تیمار اصلی شامل سه تاریخ کاشت 15) و 30 مهر و 15 آبان)، و تیمار فرعی شامل چهار تراکم 350)، 450، 550 و 650 بذر در مترمربع) بودند. عملکردهای بیولوژیک و دانه، تعداد سنبله در مترمربع و شاخص برداشت (به استثنای تعداد سنبلچه در سنبله)، بطور معنی داری با تاخیر در کاشت کاهش یافتند. کاهش خصوصیات فوق به برخورد دوران رشد رویشی و زایشی با دماهای بالاتر و کاهش این دوران، در اثر تاریخ در کاشت نسبت داده شد. برای این خصوصیات تاریخ کاشت 15 مهر بیشترین مقدار خود را داشت. اثر تراکم بذر در مترمربع نیز بر روی این صفات (به استثنای تعداد سنبلچه در سنبله) معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه در تراکم های 450 و 550 بذر در مترمربع تفاوت معنی داری حاصل شد. اثر متقابل تاریخ کاشت و تراکم بر عملکرد دانه، شاخص برداشت و تعداد سنبله در مترمربع معنی دار شد. در هر سه تاریخ کاشت، با افزایش تراکم در واحد سطح، تعداد سنبله در مترمربع تنها مولفه ای از اجزای عملکرد بود که افزایش نشان داد. در مجموع، بالاترین مقدار برای عملکرد دانه در تاریخ کاشت اول با تراکم 450 بذر در مترمربع بدست آمد.

در این بررسی، اثرات چهار سطح شوری (صفر، 50 و 150 میلی مولار کلرور سدیم) بر رشد طولی ساقه و ریشه، تعداد روزنه ها در میلی مترمربع سطح برگ و ساختار گیاه پنبه (رقم ساحل) مطالعه شد. افزایش غلظت کلرور سدیم، کاهش طول ریشه و ساقه و افزایش تعداد روزنه در واحد سطح برگ را تحریک می کند بررسی حاضر نشان داد که غلظت 100 میلی مولار کلرور سدیم اثر معنی داری بر روی این عوامل داشت.بررسی برشهای عرضی ریشه و ساقه نشان داد که غلظت 50 میلی مولار نمک اثر مشخصی بر ساختارهای تشریحی ندارد. اما در غلظت 100 میلی مولار نمک تعداد لایه های پارانشیم پوست در ساقه افزایش یافته و تمایز چوب کاهش یافته است. در ریشه های تیمار شده با 100 میلی مولار کلرورسدیم تعداد لایه های پارانشیم پوست و مغز کاهش یافت. در مجموع پیشنهاد می شود جهت درک بهتر اثرات شوری بر گیاهان علاوه بر مطالعات فیزیولوژیکی، مطالعات تشریحی و ریختی نیز صورت می گیرد.

به منظور درک بهتر بعضی از خصوصیات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی توتون که در ارتباط با عملکرد اقتصادی مهم می باشند، خصوصیات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی شش رقم توتون از قبیل ارتفاع، تعداد برگ، طول و عرض برگ، وزن خشک ساقه و برگ، زمان گلدهی و آنالیزهای رشد در مراحل مختلف رشد و عملکرد اقتصادی برگ مورد آزمایش قرار گرفتند. ارقام مورد مطالعه عبارت بودند از: ارقام آتش خشک، مادل، کنتاکی 171، تولزا 68، وسترن، دی اروی 1 و دی اروی 10. گیاهان در اسفند 1376 در خزانه کشت شده و سپس نشاها در بهار سال 1377 به مزرعه منتقل شدند و در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه کشت شدند. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین ارقام مختلف در عملکرد برگ خشک و زمان گلدهی وجود داشت. رقم مادل و رقم دی اروی 1 به ترتیب بیشترین و کمترین برگ خشک را دارا بودند 2679) و 1798 کیلوگرم در هکتار). نتایج نشان داد که ارقام با عملکرد بالا در مراحل اولیه رشد دارای شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول بالاتر در مقایسه با ارقام عملکرد پایین دارا بودند.

تاج خروس یکی از علف های هرز غالب زراعت های مختلف منطقه مازندران است که هر ساله موجب کاهش کمی و کیفی عملکرد گیاهان زراعی بویژه سویا می گردد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین اثر تراکم های مختلف تاج خروس بر رشد عملکرد سویا (هیل) بود. این طرح در سال 1378 در زمین تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی ساری دانشگاه مازندران به اجرا درآمد. آزمایش در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و هشت تیمار انجام شد. تیمارها عبارت بودند از: صفر (شاهد) 1، 2، 4، 6، 8، 10 و 12 بوته تاج خروس در 4 متر ردیف و سویا با تراکمی ثابت و 26 بوته در مترمربع. نتایج این آزمایش نشان داد که وزن خشک سویا در 12 هفته بعد از کاشت، در تیمارهای یاد شده به ترتیب، 7، 14، 16، 18، 23، 29 و 33 درصد کاهش یافت. یک بوته تاج خروس در هر متر ردیف سویا تعداد غلاف را 21 درصد کاهش داد. پایین ترین تراکم تاج خروس 1) بوته در 4 متر ردیف) و بالاترین آن 12) بوته در 4 متر ردیف) بترتیب موجب 7 و 43 درصد کاهش در تعداد غلاف سویا گردید. عملکرد سویا در تیمار شاهد 4211 کیلوگرم در هکتار بود. تاج خروس در تراکم های 1 و 12 بوته در 4 متر ردیف بترتیب موجب 7 و 38 درصد کاهش عملکرد گردید. میزان عملکرد سویا در تراکم های 2، 4، 6، 8 و 10 بوته تاج خروس در 4 متر ردیف سویا به ترتیب 3711، 3346، 2974، 2891 و 2713 کیلوگرم در هکتار بوده است. نتایج نشان داد که تاج خروس دارای قدرت رقابتی بالایی است که حتی در تراکم های پایین قادر است باعث کاهش اقتصادی عملکرد گردد.

در سالهای اخیر، به کارگیری آللوپاتی در مدیریت گیاهان هرز توجه بسیاری از متخصصین گیاهان هرز را جلب نموده است. به منظور بررسی اثرات مقادیر مختلف بافت درمنه بر ظهور و رشد گیاهچه گندم، کلزا، خردل وحشی و یولاف وحشی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان اجرا شد. خاک گلدان ها شامل %41 درصد شن، %36 رس و %23 سیلت بود. بافت درمنه به میزان صفر (شاهد)، 0.33، 0.67، 1.00 و 1.33 درصد با خاک گلدان مخلوط شد. عکس العمل ظهور و رشد گیاهچه گونه های مورد آزمایش به مقادیر مختلف بافت درمنه متفاوت بود. شیب کاهش ظهور گیاهچه خردل وحی به مقادیر بافت گیاهی درمنه از گیاهان دیگر بیشتر بود. در مقابل، ظهور گیاهچه های گندم تحت تاثیر مقدار بافت درمنه در خاک قرار نگرفت. بعد از خردل وحشی، بیشترین حساسیت ظهور گیاهچه به مقدار بافت درمنه در خاک کلزا مشاهده گردید. در تمام گونه های مورد آزمایش، با افزایش مقدار بقایای درمنه در خاک وزن خشک ساقه و ریشه گونه ها به صورت نمایی کاهش یافت که همچون ظهور گیاهچه، میزان کاهش در خردل وحشی و کلزا بیش از یولاف وحشی و گندم بود. مقدار بقایای لازم برای 50 درصد کاهش در وزن خشک ساقه خردل وحشی و کلزا به ترتیب 0.39 و 0.48 درصد و در مورد ریشه به ترتیب 0.45 و 0.33 درصد بود. نتایج نشان داد که در خردل وحشی و کلزا وزن خشک ریشه بیشتر از ساقه تحت مقادیر بافت درمنه قرار می گیرد. در حالی که در گندم و یولاف وحشی شیب کاهش وزن خشک ریشه ها بسیار کمتر از ساقه ها بود.

کاهش میزان رطوبت بعضی از محصولات کشاورزی و مواد غذایی به منظور نگهداری و یا آماده سازی آنها برای فرآیندهای بعدی ضروری است. بدین منظور از انواع دستگاه های خشک کن استفاده می شود.خشک کردن یک محصول تنها خارج کردن سریع آب از آن نیست، بلکه توجه به کیفیت و خصوصیات فیزیکی ماده اولیه و دقت در مراحل مختلف آماده سازی محصول، نیز دارای اهمیت است. شلتوک برنج به عنوان یکی از غلات عمده، قبل از انبارداری و در ابتدای فرآیند تبدیل، نیاز به خشکاندن دارد. نحوه عمل دستگاه های خشک کن، تاثیر بسزایی بر کیفیت شلتوک خشک شده می گذارد. بخش مهمی از ضایعات برنج (بروز ترکهای اولیه) که در مرحله خشک کردن اتفاقی می افتد، ناشی از عدم کنترل فرآیند خشکاندن است.یکی از راه های کاهش ضایعات این مرحله، استفاده از سیستم کنترل اتوماتیک در خشک کن است. برای طراحی و ایجاد چنین سامانه ای نخست تعیین روابط بین پارامترهای مهم محصول و هوای گرم خشک کن، مورد نیاز است. برای این منظور، با نصب حسگرهای الکترونیکی لازم بر روی یک خشک کن آزمایشگاهی، اقدام به انجام آزمایش های مختلف برای تعیین روابط حاکم بر فرآیند خشکاندن شلتوک گردید. نتایج حاصل از آزمایش های اولیه، به منظور بدست آوردن یک روش مناسب برای کنترل خودکار فرآیند خشکاندن شلتوک، با داده برداری از رطوبت دانه، دما و رطوبت نسبی هوای خروجی از خشک کن، منجر به ارایه مدل ریاضی حاکم بر فرآیند خشکاندن مداوم شلتوک گردید. ارتباط دمای هوای خروجی- زمان به وسیله معادلات خطی و برای رطوبت شلتوک- زمان به صورت معادلات درجه دو در رطوبت های اولیه محصول بیان گردید. با حذف متغیر زمان، رابطه بین رطوبت شلتوک و دمای هوای خروجی به صورت معادلات درجه دو در رطوبت های اولیه محصول بدست آمد. سپس از طریق میان یابی به روش لاگرانژ، یک معادله کلی درجه دوم برای تعیین رطوبت شلتوک، حین خشک کردن براساس دمای هوای خروجی تدوین شد. بدین ترتیب با اندازه گیری مستمر دمای هوای خروجی از خشک کن ها، که به سادگی و ارزانی قابل انجام است، می توان رطوبت را در هر زمان تعیین کرده و براساس آن به کنترل خودکار خشک کن دست یافت. از این طریق بدون نیاز به نمونه برداری مکرر از خشک کن، می توان با آگاهی از وضعیت محصول و کنترل دستگاه، ضایعات کیفی محصول را کاهش داد که موضوع تحقیقات در دست انجام می باشد.

قارچ خوراکی دکمه ای A. bisporus با استفاده از خشک کن کیلن خشک شد. عمل خشک کردن با در نظرگرفتن تغییرات سه پارامتر عمده درجه حرارت، سرعت و ضخامت صورت گرفته و منحنی های زمان و سرعت خشک کردن تعیین گردیده است. فاکتور دما در 7 سطح 45، 55، 65، 45.65، 65.45، 55.65 و 65.55 درجه سانتیگراد به ترتیب طی فرآیندهای یک و یا دو مرحله ای اعمال گردیده است و همچنین دو سطح سرعت جریان هوا 1 و 2 متر بر ثانیه و ضخامت در سه سطح 3-5، 5-7 و 7-9 میلی متر بکار رفته است. آزمایش ها در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با سه تیمار در چهار تکرار به صورت فاکتوریل 7×2×3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و منحنی های آن رسم شد، اثر متقابل این فاکتورها بررسی و ضریب همبستگی ضخامت برشها با زمان نیز تعیین گردید. در انتها برخی خواص محصول از نظر رنگ، درصد جذب مجدد آب، میزان پروتیین و بار میکروبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون مقایسه میانگین ها نشان می دهد که متوسط زمان و سرعت خشک شدن تیمارها به ترتیب در حدود 4:24h و 0.5768kg/kgh می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده همبستگی مستقیم و کامل بین ضخامت برش ها و زمان خشک شدن وجود داشته است (r=0.92-1).

به منظور بررسی رفتار خزش خمشی در چوب درون و چوب برون بلندمازو Q.castaneaefolia تعداد 4 گزده بینه از طرح جنگلداری فریم انتخاب شد. از بین پایه های انتخاب شده تعداد 20 نمونه جور و سالم از چوب درون و همین تعداد از چوب برون به ابعاد 1×2×46 سانتیمتر تهیه گردید. برای تثبیت رطوبت نسبی از 4 محفظه شیشه ای استفاده شد. درجه حرارت محفظه ها در مدت آزمایش 2 23 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی آن ها 93.13±2.08، 83.6±1.9، 74.06±2.17، 64.57±2.7 درصد بود. تکیه گاه از نوع ساده بود و بار  5 کیلوگرمی %22) تنش نهایی) در وسط دهانه قرار داده شده بود. برای اندازه گیری تغییر مکان در وسط دهانه از میکرومتری با دقت 0.01 میلیمتر استفاده شد. مشاهدات خیز تا 792 ساعت پس از بارگذاری و مشاهدات بازگشت تا 884 ساعت پس از باربرداری ثبت گردید. نمودارهای خیز- زمان و بازگشت- زمان ترسیم گردید. با استفاده از طرح فاکتوریل، بلوک کامل تصادفی تجزیه و تحلیل آماری انجام گرفت و مشخص شد اثر رطوبت نسبی بر خیزآنی و خیز کل در سطح %1 معنی دار است ولی بازگشت آنی و بازگشت کل اثر معنی داری نشان نمی دهند. همچنین تفاوت ناحیه چوب درون و چوب برون برخیزآنی و خیز کل و بازگشت کل در سطح %1 معنی دار است ولی در بازگشت آنی تفاوت معنی داری نشان نمی دهد. در ضمن سرعت اولیه بازگشت 1.43 برابر سرعت اولیه خزش می باشد ولی سرعت ثانویه و ثالث بازگشت به ترتیب 0.47 و 0.52 سرعت های مشابه در خزش می باشند.

طراحی ابعاد مجاری در شبکه های انتقال و توزیع آب روباز غالبا براساس اعماق جریان یکنواخت صورت می گیرد که تعیین آن ها مستلزم استفاده از نمودارهای طراحی یا حل معادلات مقاومت به صورت آزمون و خطا می باشد. اگرچه محققین مختلف روابطی را پیشنهاد کرده اند که عمق بحرانی را در کانانل های روباز بطور صریح تعیین می کنند، اما پیش از این چنین فرمول هایی برای تعیین اعماق جریان یکنواخت منتشر نشده است. در این تحقیق با بررسی تفصیلی انواع مختلف توابع به منظور دست یابی به فرم مناسب برای تعیین یکنواخت، توابعی به دست آمد که بر پایه آن ها امکان پیشنهاد فرمول های صریح میسر شد. به کمک فرمول های ارایه شده در این تحقیق می توان عمق جریان یکنواخت را در شکل مقاطع هندسی ذوزنقه ای، مستطیلی و دایره ای بطور صریح و بدون نیاز به آزمون و خطا یا روش های تکرار تعیین نمود. روابط یاد شده براساس فرمول مانینگ استوار شده و حداکثر خطای آن ها برای دامنه ابعاد کاربردی در مقاطع ذوزنقه ای، مستطیلی و دایره ای به ترتیب برابر 1.5، 0.1، و 1.2 درصد می باشد.