در این مطالعه از 3072 رکورد صفات تولیدی مربوط به 1096 راس میش گله ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند بختیاری واقع در استان چهارمحال و بختیاری که از سال 1370 تا 1378 ، جمع آوری شده بود به منظور بررسی بازده بیولوژیک گوسفند بختیاری استفاده گردید. میانگین حداقل مربعات و خطای معیار کل وزن تولد، گرم بره متولد شده بازای هر کیلوگرم وزن بدن میش، گرم بره متولد شده بازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی میش 0.75 (وزن بدن)، کل وزن شیرگیری، گرم بره شیرگیری شده بازای هر کیلوگرم وزن بدن میش و گرم بره شیرگیری شده بازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی میش برای هر میش زایمان کرده به ترتیب 561 ± 2, 31.96 ± 0.12, 279 ± 1, 102 ± 0, 5.81 ± 0.01 و 1540 ± 6 و برای هر میش تحت آمیزش به ترتیب 390 ± 6, 22.63 ± 0.35, 213 ± 1, 77 ± 1, 4.49 ± 0.03 و 1075 ± 7 بود. اثر سال جفتگیری، سن میش، نوع زایش و جنس بره بر روی همه صفات مورد بررسی معنی دار بود (0.05 یا P<0.01). با افزایش سن میش عملکرد کل وزن تولد و شیرگیری افزایش یافته به طوری که در گروه سنی 5 سال به حداکثر رسیده و سپس کاهش می یابد، در حالی که عملکرد سایر صفات برای گروه سنی 2 سال حداکثر و بعد از آن با افزایش سن کاهش می یابد. عملکرد کلیه صفات مورد بررسی درمیش های دوقلوزا 41 تا 62 درصد بالاتر از میشهای تک قلوزا بود. ضریب وراثت پذیری مستقیم برای صفات مورد بررسی بازای هر میش زایمان کرده از 0.09 ± 0.03 تا 0.21 ± 0.04 و بازای هر میش تحت آمیزش از 0.03 ± 0.03 تا 0.13 ± 0.03 و ضریب تکرارپذیری نیز به ترتیب از 0.17 تا 0.31 و از 0.09 تا 0.24 برآورد گردید. همبستگی های فنوتیپی و ژنتیکی بین صفات مربوط به کل وزن تولد و صفات مربوط به کل وزن شیرگیری در حد کم تا متوسط در حالی که همبستگی های فنوتیپی و ژنتیکی گرم بره شیرگیری شده بازای هر کیلوگرم وزن متابولیکی میش در هر زایمان و بازای هر میش تحت آمیزش با کل وزن شیرگیری بالا می باشد.