مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1382 | دوره:46 | شماره:80 |تعداد مقالات:19

وضعیت ایمنی جامعه نسبت به ویروس سرخک، ممکن است به دلیل پوشش ناکافی واکسیناسیون و یا شکست واکسیناسیون نامناسب باشد و به این لحاظ بررسی شکت اولیه و ثانویه واکسن سرخک در افراد سرونگاتیو ضروری بوده است. در این پژوهش 50 دانش آموز 19-15 ساله سرونگاتیو از مطالعه قبلی که تیتر سرمی آنتی بادی IgG ضد سرخک کمتر از 12 یا غلظت کمی کمتر از 30IU/ml داشتند، انتخاب شدند. یک ماه (4 هفته) پس از تزریق یک نوبت واکسن سرخک به صورت زیرجلدی، نمونه های سرمی از نظر IgM و IgG با روش الیزا بررسی شدند. نتایج IgM به صورت کیفی و IgG به صورت کمی بیان شد. از نظرIgM ،38  نفر (76%) سرونگاتیو و 12 نفر (24%) سروپوزیتیو بودند. از نظرIgG ، 2 نفر4%) ) سرونگاتیو و 48 نفر (96%) سروپوزیتیو بودند. شکست اولیه به واکسن در 12 نفر (24%) و شکست ثانویه در 36 نفر (72%) مشاهده شد و 2 نفر (4%) به واکسن پاسخ ندادند. بیشترین موارد شکست اولیه واکسن در گروه سنی 9/17-17 سال بود. بیشترین موارد شکست ثانویه در گروه سنی 9/19-19 سال بود. هیچ ارتباط معنی داری بین وضعیت اجتماعی اقتصادی اشخاص و شکست اولیه یا ثانویه مشاهده نشد.در این مطالعه مشخص شد که 12 نفر (7%) شکست اولیه و 2 نفر (1/1%) غیر پاسخ دهنده و 36 نفر (9/20%) شکست ثانویه داشتند. واضح است که هر دو شکست اولیه و ثانویه واکسیناسیون سرخک رخ داده است. به این منظور اندازه گیری آنتی بادی IgM اختصاصی سرخک در سرم، این دو حالت را از یکدیگر افتراق می دهد. نتایج این طرح بر ضرورت برنامه ریزی برای واکسیناسیون مجدد اشخاص پرخطر مثل سربازان و دانشجویان خوابگاه ها تاکید می نماید.

با توجه به شرایط خاص حاکم بر جامعه پزشکی، اولین قدم برای شناخت مشکلات روانپزشکی و حل دیسترس ها و سایکوپاتولوژی آن، شناسایی میزان و نوع این مشکلات می باشد.این مطالعه یک پژوهش توصیفی تحلیلی است که به صورت مقطعی انجام شده است 842 نفر از دانشجویان پزشکی مقاطع مختلف دانشکده پزشکی مشهد پرسشنامه هایی را پر کردند که در بر گیرنده اطلاعات کلی مثل سن، جنس، مقطع تحصیلی و معدل درسی، وضعیت تاهل، سهمیه ورودی، وضعیت سکونت خانواده، بیمارستان محل تحصیل و چگونگی امیدواری نسبت به آینده شغلی و تست SCL-90-R بود که تست اخیر جنبه های مختلف مشکلات روانپزشکی را می سنجد. نتایج با آزمون کای اسکوئر مورد آنالیز قرار گرفت. 4/%59 دانشجویان مورد بررسی بر طبق تست SCL-90-R امتیازات بالاتری از خط برش را در علائم روانشناختی نشان داده اند. این افزایش علائم در زنان و مردان به یک میزان دیده شد (به جز پارانوییا که در زنان به میزان بیشتری دیده شد)(P<0.05) . مقایسه علائم متاهلین و مجردان نشان داد که پارانوییا و سایکوز در مجردان بیشتر است (P<0.05)، همچنین میزان علائم روانشناختی در افرادی که به آینده امیدوار بودند به طور معنی داری کمتر از گروهی بود که آینده را تاریک می دیدند (P<0.05). با توجه به بررسی جنبه های مختلف اختلالات روانپزشکی در گروه های مختلف دانشجویان پزشکی، به نظر می رسد پیگیری تحقیقات آنالیتیک در سال های آینده و همچنین وجود مرکزی با کادر روانپزشکی و روانشناسی در بین دانشجویان و رفع قانونی مشکلات پزشکان جوان ضروری است.

لیشمانیوز جلدی دومین بیماری مهم منتقله پس از مالاریا در ایران است. این بیماری به دو فرم لیشمانیوز جلدی شهری و لیشمانیوز جلدی روستایی در مناطق مختلف کشور وجود دارد.در سال های اخیر یک کانون جدید بیماری لیشمانیوز جلدی روستایی با عامل لیشمانیا ماژور در شهرستان اردکان استان یزد استقرار یافته است. در سال های 78-1377 بیماری در این کانون به صورت اپیدمی در آمد. به دلیل اهمیت بهداشتی مساله و خطر بالای انتقال بیماری به سایر نقاط کشور که مستعد استقرار این بیماری هستند، مسوولین بهداشتی استان اقدام به کنترل بیماری در سال 1379 نمودند.برنامه کنترل در دو بخش: مبارزه با جوندگان مخزن بیماری از طریق طعمه گذاری لانه های آنها با سم کلرات و سمپاشی ابقایی اماکن داخلی برای کنترل پشه خاکی ها با پودر و تابل 50% حشره کش پروپکسور به میزان 2 گرم بر متر مربع انجام شد.یافته های این مطالعه نشان دهنده کاهشی به میزان 5 برابر در بروز موارد بیماری در منطقه تحت پوشش برنامه کنترل بوده است، در حالی که این میزان در منطقه شاهد که کنترل در آن صورت نگرفت، 3/1 برابر افزایش یافته بود. کاهش بروز موارد سالک در منطقه تحت پوشش برنامه کنترل نسبت به منطقه شاهد، معنی دار بود (P<0.0001).بر اساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد که این روش برای کنترل لیشمانیوز جلدی روستایی موثر است.

عده ای از محققین در جهان گزارش داده اند که کاتاراکت در هر مرحله ای از توسعه باشد، باعث کاهش حساسیت کانتراست و تیزبینی اسنلن می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه بین قدرت تست تیزبینی اسنلن و قدرت حساسیت کانتراست در سنجش عملکرد سیستم بینایی در مراحل اولیه کاتاراکت سنیل می باشد.با استفاده از روش نمونه گیری آسان، تعداد 70 بیمار دارای کاتاراکت سنیل مورد بررسی قرار گرفتند. تیزبینی اسنلن و حساسیت کانتراست در افراد مبتلا به مراحل اولیه کاتاراکت سنیل تعیین شد. در اندازه گیری تیزبینی از چارت اسنلن و در اندازه گیری حساسیت کانتراست از تست شبکه های کانتراست کم دانشگاه کمبریج استفاده شد.کاتاراکت سنیل در مراحل اولیه باعث کاهش تیزبینی اسنلن و حساسیت کانتراست می شود. در مقایسه با کاتاراکت اولیه از نوع نوکلئاز، نوع پوستریور ساب کپسولار تاثیر بیشتری بر روی تیزبینی اسنلن و حساسیت کانتراست داشته و این دو را کاهش می دهد. در مراحل اولیه کاتاراکت نوکلئار، نتایج به دست آمده از تیزبینی اسنلن و حساسیت کانتراست تقریبا شبیه هم است. در مراحل اولیه کاتاراکت پوستریور ساب کپسولار، نتایج حاصل از اندازه گیری حساسیت کانتراست، اطلاعات بیشتری نسبت به اندازه گیری تیز بینی اسنلن به تنهایی فراهم می کند.از اندازه گیری تیزبینی اسنلن و حساسیت کانتراست با هم، اطلاعات خیلی بهتری در رابطه با کیفیت سیستم بینایی در مراحل اولیه کاتاراکت به دست می آید. لذا در مراحل ابتدایی کاتاراکت به ویژه نوع پوستریورساب کپسولار باید علاوه بر تیزبینی اسنلن، حساسیت کانتراست نیز بررسی شود.

تاخیر رشد سرشتی یکی از علل شایع کوتاهی قد در کودکان محسوب می شود. هدف این مطالعه، بررسی اثر اکساندرولون در سرعت افزایش رشد قدی و وزنی کودکان و نوجوانان مبتلا به تاخیر رشد سرشتی بوده است.در این مطالعه 46 کودک و نوجوان مبتلا به تاخیر رشد سرشتی برای مدت 3 ماه دارونما و سپس 3 ماه اکساندرولون به میزان 06/0 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن دریافت نمودند.قد و وزن مبتلایان به صورت استاندارد در هنگام ورود به مطالعه و سپس هر سه ماه با دارو یا دارونما با یک وسیله اندازه گیری شده است. متوسط افزایش رشد قدی در مدت زمان دریافت دارونما 33/1 سانتیمتر و در مدت زمان دریافت دارو 05/2 سانتیمتر بود. همچنین متوسط افزایش وزن در مدت دریافت دارو 55/1 کیلوگرم و در مدت زمان دریافت دارونما 58/0 کیلوگرم بود. تفاوت سرعت افزایش رشد قدی و وزنی در مدت زمان دریافت دارو با دارونما از نظر آماری با اهمیت بود (P<0.01).نتایج این مطالعه بیانگر اثرات مثبت اکساندرولون در افزایش رشد قدی و وزنی مبتلایان به تاخیر رشد سرشتی بوده و می توان با کنترل دقیق، از این دارو در موارد خاص تاخیر رشد سرشتی استفاده نمود.

پرکوتانئوس نفروستومی یک درمان موثر و مطمئن برای سنگ های کلیه می باشد که با حداقل عوارض طولانی مدت همراه است و هنوز حتی در دوره سنگ شکنی برون اندامی نیاز به انجام آن می باشد.هدف این تحقیق بررسی نتایج و عوارض روش درمانی برداشتن سنگ کلیه از طریق پوست در بیماران با سنگ کلیه در بخش ارولوژی بیمارستان امام رضا (ع) بستری شده اند در سالهای 1379-1374 بوده است.در این مطالعه طولی، 750 کلیه با سنگ که کاندید درمان سنگ از طریق پوستی بودند بررسی گردیده است.نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادند که 7/90% موفقیت در حذف سنگ هدف و خارج کردن تمامی سنگ ها وجود داشته و شکست عمل با 3/9% همراه بوده است. عوارض در 4/15% ایجاد شد که در تمام موارد با درمان طبی بهبود یافتند.موفقیت بالا و عوارض جانبی درمان فوق هم برای بیماران و هم برای ارولوژیست ها جذاب بوده است و این درمان به نحو قابل ملاحظه ای درمان بیماران با سنگ کلیه را در حالتی که سنگ شکنی برون اندامی مناسب نبوده و یا شکست خورده، تغییر داده است. این روش درمانی حقیقتا  نیاز به انجام روش های مختلف جراحی باز برای خارج کردن سنگ ها را کاسته است.

این مطالعه برای مشخص کردن تاثیر سم بوتولیسم نوع A روی 15 کودک با فلج مغزی از نوع دی پلژی اسپاستیک صورت گرفت. 9 بیمار قادر به راه رفتن نبودند و 6 بیمار برای راه رفتن نیاز به کمک داشتند. همه کودکان ابتدا به مدت 6 ماه کار درمانی دریافت نمودند و در صورت عدم پاسخ بالینی، تزریق سم بوتولیسم در عضلات گاستروکنیمیوس و سولئوس انجام گرفت. تاثیر آن در هفته اول با تغییر در دورسی فلکسیون پاسیو شروع شد. بیشترین کاهش سفتی عضلانی در ماه اول مشاهده شد و 3 تا 6 ماه طول کشید، ولی میزان بهبودی در دورسی فلکسیون اکتیو و قدرت عضلات دورسی فلکسور در ماه سوم به حداکثر رسیدند. در همه بیماران درجه سفتی عضلانی کاهش یافت که این کاهش در سه بیمار کم و زودگذر بود. وضعیت حرکتی بیماران بهبود یافت و 6 بیمار از ناتوانی کامل در راه رفتن به راه رفتن با کمک ارتقا پیدا کردند. وضعیت حرکتی در چهار بیمار که برای راه رفتن نیازمند کمک بودند، راه رفتن مستقل ایجاد شد. همچنین بهبود در محدوده حرکات مفصل مچ پا نسبت به مقادیر قبل از تزریق به وجود آمد. عوارض جانبی به جز درد در هنگام تزریق، ضعف گذرا بود که در 4 بیمار مشاهده شد. این مطالعه نشان می  دهد که سم بوتولیسم نوع A در کاهش سفتی عضلانی در کودکان فلج مغزی مفید است.

سرطان بیضه از سرطان های نسبتا نادر در مردان است. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک بیماران با سرطان بیضه انجام گرفته است. در این مطالعه توصیفی، 96 بیمار با کانسر بیضه بررسی شدند. متوسط سن بیماران با تومور سمینوم 40-20 سال و در بیماران غیر سمینوم 30-20 سال بود. 5/66% موارد در بیضه راست و 5/33% دیگر در بیضه چپ تومور داشتند. در 14% بیماران کریپتور کیدیسم و یا سابقه آن وجود داشت که در 9% تومور در بیضه کریپتورکید و در 5% موارد تومور در بیضه طرف مقابل بیمار بوده است. متوسط زمان تاخیر از بروز علایم تا مراجعه در بیماران 6 ماه بوده است. در بیماران با تومور سمینوم بیضه، 5/91% سمینوم کلاسیک و 5/9% سمینوم آناپلاستیک بود. میزان بقا 2 ساله در بیماران با تومور بیضه 77% بود که برای تومورهای سمینوم 89% و برای تومورهای غیر سمینوم 62% بود. میزان بقا 5 ساله در بیماران با تومور بیضه 69% بود که برای تومورهای سمینوم 77% و برای تومورهای غیر سمینوم 60% بود. در درمان های انتخاب شده برای بیماران غیر سمینومی، لنفادنکتومی خلف صفاق بهترین میزان بقا را داشته است و در 2 سال 100% و در 5 سال 85% بقا داشته اند، بدترین میزان بقا زندگی در بیماران شیمی درمانی بوده که تنها 25% بقا داشتند.این بررسی اپیدمیولوژیک نشان می دهد که میزان بقا بیماران در مقایسه با آمار جهانی کمتر می باشد که مهمترین علت آن تاخیر در تشخیص تومور بیضه می باشد. از این رو معاینه منظم و آموزش بیمارانی که در معرض خطر این بیماری قابل درمان قرار دارند، ضروری می باشد. جهت پردازش یافته ها از آمار توصیفی و تحلیل بقا بیماران از ضریب همبستگی استفاده شده است.

استفاده از پانچ گرافت در درمان مواد مقاوم و محدود ویتلیگو از مدت ها قبل از به کار رفته است ولی تاکنون گزارشی از موارد اجرا و نتایج آن در مشهد وجود نداشته است. در این مطالعه نتیجه درمانی این روش به همراه PUVA تراپی در بیماران مبتلا به موارد مقاوم و محدود ویتیلیگو ارزیابی شد.در طی سالهای 80-1377 برای 7 بیمار مبتلا به موارد مقاوم و محدود ویتیلیگو، پیوند کانونی (پانچ گرافت) پوست دارای ملانوسیت از محل های سالم انجام شد و مناطق پیوند شده تحتPUVA  تراپی قرار گرفتند.در تمام موارد نتیجه عمل موفقیت آمیز بود و 4-2 هفته پس از شروع PUVA تراپی، پیگمانتاسیون در اطراف کانون های پیوند ظاهر گردید. و به طور متوسط 57/3 میلیمتر (حداقل 2 و حداکثر 5 میلی متر) گسترش یافت. بیش از 70% بیماران از نتیجه عمل رضایت نسبی تا کامل داشتند و تنها عارضه مهم این روش درمانی پیدایش نمای قلوه سنگی در محل های گیرنده پیوند بود.از این روش درمانی می توان برای درمان موارد مقاوم و محدود ویتیلیگو استفاده نمود. البته لازم است مشکلات محدودیتها و عوارض درمان مدنظر درمانگر باشد و به بیماران توضیح داده شود.

بیماران مبتلا به صرع و خانواده های آنها همواره نگران آینده شغلی و یا تحصیلی خود و بستگانشان می باشند. مطالعات نشان داده اند که شکست تحصیلی در این بیماران شایع بوده که می تواند ناشی ازضریب هوشی پایین، یا عوارض دارویی و یا اختلالات همراه در این بیماران باشد. در این مطالعه توصیفی ضریب هوشی صد بیمار صرعی بالغ (بالاتر از 18 سال) مراجعه کننده به بخش اعصاب بیمارستان قائم، به کمک تست راون اندازه گیری شد و رابطه آن با نوع حملات، آخرین نوار مغزی و نوع داروی مصرفی مورد بررسی قرار گرفت .میانگین کلی ضریب هوش افراد مورد مطالعه (Sd=17.95) و46/90 بود که در حداقل مقدار طبیعی جامعه (115-85) قرار دارد. ضریب هوشی بیماران از لحاظ آماری با نوع تشنجات، درمان دارویی و طبیعی شدن نوارنگاری مغزی ارتباط قابل توجهی داشت. بیماران با حملات گراندمال ضریب هوشی کمتری در مقایسه با بیماران مبتلا به حملات آبسانس و میوکلونی داشتند. میانگین بهره هوشی بیمارانی که نوار مغزی آنها غیر طبیعی بود، به صورت معنی داری (با اطمینان 95%) از گروهی که نوار مغزی طبیعی داشتند، پایین تر بود. همچنین بهره هوشی در بیماران تحت درمان با کاربامازپین و سدیم والپروات بهتر از سایر بیماران بوده است. 

کلوفازمین که در درمان جذام پرباسیل یکی از اجزا درمان چند دارویی است، در تعداد قابل توجهی از بیماران سبب تغییر رنگ پوست می شود. این عارضه یکی از دلایل عدم تمایل افراد مبتلا به جذام به مصرف رژیم چند دارویی است. در یک مطالعه مقطعی با هدف استفاده از این عارضه مشکل ساز به عنوان نشانگری از نحوه مصرف دارو، از آبان ماه 1378 تا آذرماه 1380، 55 بیمار مبتلا به جذام پرباسیل که کاندیدای رژیم چند دارویی بودند قبل از درمان و در طی درمان ماهانه توسط مطالعه کننده معاینه و ارزیابی بالینی از نظر بروز تغییر رنگ پوست، در پرونده بیماران ثبت گردید. در طی دو سال، 35 مرد و 20 زن حداقل 5 ماه و حداکثر 24 ماه پیگیری شدند که در طی این مدت بیماران حداقل چهار دوره و حداکثر دوازده دوره یک ماهه درمان شدند. تغییر رنگ پوستی در 31 مورد (23/56%) دیده شد که این تغییر رنگ در کسانی که مدت طولانی تری درمان شده بودند به طور قابل ملاحظه ای شایع تر بود (P=0.001) و همین طور در مقایسه کسانی که درمان را منظم تر دریافت نموده بودند با گروهی که تعداد ماههای بیشتری غیبت درمانی داشتند تغییر رنگ ژوستی در گروه اول شایع تر بود (P=0.0001) بر اساس این مطالعه تغییر پوستی ناشی از کلوفازمین با مدت مصرف دارو و تداوم مصرف دارو ارتباط داشت و از این عارضه میتوان به عنوان نشانه ای از مصرف منظم و صحیح درمان استفاده نمود.

کیفیت و طول عمر بیماران بتا تالاسمی وابسته به تزریق خون، در طول چند سال اخیر تغییر یافته است به نحوی که طول عمر آنها به راحتی به دهه سوم و بیشتر می رسد که البته می تواند با کیفیت خوب زندگی نیز همراه باشد، اما علائم قلبی و مرگ زودرس به علت ناراحتی های قلبی هنوز مسایل مهمی هستند. عوارض قلبی مهمترین علت مرگ و یکی از مهمترین علل ناتوانی است، لذا در این مطالعه انواع اختلالات قلبی در بیماران مبتلا به بتاتالاسمی ماژور و ارتباط آنها با شدت آنمی و اضافه بار آهن بررسی شد. در این مطالعه توصیفی که به طور تصادفی روی 78 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور مراجعه کننده به طور سرپایی به کلینیک هماتولوژی بیمارستان دکتر شیخ دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام گرفت، زمان پرشدگی و تخلیه بطن چپ و کسر جهش دهلیز چپ و ارتباط آنها با شدت آنمی و میزان کنترل بیماری بررسی شد. بین دفعات دریافت خون و زمان پرشدگی بطن چپ (P=0.026) و نسبت آن به زمان تخلیه بطن چپ (P=0.050)، بین میزان فریتین سرم و فاصله PR در الکتروکاردیوگرافی (P=0.000) ارتباط معنی داری مشاهده شد. در سایر بررسی های اختلاف معنی داری بین متغیرها وجود نداشت. ضمنا اندازه های قلب بر حسب نمودار صدک، در بیماران افزایش یافته بود.

یک خانم چهل ساله در بخش بیماری های عفونی، بیمارستان امام رضا بستری شده بود. پنجاه روز قبل از پذیرفته شدن، بیمار در بیمارستان دیگری به دلیل تب، تهوع، استفراغ، سردرد، تعریق و کاهش ده کیلوگرم وزن مورد ارزیابی و معاینه قرار گرفت و پزشک وی برای بیمار جنتامایسین، کوآموکسی کلاو، لیبریوم، آرتان، بتامتازون LA و ... تجویز کرده است. ده روز قبل از پذیرفته شدن در بخش بیماری های عفونی، بیمار از بیمارستان قبلی به یک کلینیک روان پزشکی به دلیل دپرسیون شدید، حرکات کند، درون گرایی، برادی کینزی و اختلالات رفتاری معرفی شده و در بیمارستان روانی بستری گردیده بود. به واسطه سفتی گردن، تب، سرگیجه با یک پزشک متخصص بیماری های عفونی مشاوره و به واسطه پارزی دو طرفه زوج ششم و ادم پاپی دو طرفه و درجه III (از درجه I تا V) و کاهش هوشیاری بیمار از بخش روان پزشکی به بخش بیماری های عفونی انتقال داده شد.

بیمار شماره 1- یک مرد 44 ساله که اخیرا از کشور پرو به ایالات متحده مهاجرت کرده، اندوراسیون تست توبرکولین پوستی وی 16 میلی متر است. وی در زمان کودکی ب.ث.ژ گرفته و از نظر بالینی فعلا بدون نشانه است. در رادیوگرافی قفسه سینه ضایعات فیروندولار در لوب فوقانی ریه ملاحظه می شود.بیمار شماره 2- یک معلم مدرسه 27 ساله متولد ایالات متحده امریکا، اندوراسیون تست توبرکولین وی 17 میلی متر است. علایم بالینی ندارد. رادیوگرافی ریه طبیعی است.سوال: آیا برای دو فرد یاد شده به عنوان عفونت سل مخفی باید درمان ضد سل را شروع کرد؟

عدم پاسخ بافت های محیطی به هورمون رشد، اولین بار در سال 1966 توسط لارون و همکاران در سه فرزند یک خانواده، با تابلوی بالینی اختلال رشد شدید، هیپوگلیسمی و سطح بالای هورمون رشد شرح داده شد. تاکنون حدود 200 مورد از این بیماری از اطراف مدیترانه و اکوادور دیده شده است. در این مقاله موردی از سندروم لارون در استان خراسان گزارش شده است.بیمار یک پسر بچه 4 ساله است که از والدین خویشاوند با قد طبیعی متولد شده و با شکایت کوتاهی قد و تشنج در بخش بستری گردیده است. یافته های آزمایشگاهی موید هیپوگلیسمی، افزایش فوق العاده شدید سطح هورمون رشد و کاهش سطح سرمی IGF-1 بود. با تجویز هورمون رشد انسانی نیز سطح IGF-1 افزایش کافی پیدا نکرد.

از مایع نخاعی نمونه گسترده با مرکب چین تهیه شد و در اسمیر آماده شده، عوامل گرد و درخشان در زمینه مشکی مرکب چین مشاهده شد که شباهت زیاد به عواملی قارچی داشت، لذا مایع نخاعی به آزمایشگاه قارچ شناسی برای کشت قارچ ارسال گردید. مایع نخاعی در محیط سابورو و آبگوشت ذرت دار کشت داده شد. با مشاهده شدن میکروارگانیسم های درخشان و گرد در گستره آغشته به مرکب چین و با ظن عفونت قارچی آمفوتریسین B به مقدار 0.6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از طریق وریدی شروع شد. در دو کشت پشت سر هم مایع نخاعی در محیط های اختصاصی کشت قارچ، ارگانیسم رشد کرد و کریپتوکوکوس تشخیص داده شد.