دانش و پژوهش علوم دامی
سال:1388 | دوره:- | شماره:5 |تعداد مقالات:8

این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده در یک برنامه آزمون نتاج بر پیشرفت ژنتیکی گاوهای شیری انجام گردید. میزان پیشرفت ژنتیکی با استفاده از شبیه سازی تصادفی در طول 25 سال انتخاب مورد بررسی قرار گرفت. سه استراتژی مقایسه گردید: استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده در جمعیت گاوهای شیرده و تلیسه ها (SSCH)، استفاده از اسپرم معمولی در جمعیت گاوهای شیرده و اسپرم تعیین جنسیت شده در تلیسه ها (SSH) و استفاده از اسپرم معمولی در جمعیت گاوهای شیرده و تلیسه ها (WSS). مقدار پیشرفت ژنتیکی در چهار گروه مجزا از حیوانات شامل گاوهای نر فعال، گاوهای نر جوان، مادران گاوهای نر جوان و گاوهای شیرده مورد بررسی قرار گرفت. درصد برتری ژنتیکی حیوانات در استراتژی های SSCH و SSH نسبت به WSS به ترتیب در گاوهای نر فعال معادل 0.1 و 0.03 درصد، در گاوهای نر جوان معادل 0.9 و 0.6 درصد، در مادران گاوهای نر جوان معادل 1.8 و 1.4 درصد و در گاوهای شیرده معادل 12.1 و 9.4 درصد بدست آمد. نتایج نشان داد که استفاده از اسپرم تعیین جنسیت شده در تمام مسیرها به غیر از مسیر گاوهای نر فعال به طور معنی داری باعث افزایش پیشرفت ژنتیکی گردید. پیشرفت ژنتیکی در همه مسیرها به غیر از مسیر گاوهای شیرده اندک و کمتر از 2 درصد بود. تاثیر پیشرفت ژنتیکی در مسیر گاوهای شیرده زیاد و بسیار معنی دار بود که علت آن تاثیر اسپرم تعیین جنسیت شده بر افزایش شدت انتخاب در این مسیر می باشد.

به منظور مطالعه اثرات پرتو الکترون در دزهای 15 و 30 کیلوگری در روند تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام دانه سویا در شکمبه گوسفند، آزمایشی با استفاده از روش کیسه های نایلونی انجام گرفت. مقدار 3 گرم دانه سویا عمل آوری نشده و پرتوتابی شده به مدت صفر، 2، 4، 8، 12، 16، 24، 48 ساعت در شکمبه سه راس گوسفند نر بالغ فیستولاگذاری شده، انکوباسیون شد. تفاوت معنی داری میان فراسنجه های مختلف تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام دانه سویا عمل آوری نشده و پرتوتابی شده مشاهده شد. تجزیه پذیری پروتئین خام نمونه عمل آوری نشده در سرعت عبور 5 درصد در ساعت 80.29 درصد بود و در دانه سویا پرتوتابی شده 73.28 درصد بدست آمد. پرتوتابی الکتون سبب کاهش محتوی اسید فایتیک و فعالیت ممانعت کننده تریپسین به میزان 99.45 و 99.64 درصد نسبت به نمونه عمل آوری نشده گردید.

تعداد 300 قطعه مرغ تخمگذار سویه هایلاین W-36 در سن 27 هفتگی انتخاب و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به 5 تیمار، 6 تکرار و 10 قطعه مرغ در هر تکرار اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل نسبت های مختلف 0.66، 0.70، 0.74، 0.78 و 0.82 ترئونین به لیزین قابل هضم بود که با استفاده از ترئونین سنتتیک تنظیم شدند. برای تنظیم جیره ها از مواد مغذی مورد نیاز توصیه شده در راهنمای پرورشی مرغ تخمگذار سویه هایلاین W-36 و معیار آمینو اسیدهای قابل هضم ایلئومی استاندارد شده استفاده شد. تولید تخم مرغ به صورت روزانه و مصرف خوراک و وزن تخم مرغ به صورت هفتگی رکوردبرداری و توده تخم مرغ و ضریب تبدیل خوراک محاسبه گردید. وزن مرغ ها در ابتدا و پایان دوره اندازه گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد گروهی که جیره با نسبت ترئونین به لیزین 78 درصد دریافت کرده بودند در مقایسه با تیمارهای 66، 70 و 82 درصد به طور معنی داری درصد تولید تخم مرغ بیشتری داشتند. تیمار 70 درصد نسبت به تیمار 78 درصد دارای وزن تخم مرغ بیشتری بود. نسبت های ترئونین به لیزین بر توده تخم مرغ، خوراک مصرفی و تغییرات وزن بدن تاثیر معنی داری نداشت. ضریب تبدیل خوراک در تیمار 78 درصد در مقایسه با تیمار 66 درصد کمتر بود. بیشترین و کمترین درآمد حاصل از فروش تخم مرغ به ترتیب مربوط به تیمارهای با نسبت 78 و 66 درصد بود. بر اساس نتایج این آزمایش برای حداکثر تولید و سودآوری نسبت 78 درصد ترئونین به لیزین قابل هضم پیشنهاد می شود.

در این تحقیق از داده های مربوط به سالهای 1374 تا 1388، گوسفندان نژاد تالشی از گله های تحت پوشش واحد اصلاح نژاد معاونت امور دام، سازمان جهاد و کشاورزی استان گیلان که توسط مرکز اصلاح نژاد دام کشور مدیریت میشود، برای برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات مربوط به رشد استفاده شده است.مولفه های واریانس - کوواریانس و پارامترهای ژنتیکی و روند ژنتیکی صفات وزن بدن در هنگام تولد و در سنین سه و شش ماهگی، تحت مدل حیوانی به روش حداکثر درستنمایی محدود شده توسط نرم افزار ASReml به روش تجزیه یک صفته و دو صفتی بررسی شد. بیشترین وراثت پذیری مستقیم برای وزن شش ماهگی (0.01 ± 0.305) و کمترین آن برای وزن تولد (0.03 ± 0.223) برآورد گردید و بیشترین وراثت پذیری مادری نیز برای وزن تولد (0.02 ± 0.123) و با افزایش سن مادر کاهش یافت. همبستگی ژنتیکی بین صفات مذکور در دامنه 0.28 تا 0.82 و همبستگی فنوتیپی 0.27 تا 0.70 برآورد شد و همبستگی ژنتیکی مستقیم و مادری بین همه صفات منفی برآورد گردید. میانگین فنوتیپی و ارزش های اصلاحی مستقیم و مادری صفات مورد مطالعه در هر سال به روش بهترین پیش بینی نا اریب خطی (BLUP) و با استفاده از نرم افزار ASReml برآورد و پیشرفت ژنتیکی کل حاصل از آنالیزهای تک و دو صفتی بعد از 14 سال انتخاب برای وزن تولد به ترتیب 0.0375 و 0.044 کیلوگرم، برای وزن شیرگیری به ترتیب 0.1969 و 0.1881 کیلوگرم، برای وزن شش ماهگی به ترتیب 0.3484 و 0.3783 کیلوگرم بود. روند ژنتیکی صفات در طی یک دوره 14 ساله با وجود نوسانات صعودی و نزولی ارزش اصلاحی صفات یک تغییر محسوس رو به افزایش را نشان می دهد.

یک آزمایش چهار مرحله ای جهت ارزیابی اثرات استفاده از مخلوط های مختلف چند گیاه دارویی بر صفات لاشه در جوجه های گوشتی انجام گردید. در هر کدام از آزمایش ها تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه (راس - 308) در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار (با 20 قطعه جوجه در هر تکرار) از سن 1 تا 42 روزگی در دو دوره پرورشی آغازین (21 - 1 روزگی) و رشد (42 - 22 روزگی) مطابق احیتاجات غذایی NRC 1384 مورد آزمایش قرار گرفتند. جیره های غذایی مورد استفاده در گروه های آزمایشی در آزمایش اول شامل 1) شاهد (بدون استفاده از گیاه دارویی)، 2) حاوی 1 درصد کاکوتی + 0.5 درصد پونه + 0.5 درصد مرزه، 3) حاوی 0.5 درصد کاکوتی+ 1 درصد پونه + 0.5 درصد مرزه، 4) حاوی 0.5 درصد کاکوتی + 0.5 درصد گزنه + 1 درصد مرزه بودند. گیاهان دارویی مورد استفاده در آزمایش 2 گزنه، پونه و کاکوتی، در آزمایش سوم پنیرک، خارشتر و نعناع و در آزمایش 4 آویشن، گزنه و یونجه بودند که به ترتیب مانند آزمایش 1 مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از مخلوط های مختلف گیاهان دارویی اثرات معنی داری بر ترکیب لاشه در جوجه های گوشتی دارد. در آزمایش اول بالاترین درصد لاشه (70.76)، کمترین درصدهای مربوط به چربی محوطه بطنی و دستگاه گوارش (2.34) و (6.34) در گروه آزمایشی 3، در آزمایش دوم بالاترین درصدهای مربوط به لاشه، سینه و کمترین درصد چربی محوطه بطنی (72.72)، (33.67) و (3.4) در گروه آزمایشی 3 با استفاده از 0.5 درصد گزنه + 1 درصد پونه + 0.5 درصد کاکوتی و در آزمایش سوم بالاترین درصد لاشه (70.19) در گروه آزمایشی 3 حاوی (0.5 درصد + 1 درصد خارشتر + 0.5 درصد نعناع) بدست آمدند. نتیجه گیری می شود که استفاده از مخلوط های مختلف چند گیاه دارویی دارای اثرات مثبتی بر صفات لاشه جوجه های گوشتی می باشد.

عفونت های رحمی یکی از مهم ترین عوامل ناباروری بعد از زایمان در گاوهای ماده می باشد و در نتیجه موجب کاهش عملکرد تولید مثلی در گله های گاوهای شیری میشود. در این تحقیق از رحم گاوهایی که 7 یا 8 روز از زمان زایمان آنها گذشته بود با سوآپ دابل گارد نمونه گیری انجام می گرفت و بر اساس تعداد کلونیهای شمارش شده (بیش از 10 کلونی) به دو گروه تقسیم میشدند. در گروه اول (19 گاو) به مدت 3 روز متوالی از روز 10 پس از زایش بصورت زیرپوستی Ceftiofur و در گروه دوم (16 گاو) هیچ درمانی انجام نمی گرفت. در روزهای 28، 21، 14، 7 خونگیری نیز انجام می گرفت. نتایج نشان داد که استروژن در گروه Ceftiofur در روز 14 به حداکثر میزان خود در ماه اول پس از زایمان رسیده است. همچنین در روز 14 میزان پروژسترون در گروه Ceftiofur به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل می باشد. در هر دو گروه میزان پروژسترون در روز 28 به حداکثر خود رسیده است که در گروه Ceftiofur بالاتر از گروه کنترل می باشد ولی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. بطور کلی مشاهده می گردد که پس از استفاده از دارو میزان تولید استروژن مخصوصا در گاوهای با چند زایش به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل میباشد که نشانه تاثیر دارو بر این گروه می باشد. همچنین میزان هورمون پروژسترون در گروه Ceftiofur به ویژه در گاوهای با زایش بیش از یک به طور معنی داری بالاتر می باشد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که Ceftiofur با اثر بر روی باکتریهای رحمی می تواند در ترشح استروژن و پروژسترون تاثیر گذارد.

این آزمایش جهت ارزیابی تاثیر استفاده همزمان از پروبیوتیک و پریبیوتیک در مرغان تخمگذار بر روی جمعیت میکروبی روده ها انجام شد. تعداد 60 مرغ تخمگذار های لاین W-36 در سن 40 هفتگی انتخاب شدند و به مدت 12 هفته جیره های آزمایشی را مصرف نمودند. این آزمایش شامل 4 تیمار و هر تیمار دارای 5 تکرار و هر تکرار شامل 3 نمونه بود و به صورت طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. تیمارها عبارت بودند از: شاهد، جیره پایه + پروبیوتیک، جیره پایه + پریبیوتیک و جیره پایه + پروبیوتیک + پریبیوتیک. در پایان دوره آزمایش، پس از نمونه برداری، شمارش باکتریهای پلی فرم و لاکتوباسیل از انتهای سکوم انجام گردید. نتایج بدست آمده تغییرات معنی داری را در جمعیت کلی فرم ها و لاکتوباسیل های موجود در سکوم نشان ندادند. ولی با این حال نتایج نشان دادند که جمعیت لاکتوباسیل ها در گروه های مصرف کننده پروبیوتیک نسبت به گروه هایی که از پروبیوتیک استفاده نکردند بیشتر بود.

بدون توجه به ضرایب اقتصادی و اهمیت نسبی صفات نسبت به یکدیگر دستیابی به یک سیستم بهینه اصلاح نژاد امکان پذیر نمی باشد. میزان اهمیت نسبی هر یک از صفات در برنامه های اصلاح نژادی با تعیین ضرایب اقتصادی یا میزان رشد ژنتیکی یک صفت در بهبود بازده خروجی سیستم تولیدی مشخص گردد. در این پژوهش ارزش های اقتصادی برای 4 صفت تولید شیر، درصد چربی و پروتئین و درصد باروری در دو سیستم تولیدی مربوط به دو گله گاو هلشتاین در استان فارس، با استفاده از یک مدل زیست اقتصادی برآورد شدند. میانگین مطلق ضرایب اقتصادی صفات تولید شیر، درصد چربی، پروتئین و درصد باروری به ترتیب 633742.8، 301941.4، 228465-، 163444.4 ریال در سال به ازای یک راس مولد محاسبه شد.