بیماریهای عفونی و گرمسیری ایران
سال:1386 | دوره:12 | شماره:36 |تعداد مقالات:24

سابقه و هدف: بیماری وبا تا به حال پاندمی های متعدد ایجاد کرده و به علت مرگ و میر قابل توجه همواره سبب نگرانی بین المللی از دیدگاه بهداشت عمومی شده است. در ایران نیز از چهل سال قبل سابقه ثبت شده بروز مداوم با اپیدمی های پراکنده وجود دارد. این مطالعه به بررسی آخرین اپیدمی بیماری وبا در کشور که در سال 1384 رخ داد می پردازد.روش کار: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی بر روی کل مبتلایان به بیماری وبا در طی سال 1384 در کشور انجام شد. از کلیه موارد مشکوک به بیماری وبا نمونه سواپ رکتال تهیه و از نظر ویبریوکلرا کشت داده شده و سروتایپ آن ها تعیین گردید. داده های کلیه مواردی که به تایید آزمایشگاه رسیده در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است.یافته ها: از تعداد 354000 نمونه ارسالی به آزمایشگاه های مراکز بهداشت شهرستان های کشور 1133 مورد قطعی ابتلا به ویبریو کلرای التوربا سروگروپ O1 تایید شد. بیماری در محدوده 26 دانشگاه علوم پزشکی کشور (از 41 دانشگاه) گزارش شد، 80% مبتلایان ساکن مناطق شهری و 20% ساکن مناطق روستایی بودند. میزان ابتلا بین زن و مرد تفاوت معنی داری نداشت. اکثر مبتلایان در گروه سنی 39-15 سال (60%) قرار داشتند. 98% میکروارگانسیم های جدا شده سروتایپ اینابا و تنها 2% سروتایپ اوگاوا بودند. تعداد 12 نفر از مبتلایان فوت نمودند و میزان کشندگی بیماری برابر با 1.06 درصد بود.نتیجه گیری: به رغم پیشرفت های مناسب بهداشتی کشور، به دلایل مختلف از جمله همجواری با کشورهای با اندمیسیتی بالای بیماری، عدم دسترسی کامل به آب آشامیدنی سالم در برخی مناطق روستایی کشور، عدم رعایت نکات بهداشتی فردی و نبود سیستم های دفع و تصفیه فاضلاب همچنین بیماری و با یک اولویت بهداشتی کشور محسوب می شود و باید برنامه های آمادگی با اپیدمی های احتمالی آن مورد حمایت قرار گیرند.

سابقه و هدف: مصرف واکسن خوراکی پولیو موجب کاهش چشمگیر موارد پولیومیلیت در سرتاسر جهان گردیده است ولی مانند هر ویروس RNA دار ژنوم آن در طی همانندسازی در بدن فرد گیرنده یا موارد تماس آنها دستخوش تغییرات شده و به ندرت منجر به برگشت بیماری زایی ویروس می گردد. فلج مربوط به واکسن (APP. Vaccine– associated paralytic poliomyelitis) در گذشته به تغییراتی در نوکلئوتیدهای مهم ناحیه غیر کد کننده 5 و در سال های اخیر به نوکلئوتیدهای در نواحی ژن های ساختمانی مانند VPI نسبت داده می شود. بنابراین پولیو ویروس های جدا شده از موارد فلج شل حاد از نظر وجود جهش در این ناحیه مورد بررسی قرار می گیرند. در ایران از سال 1373 برنامه های ریشه کنی پولیو میلیت در حال اجراست و در راستای آن تمامی موارد فلج شل حاد تحت نظارت و پیگیری بالینی و آزمایشگاهی قرار می گیرند.روش کار: درسال های 81-1380، 5 مورد از بیماران فلج شل حاد مبتلا به فلج باقیمانده شناسایی و از مدفوع آنان در آزمایشات میکرونوتولایزاسیون و افتراق درون تایپی (الایزا، جفت شردن پروب، RT– PCR) به ترتیب 3 (شماره های 4, 3, 1) و 2 (شماره های 5, 2) پولیوویروس مشابه واکسن تایپ 1 و 2 جدا گردید و از نظر تغییرات در ناحیه VPI توالی یابی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تجزیه و تحلیل توالی ها نشان داد که 3 پولیوویروس تایپ 1 جدا شده از بیماران (شماره های 4, 3, 1) بترتیب 1, 4, 2 جانشینی نوکلئوتیدی در ناحیه VP1 در مقایسه با ویروس سابین تایپ 1 مرجع داشتند ودر نمونه های 2 و 5 مقایسه با ویروس سابین تایپ 2 مرجع به ترتیب 1 و 2 جانشینی نوکلئوتیدی در ناحیه VP1 مشاهده گردید.نتیجه گیری: با پیشرفت بسوی ریشه کن شدن پولیوویروس های وحشی در جهان، بررسی جهش های رخ داده در استرین های سابین در شناخت پاتوژنز مولکولی این ویروس ها از اهمیت فراوان برخوردار می باشد.

سابقه و هدف: نیسریا مننژیتیدیس عمده ترین عوامل سببی مننژیت باکتریایی در انسان، از معضلات بهداشتی در سراسر جهان است. بررسی فعالیت باکتریسیدالی آنتی بادی های تولید شده بر علیه مننگوکوک مهمترین آزمون در ارزیابی ایمنولوژیکی عفونت های ناشی از این باکتری در طی سیر ابتلا به بیماری و یا پس از انجام واکسیناسیون است. بطوریکه سازمان جهانی بهداشت پروتکل ارزیابی فعالیت باکتریسیدالی سرم را به عنوان آزمایش استاندارد طلایی در بررسی واکسن های تولیدی بر علیه سروگروه های مختلف نیسریا مننژیتیدیس ارائه و اعلام نمود.روش کار: در تحقیق توصیفی- اکتشافی حاضر گونه استاندارد CSBPI, G245 نیسریا مننژیتیدیس سروگروه B ابتدا در یک شرایط کنترل شده کشت غوطه ور فرمانتور در 40 لیتر محیط فرانتز اصلاح شده کشت داده شد و سپس در انتهای فاز لگاریتمی رشد بیوماس سلولی برداشت گردید. وزیکول غشا خارجی (OMV) به روش دزاکسی کولات- اولتراسانتریفوژ افتراقی استخراج و خالص گردید و در فسفات بافر سالین حاوی سوکروز و تیومرسال هموژنیزه شد و با روش اولتراسوند آماده انجام بررسی های فیزیکوشیمیایی گردید. بدنبال ایمیونیزاسیون خرگوش ها با OMV در تزریقات یادآور 14 و 28 و42 روز بعد از اولین تزریق، خونگیری از حیوان در دوره های زمانی 42, 28, 14, 0 روز بعد از تزریق اولیه انجام گردید. از آنجایی که بررسی فعالیت باکتریسیدالی سرم مهمترین آزمون در ارزیابی های ایمنولوژیکی واکسن های مننگوکوکی است، آزمایش فوق به صورت کمی روی نمونه های سرمی حیوانات ایمن شده با OMV، بر علیه سویه استاندارد CSBPI, G245 نیسریا مننژیتیدیس سروگروه B انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان می دهد که OMV توانایی القاء سنتز آنتی بادی باکتریسیدالی را در حیوان ایمن شده بعد از اولین تزریق دارد و تزریق یادآور دوم و سوم و چهارم در پریودهای زمانی 14 روزه باعث القا سنتز سطح بالایی از آنتی بادی باکتریسیدال در حیوان ایمن شده بر علیه سروگروه B مننگوکوک می گردد: چنانکه مجموع میانگین عیار آنتی بادی باکتریسیدال در این گروه بر علیه سرو گروه B مننگوکوک بسیار بالاتر از گروه کنترل است.نتیجه گیری: بررسی داده های حاصله از تحقیقات فوق نشان می دهد که در مراحل مختلف فرایند تخلیص، OMV نه تنها شکل فضایی و طبیعی خود را کاملا حفظ نموده است بلکه فاقد ناخالصی بوده و توان القا سنتز سطح بالایی از آنتی بادی باکتریسیدالی را بر علیه نیسریا مننژیتیدیس سروگروه B دارد. بنابراین ساختمان اپی توپ های آنتی ژنیک موثر در القا این آنتی بادی در مراحل مختلف فرایند خالص سازی OMV بخوبی حفظ شده و سالم مانده اند. بدین دلیل OMV را می توان به عنوان یک کاندیدای بالقوه برای ایجاد ایمنی مفید و موثر بر علیه عفونت های مننگوکوکی سروگروه B مطرح نمود.

سابقه و هدف: یکی از راههای ایجاد مقاومت باکتری پسودوموناس آئروژینوازا نسبت به کربوپنم ها تولید آنزیم متالوبتالاکتاماز است که معضلات بسیاری را در درمان عفونت های ناشی از این باکتری ایجاد کرده است. این مطالعه جهت تعیین میزان مقاومت سویه های پسودوموناس آئروژینوازازی جدا شده از نمونه های کلینیکی نسبت به ایمنی پنم و بررسی وجود آنزیم متالوبتالاکتاماز در باکتری های ایزوله شده صورت گرفت.روش کار: در این مطالعه توصیفی الگوی مقاومت دارویی 350 سویه پسودوموناس آئروژینوزا نسبت به آنتی بیوتیک های آمیکاسین (AN)، کربنی سیلین (CB)، سفوتاکسیم (CTX)، سفتازیدیم (CAZ)، سفتری آکسون (CRO)، سیپروفلوکسازین (CIP)، ایمی پنم (IPM)، پی پراسیلین (PC)، پی پراسیلین- تازوباکتام (Pt)، جنتامیسین (GM)، سفتی زوکسیم (ZOM) و تتراسیکلین (Te) با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفت و جهت بررسی آنزیم متالوبتالاکتاماز از روش دبل دیسک دیفیوژن استفاده گردید.یافته ها: پسودومونا آئروژینوازا نسبت به ایمنی پنم بیشترین حساسیت و نسبت به سفتی زوکسیم بیشترین مقاومت را داشت. در 43% سویه ها MIC نسبت به سفتازیدیم بیشتر از 16 mg/ml بود. (بیمارستان امام خمینی 64.2%، مرکز طبی کودکان 21.5%). نتایج حاصل از دبل دیسک دیفیوژن نشان داد که تنها 3% سویه های مقاوم به ایمی پنم دارای آنزیم متالوبتالاکتاماز می باشند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده مشکل باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک های جدید از جمله سفازیدیم و کرباپنم در کشور یک مشکل جدی و عمده دربیماران مبتلا به عفونت های ناشی از پسودوموناس آئروژینوزا می باشد و بایستی در مصرف این آنتی بیوتیک ها دقت کافی جهت جلوگیری از گسترش این آنزیم به سویه های دیگر و همچنین به باکتری های گرم منفی دیگر صورت پذیرد.

سابقه و هدف: عفونت های مزن ریوی در بیماران فیبروز سیستیک غالبا ناشی از سویه های موکوئیدیP. aeruginosa  می باشد. آلژینات فاکتور کلیدی در بیماریزاییPseudomonas aeruginosa  محسوب می شود. با اینکه بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک، پاسخ های آنتی بادی علیه آلژینات تولید می کنند اما چنین آنتی بادی هایی در پاکسازی ریه ها از باکتریPseudomonas aeruginosa  بی تاثیرند و از آنجاییکه عصاره سیر و فراکشن ایمونومدولاتور آن، قادر به تحریک پاسخ ایمنی در مدل موشی هستند، لذا، در این مطالعه، تاثیر آلژینات و فراکشن ایمونومدولاتور سیر بر ایمنی هومورال موش های Balb/c بررسی شد.روش کار: آلژینات از سویه موکوئیدی 8821M , ATCC تخلیص شد. پس از کشت باکتری ها در محیط تغییر یافته Mian 's، آلژیناتبا افزودن اتانول سرد رسوب داده شد، سپس آنزیم های RNase A, Proteinase K, DNase I اضافه شد. در نهایت، آلژینات به کمک ستون کروماتوگرافی با ژل سفاکریل S400 تخلیص شد.  فراکشن های بدست آمده، برای بررسی میزان یورونیک اسید با روش کاربازون، در پلیت های میکروتیتر 96 خانه ای سنجش شد. موش های ماده Balb/c 6 تا 8 هفته تحت تزریق با عصاره سیر، آلژینات، مخلوط عصاره سیر- آلژینات و در عین حال، فراکشن ایمونومدولاتور سیر (R10)، مخلوط آلژینات- R10 قرار گرفتند. در نهایت تولید آنتی بادی IgG در موش های ایمن شده، توسط روشenzyme – linked immunosorbent assay. (ELISA) مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: آلژینات تخلیص شده از P.aeruginosa حاوی 38 mg/ml یورونیک اسید و 1.45 mg/ml پروتئین، 0.5mg/ml DNA و 0.08 mg/ml LPS بود. بر طبق نتایج بدست آمده، اگرچه مخلوط عصاره سیر و آلژینات ایمونوژن ضعیفی در موش های Balb/c بود، اما غلظت کمتر فراکشن کمتر فراکشن ایمونومدولاتور سیر (R10)- آلژینات توانست میزان آنتی بادی IgG را به طور قابل ملاحظه ای افزایش دهد.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده، نشان می دهد که فراکشن ایمونومدولاتور سیر همراه با آلژینات، با افزایش آنتی بادی های اپسونیزان ایمنی زایی به P.aeruginosa شده است. لذا، به نظر می رسد بتوان، از فراکشن ایمونومدولاتور سیر به عنوان حامل برای آلژینات تخلیص شده جهت تهیه و تولید واکسن کونژوگه علیه P.aeruginosa استفاده کرد، البته لازم است مطالعات بیشتری در مورد زیر کلاس های ایمونوگلوبین صورت گیرد.

سابقه و هدف: آنمی شایع ترین اختلال هماتولوژیک در افراد HIV مثبت بوده و شیوع آن از 1.3% تا 95% بسته به وضعیت بالینی متغیر است. بعضی مطالعات ارتباط آنمی با CD4 کمتر از 50، جنس زن، نژاد سیاه، سطح ویروس بالاتر از 100000 کپی در میلی لیتر، مصرف زیدوودین و سن بالا را نشان داده اند. این مطالعه با هدف تعیین شیوع انمی و عوامل مرتبط با آن در افراد مبتلا به عفونت HIV انجام گرفت.روش کار: 143 فرد HIV مثبت یا مبتلا به ایدز (123 مرد، 19 زن) با سن متوسط 37.1±2 سال در این مطالعه وارد شدند. این افراد مراجعین به مراکز مشاوره رفتاری شمیرانات، شمال تهران دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و مرکز تحقیقات ایدز دانشگاه تهران بوده و از اردیبهشت سال 1383 تا بهمن سال 85 به مراکز فوق مراجعه کرده بودند. نمونه خون از بیماران جهت بررسی هموگلوبین گرفته شد. شمارش CD4 توسط فلوسیتومتری انجام گرفت.آنمی خفیف تا متوسط به صورت هموگلوبین 12 – 8 گرم در دسی لیتر در زنان و 8 تا 14 گرم در دسی لیتر برای مردان تعریف شد. آنمی شدید با هموگلوبین کمتر از 8 گرم در دسی لیتر تعریف گردید.یافته ها: میانگین CD4 در کل بیماران 394.5±229.2 سلول در میلی متر معکب (حداقل 30 و حداکثر 1413.5) و میانگین هموگلوبین 13.5±2.1 گرم در دسی لیتر (حداقل 8.1 و حداکثر 19.9) بود. آنمی خفیف تا متوسط در 46% بیماران دیده شد. هیچکدام آنان آنمی شدید نداشتند. اختلاف معنی داری بین بیماران آنمیک و بیماران دارای هموگلوبین طبیعی از نظر سن، جنس، مرحله بیماری (HIV/AIDS)، تعداد CD4 و درمان ضد تروویرال مشاهده نگردید. ولی از بابت راه احتمالی انتقال HIV بین بیماران آنمیک و بیماران دارای هموگلوبین طبیعی اختلاف معنی داری ملاحظه شد (p<0.05).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آنمی خفیف تا متوسط شکل شایع در افراد HIV مثبت می باشد ولی نوع شدید آن در بیماران ما شایع نیست.

سابقه و هدف: لژیونلا یک باکتری آبی همه جایی بوده و توانایی بقا در آب های با درجه حرارت و PH گوناگون، مواد مغذی و اکسیژن را دارد. سیستم های آب گرم محیط ایده آلی برای رشد مناسب این باکتری فراهم می نمایند. آب یکی از منابع معمولی انتقال دهنده لژیونلا در بیماران بستری شده در بیمارستان ها می باشد. تشخیص اولیه لژیونلوزیس در داخل بیمارستان ها برای درمان صحیح و کنترل و ممانعت از بروز بیماری ضروری می باشد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی لژیونلا در سیستم های توزیع آب بیمارستانی می باشد.روش کار: در این تحقیق توصیفی نمونه های آب سرد و گرم در ظروف 5 لیتری عاری از آلودگی جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل و سپس هر نمونه آب بلافاصله با استفاده از سیستم فیلتراسیون غشایی تلغیظ شد. محیط کشت BCYE آگار فرموله مطابق پروتکل ساخته شد. جهت حذف باکتری های مزاحم نمونه ها تیمار اسیدی و حرارتی گردیده و از هر نمونه آب تیمار شده دردو پلیت کشت و کلنی های رشد کرده از طریق ویژگی های مورفولوژی و بیوشیمیایی شناسایی گردیدند. همچنین کلنی های رشد کرده مجددا روی محیط BCYE غنی نشده کشت داده شد و پس از اطمینان از عدم رشد انتصابشان به لژیونلا مورد تایید قرار گرفت. همچنین از متد PCR جهت تایید بعضی از نمونه های مثبت و منفی از نظر کشت و صحت کار استفاده گردید.یافته ها: از 110 نمونه از واحدهای سیستم تهویه، دوش حمام و نبولایزر 29 مورد مثبت با استفاده از متد کشت تشخیص داده شد. بیشترین میزان مثبت مربوط به نبولایزر و کمترین میزان مربوط به دوش حمام بود. از میزان 26.6 درصد نمونه های مثبت لژیونلا در سیستم تهویه 13.3 درصد مربوط به چیلر و 13.3 درصد مربوط به کولر بود. از میزان 20 درصد نمونه های مثبت دوش حمام 16.4 درصد مربوط به دوش آب گرم و 3.6 مربوط به دوش آب سرد بود. میزان PH و کلر نمونه های آب با روش DPD اندازه گیری شد و میزان کلر 2.2, 0.4, 0.3, 0.22, 0.2, 0.18 بر حسب میلی گرم در لیتر و میزان PH نیز مقادیر 7.6, 7.4, 7.2, 6.8, 6.6 اندازه گیری شد.نتیجه گیری: بیمارستان های مورد مطالعه همگی از آب تصفیه شده شهری استفاده می نمودند با این حال میزان 26.4 درصد نمونه های مربوط به آنها عامل بیماری بودند که از نوعی مقاومت یا ضد عفونی ناقص و موفقیت این باکتری خبر می دهد. روش های رایج تصفیه و گندزدایی آب برای پاکسازی شبکه آب از این میکروارگانیسم ها کافی نیست. اکثر آزمایشگاه های مرجع به خاطر اطمینان بالاتر و دقت و سرعت افزونتر در کنار کشت باکتری از روش های تشخیصی مکمل نیز بهره می جویند. برای کنترل لژیونلا روش های ضد غفونی کننده حرارتی، سیستم حرارتی فوری، هیپرکلریناسیون، مونوکلر آمین، دی اکسید کلراین، یونیزاسیون مس- نقره، استریلیزاسیون با اشعه و فیلتراسیون استفاده می گردد.

سابقه و هدف: امروزه اهمیت بکار گیری پروتکل های درمانی هدفمند و کارآمد بر علیه آلودگی به گونه های مختلف درماتوفیت ها بر پایه تشخیص سریع و دقیق عامل عفونی احساس می شود. در بسیاری از کشورها از روش های مولکولی متعدد و متنوعی بطور روتین برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری های عفونی سود می برند. در کشور ما نیز تعدادی از محققین به صورت پراکنده برای تشخیص درماتوفیت ها، با بهره گیری از روش های مولکولی و کلنی های درماتوفیتی رشد کرده از کشت نمونه های پوسته، اقداماتی را صورت داده اند. در این تحقیق ما برای اولین بار در ایران امکان تشخیص مستقیم و سریع این قارچها را با استفاده از روش PCR در نمونه های پوسته و کلنی کشت 3 تا 5 روزه پوسته بیمار مورد ارزیابی قرار دادیم. تا کنون این روش در سطح جهان نیز بصورت محدودی مورد آزمایش قرار گرفته است.روش کار: در مطالعه حاضر به بررسی روش های مختلف برای هموژن کردن بافت پوسته بیمار و تخریب دیواره سلولی قارچ همراه با بهینه سازی شرایط تخلیص DNA با استفاده از روش های متداول و کیت های آماده اقدم شد. به علاوه برای انجام PCR پارامترهای مختلفی نظیر استفاده از چند جفت پرایمر، آنزیم های DNA پلیمراز، تغییر در دماها و زمان های برنامه PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: در این مسیر با موانعی چون دیواره سخت قارچ ها، مقدار کم DNA قارچی نسبت به کل مقدار DNA تخلیص شده، عوامل مهم و متعدد تاثیر گذار در روند تخلیص DNA و پروسه انجام PCR مواجه شده که برای عبور از آنها راه کارهای مختلفی آزمایش گردید. در نهایت با بهینه سازی شرایط تخلیص DNA و استخراج مقدار قابل توجهی DNA قارچ از مخلوط سه نمونه پوسته بیمار (همه از یک جنس درماتوفیت)، جواب PCR مثبت بدست آمد که البته این روش کار قابل توجیه و اجرا بصورت روتین برای تشخیص درماتوفیتوزیس نمی باشد.نتیجه گیری: علی رغم تدابیر اتخاذ شده دراین مطالعه به منظور نهادینه سازی استفاده از روش PCR برای تشخیص سریع درماتوفیت ها در نمونه پوسته بیمار و نتایج مثبتی هم که حاصل گردید، به نظر می رسد که با توجه به محدودیت مقدار پوسته بیماران و وجود ممانعت کننده های بالقوه برای عملکرد DNA پلیمراز در پوسته بهتر است علاوه بر بررسی های تکمیلی و بهینه سازی روش ها، به جای پوسته از کلنی های درماتوفیتی رشد کرده در مراحل اولیه کشت (کلنی های بسیار جوان) استفاده نمود.

سابقه و هدف: استرونژیلوئیدس استرکورالیس (Strongyloides stercoralis) نماتد روده ای مهم انسان است که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری از شیوع بالاتری برخودار است. اگرچه آلودگی به این کرم در بیشتر افراد بدون علامت است اما در بیمارانی که سیستم ایمنی آنها به هر دلیل سرکوب شده است، ممکن به شکل ازدیاد عفونت (hyperinfeciton) یا عفونت منتشر (disseminated) درآید که اگر به موقع درمان نشود مرگ بیمار را به دنبال دارد. با توجه به افزایش تعداد بیمارانی که با نقص سیستم ایمنی روبرو هستند یا از داروهای ایمنوساپرسیون استفاده می کنند، استرونژیلوئیدیازیس به ویژه موارد ازدیاد عفونت آن از مشکلات بهداشتی کشور بحساب می آید. این تحقیق به منظور تعیین ویژگی های مولکولی ایزوله های جدا شده از بیماران مبتلا به استرونژیلوئیدیازیس در استان خوزستان انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 200 نمونه مدفوع از بیماران مراجعه کننده به برخی بیمارستان ها و آزمایشگاه های تشخیص طبی استان خوزستان طی سال های 83-85 جمع آوری و از نظر آلودگی به استرونژیلوئیدس استرکورالیس بررسی شد. سپس از نمونه های مثبت لاروهای فیلاریفرم جدا گردید. به منظور بررسی مولکولی ایزوله ها، DNA لاروها استخراج شد و ناحیه ITS1 مربوط به آنها با روش PCR تقویت شد.یافته ها: 6 بیمار آلوده به استرونژیلوئیدس استرکورالیس بودند و همگی از سندرم ازدیاد عفونت رنج می بردند. محصولات حاصل از فرآیند PCR مربوط به ایزوله های بدست آمده از این بیماران پس از تعیین توالی و مقایسه با توالی های ارایه شده به بانک ژن (GenBank) همگی به عنوان استرونژیلوئیدس استرکورالیس شناسایی شدند.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه علاوه بر تاکید بر اهمیت بهداشتی این نماتد فرصت طلب در استان خوزستان، کاربرد روش های مولکولی در شناسایی دقیق کرم و حتی بررسی تفاوت های درون گونه ای این انگل را مورد بررسی قرار می دهد.

سابقه و هدف: پنومونی اکتسابی از جامعه چهارمین علت شایع مرگ در افراد با سن بالای 65 سال است. با توجه به افزایش شیوع و میزان مرگ و میر ناشی از پنومونی در افراد سالمند شناسایی عوامل موثر بر پیش آگهی پنومونی می تواند به کاهش میزان مرگ و میر در این گروه سنی منجر شود.روش کار: در یک مطالعه مورد- شاهدی بیماران با سن بالای 65 سال که با تشخیص پنومونی اکتسابی از جامعه در طی سال های 1375 تا 1383 در بیمارستان های امام خمینی، امیراعلم و شریعتی بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. 22 بیمار سالمند مبتلا به پنومونی که بعلت این بیماری فوت کرده بودند به عنوان گروه مورد و 88 بیمار سالمند مبتلا به پنومونی که با بهبودی کامل مرخص شده بودند به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. یافته های بالینی، آزمایشگاهی و اطلاعات دموگرافیک مورد نیاز از پرونده پزشکی بیماران جمع آوری و ثبت گردید. داده ها با استفاده از مربع کای در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده، مشخص شد از بین عوامل متعدد مورد بررسی، وجود نقص ایمنی، اسیدوز متابولیک، آنمی و هیپوتانسیون و وجود اختلال سطح هوشیاری در بدو بستری با افزایش میزان مرگ و میر بیماران همراه است (P<0.05)نتیجه گیری: با استفاده از نتایج این مطالعه می توان یک الگوی پیش بینی کننده برای تعیین میزان مرگ و میر در افراد سالمند مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه در نظر گرفت. توصیه می شود در برخورد اولیه با بیمارانی که دارای عوامل خطر مذکور هستند اقدامات تشخیصی و درمانی هر چه سریعتر صورت گیرد تا پیش آگهی بیماران را بهبود بخشد.

سابقه و هدف: عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع ترین عوارض پزشکی بارداری به حساب می آید که می تواند هم به شکل علامت دار و هم بدون علامت باشد. این مطالعه توصیفی با هدف تعیین میزان شیوع باکتریوری بدون علامت در 377 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهرستان همدان انجام گرفت.روش کار: جمع آوری نمونه از همه بیماران همراه با تکمیل پرسشنامه که شامل تمام پارامترهای مورد مطالعه بود به عمل آمد. نمونه ادرار به روش جمع آوری ادرار میانه در ظروف استریل در محل آزمایشگاه مرکزی انجام شد. کشت ادرار با استفاده از لوپ کالیبره بر روی محیط های کشت بلاد آگار و ائوزین متیلن بلو انجام گرفت. تجزیه شیمیایی ادرار به وسیله نوار ادرار و بررسی میکروسکپی آن با استفاده از 10 سی سی حجم ادرار سانتریفوژ شده و رسوب آن صورت پذیرفت. بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله ها با بکمک روش کاربی- باوئر با استفاده از محیط کشت مولرهینتون و سوسپانسیون میکروبی نیم مک فارلند انجام گرفت. در تجزیه و تحلیل آماری از آزمون مربع کای یا دقیق فیشر استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد 10.1 درصد از افراد مورد مطالعه دارای باکتریوری بدون علامت بودند. باکتری های ایزوله شده شامل اشریشا کولی (68.4%)، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (10.5%)، کلبسیلا پنومونیه (7.9%)، انتروکوکوس فکالیس (5.2%)، انتروباکتر کلواکه، مورگانلا مورگانی و استافیلوکوکوس اورئوس (هر کدام 2.6%) بودند. در میان 15 آنتی بیوتیک مورد بررسی بالاترین میزان مقاومت مربوط به آمپی سیلین و کمترین آن مربوط به سفتریاکسون و سیپروفلوکساسین بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه با مطالعات انجام شده قبلی مطابقت داشت. در مطالعه حاضر نشان داده شد که بین میزان شیوع باکتریوری و سابقه عفونت ادراری رابطه معنی داری وجود دارد. باید توجه داشته باشیم تشخیص باکتریوری بدون علامت و تعیین میزان شیوع آن از اهمیت خاصی برخوردار بوده و همواره باید مورد تاکید باشد.

سابقه و هدف: سل هنوز یکی از مهمترین معضلات بهداشتی- درمانی کشور در حال توسعه منجمله ایران است. شایع ترین تظاهر بالینی سل شکل ریوی آنمی باشد. اما در حدود 30% موارد سل سایر ارگان ها را درگیر می کند. علیرغم آندمیک بودن بیماری سل در استان سیستان و بلوچستان اطلاعات راجع به سل ستون فقرات از جنوب شرقی ایران اندک است. این مطالعه به منظور تعیین شیوع سل ستون فقرات در شهر زاهدان صورت گرفت. روش کار: در این مطاله با روش Routine data base study با مطالعه پرونده کلیه بیمارانی که بدلیل سل ستون فقرات طی مدت 11 سال از آبان ماه 1373 تا 1384 در زاهدان تحت درمان قرار گرفته بودند انجام شد. بعد از مطالعه پرونده ها اطلاعات دموگرافیک، علایم بالینی، نتایج بررسی های رادیولوژیک و آزمایشگاهی بیماران در پرسشنامه های تهیه شده ثبت و سپس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: از بین 1030 بیمار مبتلا به سل خارج ریوی 118 بیمار (82 نفر مرد و 36 نفر زن) مبتلا به سل ستون فقرات بودند. 28 بیمار مبتلا به پارپلژی شده بودند. در رادیوگرافی ریه 86 بیمار هم زمان شواهدی از ابتلا ریوی مشاهده شد که عمدتا ضایعات به صورت فیبروز و کلسیفیکاسیون در ریه بود. مهره های توراسک شایع ترین محل درگیری بود. 66% بیماران (78 بیمار) تست مانتو مثبت داشتند. تمامی بیماران تحت درمان ضد سل قرار گرفته بودند. مداخله جراحی در 4 بیمار انجام شده بود. 6 بیمار بدلیل نارسایی تنفسی و درگیری همزمان و شدید ریه فوت شده بودند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از بررسی فوق سل ستون فقرات هنوز یک تظاهر شایع سل خارج ریه در شهر زاهدان واقع در جنوب شرقی ایران است. لذا آموزش بهداشت، جلوگیری از تماس افراد سالم با بیماران مبتلا به سل ریه فعال، خدمات درمانی رایگان و بهبود وضعیت معیشتی در کاهش موارد بیماری سل و عوارض ناشی از آن می تواند موثر واقع شود.

سابقه و هدف: هپاتیت ویروسی نوع B از شایع ترین عفونت های جامعه می باشد که علاوه بر آسیب کبدی می تواند از طریق سیستم ایمنی اثرات سویی روی ارگان های دیگر بدن داشته باشد. عمده ترین راه انتقال ویروس از فرد مبتلا، تماس جنسی، خون و از طریق زایمان است. این مطالعه به منظور یافتن عوامل خطر مهم ابتلا به عفونت HBV در اهدا کنندگان خون شهر همدان انجام پذیرفت.روش کار: تعداد 119 فرد HBsAg مثبت و 452 فرد HBsAg منفی به عنوان گروه شاهد از مراجعین به سازمان انتقال خون شهر همدان انتخاب شده و اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه کسب گردید. دو گروه از نظر جنس، سن و محل سکونت همان شدند. با استفاده از روش آماریLogistic Regression  نسبت شانس (Odds Ratio) متغیرهای مختلف مورد نظر در ایجاد HBsAg مثبت بدست آمد.یافته ها: از مجموع 571 فرد مورد بررسی، 27.6% از افراد زن و بقیه مرد بودند که این نسبت تقریبا در دو گروه یکسان بود. 88.6% شهری و 11.4% نیز روستایی بوده و مجموعا 65.7% متاهل و بقیه مجرد بودند. بیشترین عوامل خطر دخیل در ایجاد عفونت به ترتیب سابقه عمل جراحی (OR = 3.11) و سابقه بیماری کبدی در خانواده (OR = 2.9) بود. از مواردیکه برخلاف انتظار، OR پایین تر از یک بوده می توان از گاز گرفتگی منجر به زخم توسط فرد دیگر، پر کردن دندان و همینطور استفاده از طب سوزنی نام برد.نتیجه گیری: از بین عوامل خطر مورد بررسی، سابقه عمل جراحی از بیشترین نسبت شانس برخوردار بوده است که این مورد می تواند مساله انتقال عفونت از طریق پرسنل یا تیم جراحی را به بیمار تا حدودی مطرح نماید که نیاز به تحقیق بیشتر دارد. عوامل خطر مهم بدست آمده تقریبا با سایر مطالعات همخوانی داشته ولی مطالعات تکمیلی بیشتری در این خصوص لازم است.

سابقه و هدف: بیماران دیابتی در طول حیات خویش مبتلا به زخم پای عفونی می شوند که علاوه بر تحمیل هزینه بسیار بالا احتمال بروز عوارضی نظیر قطع اندام تحتانی و متعاقبا مشکلات روحی و حرکتی فراوان و اختلال در کیفیت زندگی پیش می آید. این مطالعه با هدف تعیین نمای باکترویولوژیک در زخم پای مبتلایان به دیابت انجام گرفت.روش کار: در این بررسی توصیفی مقطعی تمام بیماران با زخم پای دیابتی پیشرفته که دارای بافت های تخریب شده و یا ترشحات فراوان بوده در طی 2 سال (84-83) در بخش عفونی بیمارستان رازی اهواز بستری شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند، نمونه بافت و ترشحات از بافت عمقی زخم تهیه و روی محیط کشت هوازی و بیهوازی منتقل گردید.یافته ها: از 32 بیمار 6 نفر (28%) کشت منفی و بقیه کشت مثبت پلی میکروبیال داشتند. میکروب های جدا شده به ترتیب شیوع شامل استافیلوکوکوس ارئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، E.coli، دیفتروئید، انتروباکتر، پروتئوس ولگاریس، کلبسیلا، سیترو باکتر، مورگانلا، پروتوس میرابیلیس، سودوموناس ائروژینوزاو مخمر بود. اکثریت میکروب های بدست آمده به اکثریت آنتی بیوتیک های رایج مقاوم بودند.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده در این مطالعه با مطالعاتی که در سایر نقاط جهان انجام شده مطابقت دارد و میکروارگانیسم های مسوول در عفونت پای دیابتیک مخلوطی از کوکسی های گرم مثبت و باسیل های گرم منفی هوازی و بیهوازی می باشند که به اکثر دیسک های آنتی بیوتیکی استفاده شده مقاوم می باشند.

سابقه و هدف: شپش سر انتشار جهانی داشته و هنوز در بسیار از کشورها شایع است. شپش به عنوان انگل خارجی و خونخوار جامعه انسانی از دیرباز شناخته شده است. با این وجود نقش آن به عنوان ناقل بیماری هایی مانند تیفوس، تب راجعه و تب خندق تنها از اوایل قرن اخیر مورد توجه قرار گرفته است. گرچه آلودگی به شپش در تمام گروه های سنی مشاهده می شود اما در بین کودکان مخصوصا در مدارس ابتدایی شایع تر می باشد. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی ابتلا به شپش سر در دانش آموزان مقطع ابتدایی دختر شهر سنندج در سال تحصیلی 84 انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- 600 نفر از دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی به صورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای انجام این طرح به مدارس دخترانه ابتدایی موجود در شهر سنندج که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند مراجعه گردید و در هر مدرسه 50 نفر دانش آموز بطور تصادفی انتخاب و موی سر آنها مورد معاینه قرار گرفت. معیار تشخیص عفونت شپش سر در این طرح وجود انگل شپش بالغ و یا تخم آن (رشک) در موی سر دانش آموزان بود. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری Chi-Square , T test تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: از کل نمونه آماری (600 نفر) 46 نفر (7.7%) مبتلا به شپش سر بودند. رابطه معنی داری بین آلودگی به شپش سر و اندازه موی سر و میزان تحصیلات و شغل پدر یافت نشد. اما بین سن دانش آموز و سطح سواد مادر با آلودگی به شپش رابطه معنی دار آماری وجود داشت (P<0.05). نتیجه گیری: با توجه به شیوع آلودگی در دانش آموزان دختر توصیه می شود که والدین دانش آموزان و معلمان مدرسه در چگونگی آلودگی از شپش و توسعه آن در خانواده و مدرسه با آموزش مناسب آگاهی یابند تا از گسترش آلودگی جلوگیری شود و عوارض ناشی از آلودگی و هزینه های درمانی کاهش یابد.

سابقه و هدف: تغییر رفتار جنسی جوانان و افزایش رفت و آمد مردان مناطق مرزی استان اردبیل به جمهوری های تازه استقلال یافته شوروی سابق احتمال افزایش شیوع سیفلیس در شهرهای مرزی استان اردبیل را مطرح می نمود. از این رو این مطالعه با هدف تعیین شیوع سرولوژیک سیفلیس در مناطق مرزی استان اردبیل انجام گرفت.روش کار: این مطالعه بصورت مقطعی انجام شد. جامعه مورد مطالعه در آن، جمعیت 20 تا 50 ساله مناطق مرزی استان اردبیل بود. در مرحله اول این طرح 110 خوشه 10 خانواری با حجم نمونه 2450 نفر مورد نظر قرار گرفت که نمونه گیری از 2198 نفر معادل 89% مقدور شد و آزمایش (Venereal Disease Research Laboratory Slide Test) VDRL و (Rapid plasma Fluorescent Treponemal Antibody Absorption Test) FTA – abs بر روی آنها انجام گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: 53.4% نمونه ها از شهرستان پارس آباد و 16% نیز از شهرستان بیله سوار بودند، تعداد 1311 نمونه معادل 59.6% مربوط به زنان و تعداد 887 نمونه معادل 40.4% مربوط به مردان بود. میانگین سنی افراد نمونه 31.6 سال و انحراف معیار آن 8.6 سال بود. از 2198 نمونه مرحله اول طرح 14 نمونه داری تست RPR مثبت و 7 نمونه دارای تست VDRL مثبت بودند و در 15 نمونه دیگر، یکی از دو تست مذکور مثبت بود. از 117 نمونه مرحله دوم طرح 18 نمونه معادل 17% دارای تست FTA – abs مثبت بودند.نتیجه گیری: به رغم پایین بودن میزان عفونت حاد سیفیلیسی، مقدار سابقه عفونت بالا بوده است. احتمال می رود اغلب موارد مثبت، ناشی از کلارسترهای سیفیلیسی تشکیل شده در دوران اولیه باز شدن مرزهای ایران با جمهوری های تازه استقلال یافته اتحاد جماهیر شوروی سابق بوده باشد. این امر توجیه کننده موارد مثبت FTA– abs و موارد منفی RPR , VDRL است.

سابقه و هدف: ویروس HTLV از خانواده رترو ویریده و از زیر خانواده انکو ویرینه می باشد. عفونت HTLV از سه طریق مادر به کودک به ویژه در جریان شیردادن، به وسیله تماس جنسی که بیشتر از مرد به زن می باشد و از طریق ترانسیفوژن های آلوده یا سر سوزن های آلوده منتقل می شود. با توجه به شیوع گسترده این عفونت در معتادان تزریقی این مطالعه با هدف تعیین فراوانی سرمی این عفونت در معتادان تزریقی مراجعه کننده به بیمارستان لقمان حکیم، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، انجام گرفت.روش کار: این مطالعه توصیفی روی معتادان تزریقی بستری در بخش عفونی بیمارستان لقمان حکیم انجام گرفت. نمونه های خون برای یافتن نشانگرهای عفونت HTLV1,2 با روش الیزا بررسی شدند. اطلاعات فردی در پرسشنامه جمع آوری گردید و تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در این تحقیق از 96 فرد معتاد به مواد مخدر تزریقی 12 نفر (12.5%) از نظر HTLV1,2  مثبت بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 35.3 سال بود ( حداقل 21 سال و حداکثر 60 سال)، میانگین مدت تزریق مواد مخدر 3.7 سال (حداقل 1 سال و حداکثر 20 سال) بود. میانگین مدت تزریق مواد مخدر در افراد با و بدون سرولوژی مثبت به ترتیب3.6 , 3.9  سال بود و میانگین طول مدت تزریق، سابقه اقامت در زندان، سابقه تزریق خون ومیانگین سنی بیماران با و بدون سرولوژی مثبت اختلاف معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: شیوع HTLV1,2 در بین معتادان تزریقی بیمارستان لقمان حکیم کمتر از شیوع سایر مطالعات انجام شده کشورهای دیگر بود ولی با توجه به شیوع نسبتا بالای این بیماری در معتادان تزریقی باید به اقدامات پیشگیرانه، جهت جلوگیری از انتشار ویروس HTLV در این گروه، توجه بیشتری کرد.

سابقه و هدف: از صدها سال پیش، انتقال خون به منظور نجات جان انسان ها انجام شده است. امروزه سازمان های انتقال خون سراسر دنیا با کاربرد جدیدترین و پیشرفته ترین روش های آزمایشگاهی، انجام آزمایش های کنترل کیفی، قرنطینه فرآورده های پلاسمایی و استفاده از روش های ویروس زدایی، سعی در تهیه و تامین خون و فرآورده های خونی سالم دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی برخی عفونت های منتقله از طریق خون در بین اهدا کنندگان خون استان بوشهر انجام شد.روش کار: این مطالعه به روش Routine data base study انجام گرفت و طی آن پرونده کلیه اهداکنندگان خون که در سال 1384 به سازمان انتقال خون بوشهر مراجعه کرده بودند، بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون آماری کای مربع استفاده شد.یافته ها: بیشترین اهداکنندگان خون استان بوشهر در سال 1384اهداکنندگان بار اول با 59.18 درصد بودند. اهداکنندگان با سابقه7.3% و اهداکنندگان مستمر 1.37% مراجعین را تشکیل میدادند. 90.5% اهداکنندگان رامردها تشکیل داده و از بین اهداکنندگان 3.77% متاهل بودند. از کل اهداکنندگان خون استان بوشهر در سال 1384، 72نفر (0.36% ) نشانگر هپاتیت B، 47 نفر (0.23 درصد) نشانگر هپاتیت C، 3نفر(0.015 درصد) نشانگر ایدز و یک نفر عفونت سیفلیس داشتند. از بین اهداکنندگان 414 نفر (2.1درصد) افرادی بودند که به صورت محرمانه خون خود را از چرخه مصرف خارج کرده بودند.نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که عفونت های منتقله از طریق خون در اهداکنندگان مستمر بسیار کمتر از اهداکنندگان غیر مستمر میباشد.