دانش و پژوهش علوم دامی
سال:1389 | دوره:- | شماره:6 |تعداد مقالات:8

به منظور بررسی اثر پروبیوتیک (پریمالاک) و پربیوتیک (فرماکتو) و مخلوط آنها، بر صفات عملکرد، تعداد کل باکتری ها و تعداد لاکتوباسیل ها و نیز مورفولوژی بخش ایلئوم روده باریک جوجه های گوشتی، 160 قطعه جوجه یکروزه نر و ماده گوشتی از سویه راس 308 بطور تصادفی در 4 تیمار تغذیه ای هر کدام حاوی 8 تکرار در 32 قفس (هر قفس حاوی 5 جوجه) قرار داده شدند و به مدت 6 هفته پرورش یافتند. نتایج در پایان آزمایش نشان داد که پروبیوتیک و پربیوتیک بطور معنی داری باعث بهبود افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، افزایش تعداد لاکتوباسیل ها، کل تعداد باکتری های موجود در ایلئوم، عرض پرز، لایه ماهیچه ای، تعداد سلول های گابلت، عمق کریپت، لایه زیرمخاط، سطح جذب پرز و سطح جذب ظاهری پرز در بخش ایلئوم روده کوچک جوجه های گوشتی می شوند ولی بر ارتفاع پرز و لایه اپیتلیوم و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت اثر معنی داری ندارند.

به منظور بررسی استراتژی های انتخاب بر اساس QTL در گاوهای هلشتاین ایران، یک جمعیت 500 راسی در 25 سال (5 نسل) با استفاده از شبیه سازی تصادفی ایجاد گردید که در آن مقادیر پارامترهای ژنتیکی مربوطه، نزدیک به مقادیر واقعی ایران درنظر گرفته شد. در این پژوهش سه استراتژی عمده انتخاب شامل انتخاب بر مبنای ارزش های اصلاحی پلی ژنیک، انتخاب بر مبنای ارزش های اصلاحی QTLها و انتخاب برمبنای شاخص بهینه ژنی مشتمل بر ارزش های اصلاحی QTLها و پلی ژن ها در سه سطح وراثت پذیری پایین (0.1)، متوسط (0.3) و بالا (0.5) بررسی شد. در انتخاب برمبنای شاخص بهینه ژنی برای هریک از سطوح وراثت پذیری، سه سطح واریانس QTLها از واریانس ژنتیکی افزایشی کل شامل بالا (0.3)، متوسط (0.15) و پایین (0.5) و برای هریک از سطوح واریانس QTLها، دو نرخ نوترکیبی زیاد و کم درنظر گرفته شد و روند ارزش های اصلاحی و ارزش های فنوتیپی بر نسل، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، در انتخاب بر مبنای ارزش های اصلاحی پلی ژنیک، روند ارزش های اصلاحی و فنوتیپی در تمام سطوح وراثت پذیری معنی دار بود و با افزایش سطح وراثت پذیری، میزان ضرایب تابعیت ارزش های اصلاحی و ارزش های فنوتیپی افزایش یافت. در انتخاب بر مبنای ارزش های اصلاحی QTLها، روند ارزش های اصلاحی و فنوتیپی در تمام سطوح وراثت پذیری معنی دار نبود. علت معنی دار نبودن تغییرات در این حالت، تکیه صرف بر واریانس افزایشی QTLهاست، در حالی که بخش عمده واریانس ژنتیکی افزایشی (85%) مربوط به واریانس پلی ژن ها می باشد. در انتخاب برمبنای شاخص بهینه ژنی مشتمل بر ارزشهای اصلاحی QTLها و پلی ژن ها، روند ارزش های اصلاحی و فنوتیپی در تمام سطوح وراثت پذیری معنی دار بوده و با افزایش سطح وراثت پذیری، میزان ضریب تابعیت ارزش های اصلاحی و ارزش های فنوتیپی افزایش نشان داد. با توجه به ضرایب تابعیت بدست آمده، انتخاب بر مبنای ارزش های اصلاحی پلی ژنیک بهتر از انتخاب بر مبنای ارزش های اصلاحی QTLها و انتخاب بر مبنای شاخص بهینه ژنی بهتر از انتخاب بر مبنای ارزش های اصلاحی QTL ها و انتخاب بر مبنای ارزش های اصلاحی پلی ژن ها بود. همچنین در انتخاب بر مبنای شاخص بهینه ژنی هنگامی که مقدار وراثت پذیری 0.5، سهم واریانس QTLها از واریانس ژنتیکی افزایشی کل %5 و فاصله بین QTLها زیاد درنظر گرفته شده بود، بیشترین ضرایب تابعیت برای ارزش های اصلاحی و ارزش های فنوتیپی (852.91 و 857.03) نسبت سایر استراتژی های انتخاب حاصل شد و بنابراین این استراتژی انتخاب در این مطالعه به عنوان بهترین استراتژی گزارش گردید.

تب شیر یک بیماری غیر تب دار گاوهای شیری است. غلظت پایین کلسیم یونیزه در مایعات بافتی مسئله اصلی بیوشیمیایی در این بیماری می باشد. بطور کلی هیپوکلسمی زمانی رخ می دهد که گاو قادر به جایگزینی کلسیم از دست داده شده در شیر از طریق استخوان ها و جیره نباشد. تقریبا همه گاوهای شیری ممکن است هیپوکلسمی تحت بالینی (کلسیم سرمی پایین تر از 8 میلی گرم بر دسی لیتر) را درخلال 24 ساعت اول پس از زایمان تجربه کنند. در برخی گاوها، هیپوکلسمی شدیدتر، سبب سوء عملکرد عصبی عضلانی شده، منجر به بروز تب شیر می گردد. تب شیر عامل خطر برای بروز بسیاری از بیماریهای مهم دوره شیرواری مانند تورم پستان، کتوز و اختلالات تولید مثلی می باشد. در تحقیق حاضر میزان وقوع هیپوکلسمی تحت بالینی و موارد تبدیل آن به بیماری تب شیر و ارتباط هیپوکلسمی با رخداد بیماری ورم پستان به عنوان یکی از مهمترین بیماریهای عفونی دوره پس از زایمان به طور همزمان از طریق اندازه گیری کلسیم و شمارش سلولهای سوماتیک به عنوان شاخص سلامت پستان، در شرایط اقلیمی، مدیریتی، تعذیه ای و نژادی گاوهای هلشتاین ایران در گله نمونه مورد بررسی قرار گرفته است.در این مطالعه، فراوانی هیپوکلسمی تحت بالینی با نقطه برش 8 میلی گرم بر دسی لیتر در خلال 12 ساعت اول پس از زایش، 24 ساعت و ده روز پس از زایش به ترتیب 37، 51 و 7 درصد بود.میزان مقادیر شمارش سلولهای پیکری 10 روز پس از زایش با متوسط مقادیر کلسیم 24 ساعت اول پس از زایش همبستگی معکوس دارد.

به منظور تعیین اثر عمل آوری جیره بر روی عملکرد پروار بره های کردی، مطالعه ای بر روی تعداد 90 رأس بره نر شش ماهه با متوسط وزن زنده 38.36 کیلوگرم طی مدت زمان 90 روز انجام گرفت. بره های آزمایشی به سه گروه تقسیم شدند که هر گروه شامل سه تکرار 10 رأسی بره بود. هر گروه از بره ها با یکی از جیره ها تغذیه شدند. جیره های آزمایشی به ترتیب شامل: پلت (جیره 1)، آردی (جیره 2) و شاهد (جیره 3) در سه شکل مختلف فیزیکی بودند. جیره های آزمایشی بر اساس جداول استاندارد غذایی (2001) NRC تنظیم شدند و مواد خوراکی تشکیل دهنده جیره ها و ارزش غذایی آنها مشابه بود. نتایج نشان داد که ماده خشک مصرفی و افزایش وزن روزانه برای جیره های پلت و آردی به طور معنی داری بیشتر از جیره شاهد (سنتی) بود. اما با این حال، ضریب تبدیل غذایی سه جیره مذکور در یک محدوده قرار گرفت. نتایج مربوط به مقایسه اقتصادی نشان داد که بره های تغذیه شده با جیره پلت سوددهی بیشتری در مقایسه با سایر گروه ها داشتند. به طور کلی جیره غذایی پلت در مقایسه با سایر جیره ها، بالاترین تأثیر را بر روی عملکرد و سوددهی پروار بره های کردی داشت.

در مطالعه حاضر دو نقص ژنتیکی مغلوب اتوزومی، DUMPS و CVM در جمعیت گاوهای خوزستان مورد مطالعه قرار گرفت. تشخیص سازو کار مولکولی نقص های ژنتیکی، موجب تشخیص مستقیم ناقلین در سطح DNA می شود و زمانی این موضوع اهمیت بیشتری پیدا می کند که این تشخیص در مراحل اولیه زندگی حیوان باشد. در این تحقیق 330 رأس گاو از استان خوزستان شامل 100 رأس گاو هولشتاین و 230 رأس گاو بومی و دورگ با آزمایشات DNA تحت غربالگری قرار گرفتند. برای تشخیص بیماری DUMPS، با استفاده از روش PCR-RFLP، ناحیه چند شکل از ژن UMPS و همچنین برای تشخیص بیماری CVM، با استفاده از توالی یابی مستقیم، ناحیه چند شکل از ژن SLC35A3 مورد مطالعه قرار گرفت. هیچ حیوان ناقل برای نقص ژنتیکی DUMPS و CVM در نمونه های مورد آزمایش یافت نشد. امکان دارد که با افزایش فشار انتخاب و کاهش مخزن ژنی بین المللی، نقص های ژنتیکی در گاو گسترش یابد. بنابراین توصیه می شود با غربالگری گاوهای نر مورد استفاده در برنامه های اصلاح نژادی کشور برای نقص های ژنتیکی مهم، قبل از استفاده از اسپرم آن ها در برنامه های تلقیح مصنوعی، احتمال شیوع این بیماری ها را در جامعه کاهش داد.

در این تحقیق، از داده های مربوط به گله ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند مغانی جهت برآورد مولفه های (کو) واریانس و بررسی روند تغییرات ژنتیکی و فنوتیپی صفات مهم اقتصادی میش که طی 14 سال (1387-1374) جمع آوری شده بود؛ استفاده شد. برآورد پارامترها و همبستگی بین صفات با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده عاری از مشتق گیری و مدل حیوانی یک و چند صفتی انجام شد. روند فنوتیپی و ژنتیکی صفات به صورت تابعیت میانگین مقادیر فنوتیپی و ژنتیکی از سال تولد میش محاسبه شد. مقدار وراثت پذیری مستقیم صفت سن اولین زایش میش 0.344 و مقادیر وراثت پذیری و تکرارپذیری صفات تعداد و کیلوگرم بره متولد شده و از شیر گرفته شده به ازای هر میش به ترتیب در دامنه ای از 0.038 تا 0.066 و 0.085 تا 0.134؛ و میزان همبستگی ژنتیکی بین این صفات مثبت و در دامنه ای از 0.61 (کیلوگرم بره متولد شده و کیلوگرم بره شیرگیری شده) تا 0.98 (تعداد بره متولد شده و تعداد بره شیرگیری شده) برآورد شد. همچنین میزان همبستگی بین سن میش در اولین زایش با بقیه صفات کم تا متوسط برآورد شد. روند ژنتیکی صفات به صورت 0.018- سال برای سن در اولین زایش، 0 راس برای تعداد بره متولد شده در هر زایش، 0 راس برای تعداد بره شیرگیری شده در هر زایش، 0.001- کیلوگرم برای وزن کل بره متولد شده به ازای هر میش مورد آمیزش و 0.009 کیلوگرم برای وزن کل بره های شیرگیری شده به ازای هر میش مورد آمیزش برآورد شد.

امروزه از پربیوتیکها بمنظور افزایش رشد، تقویت سیستم ایمنی مخاطی و اختلال در پاتوژنز عوا مل بیماریزای گوارشی بواسطه نقش آنها در تقویت لایه های اپیتلیال روده استفاده میشود. در این تحقیق پربیوتیک دکستران با هدف بررسی نقش آن در کاهش میزان دفع ااسیست های ایمریا در جوجه های گوشتی نژاد راس مورد استفاده قرار گرفت. به همین جهت در قالب یک طرح تعداد 120 قطعه جوجه گوشتی یک روزه نژاد راس 308 در 6 گروه 20 قطعه ای هریک با 4 زیرگروه (تکرار) 5 قطعه ای تقسیم شد. در روز 21 پرورش، 4 گروه مورد آزمایش با دزهای 10 هزار، 25 هزار، 50 هزار و 100 هزار از مخلوط 4 گونه رایج آیمریا چالش شدند. گروه کنترل مثبت با دز 50 هزار مورد چالش قرار گرفت و گروه کنترل منفی مورد چالش انگلی قرار نگرفت. 4 گروه تیمار، با پربیوتیک دکستران (1.5 گرم در هرکیلوگرم دان) از روز اول تغذیه شدند. 2 گروه دیگر فقط با جیره عادی مورد تغذیه قرار گرفتند. سپس از بستر هر 6 گروه در روزهای 5، 8 و 11 پس از چالش انگلی نمونه برداری و با روش مک مستر بررسی شد. نتایج به دست آمده، با نرم افزارSPSS مورد بررسی قرار گرفتند. میزان دفع ااسیست (oocyst per gram=OPG) در هر 6 گروه و در هر 3 روز مورد اندازه گیری، با یکدیگراختلاف معنی داری داشت. بر اساس نتایج حاصله در گروه C (چالش 50000 با پربیوتیک) نسبت به گروه کنترل مثبت (چالش 50000 بدون پربیوتیک) میزان ااسیست دفعی بطور معنی داری کاهش یافته بود. همچنین میزان تلفات در گروه های تیمار که پربیوتیک دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل مثبت کاهش محسوسی را نشان میدهد.

به منظور تعیین اثر تعادل الکترولیت در جیره غذایی مرغان مادر گوشتی بر صفات کمی و کیفی تولیدی آنها، آزمایشی با استفاده از 200 قطعه مرغ مادر گوشتی و 10 قطعه خروس سویه راس 308، از سن 62-50 هفتگی اجرا شد. مطالعه حاضر بصورت طرح کاملا تصادفی، شامل 5 تیمار و هر تیمار متشکل از 4 تکرار بود و در هر تکرار 10 قطعه مرغ و 1 قطعه خروس قرار داشت. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار 1 (175 میلی اکی والان در کیلوگرم)، 2 (200 میلی اکی والان در کیلوگرم)، 3 (225 میلی اکی والان در کیلوگرم)، 4 (250 میلی اکی والان در کیلوگرم) و 5 (275 میلی اکی والان در کیلوگرم) تعادل الکترولیت در جیره غذایی در کل دوره آزمایش بودند.نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد اختلاف بین میانگین تولید تخم مرغ در کل دوره آزمایش بین تیمارهای مختلف معنی دار شد. بطوریکه تیمار 2 و 5 به ترتیب بالاترین و پایین ترین میانگین تولید تخم مرغ را نشان دادند. میانگین وزن تخم مرغ و وزن توده تخم مرغ در بین تیمارهای مختلف در کل دوره آزمایش معنی دار گردید. همچنین قابلیت جوجه در آوری تخم مرغهای نطفه دار در بین تیمارهای مختلف معنی دار بود و تیمار2 و 5 به ترتیب بالاترین و پایین ترین درصد جوجه درآوری از تخم مرغهای نطفه دار را نشان دادند. همچنین در کل دوره آزمایش صفات ضخامت پوسته، استحکام پوسته، شاخص رنگ زرده، وزن حجمی، واحدها و تحت تاثیر تیمارهای مختلف قرار نگرفتند.با توجه به نتایج بدست آمده از بررسی صفات مختلف به نظر می رسد که تعادل الکترولیت 200 میلی اکی والان در کیلوگرم در جیره غذایی مرغ مادر بهترین نتیجه از نظر تولید و جوجه در آوری از تخم مرغهای نطفه دار بهمراه داشته باشد.