مجله دیابت و متابولیسم ایران
سال:1396 | دوره:17 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

مقدمه: بیماری دیابت یکی از شایع ترین بیماری های سیستم غدد درون ریز بدن محسوب می شود که شیوع آن در جوامع انسانی روز به روز در حال افزایش است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر عصاره هیدروالکلی برگ سبز گندم بر گلوکز، کلسترول، تری_ گلیسیرید، LDL، HDL و ظرفیت تام آنتی اکسیدان سرم خون در موش سوری دیابتی شده با آلوکسان می باشد. روش ها: در این تحقیق 40 سر موش سوری نر با میانگین وزنی 25-20 گرم در هشت گروه 5 تایی شاهد، کنترل (شم)، مت فورمین (mg/kg 60) عصاره های برگ سبز گندم (100، 200، 400، 800 و mg/kg 1000) مورد مطالعه قرار گرفتند. در تمام گروه ها در ابتدای مطالعه گلوکز خون اندازه گیری شد، گروه کنترل و گروه های تجربی با تزریق آلوکسان (mg/kg 120) به صورت داخل صفاقی دیابتی شدند. گروه کنترل و گروه های تجربی به مدت 10 روز ترکیبات ذکرشده را به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند و 48 ساعت بعد از تمامی گروه ها از طریق بی هوشی و داخل بطنی خون گیری به عمل آمد و شاخص های گلوکز، کلسترول، تری_ گلیسیرید، LDL و HDL و ظرفیت تام آنتی اکسیدان سرم اندازه گیری گردید. نتایج کمی به دست آمده از این تحقیق توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی بین گروه های موردمطالعه در سطح معنی دار p<%5 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: تغییرات گلوکز خون گروه های عصاره های برگ سبز گندم و مت فورمین در مقایسه با گروه کنترل مثبت و منفی در سطح احتمال 5 %معنی دار می باشد و در تمامی گروه های تحت مطالعه میزان قند خون در مقایسه با گروه کنترل مثبت به شدت پایین آمده و به گروه کنترل منفی نزدیک شده است (p<%5). همچنین در دوزهای 100، 200، 800 و mg/kg 1000 کاهش قند خون بهتر از گروه مت فورمین بوده است (p<%5). عصاره هیدروالکلی برگ سبز گندم در تمام دوزهای مورد مطالعه و مت فورمین باعث افزایش قابل توجه و معنی داری در میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم و خون شده است (P<0.05). دوز های مختلف عصاره هیدروالکلی برگ سبز گندم و مت فورمین بر میزان LDL و HDL و کلسترول خون نمونه های دیابتی شده تاثیر معناداری ندارد و اختلاف چندانی با گروه های دیگر نشان ندادند ( P>0.05). دوز های مختلف عصاره هیدروالکلی برگ سبز گندم بر میزان تری_ گلیسیرید تاثیر معنی داری ندارد (P>0.05). ولی مت فورمین بر میزان تری گلیسیرید تاثیر معنی داری دارد (P<0.05). نتیجه گیری: با توجه به یافته های اثرات عصاره هیدروالکلی برگ سبز گندم بر میزان گلوکز و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم می توان عنوان نمود که عصاره فوق در درمان دیابت و کاهش عوارض ناشی از آن می تواند به عنوان گزینه مناسبی مطرح باشد.

مقدمه: تبعیت از یک برنامه و رژیم غذایی در بیماران مبتلا به دیابت، یکی از ارکان مدیریت فردی دیابت است. سبک زندگی و از جمله آن ها رفتارهای تغذیه ای نقش مهمی در پیشگیری و درمان دیابت دارد. با این وجود تبعیت از رژیم غذایی دیابتی، یکی از مهم ترین چالش ها در کنترل دیابت است. لذا هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بر بهبود تبعیت از تغذیه درمبتلایان به دیابت نوع دو بود. روش ها : در این مطالعه مداخله ای جمعیت مورد مطالعه، بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مراکز بهداشت جنوب تهران بود. تعداد نمونه ها 216 نفر در نظر گرفته شد که به 2 گروه مداخله و مقایسه تقسیم شدند. برای گروه مداخله طی یک ماه 6 جلسه آموزشی برگزار شد. اطلاعات لازم توسط پرسشنامه طی سه مرحله قبل، سه و شش ماه پس از آموزش از هر دو گروه جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از آنالیز واریانس برای تکرار مشاهدات و آزمون تی تست در سطح معنا داری کمتر از 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : قبل از مداخله آموزشی دو گروه از نظر اطلاعات دموگرافیک وسازه های مدل HBM و تبعیت تغذیه تفاوت معنا داری نداشت. اما بعد از مداخله اختلاف معناداری بین همه اجزا مدل اعتقاد بهداشتی حساسیت درک شده، شدت درک شده، منافع درک شده، موانع درک شده، راهنما برای عمل، تبعیت تغذیه و شاخص کنترل دیابت در گروه مداخله وجود داشت (P<0.001). نتیجه گیری : یافته های پژوهش حاکی از آن است که آموزش بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی موجب بهبود تبعیت تغذیه بیماران مبتلا به دیابت خواهد شد و این تاثیرات مدت طولانی پس از پایان آموزش نیز برقرار می باشد.

مقدمه: دیابت حاملگی از جمله شایع ترین بیماری های دوران حاملگی است که عوارض متعددی برای جنین و مادر دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر شش هفته ورزش در آب در سه ماهه دوم بارداری بر ویسفاتین و تحمل گلوکز زنان مبتلا به دیابت بارداری بود. روش ها : در این مطالعه نیمه تجربی 24 مادر مبتلا به دیابت بارداری مراجعه کننده به درمانگاه حافظ شیراز که در هفته 23 الی 24 بارداری قرار داشتند، به عنوان نمونه آماری انتخاب و به دو گروه 12 نفره ورزش در آب و کنترل تقسیم شدند. گروه ورزش در آب به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 دقیقه تمرینات ورزش در آب را انجام دادند. گروه کنترل در این مدت فقط فعالیت های روزمره خود را داشتند. جهت بررسی متغیرهای تحقیق در پیش آزمون و پس آزمون خونگیری از ورید بازویی آزمودنی ها در حالت ناشتا به عمل آمد. یافته ها: شش هفته ورزش در آب در سه ماهه دوم بارداری اثر معناداری بر افزایش ویسفاتین و کاهش تحمل گلوکز زنان مبتلا به دیابت بارداری دارد (P=0.001). نتیجه گیری : به نظر می رسد جهت بهبود سطوح ویسفاتین و تحمل گلوکز زنان مبتلا به دیابت بارداری، در سه ماهه دوم بارداری بتوان از شش هفته ورزش در آب استفاده نمود.

مقدمه: با توجه به شیوع روزافزون بیماری دیابت و کاهش کیفیت زندگی این بیماران، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه بازدید منزل بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی صورت گرفته است. روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی می باشد که 66 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به خانه های بهداشت روستاهای اطراف مراغه با توجه به معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفت و سپس برنامه بازدید منزل که برنامه آموزشی ساختار یافته است طی شش ماه برای گروه تجربی صورت گرفت. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران دیابتی توسط تمامی نمونه های پژوهش تکمیل شد. برای تحلیل نتایج از نرم افزار SPSS و آزمون آماری t تست استفاده شد. یافته ها: در گروه تجربی میانگین نمرات کیفیت زندگی در ابعاد مختلف قبل و بعد از انجام مداخله، تفاوت آماری معنی داری نشان داد و در گروه کنترل، میانگین نمرات کیفیت زندگی قبل و بعد از انجام مداخله، تفاوت آماری معناداری نشان نداد. و همچنین مقایسه میانگین نمرات کیفیت زندگی در بین دو گروه بعد از انجام مداخله، اختلاف معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان دهنده تاثیر قابل توجه برنامه بازدید منزل، در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم است، در نتیجه در نظر گرفتن برنامه بازدید منزل به عنوان یکی از اقدامات اصلی در ارائه مراقبت به بیماران دیابتی، ضروری به نظر می رسد، به طوری که پرستاران و سایر اعضای تیم بهداشتی می توانند با بازدید منزل و ارائه مداخلات مناسب به ارتقاء کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت و در نتیجه کاهش مشکلات فردی، خانوادگی و اجتماعی مربوط به این بیماری کمک کنند.

مقدمه: ترشح ویسفاتین توسط عوامل مختلف، از جمله سایتوکاین هایی نظیر TNF–a و IL-6 تحت تاثیر قرار می گیرد. از این رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی دایره ای – هوازی) بر غلظت ویسفاتین، IL-6 و TNF-a در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی 24 مرد بیمار مبتلا به دیابت نوع دو به صورت هدفمند انتخاب و پس از اندازه گیری شاخص های تن سنجی و ترکیب بدن به طور تصادفی در دو گروه ترکیبی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار داده شدند. مداخله تمرینی شامل تمرین ترکیبی (هوازی و مقاومتی دایره ای) بود که به مدت هشت هفته، 5 جلسه در هفته و هر جلسه 30 تا 50 دقیقه انجام شد. برای تجزیه و تحلیل متغیر های اندازه گیری شده از تحلیل کوواریانس و t وابسته در سطح معناداری P£0.05 استفاده شد. یافته ها: هشت هفته تمرین ترکیبی باعث کاهش معنادار در غلظت های گلوکز خون ناشتا و ویسفاتین پلاسما (P£0.05) و عدم تغییر در سطوح IL-6 و TNF-a گردید (P³0.05). همچنین ارتباط مثبت و معناداری بین ویسفاتین پلاسما با IL-6 و TNF-a مشاهده گردید (P£0.05). نتیجه گیری: هشت هفته تمرین ترکیبی علی رغم تاثیر معنادار بر ویسفاتین پلاسما، سبب تغییرات معنادار IL-6 و TNF-a پلاسما در افراد مبتلا به دیابت نوع دو نشد، به نظر می رسد این نوع تمرین در کاهش چاقی و چربی احشایی و در نتیجه کاهش ویسفاتین پلاسما مناسب است، اما پتانسیل ایجاد تغییر در IL-6 و TNF-a را ندارد.

مقدمه: دیابت نوع دو شایع ترین نوع دیابت و یک اختلال متابولیک و درون ریز پیچیده است که از جمله عوارض اصلی آن زخم پای دیابتی می باشد. ماتریکس متالوپروتئینازها از جمله آنزیم های کلیدی در بازسازی ماتریکس خارج سلولی اند و دارای فعالیت پروتئولیتیکی هستند. هدف ما از پژوهش حاضر بررسی ارتباط واریانت -1562C>T (rs3918242) پروموتر ژن MMP-9 با زخم پای دیابتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو است تا در صورت تایید همبستگی، از آن به عنوان مارکر زیستی پیش آگهی دهنده در بیماران با خطر بالای ابتلا استفاده شود. روش ها: این مطالعه از نوع مورد-شاهد است. پلی مورفیسم –1562C>T پروموتر ژن MMP-9 در 100 بیمار دیابتی دارای زخم پا با درجه 1 یا 2 طبق طبقه بندی وگنر در گروه مورد و 132 بیمار دیابتی فاقد زخم در گروه شاهد، با استفاده از تکنیک PCR Tetra ARMS تعیین ژنوتیپ گردید. یافته ها: آزمون Chi-square بین دو گروه شاهد و مورد، از نظر آماری یک اختلاف معنادار را در فراوانی ژنوتیپ های ( (CC)، CT)) و ( TT) متعلق به پلی مورفیسم -1562C>T در پروموتر ژن MMP-9 نشان داد. (P=0.000). نتیجه گیری: طبق این مطالعه ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم -1562C>T در پروموتر ژن MMP-9 و خطر ابتلا به زخم پای دیابتی در بین افراد مبتلا به دیابت نوع دو وجود دارد. بنابراین می توان این بیومارکر را برای بررسی میزان و پیش آگهی خطر ابتلا به زخم پای دیابتی معرفی کرد.