بیماری های پوست
سال:1383 | دوره:8 | شماره:2 (پیاپی 30) |تعداد مقالات:15

مقدمه: کچلی سر یک عفونت قارچی نسبتا شایع در کودکان است. برای سال های زیادی گریزئوفولوین، درمان خط اول این بیماری بوده است، هر چند از داروهای ضدقارچ خوراکی دیگری نیز در موارد متعدد استفاده شده است. هدف: مقایسه تاثیر درمانی فلوکونازول با گریزئوفولوین بر کچلی سر روش اجرا: روش اجرا به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور بر روی 40 بیمار مبتلا به کچلی سر با استفاده از تشخیص بالینی و آزمایشگاهی قارچ شناسی بوده است. در این طرح به 19 بیمار به مدت 4 هفته فلونازول و به 21 بیمار به مدت 6 هفته گریزئوفولوین داده شد. بررسی بالینی و آزمایشات قارچ شناسی در شروع درمان و 8 هفته پس از شروع درمان صورت گرفت. یافته ها: دامنه سنی بیماران بین 16-1 سال و 32 نفر از بیماران پسر بودند. آزمایشات قارچ شناسی نشان داد که تریکوفیتون ورو کوزوم در 16 مورد، تریکوفیتون ویولاسئوم هم در 16 مورد و میکروسپورم کانیس در 8 بیمار عامل بیماری بوده است. پس از 8 هفته، در گروه درمان شده با گریزئوفولوین در 16 نفر و در گروه تحت درمان با فلوکونازول در 15 نفر پاسخ درمانی کامل دیده شد که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: گریزئوفولوین همچنان خط اول درمان کچلی سر است و فلوکونازول به عنوان یک داروی جایگزین می تواند مورد نظر باشد.

مقدمه: تینه آ ورسیکالر نوعی بیماری قارچی سطحی شایع پوست است که توسط مخمرهای لیپوفیلیک ایجاد می شود. مصرف داروهای موضعی ضدقارچی و از جمله شامپوهای حاوی کتوکونازول 2% و سلنیوم سولفاید 2.5% در درمان این بیماری موثر هستند. هدف: تعیین و مقایسه اثرات درمانی مصرف موضعی شامپوهای حاوی کتوکونازول 2% و سلنیوم سولفاید 2.5% و بر بیماری تینه آ ورسیکالر روش اجرا: 200 نفر مبتلا به تینه آ ورسیکالر تایید شده با آزمایش قارچ شناسی و اشعه Wood از بین مراجعان به بیمارستان های حضرت رسول (ص) فیروزگر تهران در سال 1381 انتخاب شدند و به طور یک درمیان تحت درمان با مصرف موضعی شامپوهای حاوی کتوکونازول 2% و سلنیوم سولفاید 2.5%- سه روز در هفته و به مدت سه هفته متوالی- قرار گرفتند. بیماران هر هفته از نظر علایم بالینی بررسی شده و تحت آزمایش اسمیر قارچ قرار گرفتند. یافته ها: میزان بهبودی کامل با مصرف موضعی شامپو کتوکونازول 2% و شامپو سلنیوم سولفاید 2.5% به ترتییب 89% و 35% بود (p<0.05). عوارض جانبی قابل توجه با مصرف هیچ کدام از دو شامپو بروز نکرد. نتیجه گیری: مصرف موضعی شامپو کتوکونازول 2% موثرتر از سلنیوم سولفاید 2.5% در درمان تینه آ ورسیکالر است.

مقدمه: سالک از بیماری های انگلی مهم پوست است که تاکنون درمان قطعی برای آن پیدا نشده و همواره تلاش برای یافتن داروهای مناسب ادامه دارد. هدف: مقایسه اثر فلوکونازول خوراکی با گلوکانتیم تزریقی در بیماران مبتلا به سالک حاد در بیمارستان قائم (عج) مشهد در سال 81 روش اجرا: در طی سال 1381 تمامی بیماران مبتلا به سالک که واجد شرایط تحقیق بودند و تا انتهای درمان حضور داشتند به دو گروه تقسیم شدند. به 31 نفر فلوکونازول خوراکی به میزان 100 میلی گرم دوبار در روز به مدت 6 هفته و به 29 نفر گلوکانتیم به صورت تزریق عضلانی به میزان 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه به مدت 21 روز داده شد. هر دو گروه، 6 هفته پس از شروع درمان به مدت 3 هفته ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل یافته ها با آزمون های chi-square و t و با قبول معنی داری بر روی p<0.05 انجام گرفت. یافته ها: 6 هفته پس از شروع درمان در گروه تحت درمان با فلوکونازول 4 نفر (14.9%) بهبودی کامل، 11 نفر (35.5%) بهبودی نسبی و 16 نفر (51.6%) فاقد بهبودی بودند در حالی که این ارقام در گروه تحت درمان با گلوکانتیم به ترتیب 11 نفر (37.9%) ، 10 نفر (34.6%) و 8 نفر (21.5%) بود (p>0.05). نتیجه گیری: به نظر می رسد فلوکونازول در درمان سالک حاد کمتری نسبت به گلوکانتیم اثر بخشی داشته باشد اما توصیه می شود کارآزمایی بالینی فراگیرتری با تعداد نمونه های بیشتر صورت گیرد.

مقدمه: نور درمانی از روش های درمانی مهم در بیماری های پوست است و همه روزه بر تعداد بیماری هایی که این روش در کنترل آنها موثر است افزوده می شود. برای شروع درمان، دوز اولیه نوردرمانی براساس اندازه گیریMED) minimal )erythema dose یا رنگ پوست هر بیمار تعیین می شود. هدف: تعیین رابطه تیپ پوستی با MED در بیماران تحت نور درمانی با اشعه ماورای بنفش مراجعه کننده به بیمارستان رازی تهران در سال 1381 روش اجرا: بیمارانی که از اردیبهشت لغایت اسفندماه 1381 برای نور درمانی به بخش مربوط در بیمارستان رازی ارجاع شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. تیپ پوستی بیماران بر اساس جدول فیترپاتریک تعیین و MED آنان با استفاده از دستگاه UV-meter مشخص شد. بعد از ثبت سن، جنس و نوع بیماری افراد مورد مطالعه، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 11.5 و آزمون ANOVA یک طرفه و Welch مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 80 بیمار (39 زن و 41 مرد) با میانگین سنی 15.8 ± 32 سال مبتلا به پسوریازیس، ویتیلیگو، پاراپسوریازیس، perforating disorder ، pityriasis lichenoides chronica ، fungoides mycosis مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین MED در تیپ های پوستی مورد مطالعه وجود ندارد. نتیجه گیری: باتوجه به یافته های این تحقیق به نظر می رسد که با املاک قرار دادن فقط تیپ پوستی نمی توان دوز اولیه نور درمانی را مشخص کرد و برای تعیین آن لازم است MED برای هر بیمار به صورت جداگانه محاسبه شود.

مقدمه: پمفیگوس بیماری تاولی جدی با مرگ و میر قابل توجه برای بیماران، همراه با تحمیل هزینه به سیستم بهداشتی به دلیل بستری طولانی است. به رغم نادر بودن بیماری در شمال امریکا، یکی از شایع ترین بیماری های تاولی ایمونولژیک در کشورهای آسیای شرقی چون مالزی و چین محسوب می شود. هدف: هدف از این مطالعه تعیین خصوصیات اپیدمیولوژیک پمفیگوس در شمال ایران بوده است. روش اجرا: 126 بیمار مبتلا به پمفیگوس که تشخیص آن ها با علایم بالینی و آسیب شناسی تایید شد و بین سال های 1380 1374 در بخش پوست بیمارستان رازی رشت بستری بوده اند در این مطالعه وارد شدند. اطلاعات اپیدمیولوژیک از پرونده بیماران استخراج و در برنامه آماری SPSS وارد شد و به کمک آزمون های آماری t و chi-square وtest Pearson correlation مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: پمفیگوس ولگاریس شایع ترین نوع (83%) بیماری بود. پمفیگوس فولیاسه (16%) و پمفیگوس وژتان (1%) در مراتب بعدی قرار داشته اند. میانگین سنی بیماران 16.4 ± 45.6 سال بوده است و بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس با میانگین سنی 16.5 ± 47.2 مسن تر از مبتلایان به نوع فولیاسه با میانگین سنی 14.6 ± 37.8 بوده اند (p<0.02) . در مبتلایان به پمفیگوس ولگاریس بین زن و مرد تفاوت سنی قابل ملاحظه ای شهود نبوده است، این در حالیست که زنان مبتلا به پمفیگوس فولیاسه با میانگین سنی 9.6 ± 30.2 سال جوان تر از مردان با میانگین سنی 11.8 ± 51.8 سال بوده اند (p<0.05) . نسبت مبتلایان زن به مرد 1.5 به 1 بود. در حالی که در پمفیگوس ولگاریس این نسبت 1.44 به 1 و در مبتلایان به نوع فولیاسه 1.85 به 1 بود. در 63% از مبتلایان به نوع ولگاریس شروع بیماری از مخاط دهان بوده است و 72.4 از بیماران در زمان بستری بیماری گسترده جلدی مخاطی داشته اند. بیماری در فصل بهار (32%) بیشتر از فصول دیگر شیوع داشته است. از طرفی طول مدت بستری برای دسترسی به بهبود حداقل 80% ضایعات در مبتلایان به بیماری جلدی مخاطی پمفیگوس، بیشتر از کسانی بوده است که فقط درگیری مخاطی یا جلدی داشته اند (p<0.05). نتیجه گیری: اطلاعات فوق به روشنی مشخص کننده لزوم آموزش مداوم گروه های پزشکی مرتبط با بیماری فوق (متخصصان پوست، گوش و حلق و بینی، دندانپزشکان، و پزشکان عمومی) به منظور شناسایی به موقع و ارجاع هرچه سریع تر بیماران است. این امر نه تنها سبب کاهش مرگ و میر و ناتوانی و مشکلات بیماران (طی بستری در بیمارستان) می شود، بلکه کاهش هزینه های بستری و درمان برای بیمار و سیستم بهداشتی را می تواند به دنبال داشته باشد.

مقدمه: لیکن پلان بیماری پاپولو اسکواموس ایدیوپاتیک با تظاهرات پوستی و مخاطی است که در اثر پاسخ ایمنی سلولی به نوعی آنتی ژن ایجاد می شود. تظاهرات بالینی وسیعی از این بیماران شرح داده شده است. هدف: تعیین فروانی سن، جنسی و انواع بالینی لیکن پلان در مراجعان به بیمارستان رازی تهران روش اجرا: بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان رازی تهران در طی یک دوره سه ماهه از ابتدای اردیبهشت تا پایان تیر 1382 که از نظر بالینی یا بالینی و آسیب شناسی، مبتلا به لیکن پلان بودند بدون محدودیت سنی و جنسی وارد مطالعه شدند. یافته ها: 120 بیمار وارد مطالعه شدند که (52 زن و 68 مرد) کمترین سن 6 سال و بیشترین سن 80 سال با میانگین سنی 40.6 سال بود. 67% ، تظاهرات پوستی و 20%، ضایعات پوستی و مخاطی داشتند. 13% فقط مبتلا به ضایعه مخاطی بودند. لیکن پلان هیپرتروفیک در 22% و نوع کلاسیک در 18% بیماران دیده شد. 7% بیماران دارای لیکن پلان در سر بودند. شیوع ضایعات دهانی لیکن پلان 33% و بیشترین نوع آن نوع شبکه ای بود. ضایعات ناحیه تناسلی در 6% موارد بود که به طور کلی در مردان دیده شد. نوع خانوادگی در 6% موارد دیده شد. نتیجه گیری: در این مطالعه، بیماری در مردان و در دهه 4 زندگی بیشتر بود. نوع هیپرتروفیک و کلاسیک بیشتر دیده شد و در ضایعات مخاط دهانی نوع شبکه ای شایع بود. ضایعات تناسلی بیشتر در مردان وجود داشت.

مقدمه: زبان جغرافیایی یک ضایعه التهابی مخاط زبان با علت نامشخص است که با برخی بیماری های پوستی همراهی دارد. هدف: تعیین فراوانی زبان جغرافیایی در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان رازی و میزان همراهی آن با سایر بیماری های پوستی روش اجرا: در مطالعه ای مقطعی، تمامی بیماران مراجعه کننده به یکی از درمانگاه های پوست بیمارستان رازی در سال 1375 از نظر وجود زبان جغرافیایی و سایر بیماری های پوستی مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها: 1160 بیمار مراجعه کننده مورد مطالعه قرار گرفتند. شیوع زبان جغرافیایی در این بیماران 6.2% بود. ارتباط زبان جغرافیایی با درماتیت سبورئیک از لحاظ آماری معنی دار بود (p= 0.0053). نتیجه گیری: به نظر می رسد برخی بیماری های پوستی با زبان جغرافیایی همراهی دارند. شاید کشف این ارتباط بتواند سرنخی برای یافتن اتیولوژی و پاتوژنز زبان جغرافیایی در آینده باشد.

مقدمه: بیماری های گرانولوماتوز پوستی معمولا معضلی تشخیصی بوده اند که در راس آنها سل قرار دارد. سل مساله ای بهداشتی جهانی است که از نظر سازمان WHO در راس شش بیماری شایع عفونی خطرناک قرار دارد. هدف: تعیین یافته های بالینی، آزمایشگاهی و آسیب شناسی در 45 بیمار که در طی ده سال با تشخیص سل پوستی در اهواز درمان شدند. روش اجرا: این مطالعه به روش متکی بر داده های موجود (existing data study) روی 45 بیمار پوست بیمارستان سینای اهواز از سال 69 لغایت اسفندماه 78 بستری شده بودند. اطلاعات مورد نیاز نظیر سن، جنس، محل درگیری، شکل بالینی ضایعات جلدی از پرونده های موجود در بایگانی بیمارستان استخراج و در یک فرم اطلاعاتی درج شد. یافته ها: طیف سنی بیماران بین 76-1 سال بود. 28 نفر زن و 17 نفر مرد بودند. از نظر شکل بالینی ضایعات در 23 نفر به صورت اسکروفولودرما، 17 نفرلوپوس ولگاریس، 1 نفر اریتم ایندوراتوم، 1 نفر گوم سلی، 1 نفر سل orificial و 1 نفر توبرکولید پاپولونکروتیک بود. از نظر محل گرفتاری، شایع ترین محل، صورت و کمترین شیوع باسن و ساعد بود. سابقه فامیلی در 6 مورد مثبت بود. اسکلروفولودرما در 12 زن و 11 مرد، لوپوس ولگاریس در 16 زن و 2 مرد دیده شد. نتیجه تست توبرکولین در 15 مورد مثبت و در 17 مورد منفی بود. در 13 مورد باقی مانده اطلاعاتی در پرونده ها وجود نداشت. از نظر نمای آسیب شناسی در 23 نفر، نمای گرانولوماتوز مزمن بدون نکروز کارئوز، در 18 نفر التهاب غیراختصاصی و تشکیل آبسه و در 3 بیمار توبرکول تیپیک با نکروز کازئوز گزارش شده بود. در 32 بیماری که برای پی گیری مراجعه کرده بودند در مجموع پاسخ به درمان خوب بود و شکست درمانی دیده نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که شایع ترین شکل بالینی سل جلدی در اهواز اسکلروفولودرما و شایع ترین محل گرفتاری صورت است.

از زمان کشف اشعه X تاکنون تکنولوژی تصویربرداری نقش مهمی در پزشکی ایفا می کند. بیشتر روش های تصویربرداری مربوط به بررسی ارگان های داخلی بدن هستند اما اخیرا به استفاده از تکنولوژی تصویربرداری برای بررسی ضایعات پوستی نیز توجه شده است. تکنیک های گوناگون تصویربرداری که امروزه در درماتولوژی به کار می رود شامل: 1-روش های ویژه فتوگرافی 2-میکروسکوپی سطحی 3-اولتراسونوگرافی 4-تصویربرداری لیزر داپلر با تزریق وریدی (Laser Doppler perfusion imaging) 5-میکروسکوپی هم کانونی (Confocal microscopy) 6-تصویربرداری با ایجاد ارتعاش مغناطیسی (MRI) 7-توموگرافی اپتیکال هم گرا (Optical coherence tomography) هستند. این روش ها باعث فراهم کردن اطلاعاتی می شوند که به درمان مشکلات پوستی کمک خواهد کرد. گرچه بسیاری از این تکنیک ها هنوز در مراحل تحقیقاتی هستند اما به عنوان ابزارهای مفید در درماتولوژی، امیدواری هایی ایجاد کرده اند ما در این مقاله به طور خلاصه به هرکدام خواهیم پرداخت

پورفیری کاذب اختلال تاولی ناشایع با علایم بالینی و آسیب شناسی شبیه پورفیری جلدی تاخیری است، با این تفاوت که اشکالات شیمیایی پورفین ها در آن دیده نمی شود. در این گزارش مرد 34 ساله ای معرفی می شود که با علایم بالینی و آسیب شناسی مشابه پورفیری جلدی تاخیری ولی با اوروپورفین ادراری منفی مراجعه کرد که در نتیجه تشخیص پورفیری کاذب برای وی مطرح شد. همزمانی عفونت فعال با هپاتیت C ، یافته منحصر به فرد در این بیمار بود.

خانمی 50 ساله با یک ندول منفرد با قطر تقریبی 2 سانتی متر در سطح قدامی قسمت تحتانی بازوی چپ مراجعه کرده است. بیمار سابقه ضایعه را از حدود 6 ماه پیش می داد که به تدریج رشد کرده و هیچ گونه علامتی از جمله خارش، درد یا ترشح نداشته است. ضایعه در لمس، نسبتا سفت، بدون زخم و تغییرات اپیدرم بوده، در قسمتی از سطح دارای تغییر رنگ آبی بوده است. از ضایعه بیمار نمونه برداری شد. آزمایش های روتین بیمار طبیعی بود.

ایکتیوز هارلیکوین Harlequin یک ایکتیوز مادرزادی و یکی از شدیدترین انواع اختلالات شاخی شدن پوست است که میزان بروز آن یک در سیصد هزار تولد است و علایم بالینی ظاهری کاملا مشخصی دارد. در این مقاله دو مورد ایکتیوز هارلیکوین یا به عبارتی جنین هارلیکوین که حاصل ازدواج فامیلی است گزارش می شود. یافته های اختصاصی بالینی این دو مورد، شامل پلاک های پوستی لوزی شکل، ناهنجاری گوش خارجی، اکتروپیون و اکلابیوم شدید و نیم خم شده semi flexion سخت اندام ها است.

Mal de Meleda (کراتودرما پالموپلانتاریس ترانس گرادیانس) یک کراتودرمای پالموپلانتار با توراث اتوزومال مغلوب است که با هیپرکراتوز پیش رونده کف دست و پا با گسترش به نواحی دیگر به ویژه سطح پشتی دست و پا (ترانس گرادیانس) مشخص و با فاصله کمی از تولد ظاهر می شود. بیماری که ما گزارش کرده ایم یک خانم 20 ساله مبتلا به Mal de Meleda و درگیری های غیرمعمولی چون تغییرات ناخنی و باندهای فیبروتیک در تمام انگشتان دست (pseudoainhum) است.