مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
سال:1386 | دوره:9 | شماره:3 |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف: شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) گیاهی است که مطالعات فراوانی در مورد خواص و ترکیبات ریزوم آن انجام شده ولی خواص برگ شیرین بیان کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف این تحقیق تعیین اثر عصاره آبی الکلی برگ شیرین بیان بر انقباضات ایلئوم موش صحرایی می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه تجربی، بخش انتهایی ایلئوم موش صحرایی نر نژاد ویستار تحت یک گرم کشش توسط 60 میلی مول (mM) کلرور پتاسیم و یا 10 میکرومول (μM) کارباکول منقبض و اثر غلظت های تجمعی عصاره آبی الکلی برگ شیرین بیان (625% تا 5/0 میلی گرم در میلی لیتر) بر انقباضات ایجاد شده مورد بررسی قرار گرفت. قطعات جدید ایلئوم به ترتیب در پروپرانولول (1μM)، نالوکسون (1μM)، مهارکننده نیتریک اکساید سینتاز (L-NAME،100μM)، گلی بن کلامید (10μM) و تترا اتیل آمونیوم (1mM) به صورت جداگانه اینکوبه و انقباض بافت و عملکرد ضد انقباضی عصاره ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه و آزمون تعقیبی LSD تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: غلظت های تجمعی عصاره، انقباضات ناشی از کلرور پتاسیم و کارباکول را بصورت وابسته به غلظت کاهش داد (P<0.001). اینکوبه کردن بافت با پروپرانولول، نالوکسون، L-NAME و تترا اتیل آمونیوم تاثیر ضد انقباضی عصاره را کاهش ندادند. ولی گلی بن کلامید سبب کاهش اثر ضد انقباضی عصاره (0.125mg/ml) گردید. در محلول تایرود فاقد کلسیم با پتاسیم بالا (60mM)، غلظت های تجمعی کلرور کلسیم (5/0 تا 8mM) ایلئوم را منقبض کرد و عصاره (0156/0 تا 0.0625mg/ml) این انقباضات را کاهش داد (P<0.001).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد عصاره آبی الکلی برگ شیرین بیان بدون دخالت رسپتورهای بتا آدرنرژیک، اوپیوئیدی و نیتریک اکساید سینتاز سبب مهار انقباض ایلئوم گردید. بخش عمده این اثر مهاری با دخالت کانال های کلسیمی و احتمالا بخشی کوچکی از آن نتیجه فعال شدن کانال های پتاسیمی وابسته به ATP باشد.

زمینه و هدف: آپگار نوزادان در بدو تولد یکی از عوامل تعیین کننده در مرگ و میر پس از تولد است. از عوامل موثر در آپگار نوزادان سزارینی نوع داروی مورد استفاده جهت بیهوشی مادر می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تیوپنتال و پروپوفول روی مادر و آپگار نوزادان سزارینی است. روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 70 نفر از زنان کاندید عمل سزارین انتخابی که به صورت تصادفی به دو گروه 35 نفری تقسیم شدند انجام شد. در گروه اول القا بیهوشی با استفاده از 5 میلی گرم تیوپنتال سدیم و 2 میلی گرم سوکسینیل کولین به ازا هر کیلوگرم وزن مادر به صورت داخل وریدی انجام شد و پس از لوله گذاری از 4/0 میلی گرم در واحد وزن آتراکوریوم جهت شلی عضلات استفاده گردید. در گروه دوم القای بیهوشی بیماران ابتدا با 2 میلی گرم پروپوفول و 2 میلی گرم سوکسینیل کولین در واحد وزن انجام شد و در ادامه عمل بیهوشی با انفوزیون مداوم 1/0 میلی گرم در دقیقه به ازا هر کیلوگرم وزن مادر از پروپوفول استفاده گردید. آپگار دقایق اول و پنجم نوزادان و همچنین عوارض پس از عمل در مادران در هر دو گروه ثبت گردید. اطلاعات به کمک آزمون های آماری t مستقل، کای دو و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در دقیقه 5 پس از تولد 2/97% از نوزادان در گروه تیوپنتال و 100% از نوزادان در گروه پروپوفول آپگار 10 داشتند ((P>0.05. 4 دقیقه بعد از القا بیهوشی در گروه پروپوفول کاهش معنی داری در فشارخون سیستولیک مادران وجود داشت (P<0.01). نیاز به مصرف مخدر در دو ساعت اول پس از عمل در گروه پروپوفول 4/51% و در گروه تیوپنتال 9/82% (P<0.01) و میانگین مدت زمان ریکاوری در گروه پروپوفول کوتاه تر از گروه تیوپنتال بود (P<0.01).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پروپوفول موجب کاهش مدت زمان ریکاوری و نیاز به مصرف مخدر در دو ساعت اول پس از عمل در مادر شده و تاثیری روی کاهش آپگار نوزاد ندارد.

زمینه و هدف: هپاتیت ویروسی (HEV) E در ایران اندمیک بوده و مواردی از نوع برق آسا (Fulminant) با مرگ و میر بالا در بیماران مزمن کبدی و زنان حامله گزارش شده است. HEV عمدتا از طریق مدفوعی - دهانی منتقل می گردد. ولی اخیرا مواردی از راه انتقال خونی آن نیز گزارش شده است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین شیوع سرمی HEV و اعتیاد تزریقی انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی در کانون بازپروری شهر اهواز بین سالهای 1385-1384 انجام گرفت. از 114 نفر معتاد تزریقی و 114 نفر معتاد استنشاقی پس از معاینه فیزیکی کامل و پر کردن پرسشنامه حاوی اطلاعات فردی و متغیرهای مربوط به مطالعه، خونگیری انجام شد. نمونه ها جهت وجود آنتی بادی ضد HEV با روش الیزا مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج حاصله با استفاده از آزمون های t و کای دو و نسبت شانس (OR) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی در دو گروه تزریقی و استنشاقی به ترتیب 33.24±8.04 و 31.2±7.59 سال بود (P>0.05). میانگین مدت اعتیاد در گروه تزریقی و استنشاقی به ترتیب 11.58±6.92 و 9.95±6.42 سال بود (P>0.05). فراوانی نسبی مثبت بودن آنتی بادی ضد HEV در گروه تزریقی %22.8 و در گروه استنشاقی 9/7% بودP<0.01) ، OR=3.44). بین سابقه زندان و مثبت شدن آنتی بادی ضد HEV ارتباط آماری معنی داری نبود (P>0.05، OR=1.15). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که HEV احتمالا از طریق خون منتقل می شود. لذا غربالگری خون های اهدا شده از نظر شیوع سرمی هپاتیت E می تواند از بروز اپیدمی این هپاتیت در دریافت کنندگان خون جلوگیری کند.

زمینه و هدف: اسکیزوفرنیا نوعی اختلال روانی است که پاتوفیزیولوژی تخریب کننده عمیقی داشته و تفکر، ادراک، احساس، حرکت و رفتار را مختل می کند. اخیرا ترکیبی از درمانهای سایکوفارماکولوژی و مداخلات روانی اجتماعی مانند روان درمانی، خانواده درمانی و کار درمانی به عنوان بهترین روش های درمانی بیماران اسکیزوفرن پیشنهاد گردیده است. لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر کاردرمانی بر علایم و نشانه های بیماران اسکیزوفرنیک مزمن بستری در بیمارستان با تاکید بر نوع علایم آنان انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه دو مرحله ای توصیفی و مداخله ای مجموعا 60 نفر بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن بستری در بیمارستان سینای جونقان مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا علایم مثبت و منفی بیماران بوسیله پرسشنامه علایم مثبت و منفی آندرسون بررسی و سپس بیماران به دو گروه 30 نفره مورد و شاهد تقسیم شدند. 20 ساعت فعالیت های شغلی و هنری در هفته به مدت 6 ماه به صورت کار درمانی برای گروه مورد اجرا گردید. بعد از اجرای کاردرمانی مجددا علایم مثبت و منفی بیماران تعیین و داده ها با استفاده از آزمون های آماری t زوج، t مستقل و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین علایم مثبت بیماران اسکیزوفرن 57/32±112، علایم منفی 5/19±5/72 بود. میانگین تفاوت قبل و بعد از مداخله، نمره کل علایم مثبت در گروه آزمون و شاهد به ترتیب 41.13±68/55 و 67/34±76/51- و علایم منفی 12/35±09/35 و 51/22±73/31- به دست آمد (P<0.001). از نظر نوع علایم مثبت کار درمانی بر توهمات و رفتارهای غریب بیماران اسکیزوفرن تاثیر مثبت داشته (P<0.001)، ولی بر هذیان ها و تفکر صوری تاثیری نداشت. از نظر نوع علایم منفی کاردرمانی بر بی احساسی و بی ارادگی، اختلال توجه، فقدان لذت و اختلال تفکر بیماران اسکیزوفرن تاثیر مثبت داشته (P<0.001)، ولی بر عواطف نامتناسب تاثیری نداشت.نتیجه گیری: درمان های غیر دارویی و از جمله کار درمانی می تواند یکی از روشهای موثر در جهت کاهش علایم مثبت و منفی بیماران اسکیزوفرنیک باشد.

زمینه و هدف: اسکیزوفرنی یک بیماری مزمن است که می تواند باعث بروز مشکلات جسمی، سایکولوژیک و اجتماعی گردد. ورزش نقش با ارزشی در بازتوانی و مدیریت درمان این بیماران به خاطر اثرات مثبت ذهنی و فیزیکی آن دارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه ورزشی هوازی بر کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنی انجام شد.روش بررسی: در پژوهش حاضر که یک مطالعه کارآزمایی بالینی است تعداد 46 بیمار 60-20 ساله مبتلا به اسکیزوفرنی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمون (23 نفر) و شاهد (23 نفر) قرار گرفتند. نمونه های گروه آزمون به صورت یک روز در میان و هر جلسه در مجموع 45 دقیقه در برنامه ورزشی طراحی شده شرکت نمودند. کیفیت زندگی بیماران هر دو گروه، در دو مرحله قبل از شروع برنامه ورزشی و همچنین پس از آن توسط پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی (Quality of Life Scale)، سنجیده شد و در دو گروه با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی، ویلکاکسون، کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون مقایسه گردید. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 1/10±4/39 سال بود و 9/67% آنان را مردان تشکیل می دادند. میانگین طول مدت بیماری نمونه ها 2/4±9/12 سال بود و 6/53% آنان دارای علایم مثبت یا منفی بودند. بین دو گروه قبل از مداخله اختلاف معنی داری از نظر مشخصات دموگرافیک، علایم بیماری و ابعاد کیفیت زندگی مشاهده نشد. میانگین کل کیفیت زندگی پس از مداخله در گروه آزمون و شاهد به ترتیب 67±15.9 و 55±16.3 بود (P<0.05). میانگین نمره ابعاد مختلف کیفیت زندگی (ارتباطات بین فردی، سودمندی نقش، پایه های شخصیت، فعالیت ها و اهداف مشترک) پس از مداخله در گروه آزمون بیشتر از گروه شاهد بود (P<0.05). همچنین میانگین نمره ابعاد مختلف کیفیت زندگی و کیفیت زندگی کل در گروه آزمون پس از مداخله نسبت به قبل از آن افزایش معنی داری داشت (P<0.05) ولی در گروه شاهد این اختلاف معنی دار نبود.نتیجه گیری: برنامه ورزشی هوازی باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرن در ابعاد مختلف آن می گردد، لذا استفاده از برنامه های ورزشی جهت پیشگیری و کاهش مشکلات و نیازهای بیماران اسکیزوفرن و افزایش سازگاری آنان یک ضرورت محسوب می گردد

زمینه و هدف: ماماها در حیطه کاری خود با مسایل قانونی و شرعی مختلفی مواجه می باشند. با توجه به پیشرفت های مامایی در زمینه های مختلف از جمله: موارد سقط درمانی، روشهای پیشگیری و روشهای نوین درمان ناباروری، احکام شرعی و استفتائات جدیدی نیز از ناحیه فقها و مراجع تقلید صادر گردیده است، که این امر موجب ضرورت آگاهی ماماها از احکام شرعی و قانونی فوق می گردد. این تحقیق با هدف بررسی میزان آگاهی ماماهای استان چهارمحال و بختیاری نسبت به احکام شرعی و قانونی حیطه مامایی و برخی از عوامل مرتبط با آن صورت گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 151 نفر مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهرهای استان چهارمحال و بختیاری از طریق نمونه گیری آسان انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه ای که شامل مشخصات دموگرافیک و سوالات مربوط به احکام قانونی و شرعی بود جمع آوری و سپس با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوار و t تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سنی نمونه ها 8/7±9/26 سال و بیشتر افراد تحصیلات فوق دیپلم داشتند (2/66%). فقط 7/12% نسبت به کل احکام شرعی و قانونی آگاه بودند. آگاهی کافی نسبت به احکام قانونی در 3/15% و نسبت به احکام شرعی در 3/11% افراد دیده شد. 9/60% افراد طی خدمت خود به مساله ای برخورد کرده بودند که حکم آن را نمی دانستند. 1/78% معتقد بودند که آموزش حین تحصیل نیازهای حرفه ای ماماها را در زمینه مسایل قانونی و شرعی تامین نمی کند. 1/88% گفته بودند که در صورت برگزاری برنامه بازآموزی در آن شرکت می کنند. بین هیچکدام از مشخصات دموگرافیک با آگاهی ارتباط معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به آگاهی کم، اعلام نیاز به بازآموزی و تمایل به شرکت در بازآموزی در اکثریت نمونه ها، تدوین برنامه های آموزشی مستمر در این زمینه ضروری است. همچنین توصیه می شود جهت پربارتر کردن محتوی درسی دانشجویان مامایی در زمینه مورد بحث در سر فصل دروس دانشگاهی تجدید نظر گردد.

زمینه و هدف: بعضی از باکتریهای پاتوژن و فاسد کننده مواد غذایی قادر می باشند به سطوح در تماس با مواد غذایی متصل شده و تشکیل بیوفیلم دهند، از این جهت به عنوان منبع آلودگی محصولات غذایی و انتقال بیماری ها در نظر گرفته می شوند. نیزین، باکتریوسین پپتیدی می باشد که برای کنترل بیولوژیکی بیوفیلم های میکروبی استفاده می گردد. همچنین امروزه نیزین در ادغام با مواد بسته بندی، مواد غذایی را از خطر فساد و ورود عوامل بیماریزا محافظت می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر غلظت های مختلف نیزین بر روی برخی از باکتریهای بیماریزای غذایی بوده است.روش بررسی: در این تحقیق تجربی اثرات غلظت های مختلف نیزین بر باکتریهای تشکیل دهنده بیوفیلم و بیماریزای Staphylococcus aureus، Listeria monocytogenes و Salmonella enteritidis با روش میکروتیترپلیت بررسی شد. میزان کاهش سلول های تشکیل دهنده بیوفیلم با استفاده از دستگاه الیزا ریدر و میزان کشته شدن سلول ها با به کاربردن رنگ TTC (Triphenyl Tetrazolium Chloride) تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس و آزمون مقایسه ای Kramer-Tukey و به کمک نرم افزار Minitab تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد نیزین در غلظتی که مصرف آن مجاز است (4´103IU/ml)، بر بیوفیلم S. enteritidis نسبت به بیوفیلم باکتری های L. monocytogenes و Staph. aureus به ترتیب با 87، 57 و 30 درصد موثرتر می باشد (P<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه افزایش غلظت بیش از حد مجاز نیزین تاثیری در میزان حذف و کشته شدن باکتری های مورد مطالعه ندارد و در حد مجاز بیشترین تاثیر را بر حذف بیوفیلم باکتری های S. enteritidis دارد.

زمینه و هدف: سندرم قوس دردناک شانه به دو صورت جراحی و غیر جراحی درمان می شود. درمان غیر جراحی شامل استفاده از داروهای ضد التهابی استروئیدی و غیر استروئیدی و یا فیزیوتراپی است. لذا هدف این مطالعه بررسی مقایسه میزان اثربخشی تزریق کورتیکواستروئید و فیزیوتراپی در درمان این بیماری می باشد.روش بررسی: در یک کار آزمایی بالینی دو سویه کور 124 بیمار که با شکایت درد یا محدودیت حرکت شانه به درمانگاه ارتوپدی بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد مراجعه و برای آنها بیماری قوس دردناک شانه تشخیص داده شد بطور تصادفی به دو گروه 62 نفری تقسیم شدند. در گروه اول 40 میلی گرم متیل پردنیزولون در محل حداکثر حساسیت درد تزریق و در گروه دوم، بیماران تحت 10 جلسه فیزیوتراپی طی 2 هفته قرار گرفتند. نتیجه درمان بر اساس پرسشنامه ناتوانی شانه و میزان درد بیماران در هفته های 2، 6 و 11 جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری کای دو، t و آزمون مشاهدات تکرار شده تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران 42.3±9.5 سال بود. از نظر جنس و سن تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. در یک بیمار گروه فیزیوتراپی و سه نفر از گروه تزریق کورتیکواستروئید عود بیماری مشاهده شد. روند کاهش معنی داری در میزان شاخص ناتوانی شانه و درد در هر دو گروه مشاهده شد (P<0.05). میزان ناتوانی شانه و درد بیماران دریافت کننده کورتیکواستروئید کمتر از گروه تحت فیزیوتراپی بود (P<0.05). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه در درمان قوس دردناک شانه تزریق کورتیکواستروئید موضعی موثرتر از فیزیوتراپی است و درد بیماران و ناتوانی شانه آنها بهتر و سریعتر بهبود می یابد.

زمینه و هدف: گیاهان دارویی، به علت سهولت دسترسی، کاهش عوارض جانبی و قیمت مناسب، به عنوان جایگزین های شایسته داروهای شیمیایی، همواره مورد توجه بوده اند. مطالعات قبلی در مورد اثرات فارماکولوژیک و بیوشیمیایی گیاه سیر (Allium sativum) بیانگر اثرات کاهندگی فشارخون، اثرات آنتی آریتمیک، خاصیت اینوتروپ و کرونوتروپ منفی می باشد. هدف از این مطالعه تعیین اثرات عصاره آبی سیر بر روی خواص پایه و کارکردی گره دهلیزی بطنی می باشد.روش بررسی: در تحقیق حاضر از گستره بافتی جداشده گره دهلیزی بطنی خرگوش (2-5/1 کیلوگرم) شامل دهلیز راست، سپتوم بین دهلیزی و دسته هیس جهت تعیین تاثیر غلظت های مختلف عصاره آبی سیر استفاده شد. پروتکل های انتخابی تحریکی (تسهیل، خستگی، ریکاوری) برای بررسی خواص گره دهلیزی – بطنی در 14 خرگوش (2 گروه) به صورت مستقل مورد استفاده قرار گرفتند. در گروه اول آزمایشی (8 خرگوش) غلظت های مختلف سیر (20، 30، 100 و 850 میلی گرم در لیتر) و در گروه دوم وراپامیل (1/0 میکرومولار) بکار برده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ویکاکسون و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج این تحقیق بیانگر تاثیر معنی دار غلظت های مختلف عصاره گیاه در افزایش پارامترهای الکتروفیزیولوژیک پایه (زمان هدایت دهلیزی – بطنی، ونکباخ، زمان تحریک ناپذیری کارکردی و زمان تحریک نپذیری موثر) و همچنین میزان خستگی می باشد (P<0.05). به طوری که به ترتیب در گروه کنترل و غلظت 20 میلی گرم بر لیتر زمان هدایت دهلیزی – گره ای از 41.3±5.3 میلی ثانیه به 45.6±5.1 میلی ثانیه و زمان تحریک ناپذیری کارکردی FRP از 108.6±14.4 به 167±1.1 میلی ثانیه افزایش یافت (P<0.05). عصاره سیر توانست اثرات مهاری کمتری در شاخص های فوق در مقایسه با وراپامیل ایجاد کند (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان دهنده نقش بالقوه ضد آریتمی عصاره آبی سیر به وسیله افزایش زمان خستگی و تحریک ناپذیری می باشد. بنابراین ممکن است در درمان آریتمی های فوق بطنی موثر باشد.

زمینه و هدف: بنزوات سدیم (C6H5COONa) به عنوان یک داروی ضد عفونی کننده بر علیه باکتریها و میکروارگانیسم ها در انواع مواد غذایی و دارویی بهداشتی مصرف می شود. هدف از این مطالعه تعیین اثرات بنزوات سدیم بر روی تخمدان ها و هورمون های آن و گنادوتروپین ها در موش سوری (balb/c) ماده بالغ است. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی 18 سر مـوش سوری (balb/c) ماده بالغ در سه گروه 6 تایی قرار گرفتند. به گروه یک (کنترل) آب آشامیدنی طبیعی و به گروه دوم روزانه 280 میلی گرم در کیلوگرم و به گروه سوم روزانه 560 میلی گرم در کیلوگرم بنزوات سدیم محلول در آب آشامیدنی به مدت 60 روز داده شد. بعد از تهیه سرم های خونی سنجش هورمون های گنادوتروپین (LH)، هیپوفیز (FSH) و استرادیول و پروژسترون به روش رادیوایمنواسی (RIA) انجام گرفت. به کمک میکروسکوپ نوری و الکترونی ساختار و فراساختار تخمدانی در موش ها مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری برای مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون t انجام شد.یافته ها: میانگین وزن تخمدان ها در موشهای گروه کنترل و گروه دوم پس از 60 روز به ترتیب 7.75±0.98 و 7.21±0.84 میلی گرم بود (P>0.05). اما میانگین وزن تخمدان ها در گروه سوم (6.41±0.72 میلی گرم) نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد (P<0.05). وزن بدن موشها در گروه دوم (35.6±2.31 گرم) و سوم (3.61±34.2 گرم) نسبت به گروه کنترل (39.5±4.75گرم) کاهش معنی داری داشت (P<0.05). در گروه های دوم و سوم کاهش معنی داری در مقدار هورمون های پروژسترون نسبت به گروه کنترل وجود داشت (P<0.001). در صورتی که کاهش هورمون های LH و FSH فقط در گروه سوم نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (P<0.001). تفاوت هورمون استرادیول در گروه های دوم و سوم نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود. در نمونه های میکروسکوپ الکترونی کاهش ضخامت زونا پلوسیدا در گروه سوم دیده شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه و مطالعات دیگران می توان گفت اسید بنزویک و بنزوات سدیم به عنوان یکی از عوامل شیمیایی محیطی می تواند موجب کاهش روند فولیکولوژنز شود و فرآیند تخمک گذاری را مختل نماید. لذا پیشنهاد می گردد در صورت نیاز از مواد جایگزین استفاده شود.

زمینه و هدف: رشد و توسعه هر جامعه متاثر از نیروی آموزش دیده آن جامعه بود و شناسایی فاکتورهای موثر در پیشرفت تحصیلی دانشجویان و بذل توجه به آنها، گامی بسوی توسعه پایدار است. لذا این مطالعه با هدف تعیین عوامل و مقایسه دیدگاه دانشجویان و اساتید دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی در سال 1383 تعداد 232 نفر از دانشجویان ترم سوم و بالاتر رشته های پرستاری، مامایی، تکنسین اتاق عمل و هوشبری و همچنین 22 نفر از اساتید دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. نظرات آنان به وسیله پرسشنامه محقق ساخته (به روش قیاسی) و مشتمل بر ویژگی های دموگرافیک و 6 بخش و 47 سوال در زمینه عوامل موثر در پیشرفت تحصیلی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آنالیز واریانس چند متغیره و مدل عمومی خطی) تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از دیدگاه دانشجویان امتیاز مربوط به حیطه محتوای آموزش بالاترین رتبه (63/0±46/4) و امتیاز مربوط به حیطه فراگیر کمترین رتبه (63/0±85/3) را کسب کرد. از نظر اساتید امتیاز مربوط به حیطه محتوای آموزش بالاترین رتبه (68/0±33/4) و امتیاز مربوط به حیطه عوامل اجتماعی و اقتصادی پایین ترین رتبه (71/0±67/3) را کسب کرد. پس از مقایسه دیدگاه ها با آزمون چند متغیره بیشترین اختلاف نظر دانشجویان و اساتید، مربوط به دو حیطه عوامل اجتماعی و اقتصادی (P<0.05) و حیطه محیط آموزشی (P<0.01) بود. بین متغیرهای جنس، معدل دیپلم، ترم تحصیلی و رشته با پیشرفت تحصیلی ارتباط معنی دار آماری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: توجه به محتوای آموزشی توسط برنامه ریزان دروس رشته های علوم پزشکی تاثیر به سزایی در پیشرفت تحصیلی این دانشجویان خواهد داشت.

زمینه و هدف: سکته های قلبی از جمله شایع ترین و خطرناک ترین اختلالاتی هستند که زندگی انسانها را تهدید می کنند و در درازمدت با ماهیت ناتوان کننده خود محدودیت های فراوان در ابعاد مختلف زندگی فرد مبتلا بوجود می آورد. پژوهش حاضر به منظور بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی درمانی هاجر شهرکرد انجام گرفته است.روش بررسی: در این پژوهش توصیفی – تحلیلی 150 بیمار مبتلا به سکته قلبی که در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان آموزشی درمانی هاجر (س) شهرکرد بستری بودند، به صورت نمونه گیری آسان انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه دو قسمتی شامل ویژگی های دموگرافیک و بررسی ابعاد کیقیت زندگی (پرسشنامه استاندارد SF36) از طریق مصاحبه و مراجعه به پرونده بیمار گردآوری و با استفاده از آزمون کای اسکور تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سن بیماران 5/10±7/55 سال و کیفیت زندگی اکثریت واحدهای مورد پژوهش (53%) نسبتا مطلوب بود. اکثریت واحدهای مورد پژوهش دارای کیفیت زندگی نسبتا مطلوب در بعد وضعیت عمومی (62%) و بعد وضعیت اجتمایی - عملکرد شغلی (65%) بودند. وضعیت خواب 61% واحدهای مورد پژوهش مطلوب و فعالیت جسمی 62% واحدهای مورد پژوهش نامطلوب بود. بین طول مدت بیماری با کیفیت زندگی ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (P<0.05). ولی بین سایر متغیرهای دموگرافیک نظیر سن، جنس، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال و وضعیت اقتصادی با کیفیت زندگی ارتباط معنی دار وجود نداشت. همچنین بین وضعیت عمومی، وضعیت اجتماعی - عملکرد شغلی، فعالیت جسمی و وضعیت خواب، با کیفیت زندگی ارتباط معنی دار وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: عدم توجه به هرکدام از ابعاد کیفیت زندگی باعث اختلال در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی می شود. لذا کادر پزشکی مخصوصا پرستاران باید به ابعاد مختلف کیفیت زندگی آنان توجه کنند.