مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان (Journal of Advances in Medical and Biomedical Research)
سال:1380 | دوره:9 | شماره:35 |تعداد مقالات:14

هدف از این مطالعه، بررسی اثرات استرپتوکیناز بر عوارض و مرگ و میر در بیماران مبتلا به انفارکتوس تحتانی همراه با انفارکتوس بطن راست است. به این منظور از فروردین سال 1372 تا اسفند سال 1376، کلیه بیماران با انفارکتوس تحتانی که به بیمارستان شهید دکتر بهشتی شهرستان زنجان مراجعه نمودند، مورد بررسی قرار گرفتند. بیمارانی که بالا رفتن قطعه ST بیشتر یا مساوی 1mm در لیدهای V4R و V3R داشتند، در این مطالعه جای گرفتند. 130 بیمار انفارکتوس بطن راست داشتند، که 37 بیمار (28.5%)، تحت درمان با استرپتوکیناز قرار گرفتند و 93 بیمار (71.5%) در درمانشان از این دارو استفاده نشد. درمان بوسیله استرپتوکیناز، شیوع دیلاتاسیون دهلیز و بطن راست را کاهش داد. پس از درمان با این دارو، شیوع بلوک شاخه ای راست از 2.2% به صفر رسید و شیوع آریتمی ها نیز کاهش یافت به گونه ای که شیوع بلوک دهلیزی بطنی از 22.6% به 5.4% رسید. به دنبال مصرف استرپتوکیناز شیوع شوک کاردیوژنیک از 7.5% به 2.7% کاهش یافت، ولی مصرف این دارو در بیمارانی که سابقه هیپرتانسیون داشتند و پس از انفارکتوس بطن راست دچار هیپوتانسیون شده بودند، موجب افزایش شیوع شوک کاردیوژنیک تا 50% گردید. درمان با استرپتوکیناز موجب کاهش شیوع عوارض پس از انفارکتوس، در بیماران با انفارکتوس بطن راست گردید. و تنها شیوع انفارکتوس مجدد و آنژین پس از انفارکتوس، به دنبال مصرف این دارو، افزایش یافت. شیوع خونریزی داخل مغزی و گوارشی، پس از درمان با این دارو افزایش یافت. درمان با استرپتوکیناز شیوع دیس فانکشن سیستولیک بطن راست و بطن چپ را کاهش داد. و در مقابل شیوع EF≥%55 را از 42% به 56.7% افزایش داد. بنابراین به دنبال درمان با این دارو، درصد بیشتری از بیماران EF≥%55  داشتند. درمان با استرپتوکیناز موجب کاهش مرگ و میر در بیماران با انفارکتوس بطن راست از 22.6% به 2.7% گردید. درمان با این دارو بر طول مدت بستری بیماران تاثیری نداشت.

بیماری های چشمی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه شیوع نسبتا بالایی دارند. در این مطالعه، یافته های چشمی در بیماران دیالیزی به منظور تعیین اهمیت معاینات چشم پزشکی و یافتن پارامترهای مهم در پروگنوز و پیگیری این بیماران آنالیز شده است. مطالعه بر روی 40 بیمار مبتلا به نارسایی کلیه که در سال 1379 تا مرداد ماه 1380 در بخش همودیالیز بیمارستان دکتر شهید بهشتی زنجان تحت دیالیز بودند انجام گرفت. روش کار به این ترتیب بود که تک تک بیماران پس از پر کردن پرسشنامه، مورد معاینات کامل چشم پزشکی قرار گرفتند. در این بررسی میانگین حدت بینایی چشم های بیماران 10/6 بود. 66درصد چشم ها پس از اصلاح، بهبود دید پیدا کردند و 20 درصد بیماران پس از شروع دیالیز دچار افت بینایی شده بودند. نتایج معاینات چشم پزشکی در 70 درصد بیماران غیر نرمال گزارش شد. شایع ترین عوارض به ترتیب عبارت بود از: رتینوپاتی هیپرتانسیو، کاتاراکت، اپتیک نوروپاتی، و رتینوپاتی دیابتی.

بیماری مننژیت یکی از اورژانسهای پزشکی در جهان به خصوص در جوامع در حال توسعه است. مننژیت باکتریال سیر پیشرونده سریع داشته و در صورت عدم تشخیص به موقع و درمان مناسب کشنده می باشد و مننژیت ویرال که خود به خود کنترل می شود دو نوع شایع و مطرح این بیماری در کلینیک می باشد. معمولا در تشخیص بین مننژیت باکتریال و ویرال مشکلاتی وجود دارد، در حال حاضر به علایم کلینیکی، آزمایش های سیتوشیمیائی و میکروبیولوژیک تکیه می شود ولی به جهت زمان لازم جهت کشت و تایید تشخیص و طولانی بودن آن پیدا کردن روش سریع و مطمئن که قبل از نتایج کشت عفونت باکتریال را از ویرال مشخص نماید گامی مهم در جهت نجات جان بیمار خواهد بود. در بسیاری از تحقیقات انجام شده در این خصوص نقش CRP را مورد سوال قرار داده اند. با توجه به موارد فوق در این تحقیق در نظر است رابطه میزان تیتر CRP سرم و مایع نخاع بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی ذیربط با نوع باکتریال و ویرال مننژیت با استفاده از روش راحت، ساده، حساس، در دسترس و ارزان slide latex agglutination تعیین شود. تعداد کل افراد 60 نفر بود که به طور مساوی در دو گروه تقسیم شدند. نتایج حاصله از یافته های این مطالعه بیانگر وجود رابطه معنی دار بین تیتر افزاینده CRP سرم در مبتلایان به مننژیت باکتریال در مقایسه با مننژیت ویرال است (P<0.0001). میانگین و انحراف معیار تیتر CRP سرم مایع نخاع در دو گروه مورد مطالعه (P<0.000001) با استفاده از آزمون mann-whitney اختلاف معنی داری را نشان می دهد. توزیع فراوانی میزان پروتیین و گلوگز مایع نخاع در دو گروه مورد مطالعه اختلاف معنی داری داشته و در ارتباط با تیتر CRP در تایید تشخیص مننژیت باکتریال از ویرال با هم مطابقت دارد. این مطالعه نشان داد که هیچ رابطه معنی داری بین تیتر CRP در دو گروه و تب (fever) وجود ندارد. افراد مورد مطالعه این تحقیق از نظر سنی و جنسی تفاوت معنی داری در دو گروه مورد مطالعه با هم نداشتند. با توجه به اختصاصیت و حساسیت بالای این روش و آسان، ارزان و در دسترس بودن کیت سنجش CRP و با توجه به نتایج دیگر تحقیق انجام آزمایش CRP در کنار سایر آزمایشهای روتین و رایج در جهت افتراق مننژیت باکتریال از ویرال و همچنین در جهت تایید درمان مننژیت باکتریال توصیه می شود چرا که مطابق نتایج این تحقیق حساسیت و اختصاصیت سنجش CRP در مایع نخاع مبتلایان به مننژیت باکتریال در مقایسه با ویرال به ترتیب 93.33% و 100% بود و در سرم مبتلایان به مننژیت باکتریال در مقایسه با ویرال حساسیت 100% نشان داده است. لذا با توجه موارد فوق انجام تست CRP بر اساس آگلوتیتاسیون لاتکس برای تشخیص مننژیت باکتریال توصیه می شود.

آب اساسی ترین ماده تشکیل دهنده بدن است عدم دسترسی به آب در مدت کوتاهی (حدود 7 روز) سبب مرگ جاندار می گردد. کلرور سدیم نیز یکی از مواد مورد نیاز بدن است لزوم و ضرورت استفاده از نمک که منبع اصلی سدیم است از قرنها پیش شناخته شده است. در حیوانات اهلی و وحشی نیز ضرورت حفظ تعادل آب و سدیم سبب جلب حیوانات به مناطقی می گردد که امکان استفاده از منابع این مواد وجود دارد، جلب حیوانات به این نواحی سبب می گردد که شکارچیان در این نواحی به انتظار آمدن شکار بنشینند. تمایل ذاتی حیوانات به مصرف نمک بصورت لیس زدن سنگ نمک در آنها تجلی می یابد غلظت های مختلف کلرور سدیم در آب و غذای مصرفی می تواند آثاری بر میزان آب و غذای مصرفی داشته باشد. چون 99 درصد منابع آب موجود بر روی کره زمین از نوع آب شور است مضافا اینکه به علت تغییرات آب و هوایی و کمی بارش باران در پاره ای از مناطق امکان دسترسی به منابع آب شرب شیرین کاهش یافته است، لذا حیوانات و انسانهای ساکن در این مناطق مجبور به استفاده از منابع آب شور می باشند. در این تحقیق تاثیر غلظت های مختلف کلرور سدیم (1، 3، 5، 7 و 9 درصد کلرور سدیم در آب مقطر) بر میزان آب مصرفی رتها مورد بررسی قرار گرفت. گروه کنترل از آب لوله کشی اصفهان و یک گروه تست از آب مقطر دوبار تقطیر شده استفاده نمودند. پنج گروه دیگر تست نیز بترتیب از غلظتهای 1، 3، 5، 7 و 9 درصد کلرور سدیم در آب مقطر استفاده نمودند. میزان آب مصرفی در گروهی از رتها که از آب مقطر استفاده نموده بودند نسبت به گروه کنترل 11% کاهش یافت در گروه هایی که از غلظت های 1 و 3 درصد کلرور سدیم در آب مقطر استفاده نمودند میزان آب مصرفی بترتیب 44 و 81 درصد افزایش یافت اما غلظت های 5، 7 و 9 درصد کلرور سدیم در آب مقطر کاهش بمیزان 56، 73 و 85 درصد در آب مصرفی حیوانات را موجب گردیدند. پس به طور کلی می توان نتیجه گیری نمود غلظتهای تا 3 درصد نمک در آب باعث افزایش میزان آب مصرفی می گردند و تحت شرایطی که میزان نمک موجود در آب زیاد است حیوانات علیرغم اینکه حس تشنگی آنها شدیدا برانگیخته است عدم استفاده از آب شور را ترجیح دهند.

مقدمه: با توجه به اینکه تشنج ناشی از تب در کودکان به فراوانی مشاهده می شود و بین اورژانس های اعصاب، شایع ترین مورد را در کودکان تشکیل می دهد، و از طرفی در بسیاری از بیماران عمل پونکسیون لومبر به منظور بررسی سریع مغزی نخاعی انجام می شود، نتایج بررسی مایع مغزی نخاعی در زیر گروهی از بیماران مبتلا به تب و تشنج،  یعنی تب و تشنج آتیپیک، مورد مطالعه قرار گرفتند. روش مطالعه: در این بررسی پنجاه بیمار، که بدلیل تب و تشنج آتیپیک در بخش اطفال بیمارستان حضرت ولی عصر عج از مهرماه 1378 لغایت مهر 1379 بستری شده و بنا به ضرورت پونکسیون کمری غیر تروماتیک در آنها انجام گرفته مورد مطالعه قرار گرفته اند. در این بیماران میزان پروتئین، قند، تعداد لوکوسیت ها و شمارش مطلق سلولهای پلی مورفونکلئر در مایع مغزی نخاعی مورد آنالیز آزمایشگاهی قرار گرفتند. نتایج: از پنجاه بیمار بستری 33 نفر (66%) مذکر و 17 نفر (34%) مونث بودند. 14 نفر (28%) زیر 12 ماه، 21 نفر (42%)، بین 12 تا 18 ماه و 15 نفر (30%) بیش از 18 ماه سن داشتند. در کلیه بیماران، تشنج، ژنرالیزه بوده در 38 بیمار (76%) طول مدت تشنج، بیشتر از پانزده دقیقه بود و در 39 بیمار (78%) حملات مکرر تشنج رخ داده بود. شایع ترین علت تب، عفونت های دستگاه تنفس فوقانی بود (64%). در کل پنجاه مورد، نتایج بررسی مایع مغزی نخاعی از نظر میزان پروتئین، قند و تعداد لوکوسیت و سلولهای پلی مورفونوکلئر طبیعی بود و شواهدی به نفع عفونت سیستم عصبی مرکزی (اسمیر و کشت) یافت نشد. بحث: با این بررسی می توان گفت که قبل از انجام LP، با سایر آزمایشات، قضاوت بالینی همراه با تامل و مشاهده سیر بالینی، می توان از انجام LP های بی مورد جلوگیری نمود و انجام آن را محدود به شرایطی نمود که در آن شک بالا و منطقی به عفونت های سیستم عصبی مرکزی وجود دارد. انجام تحقیقات گسترده تر جهت اثبات قطعی توصیه می شود.

نفروپاتی از عوارض دیررس بیماری دیابت بوده که اولین علائم آن بزرگ شدن کلیه ها و به دنبال آن میکروآلبومینوری است. در این مطالعه از 63 نمونه با سابقه بیش از 10 سال بیماری دیابتی از طریق نمونه گیری آسان ادرار 24 ساعته در سه نوبت به فاصله های 2 ماه در یک دوره 6 ماهه نمونه گیری می شدند و همزمان با آن پرسشنامه ای تکمیل می گردید. برای اندازه گیری آلبومینوری از روش برموفنل بلو (B.P.B) استفاده شد که روشی ساده و سریع است. نتایج آزمایش نشانگر آن است که تعداد قابل توجهی از بیماران (60.4%) میکروآلومینوری ناپایدار (در محدوده 300 –30 میلی گرم آلبومین در ادرار 24 ساعته) داشتند و 39.6% از آنها میکروآلبومینوری پایدار (یعنی در 2 مرحله از 3 مرحله نمونه گیری شده میزان آلبومین در ادرار 24 ساعته بیش از 300 میلی گرم را داشتند) را داشته که می توان آنها را مشکوک به نفروپاتی شناسایی نمود. با استفاده از آزمون مجذور کای هیچگونه اختلاف معنی داری بین بیماران IDDM و NIDDM که حداقل 2 مرحله از 3 مرحله نمونه ادراری آنها بالای 300 میلی گرم آلبومین داشت، مشاهده نشد. اختلاف معنی داری (P<0.01) بین افراد با سابقه دیابتی بالاتر و پایین تر از 15 سال که حداقل 2 نمونه از 3 نمونه ادراری آنها حاوی بالاتر از 300 میلی گرم آلبومین بود وجود داشت که بیانگر آن است که افراد با سابقه بالاتر از 15 سال دیابتی بیشتر در معرض نفروپاتی قرار دارند. بین افراد مذکر و مونث از لحاظ میکروآلبومینوری پایدار اختلاف معنی داری مشاهده نشد. این برآورد از شیوع میکرو آلبومینوری شهر زنجان می تواند در ارتباط با پیش بینی شیوع نفروپاتی مفید واقع گردد.

عفونت های زخم یکی از عوارض عمل سزارین می باشد. عوامل متعددی در ایجاد عفونت های زخم دخالت دارند. یکی از راه های کاهش عفونت زخم، آمادگی های قبل از عمل مثل: پرپ محل عمل، استفاده از آنتی بیوتیک پروفیلاکسی، برداشتن موهای زاید محل عمل، شستشوی کافی دست ها و غیره ... می باشند. به طور معمول در بخش های جراحی موهای زاید قبل از عمل shave می شود و بسیاری از منابع shave قبل از عمل جراحی را ضروری می دانند. این پژوهش، مطالعه ای نیمه تجربی و مقایسه ای است. هدف از این مطالعه بررسی اثر برنداشتن موهای زاید محل عمل، در ایجاد عفونت زخم سزارین می باشد. این مطالعه به طور غیرتصادفی بر روی 256 مادر انجام شد. در گروه شاهد که 122 نفر بودند قبل از سزارین موهای محل عمل برداشته شد و در گروه تجربی (134 نفر) موهای محل عمل برداشته نشد. تعداد عفونت زخم در هر گروه 4 نفر و در مجموع 8 نفر بودند. در این مطالعه اختلاف معنی داری از نظر بروز عفونت زخم بین دو گروه مشاهده نشد. این مطالعه نشان داد که می توان این مرحله از آمادگی های قبل از عمل را، قبل از عمل سزارین حذف نموده و باعث انتقال سریع تر بیماران اورژانس به اتاق عمل شد.

فتق های جدار شکم از بیماریهای بسیار شایع در انسان می باشند. زن و مرد هر دو به فتق جدار شکم مبتلا می شوند. این بیماری در تمام گروه های سنی شایع است. شیوع آن در زن و مرد و سنین مختلف متفاوت است. این بیماری 7% مراجعات سرپایی به درمانگاههای جراحی عمومی و حدود 12% وقت اتاق عمل بیمارستانها را به خود اختصاص می دهد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی نسبی انواع فتق های جدار شکم و تعیین فراوانی نسبی عوارض ناشی از آن می باشد. در این مطالعه توصیفی پرونده بیماران بستری و عمل شده به علت فتق در بیمارستان شفیعیه زنجان در مدت 15 ماه از تاریخ (1/1/77 الی 1/4/78) مورد مطالعه قرار گرفت. پرسشنامه برای تمام بیماران پر شد و سپس تجزیه و تحلیل آماری انجام گرفت. در این مطالعه 933 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. فتق اینگنوینال با شیوع 81.5% شایعترین فتق و فتق فمورال با شیوع 1.4% نادرترین فتق بودند. 80.8 درصد فتقها بدون عارضه و 19.2 درصد فتق ها عارضه دار بودند. 82.9 درصد کل بیماران مرد و 17 درصد بیماران زن بودند. 14.4 درصد فتقها انکارسره 2.2 درصد استرانگوله، 43 درصد همراه انسداد روده، 81.5% فتق اینگوینال (51.4% فتق اینگوینال راست 25.5% فتق اینگوینال چپ، 7.29% فتق اینگوینال دو طرفه)، 4.9% فتق نافی، 3.5% فتق اپی گاستر و 1.4% فتق فمورال بودند. لازم است در مورد علایم بیماری فتق و عوارض آن اطلاعات کافی توسط پزشکان و دست اندرکاران بهداشت و درمان کشور به مردم داده شود تا به موقع مراجعه و تحت درمان قرار گیرند.

مشکل کمبود ید و اختلالات ناشی از آن در نقاط مختلف دنیا وجود داشته، این اختلالات در ایران نیز شناخته شده و برنامه کنترل و پیشگیری از بروز این اختلالات از جمله تولید و توزیع نمک یددار از سال 1368 به مرحله اجرا درآمده است. به منظور پایش برنامه کشوری مبارزه با کمبود ید در سال 1375، این بررسی در دانش آموزان 8 تا 10 ساله استان زنجان انجام شد. طی یک بررسی توصیفی- مقطعی از طریق نمونه گیری تصادفی تعداد 1400 دانش آموز (به تعداد مساوی دختر و پسر) از نظر شیوع گواتر از طریق معاینه بالینی، اندازه گیری T3 وT4  سرم به روش رادیوایمونواسی و جذب(T3RU)T3  و نمونه ادراری برای اندازه گیری ید ادرار به روش هضم مورد بررسی قرار گرفتند. میانگینT4  وT3  سرم به ترتیب: 9.0±1.3 µg/dl و 136±24 mg/dl بود. تفاوتی بین آنها در دو جنس و بین دانش آموزان شهری و روستایی وجود نداشت. یک نفرT4  بالاتر از   12.5 µg/dlداشت، دفع ادراری ید در جمعیت مورد مطالعه µg/dl 94 بوده که در 94% موارد بیشتر از mg/dl 10 بود. ید ادرار کمتر از µg/dl 5 در 3% موارد وجود داشت. درصد کلی گواتر در استان 51% بوده که به ترتیب در دختران و پسران 57% و 45% بود. یافته های این بررسی نشان می دهد که 7 سال پس از شروع ید رسانی و 2 سال پس از آنکه بیش از نیمی از جمعیت استان از نمک یددار استفاده کرده اند، ید ادرار در گروه سنی 8 تا 10 ساله استان به حد مطلوب سازمان جهانی بهداشت رسیده است. اما با توجه به اینکه هنوز 51% از جمعیت مورد مطالعه مبتلا به گواتر هستند، این استان از نظر گواتر آندمیک محسوب می شود.

بروسلوز بیماری مشترک بین انسان و دام مخصوصا حیوانات اهلی می باشد که از طریق شیر و فرآورده های لبنی غیرپاستوریزه می تواند به انسان سرایت کند. از بین شش گونه در جنس بروسلا، گونه های بروسلاملی تنسیس، آبورتوس و سوئیس نقش زئونوتیک داشته و قابل انتقال به انسان می باشند. لذا با توجه به اهمیت بهداشتی موضوع و اینکه بدلیل عدم کنترل های لازم شیوع این بیماری در حال افزایش است، طرحی با عنوان فوق طراحی و اجرا گردید.  140 نمونه پنیر و 159 نمونه شیر با روش تصادفی ساده از کلیه لبنیاتی های شهر زنجان نمونه برداری گردید و از کلیه نمونه ها آزمایش توتال کانت و اشرشیاکلی بعمل آمد. روی نمونه های شیر اول آزمایش رینگ تست انجام شد سپس نمونه های مثبت شیر و کلیه نمونه های پنیر روی محیط کشت اختصاصی بروسلا آگار حاوی پلی میکسین کشت داده شد و بعد از 72-48 ساعت انکوباسیون در دمای ºC 37 بررسی و روی کلنی های مشکوک (مثبت) آزمایش اکسیداز انجام و مثبت ها رنگ آمیزی گرم شده و سپس جهت تایید و تعیین نوع با آنتی سرم مجاور نموده و اثر فاژ مربوطه تعیین گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که 108 نمونه پنیر مورد آزمون (77.1%) و 134 نمونه شیر (84.3%) از نظر اشرشیاکلی مثبت هستند و کلیه نمونه ها بار میکربی توتال بیش از حد استاندارد را داشتند. از کل 299 نمونه 5 نمونه شیر و پنیر آلوده به بروسلا بودند که سه نمونه مربوط به شیر و دو نمونه مربوط به پنیرهای مورد آزمون بودند. 4 نمونه از 5 نمونه مثبت از نظر بروسلا از نوع بروسلا ملی تنسیس و یک نمونه از نوع بروسلا آبورتوس بودند. با انجام آزمونX2  هیچگونه وابستگی بین شدت آلودگی نمونه ها (از نظر توتال کانت و اشرشیاکلی) با میکرب بروسلا بدست نیامد. بطور خلاصه می توان چنین نتیجه گرفت که همه نمونه های مورد آزمون از نظر آلودگی کلی (توتال کانت) در حد غیرقابل مصرف بودند، بیش از 77% نمونه ها آلوده به اشرشیاکلی و 5 نمونه نیز آلوده به میکرب بروسلا بودند. که 4 نمونه از نوع ملی تنسیس و یک نمونه از نوع آبورتوس بودند. 

در این مطالعه که به منظور بررسی وضعیت سلامت روانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام گرفت از 1265 دانشجوی این دانشگاه 395 نفر به طور تصادفی انتخاب و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه سلامت عمومی (G.H.Q) را تکمیل نمودند. نتایج این تحقیق نشان داد که 4.6% دانشجویان از احساس غمگینی و افسردگی شدید و 21.8% از افسردگی متوسط در رنج بوده و همچنین بر اساس نتایج آزمون 62% دانشجویان دارای اختلال در عملکرد متوسط و 4.1% اختلال در عملکرد شدید و 36.5% دارای اضطراب متوسط و 6% اضطراب شدید و 34.9% دارای علایم جسمانی در حد متوسط و 3.3% دارای علایم جسمانی شدید بوده اند. آزمون فرضیه های این پژوهش نشان داد که از نظر سلامت روانی بین دانشجویان دختر و پسر، مجرد و متاهل، دانشجویان با سهمیه های قبولی مختلف، مقاطع تحصیلی، سال ورود، وضعیت اقتصادی، شغل والدین تفاوت معنی داری وجود نداشته، اما بین دانشجویان بومی و غیربومی، شاغل و غیرشاغل از نظر سلامت روانی تفاوت معنی داری مشاهده شد و میزان اختلال در دانشجویان غیربومی و غیرشاغل شایع تر بوده است. این مطالعه نشان داد که 43% دانشجویان مشکوک به علایم روانی متوسط و 5.4% مشکوک به علایم روانی شدید بودند.

این پژوهش به منظور ارزیابی عملکرد خانه های بهداشت و مراکز بهداشتی درمانی روستایی شهرستان قروه توسط دریافت کنندگان خدمات در سال 1378 به روش مقطعی انجام گرفت. به این منظور از بین زنان ساکن در روستاهای محل استقرار خانه بهداشت که حداقل یک فرزند کمتر از 24 ماهه داشتند، 257 نفر به طور تصادفی انتخاب و مورد مصاحبه قرار گرفتند.نتایج نشان داد که حدود 54% از عملکرد خانه های بهداشت و 35% از عملکرد مراکز بهداشتی درمانی اظهار رضایت نمودند. در این پژوهش تعدادی از عوامل احتمالا مرتبط با رضایتمندی از قبیل خصوصیات دریافت کنندگان و پرسنل ارایه دهنده خدمات نیز بررسی شده است.