مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان (Journal of Advances in Medical and Biomedical Research)
سال:1392 | دوره:21 | شماره:88 |تعداد مقالات:15

زمینه و هدف: با توجه به رشد روزافزون سرطان استفاده از ترکیباتی که خاصیت ضد توموری دارند، مورد استقبال می باشد. استاتین ها دارای اثرات وابسته به دوز دوگانه ای در جهت مهار و تحریک رشد سلولی می باشند، لذا در این پژوهش به بررسی اثر سیتوتوکسیسیته و مهار رشد سلولی داروی آتورواستاتین بر روی رده سلولی MCF7 پرداخته شد.روش بررسی: سلول های توموری MCF7 در محیط کشت RPMI1640 حاوی سرم جنین گاو و آنتی بیوتیک کشت گردید. سپس سلول ها با غلظت های متفاوت آتورواستاتین در محیط کشت تیمار شدند و درصد زنده مانی سلول ها با روش های رنگ سنجی تریپان بلو و MTT به منظور تعیین دوز و زمان مناسب جهت تحریک رشد یا سمیت آتورواستاتین تعیین گردید. همچنین تغییرات مورفولوژیکی سلول ها از قبیل میزان چسبندگی بر بستر و میزان گرانوله شدن سیتوپلاسم و هسته، توسط میکروسکوپ معکوس ارزیابی شد. داده ها به کمک آزمون های آماری T-Tukey و Anova در سطح P<0.05 تحلیل شد.یافته ها: پس از 24، 48 و 72 ساعت هیچ تفاوت معنی دار آماری در درصد بقای سلولی MCF7 کشت شده در تیمار با دوزهای 0.1 و 1 میکرومول آتورواستاتین نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد (P>0.05). اما درصد بقای سلولی MCF7 کشت شده در تیمار با آتورواستاتین 10 میکرومول در زمان های 24، 48 و 72 ساعت نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: داروی آتورواستاتین با غلظت 10 میکرو مول منجر به کاهش درصد زنده مانی سلول های سرطان پستان انسان (MCF7) در زمان های 24، 48 و 72 ساعت شد.

زمینه و هدف: رتوکسی مب (Rituximab) آنتی بادی مونوکلونال کایمریک بر ضد آنتی ژن CD20 بوده، به طور گسترده برای درمان لنفومای سلول های B استفاده می گردد. با این وجود سایز بزرگ و ایمنی زایی آنتی بادی های کامل موشی همواره به عنوان مشکل در ایمونوتراپی مطرح بوده است. جهت حل این مشکل می توان از قطعات کوچک آنتی بادی انسانی شده استفاده نمود. هدف از این تحقیق تولید آنتی بادی تک زنجیره ای انسانی به منظور کاربرد آن در درمان ناهنجاری های مرتبط با سلول های B است.روش بررسی: به منظور طراحی آنتی بادی Rituximab انسانی شده با استفاده از روش CDR-grafting، نواحی CDR موشی به قسمت های Framework ایمونوگلوبولین های Germline انسانی منتخب دارای بیشترین شباهت با همتای موشی پیوند شدند. توالی نوکلئوتیدی طراحی شده در E.coli بیان شده، سپس تخلیص گردید. میزان بیان آنتی بادی نوترکیب با SDS-PAGE و واکنش آن با رده سلولی Raji با استفاده از تکنیک Dot blot مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در انتخاب نواحی Framework انسانی به منظور CDR Grafting ایمونوگلوبولین های IGHV1-46*03 و IGKV1-39*01 بیشترین شباهت را با آنتی بادی اولیه نشان دادند. بررسی بیان با روش SDS-PAGE مشخص کرد آنتی بادی تولیدی با غلظت بالا در E.coli بیان گردیده، با افینیتی مناسب نسبت به آنتی ژن CD20 بیان شده در سطح سلول های Raji واکنش نشان داد.نتیجه گیری: آنتی بادی تک زنجیره ای انسانی تولید شده می تواند به مارکر CD20 متصل گردیده، به عنوان روش درمانی برای هدف قرار دادن این آنتی ژن در درمان سرطان های مرتبط به کار رود.

زمینه و هدف: امروزه نانوساختارهای اکسید آهن به عنوان یک ریز مغذی مهم در کنترل و هدفگیری رهایش دارو، گرما درمانی و تشخیص و درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعه سمیت سلولی نانوساختارهای مذکور به منظور راهیابی به ایمنی کاربرد آن ها، هدف این پژوهش بود.روش بررسی: نانومیله های اکسید آهن با پوشش اوره در دوزهای 100 و 400 میکرو گرم در میلی لیتر با پروتئین های سرم گاوی اصلاح گردید. سمیت این نانومیله ها در مقایسه با نوع اصلاح نشده آن با تست3- (4,5-D imethylthiazol -2 –yl) -2, 5- diphenyltetrazolium bromide (MTT)  سنجیده شد. سمیت نانومیله ها با پوشش (PEG) Poly Ethylene Glycol نیز در دوزهای مشابه با نانومیله های پوشش دار شده با اوره، از طریق تست MTT مقایسه گردید. تمامی تست ها بر روی رده سلولی L929 و در فواصل زمانی 24 و 48 ساعت انجام شد.یافته ها: سلول هایی که در معرض نانومیله های اصلاح شده قرار گرفته بودند، در مقایسه با اصلاح نشده آن زیست پذیری بیشتری در تمامی دوزها و زمان ها نشان دادند. نانومیله های دارای پوشش PEG در تمام دوزها و زمان ها، مرگ سلولی بیشتری را نسبت به آن هایی که پوشش اوره داشتند، نشان دادند.نتیجه گیری: نانومیله های اصلاح نشده نسبت به نوع اصلاح شده سمیت بیشتری نشان دادند که احتمالا ناشی از تشکیل یک حلقه پروتئینی تحت عنوان Hard Corona به دور این نانومیله ها در محیط حاوی پروتئین و عدم تشکیل آن در نوع اصلاح شده باشد. علاوه بر این کاهش مرگ سلولی توسط نانومیله های دارای پوشش اوره در مقایسه با PEG، بیانگر تاثیر نوع پوشش با توجه به اندازه ذرات بر سمیت سلولی آن ها است.

زمینه و هدف: سلول های بنیادی فولیکول مو چند توان هستند و در ناحیه بالج واقع در فولیکول مو قرار دارند. این سلول ها قدرت تکثیری بالایی دارند. رتینوییدها باعث متمایز شدن سلول های اپیدرم و کراتینه شدن آن ها می شود. ال - ترانس رتینوئیک اسید برای درمان برخی بیماری های پوستی نظیر ملاسما، ایکتیوز و اکنه استفاده می شود، لذا مطالعه تاثیر ال - ترانس رتینوئیک اسید روی سلول های بنیادی فولیکول مو و تعیین غلظت موثر آن برای بقای سلول های بنیادی فولیکول مو ضروری به نظر می رسد.روش بررسی: در این مطالعه، سلول های بنیادی فولیکول موی مشتق از سبیل موش سوری Balb/c بعد از جداسازی و کشت در آزمایشگاه، تحت تیمار غلظت های مختلف ال - ترانس رتینوئیک اسید قرار گرفت. غلظت های 0.5 تا 20 (به ترتیب: 0.5، 1، 5، 10، 15 و 20) میکرومولار ال - ترانس رتینوئیک اسید برای بررسی اثرات مهاری یا تکثیری مورد بررسی قرار گرفت. اثرات سیتوتوکسیسیتی رتینوئیک اسید، با استفاده از روش MTT بررسی شد. جهت بررسی مرگ و میر و بقای سلول ها، از روش رنگ آمیزی آکریدین اورنج / اتیدیوم برماید استفاده شد و نتایج با میکروسکوپ فلورسنت مورد بررسی قرار گرفت و تعداد سلول های زنده، آپوپتوتیک و نکروتیک با استفاده از نرم افزار Image J شمارش شدند.یافته ها: نتایج حاصل از رنگ آمیزی نشان داد که غلظت 10 میکرومولار و بالاتر ال - ترانس رتینوئیک اسید باعث مرگ آپوپتوتیک و نکروتیک سلول های بنیادی فولیکول مو می شود و مقدار IC50 به دست آمده از منحنی پاسخ غلظت، 14.38±1.03 میکرومولار بود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که سلول های بنیادی فولیکول موی موش سوری در صورتی که در آزمایشگاه، تحت تاثیر غلظت های بالاتر از ده میکرومولار قرار گیرند با مرگ آپوپتوز یا نکروز از بین می روند و لذا از غلظت های بالاتر ال - ترانس رتینوئیک اسید می توان جهت از بین بردن موهای زاید استفاده کرد و از غلظت های پایین این ماده هم می توان جهت درمان بیماری های پوستی استفاده کرد.

زمینه و هدف: هیپوتیروییدیسم قدرت انقباض و ضربان قلب را کاهش می دهد. از آنجایی که دیازپام نیزعملکرد قلبی را تعدیل می کند، هدف این مطالعه بررسی تاثیر مستقیم دیازپام بر عملکرد قلب مجزا شده موش صحرایی هیپوتیرویید بود.روش بررسی: مطالعه تجربی روی 30 سر موش صحرایی در 4 گروه (کنترل، هیپوتیروییدی، کنترل دیازپام و هیپوتیرویید + دیازپام) صورت گرفت. قلب های مجزا شده، مطابق روش لانگندورف به شکل Retrograde با محلول کربس پرفیوژ و سه مرحله پایه، ایسکمی و ری پر فیوژن را گذراندند. پارامترهای عملکردی قلب، از جمله نوسانات فشار بطن چپ، ضربان قلب HR (Heart Rate) و (RPP (Rate Pressure Product سنجش شدند.یافته ها: در گروه هیپوتیرویید در مرحله پایه عملکرد قلب به شکل معنی داری پایین تر از گروه کنترل و کنترل دیازپام بود (به ترتیب P=0.01 و P=0.001)، درصد افت HR و RPP پس از دریافت دیازپام نسبت به مرحله پایه در دو گروه کنترل دیازپام و هیپوتیرویید به همراه دیازپام تفاوت معنی داری داشت (به ترتیب P=0.001 و P=0.002). درصد بازگشت RPP در مرحله ری پرفیوژن در گروه هیپوتیروئید (60±5 درصد) نسبت به کنترل (38±1 درصد) و در گروه هیپوتیروئید + دیازپام (87±8 درصد) نسبت به گروه هیپوتیروئید (60±5 درصد) افزایش معنی داری داشت (به ترتیب P<0.0001 و P=0.02).نتیجه گیری: به کارگیری دیازپام در مراحل پایه و ری پرفیوژن، تاثیرات ناشی از هیپوتیروییدیسم را در موش صحرایی تشدید می کند، به طوری که باعث افت بیشتر عملکرد قلب موش صحرایی هیپوتیرویید در مرحله پایه و افزایش درصد بازگشت آن در مرحله ری پرفیوژن می شود. این تاثیرات احتمالا می تواند به دلیل اثرات مشترک دیازپام و هیپوتیروییدیسم بر کانال های کلسیمی نوع L و یا میزان اکسیژن مصرفی در موش صحرایی باشد.

زمینه و هدف: آپاندیسیت حاد، شایع ترین علت جراحی اورژانس شکمی است. تشخیص آپاندیسیت حاد، بالینی بوده، بر اساس یافته های حاصل از شرح حال و معاینه فیزیکی انجام می شود. این مطالعه با هدف بررسی فاکتورهایی که احتمال وجود آپاندیسیت مثبت را افزایش می دهند، در بیمارستان آیت اله موسوی شهر زنجان انجام شد.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی بوده، در حد فاصل سال های 1390 و 1391 در شهر زنجان انجام شد. جامعه آماری شامل صد بیمار (65 مرد و 35 زن) با تشخیص آپاندیسیت حاد بود. گزارش پاتولوژی به عنوان استاندارد طلایی (Gold Standard) در تشخیص آپاندیسیت حاد در نظر گرفته شد.یافته ها: با توجه به نتایج پاتولوژی، در 85 نفر از بیماران (85 درصد)، تشخیص پاتولوژیک مثبت و در 15 نفر (15 درصد) منفی بود. جنسیت مذکر و ریباند تندرنس احتمال وجود پاتولوژی مثبت را به ترتیب 3.8 و 3.08 برابر می کنند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی حاصل از سونوگرافی به ترتیب 50، 83.3، 94.7 و 21.7 درصد بود.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، صحت تشخیصی آپاندیسیت حاد بر اساس جواب پاتولوژی 85 درصد بود. وجود دو فاکتور «جنسیت مذکر» و «ریباند تندرنس» از ارزش تشخیصی بالایی برخوردار می باشد. همچنین سونوگرافی به عنوان ابزار تشخیصی کم هزینه، غیر تهاجمی و در دسترس، ارزش بالائی در تشخیص بیماران مشکوک به آپاندیسیت دارد ولی سونوگرافی منفی، رد کننده تشخیص در بیمار با شک به آپاندیسیت نمی باشد.

زمینه و هدف: سرگیجه از نشانه های رایج در بیمارانی می باشد که به پزشکان عمومی و نورولوژیست ها مراجعه می کنند که 30 تا 50 درصد موارد علل غیرارگانیک دارد. لذا انتظار می رود مداخلات روان شناختی بتواند سهم به سزایی در بهبود وضعیت روانی، اجتماعی و خانوادگی این بیماران داشته باشد و به این واسطه در کاهش علایم سرگیجه بیماران مبتلا به اختلالات سرگیجه روان تنی نقش داشته باشد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مدیریت استرس با رویکرد شناختی - رفتاری بر کاهش علایم جسمی سازی، وسواس فکری - عملی، حساسیت در روابط بین فردی و نشانه های سرگیجه بیماران زن مبتلا به سرگیجه روان تنی بود.روش بررسی: این پژوهش به روش تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه انجام شد. نمونه شامل 28 بیمار زن مبتلا به سرگیجه روان تنی با تشخیص متخصص مغز و اعصاب بود که به شیوه تصادفی به عنوان نمونه از جامعه آماری انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایشی (14 نفر) و گواه (14 نفر) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از زیر مقیاس های پرسشنامه SCL-90-R و مقیاس شدت علایم سرگیجه VSS-SF استفاده شد که در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط افراد تکمیل گردید. مداخله شناختی - رفتاری مدیریت استرس طی 10 جلسه 2/5 ساعته و به مدت 2/5 ماه در گروه آزمایش انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمرات علایم جسمی سازی، وسواس فکری - عملی، حساسیت در روابط متقابل و نشانه های سرگیجه در گروه آزمایش به طور معنی داری نسبت به گروه گواه کاهش پیدا کرد (P<0.0001).نتیجه گیری: نتایج حاکی از اثربخشی آموزش شناختی - رفتاری مدیریت استرس بر کاهش علایم جسمانی سازی، وسواس - اجبار و حساسیت در روابط متقابل در بیماران زن مبتلا به سرگیجه روان تنی بود.

زمینه و هدف: مصرف گسترده کوتریموکسازول در درمان عفونت های مجاری ادراری و در عین حال استفاده نادرست از این دارو، منجر به پیدایش سویه های اشریشیاکلی مقاوم به آن شده است. با توجه به نقش ژن sul2 در ایجاد مقاومت نسبت به سولفونامیدها، مطالعه حاضر با هدف بررسی ژن sul2 در میان سویه های اشریشیاکلی جداسازی شده از بیماران مراجعه کننده به مراکز کلینیکی شهر خوی انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه، طی 4 ماه، 300 نمونه ادرار از بیماران سرپایی و بستری بیمارستان های شهر خوی جمع آوری و 100 ایزوله اشریشیاکلی توسط آزمایش های بیوشیمیایی تایید شدند. در مرحله بعد تست تعیین حساسیت نسبت به 10 آنتی بیوتیک منتخب توسط روش دیسک آگار دیفیوژن انجام شد. همچنین MIC و MBC آنتی بیوتیک کوتریموکسازول به روش برات میکرودیولشن برای سویه های مقاوم اشریشیاکلی به کوتریموکسازول سنجیده شد. روش PCR برای یافتن ژن sul2 در ایزوله های مقاوم انجام گردید.یافته ها: از کل 100 ایزوله اشریشیاکلی 71 ایزوله (71 درصد) مقاوم به کوتریموکسازول بودند که ژن sul2 در 57 ایزوله (80 درصد) از آن ها مشاهده شد. این ژن در ایزوله های مقاوم به سولفونامیدها که هاله عدم رشد را تشکیل نداده بودند، مشاهده شد. همچنین در ایزوله هایی که دارای ژن sul2 بودند به طور هم زمان به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین، اسید نالیدیکسیک و سیپروفلوکساسین، مقاومت دیده شد. MIC و MBC برای آنتی بیوتیک کوتریموکسازول، به ترتیب 16، 32 میکروگرم در میلی لیتر به دست آمد.نتیجه گیری: این پژوهش برای اولین بار در ایران، حضور ژنsul2  را در اشریشیاکلی مورد بررسی قرار داده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که درصد مقاومت به این آنتی بیوتیک در شهر خوی، به 71 درصد رسیده است. اگر این روند، ادامه پیدا کند، ممکن است مقاومت به همه آنتی بیوتیک های رایج مصرفی در مراکز کلینیکی ایجاد شود و باعث ناموفق شدن درمان گردد.

زمینه و هدف: عفونت مجاری ادراری (UTI) یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی می باشد و اشرشیاکلی (E.coli) شایع ترین عامل عفونت ادراری است. از طرفی وقوع UTI کسب شده از جامعه ناشی از سویه های E.coli مولد بتالاکتاماز با طیف گسترده (ESBL) به صورت جهانی در حال افزایش است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن TEM در اشرشیاکلی جدا شده از عفونت ادراری بیماران سرپایی بود.روش بررسی: 140 جدایه اشرشیاکلی از نمونه های میانه ادرار (Midstream) بیماران سرپایی به دست آمد. تست تعیین حساسیت نسبت به 10 آنتی بیوتیک منتخب به روش دیسک دیفیوژن انجام گرفت و سپس با استفاده از آزمون دیسک ترکیبی سویه های تولید کننده ESBL شناسایی گردیدند. در نهایت با استفاده از روش PCR، ژن blaTEM در سویه های تولید کننده ESBL تعیین شد.یافته ها: از 140 جدایه، 34 (24.28 درصد) جدایه ESBL مثبت بودند و PCR بر روی جدایه های مولد ESBL، ژن blaTEM را در 18 (53 درصد) جدایه مشخص نمود. با انجام تست حساسیت به آنتی بیوتیک ها، 81.43 درصد از جدایه ها به آمپی سیلین مقاوم بودند در حالی که همه جدایه ها به ایمی پنم حساس بودند.نتیجه گیری: تولید ESBL در باکتری های پاتوژن، به خصوص در بیماران سرپایی، یک نگرانی جدی برای مصرف آنتی بیوتیک های بتا لاکتام مختلف از جمله سفالوسپورین های نسل سوم است. با توجه به وجود ژن بتالاکتاماز TEM در درصد بالایی ازجدایه ها، مطالعات بیشتر مولکولی و اپیدمیولوژی روی باکتری های پاتوژن گرم منفی توصیه می شود.

زمینه و هدف: پژوهش ها نشان دهنده رابطه بین سرمایه اجتماعی و سلامت است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بین معلمان انجام شد.روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، حجم نمونه برابر 375 نفر بود که به شیوه نمونه گیری خوشه ایی چندمرحله ایی انتخاب شدند. برای سنجش سرمایه اجتماعی از پرسشنامه اونیکس و بولن (2000) و جهت سنجش کیفیت زندگی مرتبط با سلامت از پرسشنامه SF-36 استفاده شد. آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون جهت تحلیل داده ها به کار گرفته شد.یافته ها: میانگین سنی پاسخگویان 40.7±5.26 سال بود. 51.9 درصد نمونه پژوهش، معلمان مرد بودند. میانگین و انحراف معیار نمرات کلی کیفیت زندگی برابر 64.54±17.02 و سرمایه اجتماعی برابر 71.21±16.74 بود. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین سرمایه اجتماعی کلی با کیفیت زندگی کلی (P=.004؛ r=0.153)، سرمایه شناختی با سلامت جسمی (P=.011؛ r=0.136) و سرمایه ارتباطی با سلامت روانی (P=.012؛ r=0.133) رابطه معناداری وجود دارد. بین سرمایه اجتماعی ساختاری نیز با هر دو بعد کیفیت زندگی یعنی سلامت جسمی (P=.006؛ r=0.146) و سلامت روانی (P=.003؛ r=0.156) رابطه مثبت و معناداری دیده شد. نتایج آزمون رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای جنس، وضعیت تاهل و سن بر رابطه بین سرمایه اجتماعی کلی و کیفیت زندگی کلی تاثیر نداشته اند و از مدل خارج شده اند، اما متغیر درآمد، به عنوان یک متغیر موثر در رابطه اصلی پژوهش عمل می کند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که رابطه مثبتی بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در معلمان وجود دارد. به نظر می رسد رشد فعالیت های گروهی معلمان در قالب انجمن های داوطلبانه می تواند سبب افزایش اعتماد و گسترش شبکه های شخصی و در نتیجه موجب بهبود سلامت جسمی و روانی گردد.

زمینه و هدف: گزارش فردی کاربردی ترین و مقرون به صرفه ترین ابزار ارزیابی عادات خواب می باشد. به هر حال خطای اندازه گیری یک مشکل شایع استفاده از گزارش فردی در بررسی های پزشکی می باشد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی گزارش فردی الگوی خواب در مقایسه با دستگاه عینی اکتی گراف در بررسی الگوی خواب کودکان بود.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت مقطعی بر روی 270 دانش آموز 6 تا 9 ساله که با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای از میان مدارس شهر تهران انتخاب شده بودند، انجام گرفت. طی یک هفته الگوی خواب با استفاده از دو روش گزارش فردی و دستگاه اکتی گراف بررسی شد. گزارش الگوی خواب توسط والدین کودک ارایه گردید.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که طول مدت خواب تعیین شده با استفاده از گزارش فردی به طور معنی داری در مقایسه با دستگاه اکتی گراف بیشتر بود (P<0.0001). همچنین والدین ساعت شروع خواب کودکان خود را به صورت معنی داری زودتر از نتایج دستگاه اکتی گراف گزارش نمودند (P<0.0001). تفاوت آماری معنی داری بین دو روش برای زمان بیدار شدن از خواب مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده دقت پایین گزارش فردی در خصوص طول مدت و زمان شروع خواب می باشد. با وجود اینکه گزارش فردی زمان بیدار شدن از خواب کودکان را با دقت بالایی تعیین می نماید، در ارزیابی سایر اجزای الگوی خواب دارای اعتبار پایینی است.

زمینه و هدف: اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک (ETEC) یکی از عوامل اصلی اسهال آبکی در کودکان زیر 5 در کشورهای در حال توسعه است. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی ایزوله های اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک حامل ژن های eltB, estA در کودکان اسهالی زیر 5 سال مراجعه کننده به بیمارستان های شهر تبریز بود.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی و بر روی 450 نمونه مدفوع اسهالی جمع آوری شده از کودکان زیر 5 سال در طی مدت هفت ماه انجام گرفت. پس از کشت و تایید ایزوله های اشریشیاکلی، DNA ایزوله ها استخراج و برای جستجوی حضور ژن های eltB, و estA و یافتن سویه های ETEC از روش Multiplex PCR استفاده شد.یافته ها: از مجموع 450 نمونه مدفوع اسهالی، 200 ایزوله اشریشیاکلی اسهال زا مورد شناسایی قرار گرفت. میزان فراوانی ایزوله های اشریشیاکلی اسهال زا 44.44 درصد بود. به منظور شناسایی ژن های eltB, estA به طور همزمان در یک واکنش PCR، مخلوطی از دو جفت پرایمر اختصاصی مورد استفاده قرار گرفت. در مطالعه حاضر از 200 ایزوله اشریشیاکلی، 75 ایزوله (37.5 درصد) ETEC مورد شناسایی قرار گرفت. از ایزوله های ETEC شناسایی شده، 43 ایزوله (21.5 درصد) حامل ژن توکسین LT، 21 ایزوله (10.5 درصد) حامل ژن توکسین ST و 11 ایزوله (5.5 درصد) حامل ژن های هر دو توکسین بودند.نتیجه گیری: با توجه به توزیع فراوانی سویه های انتروتوکسیژنیک در شهر تبریز به خصوص در جمعیت کودکان زیر 5 سال توصیه می شود در آزمایشگاه های تشخیصی از روش های مولکولی که در مقایسه با روش های کلاسیک (کشت و سرولوژی) سریع تر و مطمئن تر هستند استفاده گردد.