مطالعات ناتوانی
سال:1393 | دوره:4 | شماره:7 |تعداد مقالات:8

هدف: گفتار ناواضح از مشکلات اصلی ناشنوایان است. در این پژوهش، بیان کلامی به فرد ناشنوای عمیق بزرگسال آموزش داده شد، با این هدف که امکان آموزش گفتار واضح بدون تکیه بر حس شنوایی و باتکیه بر سایر حواس همچون حس لامسه و بینایی و حس حرکت اثبات شود.روش بررسی: برای ارزیابی وضوح گفتار، قبل و بعد از درمان، از دو روش تشخیص مورد و نمره دهی استفاده شد. بر اساس قضاوت های سه فرد فارسی زبان که با گفتار ناشنوایان آشنا نبودند، وضوح صدای /g/ و هجای /ga/ سنجیده شد. این مطالعه مداخله ای موردمنفرد (Single subject) طی 12 جلسه 1 ساعته به طور میانگین هفته ای سه بار انجام شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بر اساس ملاک تشخیص مورد، وضوح گفتار در دو بافت صدا و هجای مدنظر، از سطح ناواضح به واضح پیشرفت کرد. بر اساس ملاک نمره دهی، سه فرد شنوا میزان پیشرفت وضوح را 100 درصد برآورد کردند.نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد درنتیجه درمان، وضوح گفتار این فرد ناشنوا به میزان چشمگیری افزایش یافته است، بنابراین، می توان ادعا کرد افزایش وضوح گفتار، حداقل در بافت های مطالعه شده، بدون تکیه بر حس شنوایی و باتکیه بر سایر حواس امکان پذیر است.

هدف: خشم و تکانشگری ممکن است آغازگر بسیاری از اختلالات و آسیب های رفتاری باشد که به ویژه کنترل و نظم دهی آن ها ضروری است و باید برای کنترل آن ها، برنامه ریزی مناسب انجام شود، ازاین رو، هدف این پژوهش مطالعه تاثیر آموزش مهارت های مدیریت خشم و بیان هیجانات، بر کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان دختر ناسازگار 7 تا 12 ساله است.روش بررسی: پژوهش به روش تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. از دانش آموزان در دسترس که نمره آنان در آزمون CSI-4 بیشتر از دیگران و همچنین ناسازگاری آن ها با تایید مشاور و مدیر مدرسه بوده است، 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. مهارت های مدیریت خشم در 8 جلسه یک ساعته، هفته ای یک بار به گروه آزمایش آموزش داده شد، ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. برای بررسی فرضیه های اصلی پژوهش حاضر، از روش آماری تحلیل هم پراکنش با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه استفاده شد.یافته ها: بر اساس این پژوهش، بین دانش آموزان گروه آزمایش و گروه گواه، ازنظر شدت اختلالات رفتاری، تفاوت معناداری در خرده مقیاس های کاستی توجه بیش فعالی (p<0.01)، لج بازی - نافرمانی (p<0.01)، اختلال سلوک (p<0.01)، اختلال اضطرابی (p<0.01)، تیک (p<0.01) و اختلال خلقی (p<0.01) مشاهده شده است و تنها در دو خرده مقیاس افسردگی شدید (p>0.01) و هراس (p>0.01) در کودکان ناسازگار دو گروه آزمایش و کنترل، بعد از ثابت نگه داشتن اثر پیش آزمون، تفاوت معناداری مشاهده نشده است. در نتیجه، با توجه به معنادار شدن شش خرده مقیاس اختلالات رفتاری، فرضیه پژوهش حاضر تایید می شودنتیجه گیری: می توان آموزش مهارت های مدیریت خشم و بیان هیجانات را روش موثری برای کاهش اختلالات رفتاری درنظر گرفت.

هدف: در شهرهای امروز، عده ای از مردم نمی توانند به منابع موجود و امکانات شهری دسترسی کاملی داشته باشند. دراین خصوص، برنامه ریزی شهری با هدف کاهش نابرابری در محلات شهری، از موضوعات مهم در شهرهای کشورهای در حال توسعه است. هدف این پژوهش بررسی نابرابری های موجود و نشان دادن نابرابری در شهر کرمانشاه، ازطریق بررسی تطبیقی محلات شهری و ارزیابی گروه های انسانی در این محلات است.روش بررسی: روش پژوهش کاربردی از نوع توصیفی تحلیلی تطبیقی است که از روش تحلیل عاملی و نرم افزار Arc/Gis استفاده شده است. برای بررسی تطبیقی، از اطلاعات بلوک های آماری سال 1385 و از 36 شاخص استفاده شده است که با روش های آماری به 4 عامل ترکیبی تبدیل شده و نتایج با بهره گیری از مدل تحلیل عاملی ارزیابی شده است. جامعه آماری این پژوهش محلات 22 بهمن و شاطرآباد شهر کرمانشاه، در سال 1385، است. در این تحقیق، شاخص های کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مقایسه شده و وضعیت گروه های انسانی ساکن در این محلات بررسی شده است.یافته ها: نتایج به دست آمده از تحلیل تطبیقی گویای این مهم است که در محله شاطرآباد، 24 بلوک (معادل 9.1 درصد) خیلی فقیر، 77 بلوک (معادل 29.2 درصد) فقیر، 95 بلوک (معادل 36 درصد) متوسط، 54 بلوک (معادل 20.5 درصد) مرفه و 12 بلوک (معادل 4.5 درصد) خیلی مرفه شناخته شده اند، اما وضعیت در محله 22 بهمن این گونه است: 13 بلوک خیلی مرفه (12.4 درصد)، 62 بلوک مرفه (59 درصد)، 10 بلوک متوسط (9.5 درصد)، 13 بلوک فقیر (12.4 درصد)، 2 بلوک خیلی فقیر (1.9 درصد).نتیجه گیری: محله شاطرآباد از لحاظ شاخص های مدنظر، نسبت به محله 22 بهمن وضع نامساعد و ناهنجاری نشان می دهد. نتایج نشان می دهد که بین محلات شهر کرمانشاه نابرابری وجود دارد و محلات شهر کرمانشاه مکانی برای تبلور تمایزات اجتماعی اند. تمایزات و تقابل های اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و فرهنگی آشکار است و شهر کرمانشاه محل بروز اختلافات طبقاتی است و رسیدگی سریع به مسائل شهری آن، باید هرچه زودتر در دستور کار قرار گیرد.

هدف: پژوهش حاضر به منظور مقایسه مشکلات رفتاری و اضطراب امتحان، در دانش آموزان دچار ناتوانی یادگیری و دانش آموزان عادی انجام شد.روش بررسی: روش پژوهش، علی مقایسه ای بود و برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. حجم نمونه 110 نفر بود که 55 نفر آن دچار ناتوانی یادگیری و 55 نفر دیگر عادی بودند. برای انتخاب آزمودنی ها، ابتدا دانش آموزان مشکوک به ناتوانی یادگیری از چندین مدرسه عادی غربال شده و در مراحل بعدی، در مراکز سنجش ناتوانی یادگیری، شناسایی نهایی آن ها صورت گرفت. در گروه عادی، دانش آموزان ازنظر جنس و سن و پایه تحصیلی با دانش آموزان دچار ناتوانی یادگیری همتا شدند و از پرسش نامه مشکلات رفتاری کانرز (فرم معلم و والد) و پرسش نامه اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران (1375) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های تی مستقل و تحلیل پراکنش چندمتغیره استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین مشکلات رفتاری دانش آموزان دچار ناتوانی یادگیری و عادی تفاوت وجود دارد و این تفاوت در خرده مقیاس مشکلات اجتماعی بیشتر است. همچنین، اضطراب امتحان دانش آموزان دچار ناتوانی یادگیری بیشتر است (p£0.01). نتیجه گیری: دانش آموزان دچار ناتوانی یادگیری، نسبت به دانش آموزان عادی، با مشکلات رفتاری و اضطراب امتحان بیشتری مواجه اند که ممکن است بر پیشرفت تحصیلی و روابط با همسالان تاثیر منفی بگذارد.

مقدمه: پژوهش حاضر که تحقیقی توصیفی و از شاخه میدانی است، با هدف بررسی توزیع عوامل شناخته شده معلولیت، در خانواده های دارای فرزندان معلول جسمی و ذهنی شهرستان خمینی شهر انجام شده است.روش بررسی: تعداد 252 نفر از افراد دچار معلولیت، با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته 35 سوالی بوده و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از آزمون تی و مجذور خی استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که اکثر مادران (56.7 درصد) با همسر خود نسبت فامیلی دارند. 27.8 درصد در دروان بارداری معروض ضرب وشتم قرار گرفته اند. نیز 21.8 درصد در دوران بارداری، دچار تصادفات و ضربه به شکم شده و 66.7 درصد تحت نظر پزشک متخصص نبوده اند. اکثر مادران (67.9 درصد) از خطرناک بودن ازدواج فامیلی و 77 درصد از خطرناک بودن بارداری، بعد از 35 سالگی آگاهی نداشتند. اکثر آن ها (69.9 درصد) نمی دانستند که نباید بدون تجویز پزشک دارو مصرف کنند. همچنین 48 درصد، در دوران بارداری، به مشکلات عصبی دچار بوده اند. همین طور، 40.1 درصد زایمان سخت و طولانی داشته، 27.8 درصد در نوزادی حادثه ای برای فرزندشان ایجاد شده و 43.3 درصد معلولان، در نوزادی دچار تب و تشنج شده اند.نتیجه گیری: بین ازدواج فامیلی و تعداد معلولان این شهرستان (p<0.01) و بین عوامل فرهنگی و تعداد معلولان (p<0.001)، رابطه معنی داری وجود دارد، پس، لازم است بخش اعظم برنامه های پیش گیری از معلولیت ها، به تاسیس و گسترش مراکز مشاوره ژنتیک و فراگیر کردن امکانات مشاوره ازدواج و بارداری و ارائه آموزش های لازم به مادران باردار و همسرانشان اختصاص یابد.

هدف: باتوجه به اینکه جمعیت سالمندان رو به افزایش است و نگرش مثبت به آن ها پیامدهای مثبتی دربردارد، بررسی عوامل موثر و مرتبط با آن موضوعی بااهمیت است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش جهت گیری مذهبی در نگرش به سالمندان است.روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی طراحی شد. نمونه شامل 180 نفر از دانشجویان ورودی سال 87 رشته های روان شناسی بالینی، الهیات، پزشکی و پرستاری دانشگاه فردوسی مشهد بود. روش نمونه گیری در این پژوهش، نمونه گیری هدفمند بوده است، انتظار می رود گروه های مطالعه شده در آینده بیشتر با سالمندان در ارتباط باشند. دانشجویان پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آذربایجانی و پرسش نامه نگرش به سالمندان کوگان را تکمیل کردند. پایایی و روایی محتوایی و روایی سازه پرسش نامه جهت گیری مذهبی قبلا در ایران احراز شده است. پایایی و روایی سازه و محتوایی پرسش نامه نگرش به سالمندان را هم محققان احراز کردند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین مردان و زنان ازلحاظ نگرش مذهبی و عامل های آن تفاوت معناداری وجود دارد (p=0.001)، اما بین مردان و زنان ازلحاظ نگرش به سالمندان و مولفه های آن، تفاوت معناداری یافت نشد. با محاسبه ضریب همبستگی پیرسون، مشخص شد که بین جهت گیری مذهبی و عامل های آن با نگرش به سالمندان و مولفه های آن رابطه معناداری وجود دارد (p<0.01). نتایج اجرای رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که عامل های جهت گیری مذهبی (عقاید و مناسک و اخلاق) می توانند نگرش به سالمندان را پیش بینی کنند (p=0.0001 و F2.148=23.51). نتایج تحلیل پراکنش یک راهه (ANOVA) نیز نشان داد که بین میانگین نمره های نگرش به سالمندان چهار گروه مطالعه شده تفاوت معنا داری وجود دارد (p=0.027).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش موید این است که نگرش مذهبی با نگرش به سالمندان رابطه دارد و ما، از طریق نگرش مذهبی افراد، می توانیم نگرش به سالمندان آن ها را پیش بینی کنیم.

هدف: شادی و رضایت از زندگی و امید مفاهیمی هستند که اکثر مردم، در این زندگی صنعتی و ماشینی، به دنبال آن ها هستند. مشکلات جسمانی و معلولیت ازجمله عواملی هستند که موضوعات ذکرشده را تحت تاثیر خود قرار می دهند. در این پژوهش، میزان امید و شادی و رضایت از زندگی افراد معلول با افراد غیرمعلول مقایسه شده است.روش بررسی: این پژوهش از نوع علی مقایسه ای بوده است. برای این منظور، 30 نفر از افراد معلول و 30 نفر غیرمعلول حاضر در سه موسسه غیردولتی معلولان، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به سوالات پرسشنامه های امید و رضایت از زندگی و پرسش نامه شادکامی پاسخ گفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش تحلیل پراکنش یک راهه استفاده شده است.یافته ها: میزان شادکامی و امید و رضایت از زندگی در افراد معلول، به طور معناداری کمتر از افراد غیرمعلول بود (p<0.001). افراد معلول شادکامی و امید و رضایت از زندگی کمتری از خود نشان دادند.نتیجه گیری: افراد معلول بیشتر از افراد عادی به مداخلات روان شناختی برای افزایش میزان شادکامی و رضایت از زندگی و امید نیاز دارند.

هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی ویژگی های ناتوانان حرکتی و معلولان شنوایی شهر اراک، سنجش تناسب مکان های ورزشی با وضع بدنی آن ها، اثر گذاری دسترسی و ایمنی و تناسب مکان های ورزشی، بر انجام فعالیت های ورزشی و درنهایت، سنجش نقش فعالیت ورزشی ناتوانان در مشارکت اجتماعی است.روش بررسی: روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است، جامعه آماری ناتوانان حرکتی و شنوایی شهر اراک هستند. از بین آن ها، تعداد 100 نفر که در طول هفته فعالیت ورزشی داشته اند و در دسترس بوده اند، به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات، از روش های رگرسیون خطی و گام به گام استفاده شده است.یافته ها: باتوجه به مقدار ضریب تعیین تعدیل شده و سطح معناداری آن که کمتر از 0.01 است با 99 درصد اطمینان، رابطه بین سه متغیر مستقل دسترسی و ایمنی و تناسب مکان های ورزشی با متغیر وابسته انگیزه در انجام فعالیت های ورزشی، معنادار است و حدود 21 درصد از متغیر وابسته را تبیین می کند. همچنین با اطمینان 99 درصد، رابطه معناداری بین انجام فعالیت های ورزشی و حضور بیشتر ناتوانان و معلولان در جامعه وجود دارد و تقریبا 30 درصد از انگیزه مشارکت اجتماعی ناتوانان، مربوط به انجام فعالیت های ورزشی است.نتیجه گیری: دسترسی و ایمنی و تناسب مکان ها و وسایل ورزشی برای نیازهای ناتوانان مناسب نیست و میزان رضایت مندی آن ها اندک است. توجه به تناسب سازی سه شاخص فوق سبب انگیزه بخشی بیشتر به ناتوانان و معلولان در انجام فعالیت های ورزشی می شود و درنتیجه، افزایش تحرک بدنی سبب حضور بیشتر آن ها در بین سایر افراد و مشارکت اجتماعی خواهد شد.