زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1391 | دوره:15 | شماره:2 |تعداد مقالات:9

مقدمه: کرایو یا انجماد تخمدان روش بسیار خوبی جهت حفظ تعداد زیادی تخمک در مواردی است که به هر علتی مانند شیمی درمانی و رادیوتراپی و یا سایر علل قابل انتظار امکان نارسایی تخمدان وجود دارد. انجماد تخمدان به دو روش آرام و سریع انجام می شود. این روش ها در گونه های مختلف حیوانات مورد استفاده قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر دو روش انجماد سریع و آرام بر روی قطعات تهیه شده از تخمدان گاو و مقایسه میزان نکروز در این دو روش انجام شد.روش کار: نوع مطالعه مقطعی و مقایسه دو روش آزمایشگاهی بود. 20 قطعه به ابعاد 5× 1میلی متر و قطر نیم میلی متر از بافت تخمدان گاو تازه ذبح شده که بلافاصله به آزمایشگاه منتقل شده بود، جدا شد و سپس در 20 سی سی ماده محافظت کننده که حاوی 0.1 مول سوکروز و 2 سی سی سرم جنینی گوساله و 1.5 مول دی متیل سولفوکسید و محیط کشت لیبوویتز بود، فرو برده شدند. سپس در دمای 4 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه بر روی غلتک مخلوط کننده قرار داده شدند. بعد از مرحله به تعادل رسیدن، بافت به ظرف حاوی مواد محافظت کننده در برابر انجماد منتقل شد و نصف آن ها به روش آرام و نصف دیگر به روش سریع منجمد شدند. در انجماد به روش آرام، فرایند انجماد با گذاشتن نمونه ها در صفر درجه با استفاده از فریزر قابل برنامه ریزی شروع شد. سپس درجه انجماد به تدریج تا 140- درجه سانتی گراد رسانده شد و به مدت 30 دقیقه در این درجه نگه داشته شد، سپس در داخل نیتروژن مایع فرو برده شد. در انجماد به روش سریع، ویال ها مستقیما در داخل نیتروژن مایع فرو برده شد. در مرحله بعد، ذوب مجدد در هر دو گروه ایجاد و قطعات بافتی به ظرف حاوی کربوکسی فلورنسین دی استات سوکسینیمیدیل استر (CFDA) و پروپیدیوم آیوید منتقل و در دمای 37 درجه به مدت 20 دقیقه انکوبه شدند و زیر میکروسکوپ فلورسنت بررسی شدند.یافته ها: میزان نکروز در انجماد سریع (36%) به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از روش آرام (12%) بود ((p<0.05.نتیجه گیری: جهت انجماد و حفظ بافت تخمدان گاو استفاده از روش انجماد آرام موثرتر از روش سریع است.

مقدمه: اضطراب به عنوان یک عامل بازدارنده و موثر بر روند زایمان شناخته شده است. با توجه به اینکه تاثیر آشناسازی زنان با اتاق زایمان بر میزان اضطراب آنان تاکنون مورد بررسی قرار نگرفته، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آشناسازی زنان اول زا با محیط اتاق زایمان، کارکنان و تجهیزات آن بر اضطراب قبل از زایمان انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1388 بر روی 68 زن نخست زا در مراکز بهداشتی- درمانی شهرکرد انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند و میزان اضطراب آن ها در هفته 34 بارداری با تست اضطراب هامیلتون سنجیده شد. افراد در گروه آزمون در هفته 36 و 38 بارداری طی دو جلسه دو ساعته با فضای اتاق زایمان، کارکنان و تجهیزات آن آشنا شدند و گروه شاهد مراقبت های معمول را دریافت کردند. افراد دو گروه در هنگام پذیرش جهت زایمان، مجددا مورد سنجش اضطراب قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از آزمون های من ویتنی و ویلکاکسون استفاده شد و میزان p<0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: میانگین نمره اضطراب در گروه آزمون در هفته 34 بارداری 7.6±26.5 و در زمان زایمان 8.3±11.82 بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001). این میزان در گروه کنترل در هفته 34 بارداری 6.9±25.9 و در زمان زایمان 5.8±23.53 بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (p=0.25).نتیجه گیری: آشناسازی زنان اول زا با فضای اتاق زایمان، کارکنان و تجهیزات آن باعث کاهش میزان اضطراب آن ها می شود.

مقدمه: جهت تصحیح آنومالی دستگاه تناسلی خارجی در افراد مبتلا به اختلال در هویت جنسیتی، دو جنسی و مبتلا به آژنزی واژن درمان های جراحی مختلفی ارائه شده که هنوز در مورد آن اتفاق نظر وجود ندارد. در این روش های جراحی از گرافت های مختلف از جمله روده، پوست، آمنیون و ولو (فرج) استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج بازسازی دستگاه تناسلی مونث با استفاده از پیوند پوست ناحیه ژنیتال می باشد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی آینده نگر در سال 1387 و 1388 بر روی 10 بیمار مراجعه کننده به کلینیک اورولوژی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شد که توسط یک جراح، تحت عمل جراحی ژنیتوپلاستی قرار گرفتند. مدت پیگیری از 3 تا 24 ماه بود. بیماران در طول مدت فالوآپ از نظر عوارض احتمالی بعد از عمل شامل تنگی واژن، بی اختیاری ادراری، عفونت ادراری، آسیب به ارگانهای مجاور مانند رکتوم، عفونت زخم و محل عمل و میزان رضایت مندی جنسی بررسی شدند. همچنین میزان رضایت مندی بیماران از لحاظ زیبایی عمل توسط پرسشنامه 20 موردی رضایت مندی جنسی با مقیاس 5 موردی لیکرت ارزیابی شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تی زوجی و نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11.5) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: 10 بیمار با میانگین سنی 22±5.92 سال تحت عمل پرینوپلاستی با پیوند پوست ناحیه تناسلی قرار گرفتند. مدت پیگیری به طور متوسط 10±6.35 ماه بود. عوارض بعد از عمل جراحی در 2 بیمار مشاهده شد که شامل خونریزی و عفونت ادراری بود. در هیچ یک از بیماران تنگی واژن، آسیب به ارگانهای مجاور مانند رکتوم و عفونت محل عمل مشاهده نشد. میزان رضایت مندی افراد بعد از عمل به طور معنی داری افزایش داشت (p<0.05).نتیجه گیری: استفاده از پیوند موضعی واژینال برای پرینوپلاستی در بیماران با ابهام تناسلی با نتایج قابل قبول و کم عارضه ای همراه است.

مقدمه: در حدود 10-15 درصد زوجین مشکل ناباروری دارند که در 50 درصد موارد، مردان مسوول ناباروری هستند. حذف در سه ناحیه غیر هم پوشان به نام هایAZFa ، AZFb و AZFc در بازوی بزرگ کروموزوم Y باعث تخریب اسپرماتوژنز و در نهایت ناباروری در مردان می شود. مطالعات اخیر نشان داده اند که مردان دارای ریز حذف های کروموزوم Y که از تکنیک های تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم برای درمان استفاده کرده اند، این جهش ها را به فرزندان پسر خود منتقل می کنند. بنابراین قبل از انجام تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم در مردان نابارور با نقایص شدید اسپرماتوژنز، غربالگری برای ریز حذف های کروموزوم Y باید انجام گیرد تا از انتقال این جهش ها به فرزندان پسر جلوگیری شود.روش کار: این مطالعه مرور موارد در 100 مرد نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری بیمارستان شهید بهشتی کاشان و مراکز ناباروری تبریز انجام شد. نمونه خون گرفته شد و توسط روش رسوب با نمک، استخراج DNA انجام شد. برای شناسایی ریز حذف ها در نواحی سه گانه کروموزوم Y، تعداد 7 مارکر) STS ناحیه توالی اتصالی) طبق راهنمای EAA/EMQN (آکادمی آندرولوژی/شبکه کیفیت ژنتیک مولکولی اروپا) و 11 مارکر STS بر اساس سایر مقالاتی که در ایران و کشورهای اطراف انجام شده بود، انتخاب و روی آنها واکنش زنجیره ای پلیمراز انجام شد.یافته ها: هیچ یک از ریز حذف های شایع کروموزوم Y در افراد کاشانی شرکت کننده در مطالعه مشاهده نشد. ولی در بیماران تبریزی شرکت کننده در این مطالعه چهار مورد (8%) ریز حذف در ناحیه AZF مشاهده شد.نتیجه گیری: ریز حذف های زیادی در ناحیه AZF کروموزوم Y در بیماران کاشانی و تبریزی مراجعه کننده به مراکز ناباروری مشاهده نشد که این موضوع نشان دهنده نقش سایر موارد در بروز ناباروری در این مناطق می باشد.

مقدمه: داروهای استروئیدی آنابولیک در ورزشکاران بدن سازی جهت افزایش توان، رشد عضلانی و بهبود وضعیت ظاهری مورد سوء استفاده قرار می گیرد. با استفاده از این مواد امکان بروز عوارضی مانند نارسایی جنسی، ناباروری و بزرگ شده پستان مردانه در این افراد وجود دارد. با توجه به اهمیت موضوع و وجود گزارش هایی در رابطه با سوء مصرف این داروها در ورزشکاران بدن سازی و نامشخص بودن فراوانی مصرف و فراوانی عوارض ایجاد شده در ایران، مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی مصرف و شیوع عوارض جانبی آن در سطح تهران انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی از تیر 1388 تا دی 1389 بر روی 721 مرد ورزشکار رشته بدن سازی که به وسیله نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام شد. روش گردآوری داده ها استفاده از پرسشنامه ای است که اعتبار محتوی آن توسط اجرا در یک منطقه نمونه و بررسی دقیق و مصاحبه با افراد متخصص مشخص شد و همبستگی درونی پرسشنامه توسط آلفای کرونباخ تعیین شد. این پرسشنامه علاوه بر سوالات فردی، حاوی سوالاتی در خصوص مقدار و نوع مصرف و یا عدم مصرف استروئیدهای آنابولیک و ایجاد عوارض نارسایی جنسی، ناباروری، بزرگ شدن پستان مردانه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ) SPSSنسخه 17) و آزمون های تی و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.یافته ها: شیوع استفاده از استروئیدهای آنابولیک در ورزشکاران تهران 36.19 درصد بود. بیشترین مقدار مصرف مربوط به داروی ناندرولون (75.09%) بود. عوارض شامل ناباروری، بزرگ شدن پستان مردانه، آکنه در سر و صورت، آتروفی بیضه، نارسایی جنسی و ریزش مو بود. بین دوز و مدت مصرف و عوارض ایجاد شده رابطه مستقیم وجود داشت.نتیجه گیری: سوء مصرف استروئیدهای آنابولیک در ورزشکاران پرورش اندام و بروز عوارض جانبی که وابسته به مقدار مصرف می باشد، بسیار زیاد است. مهم ترین عارضه ناشی از مصرف این مواد، نازایی است که این نکته لزوم توجه به آموزش ورزشکاران در مورد نحوه صحیح مصرف و نحوه تهیه و آگاهی از عوارض آن ها را الزامی می کند.

مقدمه: تهوع و استفراغ یکی از مشکلات شایع دوران بارداری می باشد. اگرچه راه های متفاوتی جهت کنترل تهوع و استفراغ دوران بارداری به مادر پیشنهاد شده اما درمان آن به گونه ای که منجر به بهبود کامل شود، به ندرت امکان پذیر است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر مصرف ویتامین B6 و ریشه تازه زنجبیل بر تهوع و استفراغ دوران بارداری انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1388 بر روی 100 زن باردار زیر 17 هفته که حداقل 24 ساعت قبل مبتلا به تهوع و استفراغ بودند، انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه 50 نفره شامل مصرف کننده ویتامین B6 و ریشه تازه زنجبیل قرار گرفتند. میزان تهوع و تعداد دفعات استفراغ مادر قبل و بعد از مطالعه با استفاده از روش خط کش سنجیده شد و نتایج با استفاده آزمون های آماری تی، کای اسکور، ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی زنان باردار شرکت کننده در این پژوهش 4.92±25.48 سال بود و افراد دو گروه از نظر سن، تعداد بارداری، میزان تحصیلات، تعداد سقط جنین، شغل و سن بارداری همسان بودند. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از ویتامین B6 و ریشه تازه زنجبیل به میزان نسبتا مشابهی باعث کاهش میانگین شدت تهوع (به ترتیب 0.98±1.07 در مقایسه با 1.42±1.74) و کاهش میانگین تعداد دفعات استفراغ (به ترتیب 0.99±0.7 در مقایسه با 1±1.32) در بارداری می شود ولی میزان رضایت مندی افراد از درمان با ریشه تازه زنجبیل به میزان زیادی بیشتر از ویتامین B6 ( %94در مقابل 54%) بود.نتیجه گیری:ریشه تازه زنجبیل و ویتامین B6 باعث کاهش تهوع و استفراغ بارداری می شود.

مقدمه: قاعدگی دردناک یا دیسمنوره یکی از اختلالات شایع در زنان است، به گونه ای که 60 تا 93 درصد زنان به آن مبتلا می شوند. در دیسمنوره اولیه مشکل خاصی در دستگاه تناسلی زنان وجود ندارد و درد، چند ساعت قبل و یا همزمان با شروع خونریزی قاعدگی آغاز می شود و حداکثر 2 تا 3 روز به طول می انجامد. جهت درمان آن از داروهای مسکن، گیاهان دارویی و ماساژ درمانی استفاده می شود. استفاده از ریشه گیاه سنبل الطیب به طور تجربی درد قاعدگی را تسکین می بخشد، اما در سراسر جهان بررسی علمی در این زمینه صورت نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ریشه گیاه سنبل الطیب و مفنامیک اسید بر درد دوران قاعدگی می باشد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی جهت مقایسه ریشه گیاه سنبل الطیب و مفنامیک اسید بر بهبود درد قاعدگی در دو مرکز پیش دانشگاهی شهر همدان انجام شد. دانش آموزان به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده سنبل الطیب و مفنامیک اسید تقسیم شدند. تعداد افراد در هر یک از دو گروه 54 نفر بود. در گروه دریافت کننده سنبل الطیب، در سه روز اول قاعدگی هر 8 ساعت کپسول 250 میلی گرمی سنبل الطیب داده می شد که برای مدت 2 ماه درمان ادامه داشت و در گروه دریافت کننده مفنامیک اسید کپسول 250 میلی گرمی به همان روش بالا به افراد داده می شد. نتایج قبل از مداخله، 1 و 2 ماه بعد از مصرف دارو در دو گروه، در پرسشنامه مورد نظر ثبت شد. از آزمون ویلکاکسون و کای دو جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: نمره شدت درد پس از دو ماه مصرف در گروه مصرف کننده سنبل الطیب از 1.01±7.08 به 1.32±3.68 و در گروه مصرف کننده مفنامیک اسید از 1.21±7.68 به 1.67±3.06 کاهش یافت که از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت و هر دو دارو در کاهش دیسمنوره اولیه موثر بودند.نتیجه گیری: کپسول سنبل الطیب در بهبود شدت دیسمنوره اولیه موثر است و می تواند جایگزین داروهای شیمیایی جهت تسکین دیسمنوره شود.

مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات مهم بهداشت جهانی است که دارای ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی می باشد. شیوع مشکلات روانشناختی در افراد نابارور و به خصوص زنان نابارور بالا تخمین زده شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان بهزیستی بر میزان استرس و بهزیستی روانشناختی زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری منتصریه مشهد انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر، مطالعه ای شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل می باشد که در تابستان 1390 بر روی زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری منتصریه مشهد انجام شد. 22 زن نابارور واجد شرایط شرکت در پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (11 نفر) و کنترل (11 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه هفتگی تحت درمان بهزیستی قرار گرفتند و در مقابل گروه کنترل درمانی دریافت نکردند. گردآوری داده ها با استفاده از مقیاس استرس) DASS-21 پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی انجام شد.یافته ها: پس از پایان جلسات درمانی بین گروه آزمایش و کنترل از نظر استرس و بهزیستی روانشناختی تفاوت معنی داری وجود داشت. میزان بهزیستی روانشناختی در گروه آزمایش افزایش ((p<0.05 و به تبع آن استرس کاهش ((p<0.05 معنی داری داشت.نتیجه گیری: درمان بهزیستی بر کاهش استرس و افزایش بهزیستی روانشناختی زنان نابارور موثر است.