مطالعات ناتوانی
سال:1393 | دوره:4 | شماره:9 |تعداد مقالات:9

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر تصویر بدنی کودکان سرطانی است.روش بررسی: روش تحقیق این مطالعه شبه آزمایشی با ساختار یک گروه آزمایش با پیش آزمون و پس آزمون بود. نمونه آماری پژوهش 7 نفر از کودکان 10 تا 15 ساله ای بودند که در بیمارستان فوق تخصصی کودکان مفید و بیمارستان شهدای شهر تهران بستری بودند. نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه نگرانی درباره تصویر بدنی بود. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از روش t وابسته استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مقدار t معنادار نبوده، لذا می توان نتیجه گرفت که برنامه های آموزشی مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر پذیرش تصویر بدنی در کودکان سرطانی تاثیر ندارد.نتیجه گیری: در این پژوهش به تاثیر برنامه های مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر پذیرش تصویر بدنی پرداخته شد، اما پژوهش حاضر نشان داد برنامه های مبتنی بر روش شناختی رفتاری بر پذیرش تصویر بدنی کودکان سرطانی تاثیر نداشت و به نظر می رسد این ناهمسویی به خاطر محدودیت هایی است که در حین اجرا وجود داشته است. همچنین نمره های خام نشان دادند که این روش بر تعدادی از کودکان اثر داشته که ممکن است این تفاوت اثر به خاطر شرایط خانوادگی، اجتماعی و مولفه های دیگر بوده باشد.

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی امکان افزایش وضوح گفتار، بدون تکیه بر حس شنوایی و با تکیه بر سایر حواس همچون حس لمس، بینایی و حس حرکت بود.روش بررسی: وضوح گفتار فرد ناشنوای پیش زبانی، قبل و بعد از درمان در بافت های صدای /x/ و هجای /xa/ بررسی شد. برای ارزیابی وضوح قبل و بعد از درمان از روش های تشخیص مورد و مقیاس رتبه دهی استفاده شد. این پروژه مداخله ای در طی 10 جلسه 1 ساعته و به طور میانگین هفته ای سه جلسه انجام شده است.یافته ها: سه شنونده فارسی زبان، صدای /x/ و هجای /xa/ را قبل از درمان اشتباه، ولی بعد از درمان به درستی تشخیص دادند. آنگاه شنوندگان به مقایسه قبل و بعد از درمان پرداخته و در هر دو مورد، صدای بعد از درمان را واضح تر دانستند و میزان واضح تر بودن را نیز برآورد کردند. بر اساس میانگین برآوردهای سه شنونده، صدای بعد از درمان 86.67 درصد واضح تر شناخته شده است.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که درمان ارائه شده باعث افزایش وضوح گفتار در بافت های مذکور شده است، بنابراین، می توان نتیجه گرفت که افزایش وضوح گفتار بدون تکیه بر حس شنوایی و با تکیه بر سایر حواس امکان پذیر است.

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر موسیقی و تحریکات دهانی پیش تغذیه ای بر زمان دست یابی به تغذیه دهانی مستقل در دو گروه از نوزادان نارسی که در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید بهشتی اصفهان بستری شده بودند، انجام گردید.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 20 نوزاد نارس (دختر و پسر) با سن جنینی 32-28 هفته، شرکت داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه مداخله 1 و 2 فرستاده شدند. گروه مداخله 1، تحریکات دهانی پیش تغذیه ای را به تنهایی و گروه 2 علاوه بر آن، موسیقی را نیز دریافت کردند.یافته ها: استفاده از مداخله چند گانه موسیقی به همراه تحریکات دهانی باعث تسریع در رسیدن به تغذیه دهانی مستقل می گردد و 1.7 روز زودتر به تغذیه دهانی مستقل دست یافتند، همچنین تقریبا 1 روز زودتر از گروه مداخله تحریکات دهانی، به تنهایی مرخص شدند. اگرچه این کاهش ارزشمند است، اما در این مطالعه تاثیر معناداری در نتایج حاصل شده مشاهده نشد.نتیجه گیری: اگرچه تحریکات دهانی پیش تغذیه ای بر کاهش مدت زمان دست یابی به تغذیه دهانی موثر است، ولی موسیقی این تاثیر را افزایش نمی دهد.

هدف: امروزه با افزایش امید به زندگی، افراد بیشتری به سنین پیری می رسند. از عوامل اصلی بروز بیماری در سالمندان رفتارهای مخاطره آمیز نظیر مصرف دخانیات، نداشتن تحرک و عادات غذایی ناسالم است. بسیاری از بیماری های دوران سالمندی وابسته به سبک زندگی و در نتیجه قابل پیشگیری اند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین سبک زندگی و سلامتی سالمندان شهر تهران بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی توصیفی تحلیلی انجام شد. چهل نفر از سالمندان مراجعه کننده به بوستان های شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پژوهشگر ساخته استفاده شد که روایی و پایایی آن ها قبل از شروع تحقیق بررسی شد و نتایج قابل قبول بود. برای تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی تحلیلی استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه 40 سالمند مراجعه کننده به بوستان های شهر تهران مشارکت نمودند. میانگین سنی آن ها 69.12 بوده و 9 نفر از آن ها (27.3%) زن و بقیه مرد بودند. 72.7 درصد متاهل، 54.5 درصد بی سواد یا ابتدایی، 18.2 درصد راهنمایی تا دیپلم و 27.3 درصد بالاتر از دیپلم بودند. میانگین ساعات خواب شبانه افراد 7.76 (±35.1) بود. 21 نفر (65.6 درصد) سیگار مصرف نمی کردند، 15 نفر (21.9 درصد) سیگاری بودند و 4 نفر از آن ها (12.5 درصد) عادت به مصرف قلیان داشتند. تعداد 27 نفر (81.8 درصد) عادات غذایی خوب و 6 نفر (18.2 درصد) عادات غذایی خطرناک داشتند. تعداد 26 نفر (78.7 درصد) یک تا سه برنامه ورزشی را در فعالیت های روزمره خود گنجانده بودند. نتایج آمار تحلیلی ارتباط معنادار بین وضعیت سلامت افراد با تحصیلات آن ها، ساعات خواب شب، مصرف سیگار و مدت زمان و مقدار مصرف آن را تایید نکرد (<””=div””=> 0.05).نتیجه گیری: وضعیت سلامت بیش از نیمی از افراد مورد مطالعه خوب و خیلی خوب بود. از بین جنبه های مرتبط با شیوه زندگی شامل تحصیلات، عادات خواب، مصرف سیگار، عادات ورزشی و تناسب جسمانی، تنها دو مورد اخیر با وضعیت سلامت رابطه معنادار نشان دادند. مطالعه حاضر هم راستا با نتایج تحقیقات مشابه، اهمیت ارتقای برنامه های ورزشی و تناسب جسمانی سالمندان را جهت بهبود سلامت ایشان تصدیق می کند.

هدف: هدف از مطالعه مذکور ترجمه، بررسی روایی صوری و همگرای پرسشنامه سنجش خستگی شغلی سوفی (SOFI) به زبان فارسی است.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه روش شناختی است که به ترجمه و بررسی روایی صوری و همگرای پرسشنامه سنجش خستگی شغلی سوفی به زبان فارسی پرداخته است. روند ترجمه پرسشنامه طبق روش IQOLA که شامل مراحل: ترجمه، سنجش کیفیت ترجمه، ترجمه رو به عقب، مقایسه نسخه انگلیسی با نسخه فارسی توسط طراح اصلی پرسشنامه است، انجام شده و نسخه ترجمه شده پرسشنامه توسط 200 پرستار تکمیل شده است. در این مطالعه به منظور بررسی روایی همگرا از نسخه فارسی پرسشنامه MFIS استفاده شد و جهت بررسی همبستگی آیتم های این دو پرسشنامه از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که ترجمه عبارت و جملات پرسشنامه در مجموع آسان بود. کیفیت ترجمه عبارات (شامل وضوح ترجمه، کاربرد زبان مشترک، یکسانی مفهومی و کیفیت کلی ترجمه) و جملات پرسشنامه در مجموع مطلوب بود. اعتبار صوری نسخه فارسی پرسشنامه بررسی شد و منجر به تغییرات زیادی در پرسشنامه نشد. در این بررسی ضریب همبستگی اسپیرمن بین نمره کلی پرسشنامه سوفی با نسخه فارسی پرسشنامه MFIS، معنادار به دست آمد (r=0.71 و p<0.01).نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامه سوفی از روایی صوری و همگرایی خوبی برخوردار است و جهت بررسی پایایی آماده انجام مطالعات بعدی است.

هدف: پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه شرایط مختلف پسنورد شنیداری تغییر یافته شامل پسنورد شنیداری تاخیر یافته و پسنورد تغییر یافته فرکانسی بر بسامد لکنت به صورت درصد هجای لکنت شده (%SS) در گفتار تک نفره افراد دارای لکنت می پردازد.روش بررسی: در پژوهش حاضر 22 فرد دارای لکنت در محدوده سنی 44-17 سال شرکت کردند. هر کدام 14 مونه گفتار تک نفره و در مجموع 308 نمونه گفتاری تحت شرایط شش گانه پسنورد شنیداری تغییر یافته و یک حالت کنترل تولید نمودند. پژوهش در طی دو جلسه و با استفاده از نرم افزار Fluency Coach انجام گرفت.یافته ها: پسنورد شنیداری تغییر یافته به طور متوسط لکنت را به میزان 54 درصد و 52 درصد در جلسه اول و دوم کاهش داد. تمامی 6 شرط پسنورد شنیداری تغییر یافته به طور متوسط بسامد لکنت را در مقایسه با حالت کنترل کاهش دادند، ولی این کاهش فقط در شرایط تاخیر 65 میلی ثانیه (P=0.001)، تاخیر 75 میلی ثانیه (P<0.001)، تاخیر 65 میلی ثانیه با کاهش فرکانسی نیم اکتاو (P=0.012) و تاخیر 75 میلی ثانیه با افزایش فرکانسی نیم اکتاو (P=0.014) دارای تفاوت معنادار با حالت کنترل بود. پاسخ آزمودنی ها به ارائه پسنورد شنیداری تغییر یافته یکسان نبود و در دو جلسه ثبات نداشت.نتیجه گیری: پسنورد شنیداری تغییر یافته، بسامد لکنت را در گفتار تک نفره کاهش می دهد ولی همه ترکیبات ممکن باعث کاهش معنادار لکنت نمی شود. میزان بهره وری افراد دارای لکنت از پسنورد شنیداری تغییر یافته متفاوت است.

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر حرمت خود و خودپنداشت دانش آموزان نارساخوان انجام شده است.روش بررسی: جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان نارساخوان پایه سوم و چهارم ابتدایی شهر رشت بود که از این میان 24 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. مطالعه حاضر، آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. برای جمع آوری داده ها از آزمون نارساخوانی کرمی نوری و مرادی (1387)، مقیاس هوشی وکسلر کودکان (1974)، مقیاس حرمت خود کوپر اسمیت (1967) و آزمون خودپنداشت بک (1987) استفاده شد. برنامه آموزش مهارت های اجتماعی در طول هشت جلسه به مدت دو ماه بر روی گروه آزمایش اجرا شد.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر بهبود تمام مولفه های حرمت خود و تمام مولفه های خودپنداشت به جز مولفه اخلاقی دانش آموزان نارساخوان به طور معناداری موثر بوده است (p<0.001).نتیجه گیری: این نتایج، کاربردهای بالینی مستقیم و ضمنی مهمی در زمینه پیشگیری و بهبود حرمت خود و خودپنداشت دانش آموزان نارساخوان دارد.

هدف: در این پژوهش به منظور دستیابی به بهبود توجه دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، تمرین های دیداری- ادراکی به کار گرفته شد.روش بررسی: روش مطالعه تک موردی بوده و جامعه آماری شامل دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی است که به مرکز نوید عصر تهران مراجعه کرده و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 2 پسر با سن نه و یازده سال انتخاب شدند. در این انتخاب میانگین ضریب هوشی 100 بوده و شناسایی اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی با توجه به حصول نتایج ضعیف، در آزمون آندره ری بود. در این بررسی با انجام تمرینات دیداری-ادراکی، در پایان جلسه ششم و دوازدهم مجددا از آن ها آزمون توجه انتخابی و تمرکز و تلاشمندی (d2) به عمل آمد و برای بررسی نتایج پژوهش، خط پایه (d2) ترسیم شد.یافته ها: در این پژوهش با استفاده از تمرینات دیداری-ادراکی نمره کارآیی کل کودکان، بهبودی نسبی یافته و خطای این کودکان کاهش داشت. همچنین دقت آن ها افزایش متوسطی پیدا کرد و نیز تمرکز و توجه این کودکان بهبود قابل ملاحظه ای نشان داد. نتایج نشان داد تمرینات ذکر شده در قالب بازی می تواند موجب بهبود قابلیت های ادراکی و بهتر شدن دید چشمی در آزمودنی شود.نتیجه گیری: مقایسه میانگین ها، نمودارها و درصد بهبود اثر نشان داد که به کارگیری تمرین های ادراکی-دیداری در بهبود نمره کارآیی کل، تمرکز، دقت و همچنین توجه دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، موثر است.

هدف: هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین قدرت و تون عضلانی با عملکرد اندام فوقانی در کودکان همی پلژی است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی)، 37 نفر از کودکان همی پلژی در محدوده سنی 10-5 سال از مراکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. مهارت های کیفیت کارکرد دستی شرکت کنندگان در پژوهش با استفاده از آزمون کفایت حرکتی بروینینکس- ازرتسکی، سطح اسپاستی سیته با استفاده از مقیاس اشورس و قدرت به وسیله ویگوریمتر سنجیده شد. داده ها نیز با استفاده از 16 SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: ارتباط معناداری بین قدرت با چیره دستی (p=0.000)، هماهنگی دوطرفه (p=0.024)، هماهنگی اندام فوقانی (p=0.000) و هماهنگی بینایی-حرکتی (p=0.045) و همچنین بین تون عضلانی مچ با چیره دستی (p=0.01)، هماهنگی دوطرفه (p=0.035)، هماهنگی اندام فوقانی (p=0.013) و هماهنگی بینایی-حرکتی (p=0.032)، بین تون عضلانی آرنج با چیره دستی (p=0.004)، هماهنگی بینایی-حرکتی (p=0.017) دیده شد. ولی ارتباط معناداری بین تون عضلانی شانه با عملکرد حرکتی اندام فوقانی دیده نشد.نتیجه گیری: ارتباط مستقیمی بین قدرت عضلانی و عملکرد حرکتی اندام فوقانی کودکان فلج مغزی نیمه بدن وجود دارد و نیز ارتباط معکوس بین اسپاستی سیته مچ با عملکرد حرکتی اندام فوقانی این کودکان دیده شد.