پژوهشهای روان شناختی
سال:1392 | دوره:16 | شماره:2 (پیاپی 32) |تعداد مقالات:6

در مطالعه حاضر، اثربخشی برنامه مداخله ای آموزش مدیریت خشم بر والدین مورد بررسی قرار گرفت. 141 نفر شامل 78 پدر و 63 مادر از والدین دانش آموزان مشغول به تحصیل در مدارس تهران به طور داوطلبانه برای شرکت در برنامه آموزشی ثبت نام کردند. برای ثبت نام شدگان، هفت کارگاه برای (4 گروه از آقایان و 3 گروه از خانم ها) با برنامه و شرایط یکسان تشکیل گردید. پدران و مادران در کارگاه های مجزا به مدت 7 هفته، (هفته ای یک بار در جلسه های دو ساعته)، مدیریت خشم را آموزش دیدند. والدین قبل از آموزش و پس از آن، به سیاهه حالت صفت خشم اسپیلبرگر پاسخ دادند. بر اساس نتایج حاصل از آزمون t وابسته، در انتهای آموزش، خلق و خوی خشمگینانه و بیان خشم درونی والدین به طور معناداری کاهش یافت. همچنین، افزایش معناداری در نمره های آنان در کنترل خشم درونی و بیرونی مشاهده شد. علاوه بر این، یافته های آزمون t مستقل نشان داد که در خرده مقیاس های صفت خشم (خلق و خوی خشمگینانه و واکنش خشمگینانه) و کنترل بیرونی و درونی خشم، بین نمره های میانگین های پیش آزمون و پس آزمون مادران و پدران تفاوت معناداری وجود دارد.

این پژوهش با هدف بررسی نقش سبک های هویت در پیش بینی جهت گیری مذهبی دانشجویان انجام گرفت. در یک مطالعه توصیفی مقطعی، 159 نفر از دانشجویان دانشگاه سمنان با نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، سبک های هویت (ISI)، و مقیاس جهت گیری مذهبی (ROS) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش گام به گام با نرم افزار PASW تجزیه و تحلیل شد. سبک های هویت هنجاری و اطلاعاتی نقش معناداری در پیش بینی جهت گیری مذهبی درونی داشتند و سبک هویت نامتمایز/ اجتنابی نیز نقش معناداری در پیش بینی جهت گیری مذهبی بیرونی داشت. در مجموع، این سه سبک %39 جهت گیری مذهبی درونی و %27 جهت گیری مذهبی بیرونی را تبیین می کردند (p<0.001).

این پژوهش با هدف بررسی میزان توجه کتاب های درسی پایه سوم راهنمایی به مولفه های هوش هیجانی انجام شد. روش این مطالعه، تحلیل محتوا با رویکرد کمی بود. در این پژوهش تمامی کتاب های درسی پایه سوم راهنمایی که در سال تحصیلی 89-88، تدریس می شدند، در فرایند تحلیل محتوا وارد شدند و کدگذاری از طریق قیاسی و بر اساس پنج مقوله هوش هیجانی انجام شد. در این بررسی، واحد زمینه درس، و واحد ثبت، مضمون، تصویر، و تمرین بود. برای اطمینان از اعتبار کدگذاری از داور دوم نیز استفاده شد. میزان توافق میان داورها 0.81 بود. نتایج نشان دادند که در کتاب های درسی پایه سوم راهنمایی توجه کمی به مولفه های هوش هیجانی شده و در برخی از کتاب های درسی، از توجه به پرورش ابعاد هوش هیجانی غفلت شده است. بر اساس نتایج این پژوهش، لازم است دست اندرکاران نظام آموزشی و برنامه ریزان درسی به پرورش ابعاد هوش هیجانی از طریق متون درسی توجه بیشتری کنند.

هدف پژوهش حاضر بر بررسی تاثیرات مقتضیات کاری ناشی از تغییر در ساختارهای صنعتی (کوچک سازی) متمرکز شده است. به دلیل موقعیت تغییر، برنامه ریزی برای مسیر شغلی کارکنان دشوارتر می گردد و عدم اطمینان حاصله، خلق مثبت آنان را تضعیف می کند. شرکت کنندگان این پژوهش 715 نفر از کارکنان یک شرکت صنعتی بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش یعنی مقیاس های مقتضیات کاری ادراک شده، راهبردهای کنترلی، و عاطفه مثبت پاسخ دادند. یافته ها نشان دادند که شاغلان پاسخ دهنده، اگر سطوح بالاتری از مقتضیات کاری را گزارش دهند خلق مثبت کمتری نشان می دهند، و اینکه اشتیاق به هدف، باعث القای خلق مثبت می گردد اما، نمی تواند مانع اثرات مقتضیات کاری ادراک شده بر خلق مثبت شود.

هدف این مطالعه بررسی اثربخشی درمان فراشناختی در کاهش علائم اضطراب و اثر آن بر فرانگرانی و کیفیت زندگی بیماران دارای اختلال اضطراب فراگیر است. نمونه این پژوهش از 11 آزمودنی تشکیل می شد که با روش نمونه گیری قضاوتی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (6 نفر که تحت درمان قرار گرفتند) و کنترل (5 نفر که در لیست انتظار قرار داده شدند) تقسیم شدند. شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون، پرسشنامه های اضطراب بک، فرانگرانی ولز، و کیفیت زندگی را تکمیل کردند. نتایج با روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند که نشان داد درمان فراشناختی علائم اضطراب و فرانگرانی را کاهش می دهد و کیفیت زندگی افراد دارای اختلال اضطراب فراگیر را ارتقا می بخشد.

این مطالعه به بررسی تاثیر زوج درمانی کوتاه مدت مبتنی بر خودگردانی، بر رضایت زناشویی، سازگاری زناشویی، وضعیت زناشویی، افسردگی، و اضطراب می پردازد. نمونه این پژوهش از 23 زوج تشکیل شد که با روش نمونه گیری قضاوتی انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه 12 و 11 زوجی تقسیم شدند. از میان این دو گروه یک گروه به طور تصادفی به گروه آزمایش (دریافت درمان) و گروه دیگر به گروه کنترل (فهرست انتظار) تخصیص یافت. نتایج به دست آمده نشان دادند که زوج درمانی کوتاه مدت مبتنی بر خودگردانی، رضایت زناشویی و سازگاری زناشویی را افزایش می دهد، وضعیت زناشویی را بهبود می بخشد، و افسردگی را کاهش می دهد ولی تاثیر معناداری بر اضطراب ندارد.