طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1380 | دوره:7 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

کودکان امروز سرمایه های فردای کشورمان هستند. معیار رشد کودکان به عنوان برآیند وضعیت تغذیه ای، از جمله تکیه گاههای عمده در ارزیابی سلامت و بیماری جامعه است. سو تغذیه از عوامل محیطی موثر بر رشد کودکان است که به دلیل ماهیت چند بخشی بودن آن یا به سبب ناشناخته بودن بسیاری از جوانب مربوط به آن، کمتر از سایر مسایل مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه توصیفی که به منظور بررسی معیار رشد کودکان بدو ورود دبستان شهر گناباد و مقایسه آنها با طبقه بندی واترلو در سال 1379 انجام شد، 858 نفر به عنوان نمونه پژوهش، مورد مطالعه قرار گرفت که نتایج زیر به دست آمد: در این پژوهش سو تغذیه های "Underweigh", "stunting", "Wasting" به ترتیب برای دختران 4%، 76%، 5.6% و برای پسران 3.9%، 78.8% و 2.9% بود. وزن هنگام تولد کودکان بین صدک 25 و NCHS50 بود. قد دختران و پسران و وزن دختران با افزایش سن به صورت مثبت و معنی داری افزایش نشان می داد. بین وزن کودکان با افزایش سواد مادرانشان نیز ارتباط معنی دار وجود داشت. ولی بین وزن پسران با افزایش سن، اختلاف معنی داری مشاهده نشد. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد که میانگین قد، وزن و نسبتهای قد و سن به وزن کودکان مورد مطالعه، همواره کمتر از صدک NCHS50 می باشد، در حالی که علیرغم وزن مطلوب کودکان در هنگام تولد بیشتر آنها در طی چند سال بعدی زندگیشان دچار درجاتی از سو تغذیه بخصوص از نوع "stunting" (کوتاه قدی) شده اند.با در نظر گرفتن این که کوتاه قدی تغذیه ای مشکل امروز است، اگر مداخله و مبارزه به فردا موکول شود، کودکان امروز کوتاه قد، بالغ خواهند شد. لذا بررسی سو تغذیه ای کودکان زیر 6 سال، بررسی رژیمها و عادتهای غذایی منطقه و بالاخره انجام طرحهای مداخله تغذیه ای ضروری به نظر می رسد.

با توجه مشاهده کچلی در بین دانش آموزان دبستانهای شهرستان گناباد و اهمیت آن از نظر بهداشتی و این که تاکنون مطالعه علمی در این باره در منطقه انجام نشده است، این پژوهش به منظور بررسی شیوع درماتوفیتوزیس در مدارس ابتدایی شهرستان گناباد و ارتباط آن با مشخصات دموگرافیک و رفتارهای بهداشتی در سال 1379 به صورت توصیفی تحلیلی و به روش مقطعی انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای و انتخاب مدارس با استفاده از روش تصادفی ساده صورت گرفت، نمونه گیری بر روی دانش آموزان ابتدایی پسر و دختر انجام شده بدین ترتیب که دانش آموزان از نظر وجود ضایعات کچلی، (در همه قسمتهای بدن) مورد سوال و معاینه قرار گرفتند، سپس از موارد مشکوک نمونه برداری انجام گردید که نمونه ها بعد از آزمایش مستقیم با استفاده از هیدروکسید پتاسیم 10 درصد شفاف شده، از نظر وجود عناصر قارچی با بزرگنمایی 40 میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گرفتند.در این بررسی موی سر کلیه موارد مورد آزمایش آلوده بوده ولی سایر نواحی بدن از قبیل تنه، پا، دست، صورت، کشاله ران و ناخن فاقد آلودگی بودند. بر این اساس، شیوع آلودگی کچلی سر در دانش آموزان ابتدایی دختر و پسر شهرستان گناباد در سال 1378 برابر 3.4 درصد بود که 27.6 درصد افراد مبتلا، مربوط به مدارس شهری و 72.4 درصد آنان در مدارس روستایی بودند و شیوع این آلودگی در دبستانهای شهری و روستایی به ترتیب 1.9 و 5 درصد بود.79.3 درصد مبتلایان پسر و 20.7 درصد آنها دختر بودند. از طرفی نتایج این پژوهش ارتباط معنی داری، بین ابتلا به بیماری کچلی سر و استفاده از وسایل مشترک مثل: شانه، حوله، رختخواب، کلاه و مقنعه، ابتلا به بعد خانوار، ابتلا و محل زندگی، نشان داد، ولی بین وجود حمام در منزل و دفعات استحمام با ابتلا به بیماری، رابطه معنی داری وجود نداشت.در مجموع نتایج نشان می دهد که بین ابتلا به کچلی سر با الگوی زندگی، عادات بهداشتی، مشخصات دموگرافیک، تماس مستقیم کودکان با یکدیگر در خانه و مدرسه، تماس با حیوانات و خاک ارتباط معنی داری وجود دارد و پسران تقریبا سه برابر دختران مستعد ابتلا به کچلی سر می باشند که علت آن را می توان ارتباط نسبی بیشتر پسران با منابع حیوانی و خاک و همچنین احتمال بیشتر ایجاد خراش یا صدمه به پوست سر آنان در هنگام بازی و توجه کمتر آنها به رعایت موازین بهداشتی در مقایسه با دختران، نسبت داد. همچنین وجود شرایط مساعد کننده برای ابتلا در روستا نسبت به شهر می تواند دلیلی بر بالا بودن میزان شیوع کچلی سر در دانش آموزان روستاهای تحت بررسی نسبت به شهر باشد.

بیش از 70 میلیون خانم در دنیا از قرص ضدبارداری استفاده می کنند بر اساس مطالعات قبلی، عوارضی مانند مانند افزایش فشار خون، لکه بینی و... با نوع «ال.دی» گزارش شده است. برخی محققین معتقدند به دلیل این که دوز پروژستین در قرصهای تری فاز یک (سه مرحله ای) کمتر است اثرات متابولیک ناخواسته ناشی از آنها، نیز کمتر می باشد. بنابراین به نظر می رسید که تحقیقی، به منظور مقایسه کارآیی و عوارض این دو نوع قرص در یک کار آزمایی بالینی، راه گشای خوبی برای ارایه دهندگان خدمات بهداشتی باشد. نوع مطالعه، کار آزمایی بالینی، تصادفی و نمونه پژوهش، 482 نفر (خانم 49-15 ساله) می باشند که در دو گروه مصرف کنندگان قرص پیشگیری از بارداری نوع «ال.دی» و نوع «تری فازیک»، مورد مطالعه و پژوهش قرار گرفتند. روش نمونه گیری به شیوه خوشه ای، تصادفی و مبتنی بر هدف می باشد. ابتدا از مراکز بهداشت شهر مشهد 26 مرکز بهداشت (به صورت خوشه) انتخاب شده و از هر مرکز بیست نفر مراجعه کننده به مراکز بهداشتی، متقاضی قرص با استفاده از جدول اعداد تصادفی انتخاب شده و یکی از این دو نوع قرص تجویز گردیده و افراد مورد پژوهش برای مدت یک ساله ماهانه مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون مجذور کای (X2) بین دو نوع قرص پیشگیری از بارداری از نظر میزان تداوم مصرف، بروز حاملگی ناخواسته، افزایش فشارخون، لکه بینی و مشکلات گوارشی، بر حسب سن و مدت زمان مصرف، تفاوت معنی داری نشان نمی دهد، ولی بین بروز ملاسما و آکنه (P=0.02) افزایش وزن (P=0.008) و مشکلات عصبی و خلقی (P=0.000) و نوع قرص ارتباط معنی داری وجود دارد که این مشکلات در مصرف کنندگان قرص «ال.دی» بیشتر از قرص «تری فازیک» می باشد. بررسی نتایج نشان داد، بعد از یک سال پیگیری، میزان رضایت مندی مصرف کنندگان قرص «تری فازیک» بیشتر از قرص «ال.دی» بوده و در ضمن عوارض قرصهای «تری فازیک» کمتر بوده است.البته انجام تحقیق بیشتر برای بررسی عوارض دیررس این دو نوع قرص پیشگیری از بارداری توصیه می شود.

افسردگی به عنوان یکی از شایعترین اختلالات خلقی و شاخص مهمی در رابطه با بهداشت روان انسان مطرح می باشد. علایم و حالات ناشی از آن در تمام طبقات، گروههای سنی و شغلی از جمله دانشجویان دیده می شود.در این پژوهش که به منظور بررسی میزان افسردگی دانشجویان دانشکده علوم پزشکی گناباد انجام گرفت، تمامی دانشجویان (تعداد 291 نفر، 59 مرد و 232 زن) توسط آزمون افسردگی "بک" مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، میانگین افسردگی کل دانشجویان و دانشجویان زن و مرد به ترتیب: 13.40، 13.50 و 13% و میزان و شدت افسردگی در کل دانشجویان 62.5 (خفیف 39.2، متوسط 18.9، نسبتا شدید 3.4 و شدید 1 درصد)، در دانشجویان زن 63.8 (خفیف 40.1، متوسط 19.4، نسبتا شدید 3.4 و شدید 0.9 درصد) و در دانشجویان مرد 57.6 درصد (خفیف 35.6، متوسط 16.9، نسبتا شدید 3.4 و شدید 1.7 درصد) بوده است. در ضمن میانگین و شدت افسردگی دانشجویان با توجه به سایر عوامل جمعیت شناختی، نظیر سن، وضعیت تاهل، محل سکونت، رشته تحصیلی، ترم تحصیلی، و وضعیت قاعدگی (در دانشجویان زن) تعیین گردید که با انجام آزمونهای آماری بین میانگین افسردگی و عوامل جمعیت شناختی، وضعیت تاهل و ترم تحصیلی و بین شدت افسردگی و عوامل جمعیت شناختی محل سکونت، رشته تحصیلی و ترم تحصیلی، ارتباط معنی داری وجود داشت. همچنین در این بررسی با توجه به میانگین مجموعه علایم عاطفی – هیجانی، انگیزشی – شناختی و نباتی – فیزیکی افسردگی دانشجویان که به ترتیب 5.23 و 4.82 و 3.34 بود. مشخص گردید که علایم عاطفی – هیجانی افسردگی در دانشجویان شایع تر از علایم شناختی – انگیزشی و نباتی – فیزیکی افسردگی می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود بررسیهای مشابه در سایر مراکز به همراه مصاحبه، معاینه بالینی انجام و جهت پیشگیری از بروز علایم و حالات ناشی از افسردگی نسبت به شناسایی عوامل دخیل، فعال سازی مراکز مشاوره، افزایش امکانات و رفع مشکلات آموزشی – تحصیلی اقدام گردد.

در این مطالعه تعداد 22 بیمار مبتلا به شکستگی ساق "type II" و "type III" که با اکسترنال فیکساتورهای مختلف شامل "Pin fixator" و "Ring fixator" درمان شده اند مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی بیماران؛ شامل مدت زمان استفاده از اکسترنال فیکساتور و مدت جوش خوردگی شکستگی، استفاده از گرافت استخوانی جهت تسریع جوش خوردگی و مدت زمان بهبودی کامل اندام و میزان عفونت استخوان و میزان عفونت در محل پین و درصد آمپوتاسیون می باشد.بیماران مورد مطالعه از نیمه دوم سال 1377 تا اواخر آبان ماه سال 1378 تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. چهارده نفر از بیماران شکستگی "type III" و هفت نفر شکستگی "type II" داشته اند. متوسط زمان جوش خوردگی، برای بیماران "type II" 7.3 ماه و برای بیماران "type III"A 5.3 ماه و برای بیماران "type III"B 6.6 ماه به دست آمده است. در نه نفر برای کسب جوش خوردگی کامل از گرافت استخوانی استفاده شده است عفونت محل پین در 6 بیمار بوجود آمده بود و در چهار نفر بیماری استئومیلیت ساق ایجاد شده بود.نتیجه کلینیکی: به علت وجود عوارض زیاد و طولانی بودن مدت زمان لازم برای جوش خوردن شکستگی و توانایی استفاده از اندام، بهتر است به کارگیری اکسترنال فیکساتور، محدود به شکستگی های باز ساق (در یک سوم پروکزیمال و یک سوم دیستال و انواع "type IIIB" با کمبود استخوانی) شود. و در انواع شکستگی های یک سوم میانی ساق و "type II" و "type III"A با توجه به زخم ساق و ترومای نسج نرم از "U.T.N" و دیگر وسایل اینترنال فیکساتور به صورت تاخیری استفاده شود.

خودکشی عملی است که به قصد آسیب رساندن به خود، آگاهانه و هدفمند، غالبا در افراد خود محور، مضطرب، متخاصم و ناتوان در برقراری ارتباطات صورت می گیرد. با توجه به این که پدیده از یک سو برای سیستم بهداشت و درمان کشورمان پر هزینه است و از سوی دیگر مغایرت با معیارهای ارزشی و فرهنگی یک کشور اسلامی دارد، بر آن شدیم تا ویژگیهای افرادی را که متعاقب این دو پدیده به اورژانس مراجعه داشته اند، شناسایی کرده و تجزیه و تحلیل نماییم.این پژوهش به صورت مقطعی در پاییز سال 1380 و به منظور بررسی اپیدمیولوژی خودکشی در مراجعه کنندگان به اورژانس جیرفت انجام گرفت. جامعه پژوهشی را تمام بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس جیرفت در طول شش هفته به طور شبانه روزی در ماههای شعبان و رمضان سال جاری شامل گردید. پرسشنامه ای که برای مصاحبه با بیماران تدوین گردید، حاوی سوالاتی در مورد خصوصیات دموگرافیکی بیماران، علت مراجعه به اورژانس، سابقه اعتیاد، روش اقدام به خودکشی و علت آن بوده است.نتایج نشان داد که حدود 35% مراجعه کنندگان زن بودند و بقیه مرد. حدود 8% زنان مراجعه کنندگان به اورژانس از سیگار و 2% حداقل از یکی از مواد مخدر (تریاک، هرویین، الکل و ناس) استفاده می کرده اند. این درصدها برای مردان مراجعه کننده به ترتیب 26 و 19 درصد بوده است.دلایل مراجعه حدود 53% درد ناگهانی عضوی از بدن، 35% آسیب دیدگی سهوی، 3% اقدام به خودکشی و 9% آسیب دیدگی متعاقب نزاع بوده است. روش به کار گرفته شده در خودکشی در 75% موارد دارو، و 20% سم و 5% پارگی عروق با ابزار برنده بوده است. مهمترین دلایل اقدام به خودکشی اختلاف بین والدین (29%)، بیماری فرد (25%)، اختلاف با همسر (18%) و مشکلات اقتصادی (7%) بوده است. حدود 36% افرادی که دست به خودکشی زده اند سابقه استفاده از داروهای ضد افسردگی داشته اند و حداقل 36% آنان مجددا دست به خودکشی خواهند زد.بر اساس نتایج به دست آمده شیوع اعتیاد به مواد مخدر و افسردگی در کسانی که اقدام به خودکشی کرده و به اورژانس مراجعه داشته اند، بیشتر از کسانی بوده که به دلایلی دیگر از قبیل آسیب دیدگی سهوی و یا دردهای ناگهانی عضوی از بدن، مراجعه داشته اند.با توجه به فراوانی بالای اعتیاد و اقدام به خودکشی در این شهرستان و این که، پژوهشگران نشان داده اند که احساس بدبختیها، تحقیرها، کمبودهای عاطفی و نابرابریها از عوامل موثر در اقدام به خودکشی شناخته شده اند، جا دارد که مسوولین نسبت به برآورد نیازهای بهداشتی و خدمات روان درمانی تلاش بیشتری را مبذول دارند.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی – تحلیلی و از نوع کاربردی می باشد که به منظور بررسی نظرات مدیران و کارشناسان نهادهای فرهنگی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی شهرستان گناباد در مورد نقش مدیران و این نهادها در اقامه نماز در دانشگاههای این شهرستان انجام گرفته است.جهت جمع آوری اطلاعات اولیه و نظرات مدیران و نهادهای مذکور در مورد اقامه نماز، پرسشنامه ای که حاوی محل درج اطلاعات مردم شناسی و سوالاتی مبنی بر چگونگی نظرات افراد و مدیران این نهادها بود، تکمیل شد و سپس پرسشنامه ها به صورت حضوری به روسای دانشگاهها، مدیران واحدهای دانشگاهی، مدیران و کارشناسان فرهنگی به صورت سرشماری ارایه گردیده و پس از آن اطلاعات موجود در پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار «SPSS» رایانه، تجزیه و تحلیل شد که نتایج یافته ها در نمودارهایی با شکل بیان گردیده است. نتایج این مطالعه حاکی از برگزاری نماز در دانشگاههاست که وضعیت برگزاری نماز جماعت را در حد پایین تری نسبت به نماز به طور کل در دانشگاهها نشان می دهد. در پایان افراد شرکت کننده پیشنهادهایی را مبنی بر تقویت، بهبود و تشویق افراد در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی شهرستان گناباد که شایسته این چنین محیطی در کشور اسلامی است. ارایه می دهند که این پیشنهادها می تواند، بستر اقامه و برپایی نماز را بیش از پیش فراهم سازد. 65.3% افراد برپایی و اقامه نماز در دانشگاه را به طور کل در حد خوب به بالا می دانند.

بروسلوز یکی از معضلات بهداشتی، در کشورهای در حال توسعه محسوب می شود که سالیانه خسارتهای فراوان اقتصادی بر صنعت دامپروری و بخش بهداشت به وارد می آورد.از لحاظ پاتولوژی جغرافیایی شمال خراسان و به ویژه شهرستان درگز و منطقه میانکوه به علت رواج دامپروری، از مناطق «هپیرآندمیک بروسلوز» به حساب می آید که با توجه به شرایط پژوهشی در راستای بررسی نتایج تست «رایت» و آگاهی و عملکرد جامعه میانکوه درگز درباره بروسلوز انجام شد. در این پژوهش که یک مطالعه توصیفی – مقطعی است؛ تعداد 731 نمونه به صورت تصادفی ساده، انتخاب شدند و بعد پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش اطلاعات دموگرافیک و آگاهی های عملکردی، توسط افراد آموزش دیده از نمونه ها تکمیل گردید که برای آزمایش رایت از آنها خون گرفته شد.سوالات مربوط به آگاهی و عملکرد از سقف 20 نمره بوده که به ترتیب زیر طبقه بندی شد.کمتر از 10 آگاهی ضعیف، 14-10 آگاهی متوسط، 17-14 آگاهی خوب، 20-17 آگاهی عالی، و برای عملکرد کمتر از 10 عملکرد ضعیف، 15-10 عملکرد متوسط، 20-15 عملکرد خوب، نتایج نشان داد که بین ابتلا و آگاهی افراد رابطه معنی داری وجود ندارد. بین آگاهی و عملکرد افراد نیز رابطه ای وجود نداشت. همچنین بین نتایج تست «رایت» و جنس افراد نیز رابطه وجود نداشت. با توجه به اینکه ارتباطی بین آگاهی در این بررسی وجود نداشت، لازم است آموزش دهندگان از روشهای آموزشی خاص که تاکید بر مهارت داشته باشند استفاده نمایند.

این تحقیق در یکی از ایلهای کشور، در منطقه قشلاقی پهون (70 کیلومتری یاسوج کهگیلویه و بویراحمد) انجام گرفته است. جمعیت مورد مطالعه 465 نفر شامل: 241 نفر مرد، 224 نفر زن و تست مورد مطالعه (SCL90) می باشد. نتیجه حاصل از این تحقیق: میزان شیوع خصومت و پرخاشگری در کل افراد و همچنین نسبت مرد به زن (M>F)، مقایسه مجرد و متاهل (متاهل = مجرد)، مقایسه باسواد و بی سواد (بی سواد = باسواد)، مقایسه جوانان با نوجوانان (نوجوانان<جوانان) همگی مطابق با آمار بین المللی می باشد، گر چه تفاوت مشاهده شده میزان خصومت و پرخاشگری در جوانان و میانسالان یکسان است اما، بسیار بالاتر از نوجوانان (حدود چهار برابر بیشتر) می باشد.