آموزش در علوم انتظامی
سال:1398 | دوره:6 | شماره:22 |تعداد مقالات:8

ادبیات کنونی تدریس گروهی را این چنین تعریف می کند: «یک تدریس راهبردی که دانش اساتید مختلف و مهارت های تدریس را به سمت تقویت یادگیری سوق می دهد. » بطور ساده تدریس گروهی یعنی آموزش به یک کلاس یا گروهی از شاگردان توسط چند استاد. بعبارت دیگر، تدریس گروهی دو یا چند استاد را درگیر آموزش به گروهی از یادگیرندگان می کند البته با یک طرح درس یکسان و یک مواد آموزشی. اساتید این نوع روش تدریس می توانند در یک زمان مشترک یا مختلف نسبت به تقسیم مسئولیت های خود اقدام کنند. این مقاله، تدریس گروهی به عنوان ابزار تقویت خواندن و درک مطلب یادگیرندگان ایرانی انگلیسی با اهداف ویژه را مورد بررسی قرار داده است. بدین منظور، تعداد 50 نفر یادگیرنده انگلیسی با اهداف ویژه در دو گروه در این مطالعه شرکت کردند. تدریس گروهی یا تدریس مشترک برای گروه آزمایشی و برای گروه شاهد نیز از روش تدریس غیرمشترک یا انفرادی استفاده گردیده است. پس از ارائه داده های جمع آوری شده به نرم افزار تجزیه و تحلیل آماری SPSS، روش تجزیه و تحلیل کوواریانس مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می داد که در مقایسه با تدریس انفرادی یا غیرگروهی، روش تدریس گروهی یا مشترک، تاثیراتی بهتر و مثبت تر بر پیشرفت مهارت خواندن و درک مطلب یادگیرندگان انگلیسی با اهداف ویژه ایرانی داشته است. همچنین این نتیجه نیز عاید شد که کلاس چندسطحی تاثیری مثبت بر یادگیری مهارت های زبانی دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین آموزش ضمن خدمت با کارایی و اثربخشی کارکنان ناجا در شهر تهران است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان ناجا در شهر تهران می باشد که حجم آنها طبق آخرین آمار در سال مذکور مجموعاً 485 نفر می باشد. بر اساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 214 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل سه پرسش نامه آموزش ضمن خدمت، کارایی و اثربخشی کارکنان می باشد. روایی هر سه پرسشنامه توسط صاحبنظران تایید شد و پایایی پرسش نامه ها بر اساس ضریب آلفای کرونباخ، برای پرسشنامه آموزش ضمن خدمت (81/0)، کارایی کارکنان (85/0)، اثربخشی کارکنان (86/0) برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین میزان آموزش ضمن خدمت با کارایی و اثربخشی کارکنان ناجا در شهر تهران رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که میزان آموزش ضمن خدمت با ابعاد کارایی (تساوی، سرعت در کار، همسویی، استفاده از تجهیزات و امکانات) و ابعاد اثربخشی کارکنان (انگیزش، مسئولیت پذیری، مشارکت در تعیین اهداف، پذیرفتن تغییر، تعهد سازمانی، خلاقیت و نوآوری) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

تحقیق حاضر، به منظور بررسی ضرورت های آموزش ضابطین دادگستری در تحصیل ادله اثبات جرم در فرایند تحقیقات پلیسی، با نگرش به تحولات تقنینی به ویژه قانون جدیدد آئین دادرسی کیفری انجام گرفته و پرسش اصلی تحقیق این است که آموزش ضابطان دادگستری چه تاثیری بر اعتبار بخشی و مشروعیت ادله تحصیلی توسط ضابطان دادگستری دارد. رویکرد کلی این پژوهش کیفی و از نظر روش تحقیق توصیفی که از طریق بررسی قوانین و آیین نامه ها و مستندات علمی انجام شده است. یافته های این تحقیق بیانگر این حقیقت است که چنانچه آموزش های حقوقی ضابطان دادگستری از قابلیت ایجاد مهارت در ضابطان عام دادگستری برخوردار باشد، اقدامات و ادله تحصیلی ناشی از تحقیقات پلیسی، در نتیجه گیری هرچه مطلوب دادرسان تاثیر قابل توجهی خواهد داشت. همچنین با توجه به تحولات سیاست تقنینی و اعتبار بخشی به گزارش ضابطان دادگستری در حد اماره قانونی، در صورتی که گزارش بر خلاف اوضاع و احوال و قرائن مسلم قضیه نباشد و با رعایت ضوابط و مقررات قانونی (از جمله رعایت اصل مشروعیت تحصیل دلیل) تنظیم شده باشد ادله تحصیلی برای مقام قضایی معتبر خواهد بود و در صورت عدم پذیرش، بایستی دلیل عدم استناد و جهات رد ادله تحصیلی توسط ضابطان، با ذکر مستندات قید شود.

از زمان ابلاغ سیاست های کلّی اقتصاد مقاومتی بیش از 5 سال می گذرد ؛ امّا به اذعان بیشتر صاحب نظران و نخبگان سیاسی و اقتصادی، ابلاغ این سیاست ها، منجر به بسیج ظرفیت های گوناگونِ مجریان مختلف، در راستای نیل به اهداف سیاست ها و ایجاد تحوّلی شگرف در راستای مقاوم سازی و افزایش تاب آوری اقتصادی کشور، نگردیده است. در مقطع حال حاضر و با توجّه به تحریم های اقتصادی اعمالی علیه کشورمان، ضرورت و نیاز به تحوّل و پیشرفت در این عرصه، اذهان بسیاری را به شناخت ریشه ها و دلایل کندی در اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی مشغول نموده است. به طور کلّی در دانش سیاست گذاری و تحلیل سیاست های عمومی، به هنگام عارضه یابی سیاستی کلان، چون سیاست های اقتصاد مقاومتی، سیاست ها از دو منظر کلّیِ «تحلیل محتوای سیاست ها» و «تحلیل اجرای سیاست ها»، توسّط سیاست پژوهان، مورد بررسی و مداقّه قرار می گیرند. در این مقاله، با تکیه و تمرکز بر مفهوم «تحلیل محتوای سیاست ها»، اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی، از نظرگاه «محتوای سیاست ها» و عملکرد نهاد سیاست گذار، مورد آسیب شناسی قرار خواهد گرفت. پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و با توجّه به ماهیّت داده ها، توصیفی و تحلیلی می باشد. سؤال پژوهش مذکور این است که: «از منظر «تحلیل محتوای سیاست ها»، دلیل اصلی ناکامی و کندی در اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی، چه می باشد؟ ». فرضیه پژوهش نیز مویّد این مسئله است که: «دلیل عدم موفّقیت سیاست های اقتصاد مقاومتی، ضعف اندوخته دانش سیاست گذاری در نهاد سیاست گذار و نقصان در محتوای سیاست ها می باشد».

در دنیای امروز یادگیری فراگیران به مثابه ی عنصری اساسی در ارتقاء سطح دانش دانشگاه مطرح شده است. از این رو جهت عملکرد هر چه بهتر در این مسیر، شناخت سبک یادگیری دانشجویان و همچنین عوامل مرتبط با آن بسیار حائز اهمیت خواهد بود. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی باورهای خودکارآمدی در رابطه ی بین هوش اجتماعی و ابعاد سبک های یادگیری دانشجویان تحصیلات تکمیلی می باشد. بدین منظور دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران به عنوان جامعه مورد پژوهش انتخاب گردیدند. روش پژوهش کاربردی و نحوه گردآوری داده ها، توصیفی – همبستگی به ویژه بر پایه مدل سازی معادلات ساختاری می باشد. همچنین ابزار گردآوری اطلاعات متشکل از پرسشنامه های هوش اجتماعی (سیلور، یوسن و داهل، 2001)، سیاهه سبک های یادگیری (کلب، 1985) و باورهای خودکارآمدی (زاژکوا و همکاران، 2005) بودند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها با استفاده ازنظر متخصصان تأیید شد و پایایی پرسشنامه ها نیز به ترتیب 88/0، 84/0 و 82/0 به دست آمد. در راستای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار آماری SPSS v20 در دو شاخص آمار توصیفی و استنباطی بهره گرفته شد. نتایج اطلاعات به دست آمده از تحلیل نتایج نشان داد که بین هوش اجتماعی با باورهای خودکارآمدی (45/0r=) و سبک های یادگیری (41/0r=) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و همچنین باورهای خودکارآمدی و سبک های یادگیری (33/0r=) نیز دارای رابطه مثبت و معنی داری بودند. همچنین نتایج ضرایب مسیر مستقیم استاندارد شده حاکی از آن بود که هوش اجتماعی 80/0 از تغییرات باورهای خودکارآمدی و 64/0 از تغییرات سبک های یادگیری را تبیین می نماید و باورهای خودکارآمدی نیز 37/0 از تغییرات سبک های یادگیری را تبیین می کند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی الگوی ساختاری سبک های دلبستگی و تاب آوری با پیشرفت تحصیلی با توجه به نقش واسطه ای ناگویی هیجانی بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه مورد مطالعه شامل 470 دانشجو بود که به روش نمونه گیری خوشه ای از جامعه دانشجویان دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 96-95 انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تاب آوری روان شناختی (CD-RISC)، ناگویی هیجانی تورنتو-20 (TAS-20) و مقیاس دلبستگی کولینز و رید (RAAS) و معدل نیمسال اول دانشجویان استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر و نرم افزار SPSS-20 و LISREL 8. 54 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که سبک دلبستگی ایمن و تاب آوری از طریق نقش واسطه ای ناگویی هیجانی اثر غیر مستقیم مثبت و معنا دار و در مقابل سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا از طریق نقش واسطه ای ناگویی هیجانی اثر غیر مستقیم، منفی و معنی داری بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دارد. و همچنین ناگویی هیجانی اثر مستقیم، منفی و معناداری بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دارد. عواملی مانند ناگویی هیجانی، سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا نقشی اثر گذار در افت تحصیلی افراد داشته و پیشرفت تحصیلی را با چالش و وقفه روبرو می سازند اما از طرفی عواملی همچون سبک دلبستگی ایمن و نیز تاب آوری دارای اثرات مثبت بر کاهش افت تحصیلی بوده و موجبات پیشرفت تحصیلی را فراهم می سازند.

آموزش مهم ترین وجه توسعه و تعالی سازمان های انتظامی است. بنابراین عبور از آموزش های سنتی و کم کارآمد و ارائه آموزش های پلیسی به صورت تخصصی، حرفه ای و به روز، طراحی یک الگوی جامع برای بهبود مستمر کیفیت آموزش ها از اهمیت و ضرورت بالایی برخوردار است. این تحقیق با بررسی مفاهیمی چون نظام جامع آموزش، آموزش حین خدمت، پلیس حرفه ای، قانون استخدامی ناجا، ضرورت ها و تعالیم دینی، اسناد بالادستی، قانون اساسی ج. ا. ایران و سند چشم انداز 20 ساله کشور، در تلاش است مدلی جامع را برای آموزش های پلیسی پیشنهاد دهد. تحقیق حاضر بر اساس هدف، کاربردی و توسعه ای و با استفاده از روش آمیخته می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه و مصاحبه می باشد. جامعه ی آماری بخش کمی پژوهش به تعداد 6528 نفر و بخش کیفی را 375 نفر از خبرگان ستادی و صف ناجا تشکیل می دهند. اطلاعات بدست آمده به وسیله ی نرم افزار اس پی اس[1] و آزمون t مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان می دهد که با در نظر گرفتن یک رویکرد سیستمی که لزوماً برونداد هر مرحله را درونداد مرحله بعدی لحاظ نماید، به همراه مهندسی فرایند اثربخش آموزش های ناجا زمینه ساز طرحی با عنوان «الگوی جامع نظام آموزش های حین خدمت پلیس حرفه ای بر اساس قانون استخدامی ناجا در نظم و امنیت انتظامی » شود. با توجه به هدف پژوهش، تجزیه وتحلیل داده ها بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی وتأییدی وتحلیل مسیر انجام شد. نتایج به دست آمده از تحلیل های استنباطی فوق، تدوین و بر پایه ی شواهد علمی وپژوهشی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این مطالعه به گونه ی کلی نشان داد که در تمامی عناصر سطوح مختلف پلیس حرفه ای براساس قانون استخدامی ناجا فاصله (شکاف بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوب) وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش تاب آوری روان شناختی بر ارزیابی های شناختی انطباقی و غیرانطباقی، راهبردهای سازش یافته و سازش نایافته مقابلة شناختی و بهزیستی تحصیلی در گروهی از دانشجویان انجام شد. در این پژوهش تمام آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و همراه با پیگیری، 50 دانشجوی رشته روان شناسی سال اول در دو گروه آزمایش و کنترل قبل و بعد از آموزش به نسخه تجدید نظر شدة مقیاس ارزیابی استرس (SAM-R، رویلی، رویسچ، جاریکا و واگن، 2005)، پرسشنامة نظم دهی شناختی هیجان (ECRQ، گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون، 2001)، فهرست مشغولیت تحصیلی (S/UEI، سالملا آرو و آپادایا، 2012) و سیاهة فرسودگی تحصیلی (S/UBI، سالملا آرو و همکاران، 2009)پاسخ دادند. از طریق 10 جلسه و هر جلسه یک ساعت، برنامه آموزش تاب آوری روان شناختی به شیوه گروهی برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد که در کوتاه مدت و بلندمدت برنامه آموزش تاب آوری روان شناختی در افزایش ارزیابی های شناختی انطباقی، راهبردهای سازش-یافته مقابلة شناختی و مشغولیت تحصیلی و در کاهش ارزیابی شناختی مبتنی بر تهدید، راهبردهای سازش نایافته مقابلة شناختی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان موثر بود. در مجموع، نتایج مطالعة حاضر نشان می دهد که برنامة آموزش تاب-آوری روان شناختی از طریق تقویت راهبردهای تفکر مثبت، راهبردهای انطباقی مدیریت هیجان و همچنین پربارسازی مهارت-های رابطة بین فردی، در تحقق ایدة ایمن سازی روانی فراگیران به طور تجربی موثر واقع می شود.