یکی از عوامل موثر بر اقتصادی شدن هر فرایند، کاهش زمان چرخه ساخت قطعات تولیدی است. فرایندهای ساخت کامپوزیت ها عموما چرخه قالبگیری طولانی دارند و زمان پر شدن قالب تاثیری اساسی بر زمان فرایند و در نتیجه اقتصادی تر شدن آن بویژه فرایند RTM به عنوان یکی از روشهای مهم ساخت قطعات کامپوزیتی دارد. در این مقاله، چگونگی پر شدن قالب در فرایند RTM به صورت تجربی بررسی شده و نتایج آن با نتایج نظری حاصل از حل معادله دارسی به روش حل عددی اجزای محدود، که با استفاده از نرم افزار LCMFlot صورت گرفت، مقایسه شده است. همچنین، اثر برخی از متغیرهای فرایند نظیر فشار تزریق رزین، مقدار الیاف و گرانروی رزین بر زمان پر شدن قالب نیز ارزیابی شده است. نتایج حاصل نشان دهنده تطابق قابل قبول نتایج نظری و تجربی و موید آن است که قبل از ساخت هر قالب و تعیین محل تزریق و سایر شرایط فرایند، بررسی متغیرهای فرایند به کمک مدلسازی با توجه به صرفه جویی در هزینه و وقت ضروری است.