در سال های اخیر مراجعه زنان مسن به مراکز درمان ناباروری افزایش یافته است. برای استفاده از تکنولوژی های کمک باروری (ART) در زنان با سن بالا کلیه مسائل پزشکی و اخلاقی حل نشده و همواره این سوال مطرح می شود که آیا باید محدودیت سنی برای ارائه درمان کمک باروری قائل شد یا خیر؟این مطالعه از نوع اسنادی و کتابخانه ای است. مطالب و مقالات در پنج بخش پزشکی، اخلاقی، زوج، جامعه و فرزند حاصل بررسی و ارائه شده است. هم چنین قوانین، دستورالعمل ها و مطالب موجود در این زمینه مورد ارزیابی قرار گرفته است.در ایران دستورالعمل جامعی برای محدودیت سنی زنان جهت انجام درمان کمک باروری تدوین نشده است. در این باره کلینیک ها و مراکز درمان ناباروری با توجه به سیاست مرکز و شرایط موجود، بر اساس آئین نامه های غیررسمی و داخلی خودشان عمل می کنند. بررسی پروتکل های درمانی در بیش تر مراکز نشان می دهد که زنان تا سن 45 سال در سیکل درمان نازایی قرار می گیرند و پذیرش زنان بالای 45 سال تنها با تایید پزشک و وجود شرایط بالینی مناسب بیمار انجام می شود. از نظر فقهی و حقوقی نیز منعی برای درمان ناباروری زنان مسن در کشورمان وجود ندارد. اما همواره سلامت مادر و فرزند از دیدگاه پزشک اولویت اول را دارد و اعمال درمانی باید در همین راستا صورت گیرد.از آن جایی که نباید سن را تنها معیار پذیرش زن نابارور جهت درمان کمک باروری قرار دهیم، لازم است در این باره دستورالعمل جامعی تدوین شود.