علوم پایه (دانشگاه آزاد اسلامی)
سال:1388 | دوره:19 | شماره:72(ویژه نامه شیمی) |تعداد مقالات:11

مقدمه: از آغازین جرقه فناوری نانو حدود نیم قرن می گذرد. فضای زیادی در سطوح پایین وجود دارد و در آن مولکول ها و اتم ها دست مایه تغییرات می شوند و رفتارهای جدیدی از آنها انتظار می رود. نانو پلیمرها و نانو کامپوزیت ها بخشی از نانو مواد هستند که به خاطر کاربرد ویژه از اهمیت فراوان برخوردارند. نانو پلیمرهای رسانا از جمله پلی آنیلین دارای خواص جالب هدایت الکتریکی، اپتیکی و الکترواکتیویته می باشند. از جمله کاربردهای فراوان این نانو پلیمرها و کامپوزیت های آن می توان به صنایع الکترونیک، سنسورها، حفاظت کننده های الکترودی، جذب و انتقال عناصر سنگین و جذب رنگینه های آلی از محلول ها را اشاره کرد. پلی آنیلین در حالت پروتونه شده دارای رسانش خوب بوده ولی دارای خواص مکانیکی ضعیف می باشد. با تولید کامپوزیت از پلی آنیلین و پلیمرهای عایق مانند پلی آمیدها و با استفاده از حلال مشترک می توان بر خواص مکانیکی آن افزود.هدف: سنتز نانو پلیمر رسانای پلی آنیلین و تهیه نانو کامپوزیت آن با پلیمرهای عایق، برای افزایش خواص مکانیکی و مطالعه خواص الکتریکی، حرارتی و مکانیکی نانو کامپوزیت پلی آنیلین / نایلون 66 (Pan/Ny66)روش بررسی: در این مرحله پلی آنیلین با استفاده از آمونیوم پرسولفات سنتز شد. نانو کامپوزیت پلی آنیلین/نایلون 66 از نظر خواص الکتریکی توسط تکنیک چهار نقطه ای(4-point probe technique)  مورد بررسی قرار گرفت. برای مطالعه پایداری حرارتی از اسپکتروسکپی UV-Vis استفاده شد. از دستگاه تست کشش (Tensile Strength) برای ارزیابی خواص مکانیکی و پایداری آن استفاده شد. تغییرات سطح و مورفولوژی در قبل و بعد از تهیه کامپوزیت توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد.نتایج: فرایند پذیری ضعیف پلی آنیلین به دلیل خواص ضعیف مکانیکی و استحکام کم از معایب اصلی آن به شمار می رود. در چنین شرایطی امکان مطالعه پایداری حرارتی و هدایت الکتریکی وجود ندارد. با استفاده از اسید فرمیک به عنوان حلال مشترک برای پلی آنیلین و نایلون 66، باروش ریخته گری و حلال پراکنی می توان کامپوزیت پلی آنیلین/نایلون 66 را تهیه کرد. نسبت 1 به 2 پلی آنیلین به نایلون 66 از استحکام بیشتری برخوردار است. با تولید کامپوزیت، پایداری حرارتی آن بالا می رود. هدایت الکتریکی با افزایش مقدار پلی آنیلین در کامپوزیت افزایش می یابد.نتیجه گیری: برای تهیه فیلم های خود ایستای نانو کامپوزیت Pan/Ny66 از روش ریخته گری استفاده شده است. با استفاده از این روش خواص مکانیکی، پایداری حرارتی و هدایت الکتریکی افزایش می یابد.

مقدمه: در مطالعه محلول الکترولیتها لازم است همواره ناایده آلی و تجمع یونی با هم مورد توجه قرار گیرد. موضوع تجمع یونی درمحلول الکترولیتها برای چندین دهه به عنوان قلمرویی فعال و جالب در پژوهشهای علمی بوده است. انحراف یک محلول الکترولیت قوی از حالت ایده آلی بخشی در نتیجه ناایده آلی است و بخشی مربوط به تجمع یونی می باشد. سهم ناایده آلی را می توان از راه محاسبه ضرایب فعالیت به کمک یک مدل مناسب ارزیابی نمود و سهم تجمع یونی به کمک مدلهای نظری و روشهای تجربی مناسب قابل ارزیابی است.هدف :تعیین قابلیت حل شدن پتاسیم نیترات در آب در دمای 25oC ، تخمین ضریب فعالیت به کمک یک مدل مناسب، به کاربردن محاسبات دوری در تخمین سهم تجمع یونی در قابلیت حل شدن ترکیب یونی مورد نظر در حلال و دمای انتخاب شده.روش بررسی: پتاسیم نیترات از شرکت مرک تهیه شد و بدون خالص سازی بیشتر به کاربرده شد. محلول سیر شده پتاسیم نیترات در آب یون زدایی شده در دمای 25oC تهیه شد و قابلیت حل شدن نمک مذکور از راههای تبخیر حلال و اسپکتروفتومتری نشری در دمای یاد شده تعیین گردید.نتایج:از مقایسه مقدار ثابت حاصلضرب حلالیت ترمودینامیکی (Ksp(th)=exp(-DGo/RT)), Ksp(th) و ثابت حاصلضرب حلالیت، (K¢sp=s2¦2±)K¢sp حاصل از این کار معلوم شد که آن دو تفاوت زیادی از هم دارند. ( sحلالیت پتاسیم نیترات و  ¦±میانگین ضریب فعالیت پتاسیم نیترات در محلول سیر شده در دمای 25oC بر پایه مدل وان ریسل برگ- ایزنبرگ می رساند).نتیجه گیری:تفاوت میان ثابت حاصلضرب حلالیت ترمودینامیکی،Ksp(th) ، پتاسیم نیترات و حاصلضرب حلالیت،K¢sp، آن، از راه به کار بردن هم زمان مدل وان ریسل برگ– ایزنبرگ برای تخمین ¦± ونظریه های تجمع یونی به خوبی قابل توضیح است.

مقدمه: سریا و سریا دوپه شده به دلیل کاربردهای فراوان به ویژه در پیل های سوختی، کاتالیست ها و غیره مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته اند. وارد کردن برخی عنصرها مانند ساماریم در شبکه بلوری سریا به طور چشمگیری موجب بهبود برخی از ویژگی ها نظیر رسانایی و ویژگی های کاتالیتیکی و در نتیجه قابلیت های کاربردی آن می شود.هدف: سنتز و شناسایی نانولوله های سریم اکساید دوپه شده با ساماریم در دمای اتاقروش بررسی: برای تعیین فاز نمونه های سنتز شده از پراش پرتو X و برای بررسی ریخت شناسی نمونه ها از روش های SEM و TEM استفاده شد. همچنین برای تعیین درصد عنصرها در نمونه های سنتزی، روش ICP به کار گرفته شد. نتایج: الگوهای پراش پرتو X نمونه های سریا دوپه شده با ساماریم با الگوی پراش پرتو X سریا مرجع (JCPDS No.43-1002) مقایسه شد. این مقایسه نشان داد که نمونه ها تنها دارای فاز مکعبی CeO2 هستند. همچنین الگوی پراش پرتو X نمونه ها نشان داد که ساماریم تا حدود %50 در شبکه بلوری سریا وارد شده است. نتایج به دست آمده از آنالیز EDAX و  ICPوجود ساماریم در شبکه بلوری سریا را نشان دادند. تصویرهای  SEMو TEM نمونه های سنتز شده تشکیل نانولوله ها را تایید کردند. محاسبه پارامتر شبکه (a) با کمک داده هایXRD  نشان می دهد که با وارد کردن ساماریم در شبکه بلوری سریا پارامتر شبکه افزایش می یابد که این امر می تواند به دلیل بیشتر بودن شعاع کاتیونی ساماریم(III) نسبت به شعاع کاتیونی سریم (IV) باشد.نتیجه گیری: بررسی الگوهای پراش پرتو X نمونه های سنتز شده نشان می دهد که ساماریم تا حدود %50 در شبکه بلوری سریا وارد شده و با دوپه کردن ساماریم پارامتر شبکه بلوری افزایش می یابد. دوپه شدن ساماریم در شبکه بلوری سریا برای نخستین بار در این کار پژوهشی انجام شده است. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مقدمه: رابطه کمی ساختار- فعالیت استراتژی موفقی بر اساس مدلسازی بین توصیف گرهای ساختاری مولکولی و صفات فیزیکی شیمیایی محلول آنها برای پیش گویی خواص سورفاکتانت ها میباشد. تعداد بسیار زیادی توصیف گر مولکولی که در مطالعات  QSARاستفاده می شوند وجود دارد که به شش دسته با نامهای توصیف گر اساسی توپولوژی الکتروستاتیک هندسی کوانتمی و ترمودینامیکی تقسیم می شوند. چندین گزارش از کاربرد روشهای QSPR برای پیش بینی CMC سورفاکتانت های کاتیونی آنیونی و جمینی وجود دارد.هدف: در گزارش حضر logCMC چند نمک از تترا- آلکیل آمونیم و آلکیل پیریدینیم به کمک معادله ریاضی به خواص ساختاری مولکولی مرتبط شده است.روش بررسی: همه داده های CMC مربوط به سورفاکتانت های کاتیونی می باشند. CMC در آب و در دمای 25oC اندازه گیری شده اند. مجموعه داده ها شامل 44 سورفاکتانت که 29 تترا- آلکیل آمونیم و 15 از آنها آلکیل پیریدینیم می باشند. مولکولها با ChemDraw رسم شده اند و با روش AM1 مربوط به MOPAC بهینه شده اند. توصیف گرهای مولکولی با کمک ChemSAR و Dragon 3.0 بدست آمده اند.نتایج: تحلیل رگرسیون OLS معادله مفیدی برای پیش بینی CMC سورفاکتانت های کاتیونی ارایه می دهد. معادله زیر برای تخمین logCMC تترا- آلکیل آمونیم با کمک چهار توصیف گر ساختار ارایه شده است:logCMC سورفاکتانت های آلکیل  پیریدینیم با سه توصیف گر ساختا ر ارایه شده است: Log CMC = -1.0097 – 0.1258Lc – 0.0123VH+0.0960AHG+0.0053RHCI N=20, R2 =0.9860, s2 =0.0210, F=135, model(I). logCMC سورفاکتانت های آلکلیل پیریدینیم با سه توصیف گر ساختار ارایه شده است: LogCMC =6.0291 – 0.2461Lc – 0.0011VH+0.0249RHCI Model(II), n =10, R2=0.9940, s2 =0.0098, F=159, model(II). مدل کلی برای تحمین logCMC برای همه سورفاکتانت ها با استفاده چهار توصیف گر ساختاری ارایه شده است: logCMC=-1.4055-0.1529Lc -0.0101VH +0.1214AHG+0.0063RHCI n=30, R2=0.9820, s2 =0.0228, F =173, ¦inal model. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که CMC با افزایش خواص هیدروفیلی L و V کاهش و با افزایش ویژگی دیگر A افزایش می یابد. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مقدمه: پلی استرها گروهی از پلیمرها می باشند که به خاطر پایداری گرمایی بالا، مقاومت مکانیکی عالی، خواص دی الکتریک مطلوب و مقاومت در مقابل حلال های شیمیایی، روز به روز بر دامنه کاربرد صنعتی آنها افزوده می شود.هدف: تهیه یک سری از پلی استر های جدید حاوی 4- فنیلن اکریلیک اسید از طریق پلیمریزاسیون پارا فنیلن دی اکریلوئیل کلراید 4 با شش دی اول آروماتیک 5a-f درحلال دی متیل استامید و در حضور پیریدین بعنوان بازمی باشد.روش بررسی: در این روش ابتدا پلی استرهای جدید 6a-f ساخته شده و سپس ساختار آنها از طریق روشهای طیف سنجی و آنالیز عنصری تایید شده است.نتایج: شش پلی استرجدید 6a-f از طریق فرایند پلیمریزاسیون محلول پارا فنیلن دی اکریلوئیل کلراید 4 با شش دی اول آروماتیک 5a-f درحلال دی متیل استامید و در حضور پیریدین بعنوان باز تهیه شده است. این پلیمرها با راندمان بالا و ویسکوزیته ذاتی بین dL/g 0.50-0.32 بدست آمده و ساختار آنها از طریق روشهای طیف سنجی و آنالیز عنصری تایید شده است. مقاومت گرمایی این پلیمرها نیز از طریق روش های آنالیز گرماسنجی TGA & DTG بررسی شده است. پارا فنیلن اکریلیک اسید 3 از واکنش ترفتال آلدهید 1 با مالونیک اسید 2 در حضور پیریدین تهیه شده و سپس از طریق واکنش با تیونیل کلراید به ترکیب پارا فنیلن دی اکریلوئیل کلراید 4 تبدیل شده است.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد پلیمرهای بدست آمده بدلیل داشتن قطعات 4- فنیلن اکریلیک اسید حلالیت خوبی در حلال های پروتیک قطبی مانند دی متیل فرم آمید، دی متیل سولفوکسید، دی متیل استامید و N– متیل-2- پیرولیدون دارند و همچنین مقاومت گرمایی خوبی نیز از خود نشان می دهند. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مقدمه: نانوکره های تو خالی تیتانیا به دلیل داشتن کاربردهای گسترده در زمینه های متفاوت مانند جاذب ها، کاتالیست ها و فتو کاتالیست ها بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. وارد کردن فلزهای واسطه متفاوت در TiO2 موجب افزایش ویژگی های فتو کاتالیتیکی آن شده است.هدف: سنتز و شناسایی نانوکره های تو خالی تیتانیم دی اکساید دوپه شده با کروم به روش ساده سل- ژل (بدون استفاده از الگو برای نخستین بار).روش بررسی: نانوکره های توخالی تیتانیا با روش ساده سل- ژل سنتز و در دماهای متفاوت کلسینه شدند. برای تعیین ساختار نمونه های سنتزی از پراش پرتو X و برای بررسی ریخت شناسی آن ها از روش های SEM و TEM استفاده شد.نتایج: الگوهای پراش پرتو X نمونه ها نشان می دهند که بیشترین مقدار کروم دوپه شده در TiO2، حدود 30 درصد است و پارامتر شبکه با دوپه کردن کروم کاهش می یابد. همچنین این الگوها نشان دادند که TiO2خالص و دوپه شده با کروم و کلسینه شده در دمای 500oC هر دو در فاز آناتاز هستند. برای TiO2 خالص باافزایش دمای کلسینه کردن فاز روتیل ظاهر می شود درحالی که جز فاز روتیل در نمونه های دوپه شده با کروم در مقایسه با TiO2 خالص در دمای 700oC بسیار کاهش یافته است. تصاویر SEM و TEM نمونه ها کروی بودن آن ها را نشان می دهند. قطر متوسط ذره ها با استفاده از معادله شرر محاسبه شد. اندازه ذره ها با افزایش دمای کلسینه کردن افزایش و با افزایش زمان کلسینه کردن کاهش پیدا می کند.نتیجه گیری: بیشترین مقدار کروم دوپه شده در TiO2 حدود 30 درصد است. در TiO2 خالص با افزایش دمای کلسینه کردن افزون بر فاز آناتاز فاز روتیل نیز ظاهر می شود ولی در نمونه های دوپه شده با کروم جز فاز روتیل در دمای 700oC بسیار کاهش یافته است. پارامتر شبکه (c) با دوپه کردن کروم کاهش می یابد. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مقدمه: گونه گیاهی (Chaerophyllum macropodum) متعلق به خانواده چتریان، دارای 110 گونه میباشد که هشت گونه از آن در ایران پراکندگی داشته و دو گونه آن نیز بومی ایران است. گیاهان خانواده چتریان غنی از ترکیبات متابولیکی ثانویه مانند فلاونوئیدها، کمارین ها، ترپن ها، روغن های اسانسی و ترکیبات استیلنی میباشند که دارای خواص دارویی هستند.هدف: بررسی و شناسایی ترکیبات متشکله موجود در اسانس حاصل از اندام های هوایی گونه گیاهی Chaerophyllum macropodum و تعیین درصد مقدار اسانس آن.روش بررسی: روغن اسانسی حاصل از اندام های هوایی گیاه Chaerophyllum macropodum با استفاده از روش تقطیر با آب جدا شده و ترکیبات موجود دراسانس با دستگاه های GC و GC/MS مورد بررسی و شناسایی قرار گرفته است.نتایج: بازده اسانس 0.3 درصد (W/W) و 23 ترکیب شناسایی شده، 97 درصد روغن اسانسی را تشکیل می دهند که ترکیبات عمده، b - کاریوفیلن (21 درصد)، هگزیل اکتانوات (6/12 درصد) و اکتیل استات (7/11 درصد) می باشند.نتیجه گیری: اسانس حاصل از گونه گیاهی Chaerophyllum macropodum غنی از ترکیبات بتا- کاریوفیلن، هگزیل اکتانوات و اکتیل استات می باشد. همچنین ترکیبات سسکویی ترپنی واکسیژن دار بر سایر ترکیبها غلبه نشان می دهد. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مقدمه: تاثیراجسام جامد مختلف شامل: کربن نانوفیبر (CNFs)، کربن فعال، آلومینیا، سیلکا و پلی وینیل پیرولیدون(PVP)  با نمونه تحت فشار بالاذرات پلی تترا فلورواتیلن(PTFE, (CF2)n) که از طریق جذب سطحی حرارتی تترافلورو اتیلن(TFE, C2F4) که بعنوان منومر استفاده شده است، مورد مقایسه قرار گرفته است.هدف: سنتز و مشخص یابی نانوذرات PTFE و همچنین در این مقاله روش جدیدی برای سنتر نانو ذرات PTFE که از طریق جذب سطحی منومر  TFEبرروی سطوح جامد مختلف، بیان شده است.روش بررسی: با استفاده از روش میکروسکپی الکترونی، اسپکنروسکپی FT-IR و آنالیز وزن سنجی حرارتی (TGA) برای مشخص یابی نانو ذرات PTFE برروی سطوح مختلف جامد استفاده شده است.نتایج: در شرایط یکسان بکار رفته قطر نانوذرات بدست آمده PTEF در حدود 90 نانومتر برای CNFs، 130 نانومتر برایPVP، 150 نانومتر برای آلومینا و 200 نانومتر براس سیلیکا می باشد.نتیجه گیری: هریک از اجسام جامد داری ظرفیتی متغیر برای تشکیل نانوذرات PTFE دارند که به ابعاد، شکل، و مورفولوژی آن بستگی دارد. در حقیقت مقادیر ابعاد نانوذرات سنتز شده PTFE بشدت به ماهیت سطح جامد دارد. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مقدمه: تراکم آلدولی واکنشی مهم برای تشکیل پیوند کربن- کربن در بسیاری از ترکیبات کربونیل می باشد. این واکنش در حضور کاتالیزورهای اسیدی، قلیایی یا کمپلکسهای فلزات دو ظرفیتی مختلف انجام می گیرد. به دلیل اهمیت این واکنش، در سالهای اخیر تلاشهایی برای دستیابی به کاتالیزوری مناسب جهت تسریع و بهبود تراکم آلدول انجام گرفته است.هدف: قدرت کاتالیزوری آمونیوم کلرید در واکنش تراکم آلدولی متقاطع برای تهیه سیکلو آلکانون های دو استخلافی α و α¢ مورد بررسی واقع شد. همچنین مقایسه آمونیوم کلرید با انواع دیگر کاتالیزورها در واکنش تراکم آلدول انجام گرفت.روش بررسی: واکنش تراکم آلدولی سیکلوپنتانون و بنزالدهید در حلال اتانول به عنوان مدل انتخاب گردید. در غیاب کاتالیزور آمونیوم کلرید چه در دمای محیط و چه در دمای بالا محصولی حاصل نشد. سپس با افزایش مقدار کاتالیزور بهره واکنش (دمای محیط) افزایش یافت. افزایش دمای واکنش باعث گردید تا مقادیر اندکی از کاتالیزور بهره واکنش را به میزان بیشتری افزایش دهد. با یافتن شرایط بهینه، سیکلو هگزانون و سیکلوپنتانون به عنوان کتون های حلقوی و آلدهیدهای آروماتیک با گروه های الکترون دهنده و کشنده تحت شرایط واکنش آلدول قرار گرفتند.نتایج: آمونیوم کلرید واکنش تراکم آلدولی تقاطعی آلدهیدهای آروماتیک با کتون ها را جهت تشکیل سیکلو آلکانون های دو استخلافی α و α¢ با بهره بالا کاتالیز نموده همچنین شرایط انجام واکنش در مقایسه با کاتالیزورهای مختلف بسیار آسان تر بوده و کاربردی و مفید بودن این روش را بیان می کند.نتیجه گیری: آمونیوم کلرید به عنوان کاتالیزوری کارامد، در دسترس و ارزان قیمت در تراکم آلدولی متقاطع کتون ها با آلدهیدهای آروماتیک برای تهیه سیکلو آلکانون های دو استخلافی α و α¢ مورد استفاده قرار گرفت. در این واکنش سبز و دوستدار محیط زیست از هر گونه حلال سمی و یا مایع اسیدی استفاده نشده است. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

مقدمه: کلیکس آرنها از واحدهای فنولی تشکیل شده اند که توسط گروههای متیلنی بهم متصل شده و حفره هیدروفوبیکی را ایجاد کرده اند که قادر به دربرگیری مولکولهای مهمان در محلول می باشند. پارا- سولفوناتو کلیکس (n) آرن قادر به تشکیل کمپلکس با ترکیبات مختلف آلی و معدنی در آب می باشد. مولکولهای کلیکس آرن انعطاف پذیری شدیدی از لحاظ استقرار فضایی در مقایسه با سیکلودکسترین ها، به نمایش می گذارند و بنابراین، این امکان وجود دارد که کلیکس آرنها در بسیاری از زمینه ها کاربرد داشته باشند. مطالعات بسیاری در اختصاص با کلیکس آرنها و مشتقات آنها وجود دارد که اکثر آنها توجه خود را به تشکیل کلیکس با سوبستراهای بیولوژیکی معطوف داشته اند.هدف: در این مطالعه، ثابت تشکیل کمپلکس کاتیونهای فلزات قلیایی با سولفوناتو کلیکس (4) آرن قابل حل در آب بررسی شده و درباره برهمکنشهای آرنها بحث شده است.روش بررسی: همه اندازه گیریها در دمای 25 درجه سانتی گراد و pH=2 با استفاده از روش اسپکتروفتومتری انجام شده است. جذب، A، از طریق افزایش مرحله ای محلول کاتیون فلز قلیایی (Li+، Na+، K+، Rb+، Cs+) به محلول پارا– سولفوناتو کلیکس (4) آرن اندازه گیری شده است. مقادیر بدست آمده از روی تیتراسیون اسپکتروفتومتری برای محاسبه به برنامه کامپیوتری Squad هدایت گردید.نتایج: تشکیل کمپلکس کاتیونهای فلزات قلیایی پارا– سولفوناتو کلیکس (4) آرن به فرم استوکیومتری 1:1 با استفاده از برهمکنشهای الکترواستاتیکی بین گروههای سولفوناتو و کاتیونهای فلزات قلیایی مشخص گردید. در این مطالعه، ثابتهای تشکیل کمپلکسها در دمای 25 درجه سانتی گراد و pH=2 محاسبه گردید که مقادیر log K به ترتیب عبارت بودند از: log KLi+=4.5130±0.06, log KNa+=4.0898±0.08, log KK+=3.9556±0.04, log KRb+=3.4489±0.07 and log KCs+=3.1601±0.09  نتیجه گیری: نتایج نشان داد که Li+ قویترین پیوند را با پارا– سولفوناتو کلیکس (4) آرن از طریق برهمکنش کاتیون - p با حلقه های بنزنی و برهمکنش الکترواستاتیکی را با گروههای -SO3 تشکیل می دهد. که بدلیل انطباق بهتر حفره لیگند با کاتیون می باشد در صورتیکه Rb+ و  Cs+پیوند ضعیف تری تشکیل می دهند که بدلیل خیلی ضعیف بودن برهمکنش کاتیون -p  می باشد. اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.