مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال:1385 | دوره:5 | شماره:4 (پی در پی 21) |تعداد مقالات:16

زمینه و هدف: استفاده از صداهای مفصلی برای تشخیص و پیش بینی ضایعات مفصلی، به دلیل ارزان تر و نیز غیرتهاجمی بودن آن مورد توجه فراوان قرار گرفته است. در این روش صداهای مفصلی توسط گیرنده های حساس ثبت و بررسی می شوند که به آن ویبروآرتروگرافی گفته می شود. هدف از انجام این تحقیق، توانایی استفاده از این روش در تشخیص استئوآرتریت زانو می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع ارزیابی آزمون تشخیصی می باشد، 44 زانو از 22 نفر دارای زانوهای سالم و دچار استئوآرتریت مورد مطالعه قرار گرفت. بیماران بر روی یک صندلی پایه بلند نشسته و پاها آویزان گردید. سپس یک شتاب سنج مینیاتوری به ترتیب در محل های مدیال زانو، لاترال زانو و روی کشکک قرار داده شد. نمونه ها عمل خم و صاف شدن زانو را انجام داده و سیگنال های ویبروآرتروگرافی آنان ثبت گردید. سپس، در هر فرد میانگین مجذور کای این سیگنال ها محاسبه و در دو گروه با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ها: یافته های این تحقیق نشان داد که زانوهای سالم دارای صداهای فیزیولوژیک بیشتر و همگن تر و در عوض زانوهای دچار استئوآرتریت دارای صداهای فیزیولوژیک کمتر همراه با امواج نوک تیز بیشتری بودند. در مجموع، میانگین مجذور کای سیگنال های ویبروآرتروگرافی در زانوهای دچار استئوآرتریت با زانوهای سالم تفاوتی نداشت ولی بین زانوهای چپ و راست افراد دچار استئوآرتریت، این یافته تفاوت مشهودی را نشان داد. بدین صورت که در زانوهای چپ افراد دچار استئوآرتریت میانگین مجذور کای سیگنال ها بین سطوح مدیال و لاترال با نقاط معادلش در افراد سالم تفاوت نداشت، ولی در محل روی کشکک این تفاوت معنی دار بود (0.03=p). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که اولا از روش غیر تهاجمی ویبروآرتروگرافی می توان در تشخیص زانوهای دچار تغییرات دژنراتیو زانو استفاده نمود. ثانیا، تنها در استئوآرتریت زانوی چپ می توان با گذاردن شتاب سنج بر روی کشکک، بروز استئوآرتریت زانو را تشخیص داد.

زمینه و هدف: تشخیص میکروآلبومینوری یک روش مهم برای پی بردن و ارزیابی عوارض دیررس در بیماران دیابتی می باشد. روش مطمئن برای سنجش آلبومین ادرار، در این خصوص حائز اهمیت می باشد. در این، مطالعه یک نوع روش الکتروایمونواسی (EIA) برای سنجش آلبومین در ادرار، راه اندازی و ارزیابی شد. علاوه بر این، قابلیت های دستگاه 100Clinitek- در تشخیص میکروآلبومینوری نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع ارزیابی آزمون تشخیصی می باشد، ابتدا با ایمن نمودن خرگوش، آنتی بادی آلبومین انسانی تهیه و با استفاده از آن روش EIA برای سنجش آلبومین ادرار راه اندازی شد. در 61 نمونه ادرار نسبت آلبومین به کرآتینین، به عنوان شاخصی از میزان دفع آلبومین از طریق ادرار، محاسبه گردید. در نهایت ارزش تشخیصی EIA و 100Clinitek- برای تشخیص میکروآلبومینوری مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش الیزا به عنوان مرجع برای تعیین آلبومین ادرار و پی بردن به میکروآلبومینوری استفاده شد. یافته ها: حد تشخیص روش EIA برای سنجش آلبومین 2 میلی گرم بر لیتر و محدوده آنالیز آن بین 2 تا 200 میلی گرم بر لیتر بود. ضریب تغییرات (CV) روش در یک مرحله و در غلظت های مختلف بین 3.34 تا 5.57% و ضریب همبستگی نتایج آن با روش مرجع (r) معادل 996/0 به دست آمد. حساسیت و ویژگی روش EIA برای تشخیص میکروآلبومینوری به ترتیب 95% و 83% بود. حساسیت و ویژگی دستگاه 100Clinitek- برای تشخیص میکروآلبومینوری به ترتیب 67% و 94% به دست آمد. نتیجه گیری: روش EIA برای سنجش آلبومین در ادرار و تشخیص میکروآلبومینوری دقت و حساسیت بالایی دارد، ولی وقت گیر بوده و برای تست های انفرادی مناسب نیست. دستگاه 100Clinitek- برای تشخیص میکروآلبومینوری اختصاصی و سریع می باشد. این روش برای تست های انفرادی مناسب است، ولی نتایج منفی آن معتبر نمی باشد. پیشنهاد می شود که دقت بیشتری در استفاده از این دستگاه صورت گرفته و نتایج منفی آن با روش های حساس تر بررسی شوند.

زمینه و هدف: یکی از روش های ارزیابی وضعیت نوزاد، بررسی pH خون بند ناف است، اسیدمی گاه باعث عوارض دایمی و غیرقابل برگشت در نوزاد می شود. بعضی مطالعات نشان داده اند که اسیدمی نوزاد با نوع زایمان ارتباط دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین نوع زایمان و اسیدمی و ارتباط بین اسیدمی و عوارض نوزادی مثل آغشته شدن مایع آمنیون به مکونیوم و کاهش آپگار نوزاد بود.مواد و روش ها: مطالعه طولی بر روی 200 نوزاد متولد شده از زایمان طبیعی و 200 نوزاد متولد شده از سزارین انتخابی انجام شد. همه نوزادان ترم بودند. اطلاعات راجع به pH خون بند ناف، آپگار دقایق اول و پنجم و آغشته شدن مایع آمنیون به مکونیوم مورد بررسی قرار گرفت. منظور از اسیدمی pH کمتر از 7.1 بود. یافته ها: بروز اسیدمی در زایمان طبیعی 20.5% و در سزارین انتخابی 36% بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. در این مطالعه اسیدمی با افت آپگار دقایق اول و پنجم و آغشته شدن مایع آمنیون به مکونیوم همراه بود. نتیجه گیری: در این مطالعه اسیدمی با نوع زایمان، آپگار دقایق اول و پنجم و استرس جنینی ارتباط داشت.

زمینه و هدف: به جهت یافتن داروی موثر گیاهی بر ضد عوامل مسبب درماتوفیتوزیس و به سبب این که گزارشات متعددی دال بر اثرات ضد میکروبی و قارچی عصاره گیاه "مورد" موجود می باشد، بر آن شدیم تا این گیاه را که اثرات ضد قارچی آن در شرایط برون تنی به خوبی شناخته شده است، در شرایط درون تنی نیز از نظر اثرات ضد درماتوفیتی بر روی سه گونه Trichophyton mentagrophytes var. interdigitale)، Microsporum canis، (Microsporum gypseum در خوکچه هندی مورد بررسی قرار دهیم. مواد وروش ها: در این مطالعه تجربی 93 خوکچه هندی سالم با وزن حدود 450 گرم را انتخاب نموده و در 27 گروه شامل سه گروه اصلی (فرمولاسیون پماد، ژل و محلول) که هر کدام دارای سه گروه فرعی (1%، 2% و 5%) بوده، قرار دادیم (هر آزمایش سه بار تکرار شد). فرمولاسیون های ژل، پماد و محلول تهیه شده از عصاره متانولی گیاه مورد را بر پوست عاری از موی حیوان ها حساس پس از اثبات آلودگی به قارچ های درماتوفیت، مالیده و تا حذف علایم بالینی مورد بررسی قرار دادیم. از پماد 1% کلوتریمازول نیز به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. یافته ها: خوکچه های هندی آلوده به M. canis که توسط پماد درمان شدند، هیچ نشانه ای از بهبودی دیده نشد. در حالی که در مقابل ژل و محلول حساسیت قابل توجهی داشتند (p<0.01). بهترین اثر گیاه "مورد" در درمان T. mentagrophytes مشاهده شد. این در حالی بود که در مقابل M. gypseum اثر درمانی قابل توجهی از خود نشان نداد. نتیجه گیری: از بررسی نتایج مشخص می گردد که اثر فرمولاسیون های مختلف گیاه "مورد" بر روی درماتوفیت های انسان دوست و خاک دوست در مقایسه با پماد کلوتریمازول 1% (کنترل مثبت) به مراتب بیشتر بوده، در حالی که نوع حیوان دوست در مقابل این پماد بسیار مقاوم می باشد

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به اسهال مستعد به کمبود روی هستند. کمبود روی باعث اختلال رشد، اختلالات رفتاری، اسهال پایدار، تاخیر در بلوغ جنسی و بهبود زخم، اختلال ایمنی و نقص در حس چشایی و بویایی می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر روی خوراکی در بهبودی اسهال حاد آبکی در کودکان است. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دو سوکور بود که با مشارکت 139 کودک 1 تا 4 ساله مبتلا به اسهال حاد آبکی مراجعه کننده به دو کلینیک سرپایی کودکان شهر یزد انجام شد. بیماران به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم، به یک گروه محلول سولفات روی 0.005 با دوز mg/kg2 به مدت 10 روز تجویز شد و گروه دیگر محلول یک سوم - دو سوم سالین - دکستروز دریافت نمود. اطلاعات مربوط به متغیرهای زمینه ای، وضعیت بهبود اسهال و دفعات اسهال در پرسش نامه ثبت گردید و سپس با بکارگیری آزمون های مجذور کای و T مستقل، داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین دفعات اسهال در ویزیت اولیه در گروه گیرنده روی و دارونما به ترتیب4.6±1.7  و 1.5. 4.2±به دست آمد (0.1=p) در حالی که میانگین تعداد دفعات اسهال 48 تا 72 ساعت بعد از مداخله در دختران گروه گیرنده روی و دارونما به ترتیب 2.32±1.43 و3.84±1.34 بود (0.001=p) و و این ارقام برای پسران به ترتیب 2.21±1.49 و 3.9±1.8 به دست آمد (0.001=p). در کل بعد از 5 روز مداخله 45 نفر بهبود یافتند و (43%) که 24 نفر آن ها (53%) متعلق به گروه گیرنده روی بودند. هم چنین بعد از 10 روز مداخله میزان بهبودی از اسهال در گروه گیرنده روی به طور معنی داری بیش از گروه گیرنده دارونما بود. در پایان مداخله کلا 80 نفر (77%) بهبود یافتند که 50 نفر (66%) متعلق به گروه گیرنده روی بودند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد تجویز روزانه mg/kg2 سولفات روی در برنامه درمانی بیماری اسهال موجب کاهش شدت و مدت اسهال و عوارض ناشی از آن می شود.

زمینه و هدف: نیاز به یک ابزار استاندارد برای اندازه گیری درد در بیماران سرطانی مورد تایید عمومی است. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات روان سنجی نسخه فارسی پرسش نامه کوتاه درد [Brief Pain Inventory (BPI)] بر یک نمونه از بیماران ایرانی مبتلا به سرطان می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در شهر کرمان بر روی 211 بیمار مبتلا به سرطان انجام شد. در ابتدا پرسش نامه BPI به روش استاندارد ترجمه و مجددا به فارسی برگردانده شد. روایی صوری ابزار با آزمون پرسش نامه بر 15 بیمار با ترکیبی از سطوح سواد متفاوت به منظور پی بردن به قابل فهم بودن و پذیرش آن توسط بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. روایی سازه ابزار هم از طریق تحلیل عامل اکتشافی و هم تحلیل عامل تاییدی مورد ارزیابی قرار گرفت. سازگاری درونی هم از طریق ضریب آلفای کرونباخ و نیز ضریب همبستگی گویه- مقیاس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میزان پاسخ دهی 96% بود. تقریبا 52% نمونه مورد بررسی مونث بودند. نسخه فارسی از نظر ترجمه با نسخه انگلیسی همخوانی داشت. شاخص کفایت نمونه کیسر (Kaiser) قبل از استخراج عوامل، بر روی داده ها محاسبه گردید که 87/0 بود و این نشانه عامل پذیری خوب عبارات پرسش نامه بود. روایی سازه پرسش نامه با استفاده از روش های تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی مورد تایید قرار گرفت. معیارهای سازگاری درونی پرسش نامه نیز در سطح قابل قبولی بود. آلفای کرونباخ در مورد کل پرسش نامه (11 گویه) 87/0 و برای ابعاد "شدت" و "واکنش" به ترتیب 87/0 و 89/0 بود. نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسش نامه کوتاه درد سنجه ای روا و پایا برای اندازه گیری درد در بیماران سرطانی می باشد

زمینه و هدف: استافیلوکوک اورئوس، از عوامل اصلی عفونت های بیمارستانی بوده و افزایش روزافزون موارد مقاوم، درمان آن را پیچیده ساخته است. به همین دلیل بررسی مداوم میزان مقاومت این باکتری به آنتی بیوتیک های رایج ضروری به نظر می رسد، که هدف مطالعه حاضر بوده است. مواد و روش ها: در این بررسی توصیفی، 131 مورد کشت مثبت استافیلوکوک اورئوس از نمونه های خون، آبسه، ادرار و سایر ترشحات بدن ارسالی از بخش های مختلف مرکز پزشکی کودکان مورد بررسی قرار گرفت. بررسی الگوی مقاومت به روش دیسک دیفیوژن انجام گردید. اطلاعات دموگرافیک و سابقه دریافت آنتی بیوتیک جمع آوری و برای آنالیز آماری ازآزمون های تی و کای دو استفاده شد. یافته ها: میزان حساسیت استافیلوکوک طلایی در مقابل آنتی بیوتیک ها به ترتیب زیر بود: وانکومایسین (98.4%)، سفتریاکسون (61.5%)، آمیکاسین (58.3%)، سفتی زوکسیم (52.8%)، اریترومایسین (50%)، سفالکسین (48.3%) و آموکسی سیلین (2.6%). 48% از نمونه های مورد مطالعه ناشی از عفونت های بیمارستانی بود و بین الگوی مقاومت به آنتی بیوتیک ها و عفونت بیمارستانی تفاوت معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر میزان مقاومت به سفالکسین، اریترومایسین و آمیکاسین بیش از مطالعات دیگر بود که می تواند ناشی از مصرف بی رویه این آنتی بیوتیک ها و یا ظهور سویه های مقاوم به متی سیلین باشد. با توجه به مشاهده دو مورد مقاومت به وانکومایسین، ضمن توصیه به عدم مصرف بی رویه این دارو، بهتر است از روش های جدید و استاندارد برای تعیین مقاومت به وانکومایسین استفاده شود.

زمینه و هدف: نورون های کولینرژیک هسته قاعده ای با سلول های درشت مغز (NBM) در فرآیند یادگیری و حافظه نقش دارند و نشان داده شده است که نورون های این هسته در بیماران آلزایمری تحلیل می رود. از طرفی مصرف داروهای مقلد استیل کولین و مهارکننده استیل کولین استراز موجب بهبودی نسبی فراگیری، در این گونه بیماران می گردد. برخی مطالعات نشان داده اند که قشر پیشانی انشعابات کولینرژیک از NBM دریافت می کند. در تحقیق حاضر اثر تزریق داخل قشر پیشانی فیزوستیگمین، مهارکننده آنزیم استیل کولین استراز، بر یادگیری اجتنابی فعال مدل حیوانی بیماری آلزایمر بررسی شد.مواد و روش ها: در این مطالعه که به روش تجربی انجام شد، به منظور ایجاد مدل حیوانی بیماری آلزایمر، هسته NBM موش های صحرایی نر بالغ جوان نژاد Wistar با وزن 300-250 گرم به طور الکتریکی تخریب گردید. از آن جایی که قشر پیشانی یکی از نواحی هدف مسیر های کولینرژیکی هسته NBM می باشد، 20 دقیقه قبل از آموزش روزانه حیوان ها، مقادیر مختلف فیزوستیگمین (2.5، 5 و 7.5 میکروگرم در یک میکرولیتر) به صورت دوطرفه درون قشر پیشانی مغز گروه های مختلف تزریق شد. آموزش اجتنابی فعال حیوان ها در طی 8 جلسه (هر جلسه 30 مرحله) درون ماز Y شکل انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که یادگیری اجتنابی فعال به طور قابل ملاحظه ای در گروه با ضایعه NBM کاهش یافت و هم چنین تزریق فیزوستیگمین درون قشرپیشانی (2.5، 5 و 7.5 میکروگرم) نقص یادگیری ناشی از تخریب الکتریکی هسته NBM را به طور معنی داری، شدیدتر نمود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه پیشنهاد می کند که انشعابات کولینرژیک NBM به قشر پیشانی در حیوانات ضایعه دیده یک نقش منفی در این نوع یادگیری بازی می کند. به نظر می رسد که سایر سیستم های نوروترانسمیتری نظیر گلوتامات و نیز سایر انشعابات آورانی از نواحی مختلف مغز به قشرپیشانی احتمالا در این پدیده دخالت دارند.

سابقه و هدف: رازک از خانواده گیاهان دارویی و از تیره شاهدانه می باشد که به صورت وحشی از زمان های دور در اروپا و آسیا و شمال آمریکا رویش داشته است. در فارماکوپه دارویی، به عنوان ضد اضطراب، ضد درد، آرام بخش و برطرف کننده فشارهای عصبی از آن یاد شده است. این ماده دارای ترکیباتی چون پروتئین ها، اسیدهای آمینه، لیپیدها و گلوکز، پکتین، موم و ترکیبات استروژنی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضددردی عصاره رازک و مقایسه این اثر با مرفین می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، پس از آماده کردن عصاره آبی رازک به روش دم کرده، اثر ضددردی آن با دوزهای 0.5 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم مرفین با استفاده از آزمون فرمالین در موش سوری مورد بررسی قرار گرفت. این آزمون یکی از آزمون های استاندارد است که جهت ارزیابی درد در مدل حیوانی مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش تزریق فرمالین منجر به پاسخ دو مرحله ای درد شده که مرحله سریع و زودگذر اولیه با یک دوره تاخیری و تونیک دنبال می شود. یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد در حالی که رازک با دوز 8 mg/kg در موش سوری بر پاسخ اولیه درد اثری نداشته اما بر پاسخ تاخیری آزمون فرمالین در فاصله 15-60 دقیقه موثر است. این اثر ضد دردی در حد فاصل بین اثر مرفین با دوز 0.5 تا 1mg/kg قرار داشته ولی با هیچ یک از دوزهای مرفین تفاوت معنی داری را نشان نمی دهد. نتیجه گیری: شواهد نشان می دهد که تعدیل درد می تواند از طریق سیستم های متعددی صورت پذیرد. ما با توجه به وجود استروژن در رازک و تاثیر ضد دردی و ضد التهابی آن می توان این گونه نتیجه گرفت که این ماده ممکن است از طریق اثر استروژن و مکانیسم مهار سیکلواکسیژناز تاثیرات خود را ایفا نموده باشد.

مواد و روش ها: در مطالعه حاضر که از نوع مقطعی می باشد، 1600 پرونده از بیماران مراجعه کننده به مرکز روماتولوژی بین سال های 1381-1375 مورد بررسی قرار گرفت. نحوه نمونه گیری به روش سیستماتیک و تصادفی بوده و اطلاعات لازم در فرم مخصوص ثبت شده است. و اطلاعات با استفاده از آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: تعداد 260 مورد پری آرتریت در کل پرونده های مورد بررسی وجود داشت که شیوع آن معادل 16.25% محاسبه گردید. بیشترین سن .48.46 محاسبه گردید. 78.5% از±درگیر گروه 50-40 سال (26.5%) بوده و متوسط سن 13.86 بیماران زن و 21.5% مرد بودند. بیشترین نوع پری آرتریت در دسته تاندونیت و بورسیت قرار گرفتند (64.6%) و در درجه دوم اختلالات نورواسکولار 23.6% قرار داشتند. شایع ترین بیماری سندرم تونل کارپ 21.9% و بعد کپسولیت شانه 13.5% ثبت شده بود. بیشترین درگیری در اندام فوقانی راست و مچ دست (26.2%) بوده است. 17.3% بیماران بیماری روماتیسمی زمینه ای داشتند. تعداد موارد دوطرفه سندرم تونل کارپ نسبت به بقیه پری آرتریت ها بیشتر بوده و اختلاف از نظر آماری معنی دار بوده است (p<0.001). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، بیماری های جنب مفصلی خصوصا دو بیماری سندرم تونل کارپ و کپسولیت شانه از شیوع بالایی در بین بیماری های روماتولوژی برخوردار می باشند. مناسب است تحقیقات بیشتری برای بررسی عوامل درمانی و متغیرهایی چون شغل و تروماهای غیرشغلی انجام گیرد.

زمینه و هدف: مطالعات قبلی پیشنهاد نموده اند که فعالیت گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی می تواند نقش تعدیلی برترس و اضطراب داشته باشد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر تعیین نقش هورمون های گلوکوکورتیکوییدی بر تعدیل اضطراب در مدل ماز به علاوه ای شکل مرتفع می باشد. مواد و روش ها: در طی این مطالعه تجربی 60 سر از موش های سوری با میانگین وزنی 25 تا 30 گرم استفاده گردید. در ابتدا حیوان ها به صورت تصادفی به گروه های آزمون و کنترل تقسیم گردیدند. سپس به گروه های آزمون، دگزامتازون 0.1، 0.3، 1، 2 و10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن به عنوان آگونیست گیرنده گلوکوکورتیکویید و به موش های گروه کنترل هم حجم آن حلال (نرمال سالین + اتانول 2%) 30 دقیقه قبل از ارزیابی به صورت زیر جلدی تزریق شد. موش ها 25 دقیقه بعد از تزریق در جهت افزایش فعالیت حرکتی و حس کنجکاوی به مدت 5 دقیقه در یک جعبه با دیواره های مشکی قرار داده شدند و پس از آن در فواصل زمانی تنظیم شده به ماز به علاوه ای منتقل گردیدند و به مدت 5 دقیقه شاخص های استاندارد ارزیابی اضطراب (تعداد ورود و درصد زمان صرف شده بر روی بازوی باز) ازطریق مشاهده در آن ها بررسی و ثبت گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که دگزامتازون در دوز های 0.3 و 1 میلی گرم به طور معنی داری موجب کاهش رفتارهای اضطرابی شده است (P<0.01). ولی با دوز 0.1 و 2 میلی گرم اثر معنی داری نداشت در حالی که دگزامتازون با دوز 10میلی گرم اثر اضطراب زایی دارد (P<0.01). نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که گلوکوکورتیکوییدها وابسته به دوز نقش مهمی در تعدیل واکنش های اضطرابی در مدل ارزیابی ماز به علاوه ای شکل مرتفع دارد.

زمینه و هدف: (PMDS) Persistant Mullerian Duct Syndrome یک شکل نادر از هر مافرودیسم کاذب مذکر می باشد که معمولا در اوایل زندگی تشخیص داده می شود. تمایزجنسی طبیعی در هفته ششم جنینی دیده می شود، که به ژن قرار گرفته روی کروموزوم  Yبستگی دارد. مجاری ولف (مذکر) و مولرین (مونث) تا زمان افتراق جنسی در رویان وجود دارند. بیضه های جنین تستوسترون و ماده مهار کننده مولرینMullerian Inhibiting Substance (MIS) ترشح می کنند. این ماده باعث پسرفت ساختمان های مونث می شود. در غیاب بیضه جنینی، سیستم مولرین به بلوغ کامل می رسد. هر گونه اختلال در مراحل تمایز جنسی می تواند به صورت تظاهرات بالینی بینابینی (Intersex) تظاهر کند، که یکی از نادرترین آن ها PMDS می باشد. این سندروم معمولا همراه با کریپتورکیدیسم و نازایی می باشد. با توجه به نادر بودن سندروم و یافته های غیر معمول مثل سن بالا، عدم وجود کریپتورکیدیسم و عدم نازایی در بیمار مورد نظر و یافت نشدن این سندروم در این سن و با این یافته ها در بررسی منابع مختلف، تصمیم به گزارش بیماری گرفتیم. شرح مورد: بیمار آقای 71 ساله ای بود، که به علت فتق اینگوینال راست تحت عمل جراحی قرار گرفت. معاینه دستگاه تناسلی خارجی نرمال بود. در حین جراحی یک رحم چسبیده به طناب اسپرماتیک در محل حلقه داخلی وجود داشت، که هیسترکتومی انجام شد. با توجه به چسبندگی شدید به طناب و ترومای عروق اسپرماتیک حین عمل جراحی، ارکیدکتومی همان طرف نیز انجام شد. نمونه رحم و بیضه جهت پاتولوژی ارسال و تشخیص PMDS مسجل شد. نتیجه گیری: این بیماری به طور تیپیک با کریپتورکیدیسم و فتق اینگوینال در سال های اولیه زندگی تشخیص داده می شود و معمولا نازایی دارند. این بیماران معمولا در حین عمل جراحی به طور اتفاقی کشف می شوند. اگرچه با روش های تشخیص قبل از عمل مثل سونوگرافی، امکان تشخیص در بعضی موارد وجود دارد. بیمار مورد نظر یک سری یافته های غیر معمول داشت، که می توان نتیجه گرفت که این سندروم حتی در افراد مسن که تنها یافته آن ها فتق اینگویینال می باشد نیز یافت می شود.