سابقه و هدف: تحقیقات بسیاری درباره رابطه بین بیماری پریودنتال و کشیدن سیگار وجود دارد. اما در مورد این رابطه و تغییرات ترکیبات بزاق مطالعات زیادی صورت نگرفته است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر سیگار بر ترکیبات بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت متوسط قبل و بعد از درمان است.مواد و روشها: در این تحقیق از 30 بیمار (15 نفر سیگاری و 15 نفر غیرسیگاری) با میانگین سنی 33 سال از میان بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی بابل نمونه بزاق تهیه شد. پارامترهای آزمایشگاهی مورد بررسی شامل موارد زیر بودند sIgG,sIgA ، الکترولیتهای سدیم ، پتاسیم و فسفر، کلسیم، منیزیم، آلبومین و آمیلاز، نمونه گیری از بزاق در 2 مرحله قبل و بعد از درمان فاز بهداشتی انجام شد. اطلاعات جمع آوری شده با آزمونهای t-test و Paired t-test تحت پردازش آماری قرار گرفتند.یافته ها: قبل از درمان غلظتsIgA ، پتاسیم و فسفر در افراد سیگاری بیشتر از افراد غیرسیگاری بود .(P<0.05) بعد از درمان غلظت پتاسیم و فسفر در افراد سیگاری P=11.27±0.8) و (K=18.8±0.57 بیشتر از افراد غیرسیگاری P=8.83±0.8) و (K=16.78±0.43 و غلظت منیزیم در افراد غیرسیگاری (0.55±2.73) بیشتر از افراد سیگاری (0.13±1.16) بود .(P<0.05) بعد از درمان در افراد سیگاری غلظت sIgA و منیزیم کاهش یافت .(P<0.05) کاهش sIgA در سیگاریها (0.011±0.08) بیشتر از غیرسیگاریها (0.12±0.03) بود .(P=0.005) بعد از درمان در افراد غیر در سیگاریها (0.011±0.08) بیشتر از غیرسیگاریها (0.12±0.03) بود .(P=0.005) بعد از درمان در افراد غیر سیگاری غلظت sIgA کاهش و غلظت کلسیم افزایش یافت .(P<0.05) نتیجه گیری: غلظت sIgA بدنبال درمان در هر دو گروه کاهش داشته که نشان دهنده کاهش التهاب پس از درمان است. مصرف سیگار تأثیر قابل توجهی در تغییر ترکیبات بزاق پس از درمان ندارد.