سابقه و هدف: کورتیکو استروئیدها برای بلوغ ریه جنین به مادران باردار تجویز می شود ولی در مورد اثرات و عوارض آن بحث های زیادی وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر بتامتازون بر روی مارکرهای سرمی عفونت در مادران باردار در معرض خطر زایمان زودرس انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه آینده نگر بروی 50 زن باردار در معرض خطر زایمان زودرس بین 34-24 هفته بارداری که با تجویز بتامتازون 12 میلی گرم هر 12ساعت تا دو دوز برای بلوغ ریه جنین درمان شدند، در بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل انجام شد.WBC, ESR, CRP قبل از تزریق بتامتازون، 2 ساعت پس از تزریق و روز دوم و سوم پس از تزریق اندازه گیری و مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: میانگین سن حاملگی بیماران 31.9±2.4 هفته بوده است. میانگین گلبول های سفید (396±109) (p=0.000) نوتروفیل (473±109) (p=0.000) و ERS (p=0.008) (1.8±0.6) پس از درمان بطور معنی داری بیشتر از قبل از درمان بود ولی در مورد لنفوسیتها اختلاف معنی داری بین قبل و پس از درمان وجود نداشت. مقدار CRP نیز پس از تزریق بتامتازون افزایش معنی داری داشت (p=0.009).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که درمان با بتامتازون قبل از تولد منجر به افزایش گذرای نشانگرهای سرمی عفونت در مادران باردار شده که به زودی به سطح پایه برمی گردد.