مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال:1395 | دوره:40 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

مقدمه: بوی بد دهان، بوی نامطبوعی است که در هنگام تنفس استنشاق می شود، که یکی از مشکلاتی است که به طور گسترده افراد جامعه را درگیر کرده است. بوی بد دهان می تواند حاصل چندین علت باشد. هدف از این مطالعه سنجش میزان آگاهی دندان پزشکان از علل، راه های تشخیص و درمان این مشکل می باشد. مواد و روش ها: پرسشنامه ای توسط نویسندگان طراحی و بین 70 نفر از دندان پزشکان توزیع شد. جامعه آماری به صورت اتفاقی از بین همه دندان پزشکان شهر شیراز انتخاب شد. پرسشنامه شامل 13 سوال بود که میزان آگاهی دندان پزشکان در مورد علل (4 سوال)، راه های تشخیص (5 سوال) و درمان (4 سوال) بوی بد دهان می سنجید. یافته ها: 471.1 درصد دندان پزشک مرد و 52.9 درصد زن در این مطالعه شرکت داشتند. میانگین نمره کلی افراد 10.56±1.92 برآورد شده است. میانگین نمره آگاهی در بعد علل 4.61±1.10، در بعد روش های تشخیص 3.37±0.67 و در بعد درمان 2.57±0.67 می باشد. تنها یک رابطه معنی دار و معکوس بین نمره آگاهی افراد و سن و سابقه افراد در این مطالعه مشخص شد. نتیجه گیری: این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی دندان پزشکان از علل، روش های تشخیصی و درمانی هالیتوزیس انجام شده است. نتایج حاصل نشان دهنده میزان آگاهی خوب و مناسب دندان پزشکان می باشد.

مقدمه: پوسیدگی دندانی یک بیماری عفونی است که میکروارگانیسم های مختلفی در ایجاد و پیشرفت آن نقش دارند. داروهایی که برای کاهش میکروب ها مورد استفاده قرار می گیرند دارای عوارض جانبی می باشند. بنابراین جستجو برای مواد ضدمیکروبی که حداقل عوارض جانبی را داشته باشند، ضروری است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر ضدمیکروبی عصاره آبی و الکلی زعفران بر میکروب های بیماری زا حفره دهان می باشد. مواد و روش ها: تعداد 6 دانش آموز پسر 9 ساله از یک دبستان انتخاب و نمونه برداری از پلاک دندانی، بزاق و عمق پوسیدگی دندانی جهت بررسی سه میکروب استرپتوکوک موتانس، کاندیدا آلبیکانس و لاکتوباسیل انجام شد و نمونه ها به آزمایشگاه ارسال شدند. پس از انجام آزمایش به روش رقیق سازی متوالی و انکوباسیون و با توجه به سختی تشخیص کدورت از 6 نمونه استرپتوکوک موتانس و 6 نمونه لاکتوباسیل و 8 نمونه قارچ کاندیدا آلبیکنس مورد آزمایش، کشت شبانه تهیه گردید و جهت تعیین (Minimal Bactericidal Concentration (MBC بررسی شد. جهت مقایسه اثر آنها از کشت مثبت پنی سیلین و نیستاتین استفاده شد. در این تحقیق برای مقایسه همه گروه ها از آزمون واریانس یک طرفه و برای مقایسه دو به دوی گروه ها از آزمون توکی استفاده گردید. یافته ها: این مطالعه نشان داد که عصاره آبی و الکلی زعفران بر روی سه میکروب اثر مهاری داشته، اگر چه که قدرت آنها در مقایسه با آنتی بیوتیک (پنی سیلین) کمتر بود. مقایسه اثر عصاره الکلی و آبی زعفران و پنی سیلین بر روی استرپتوکوک موتانس تفاوت معنی داری نشان داد که P<0.0001 بود. همچنین مقایسه اثر عصاره الکلی و آبی زعفران و پنی سیلین بر روی لاکتوباسیل تفاوت معنی داری نشان داد و P<0.001 بود. تفاوت معنی داری بین نتیجه اثر عصاره الکلی و آبی زعفران و نیستاتین بر روی کاندیدا آلبیکنس مشاهده شد، و P<0.01 بود.این مطالعه نشان داد که عصاره الکلی زعفران در از بین بردن کاندیدا آلبیکنس و استرپتوکوک موتانس از عصاره آبی موثرتر است (P<0.001). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی ازآن است که زعفران دارای اثر باکتریواستاتیک بر روی استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل و اثر ضدقارچی بر روی کاندیدا آلبیکنس می باشد. با توجه به منشا گیاهی و در نتیجه عوارض کمتر آن و بومی بودن و مقرون به صرفه تر بودن زعفران شاید بتوان این دارو را به عنوان دهان شویه توصیه نمود.

مقدمه: درمان کانال ریشه دندان در بسیاری از بیماران ممکن است منجر به درد پس از عمل گردد. یکی از مهمترین دلایل این درد، خروج بقایای داخل کانال از سوراخ آپیکال طی فرآیند آماده سازی و شکل دهی است. از جمله ابزارهای رایج در این زمینه می توان به فایل روتاری RaCe و فایل Reciprocating اشاره نمود. هدف از این مطالعه، مقایسه شدت درد پس از استفاده از این دو ابزار است. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، در مجموع 90 دندان مولر ماندیبل به دو گروه مساوی تقسیم و تحت پاک سازی و شکل دهی با فایل RaCe و یا Reciproc قرار گرفتند. شدت درد پس از عمل با استفاده از مقیاس آنالوگ چشمی در ساعات 4، 12، 24، 48، 72 و هفته اول پس از عمل تعیین و بین دو گروه مقایسه شد. جهت آنالیز آماری از آزمون های تی برای گروه های مستقل، کای دو/دقیق فیشر و اندازه گیری های مکرر استفاده شد. سطح معنی دار آماری کمتر از 0.05 درنظر گرفته شد. یافته ها:متوسط شدت درد در ساعات 4، 12، 24، 48 و 72 و هفته اول پس از عمل در گروه RaCe به ترتیب 32.89، 25.71، 22.69، 17.36، 11.24 و 1.00 و در گروه Reciproc به ترتیب 33.51، 31.36، 26.80، 24.02، 20.11 و 2.04 بود. به جز در مورد مقادیر ساعت 4 و هفته اول، در سایر مقاطع زمانی متوسط شدت درد در گروه RaCe به طور معنی داری کمتر از گروه Reciproc بود (P<0.001). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، استفاده از فایل RaCe در مقایسه با فایل Reciproc در آماده سازی و شکل دهی کانال ریشه در دندان های دچار نکروز باعث درد پس از عمل خفیف تری می گردد.

مقدمه:امروزه رستوریشن های تمام سرامیکی به دلیل خصوصیات ساختاری مناسب و زیبایی عالی در درمان ایمپلنت دندانی مورد توجه قرار گرفته است. برای دستیابی به زیبایی بیشتر در فریم های زیرکونیایی با توجه به رنگ نامناسب ممکن است تحت سیکل های مکرر حرارتی جهت پخت پرسلن قرار بگیرند که این امرممکن است باعث افزایش میزان عدم تطابق رستوریشن ها شود. به دلیل اثرات ثابت شده گپ یا درز لبه ای در ایجاد التهاب دور فیکسچر و شکست ایمپلنت نقش دارد، تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات پخت های مکرر پرسلن در میزان درز لبه ای و تطابق داخلی فریم های زیرکونیایی با اباتمنت ایمپلنت های دندانی انجام شد. مواد و روش ها:40 اباتمنت انتخاب و در 4 گروه قرار گرفتند. در گروه اول، فریم زیرکونیا با ضخامت 0.4mm ساخته شده. فریم ها سمان شده و بعد از انجام چرخه های حرارتی، درز لبه ایی بزرگ نمایی 40× اندازه گیری شد و برای اندازه گیری میزان تطابق داخلی، فاصله بین اباتمنت و روکش در نمونه ها بریده شده با دیسک الماسی در بزرگ نمایی 40× اندازه گیری شد. در گروه های 2، 3 و 4، مراحل همانند گروه 1 انجام شده ولی نمونه ها قبل از سمان کردن روکش روی اباتمنت، با استفاده از پرسلن به ترتیب 2و 4 و 6 بار پخته شده و ضخامت نهایی پرسلن 2mm باقی ماند. پارامترهای درز لبه ای و تطابق داخلی مورد تجزیه و تحلیل گرفت. یافته ها:در کل گروه ها در معیار درز لبه ای بین 52 تا 69 میکرومتر و در معیار تطابق داخلی بین 17 تا 26 میکرومتر اندازه گیری شد. تفاوت های معنی داری از نظر مقادیر درز لبه ای و تطابق داخلی فریم های زیرکونیایی با اباتمنت ایمپلنت های دندانی در شرایط عدم پخت پرسلن و تکرار دفعات پخت آن مشاهده نگردید. نتیجه گیری: زیرکونیا به دلیل خواص مکانیکی و استحکام بالا و نیز سینترینگ کامل تحت تاثیر چرخه پخت پرسلن قرار نگرفته و تطابق فریم های زیرکونیایی با اباتمنت ایمپلنت های دندانی در شرایط پخت یا عدم پخت پرسلن تغییرات قابل توجهی تجربه نکرده بود.

مقدمه: در سال های اخیر کاریرد ماده ای به نام کازئین فسفوپپتید-کلسیم فسفات آمورف بهعنوان جایگزین دهان شویه فلوراید، مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میزان رمینرالیزاسیون Flouridated GC tooth mousse با کاربرد همزمان دهان شویه فلوراید و GC tooth mousse در ضایعات دمینرالیزه مینای دندان انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی از 30 دندان پره مولر سالم انسانی که به دو نیمه باکالی و لینگوالی تقسیم شدند، 50 نمونه انتخاب و به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. میزان مینای سالم توسط دستگاه دیاگنودنت و تست ریزسختی سنجی ویکرز ثبت شد. سپس مواد رمینرالیزه کننده به مدت دو هفته به شرح زیر بر سطح نمونه ها اعمال شد: گروه اول (کنترل)، گروه دوم (Fluoridated GC tooth mousse)، گروه سوم (GC tooth mousse)، گروه چهارم (دهان شویه سدیم فلوراید) و گروه پنجم (دهان شویه سدیم فلوراید GC tooth mousse +). مجددا میزان مینای رمینرالیزه شده نمونه هاتوسط دیاگنودنت ثبت شده و داده ها با آنالیزهای آماری One-way ANOVA و Two-way repeated measures ANOVA مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اختلاف آماری معنی داری در میزان رمینرالیزاسیون Fluoridated GC tooth mousse و کاربرد همزمان دهان شویه فلوراید و GC tooth mousse با استفاده از دیاگنودنت (P=0.959) و ریزسختی سنجی ویکرز (P=0.884) وجود ندارد. نتیجه گیری: استفاده از Fluoridated GC tooth mousse با کاربرد همزمان دهان شویه فلوراید و GC tooth mousse تاثیر مشابهی بر رمینرالیزاسیون ضایعات دمینرالیزه مینایی دارد.

مقدمه: کاربرد گرفت های استخوانی اتوژن با یا بدون غشای قابل جذب جهت آگمنتاسیون لترالی ریج استخوانی نازک با موفقیت گزارش شده است. یک روش شامل کاربرد تکنیک تونل تحت پریوستی است که با ایجاد یک Tent effect بعد از فلپ و قراردادن غشای قابل جذب می باشد. با توجه به اینکه شواهد کمی راجع به این تکنیک وجود دارد لذا نیاز به تحقیقات بیشتر و دقیق تراست. مطالعات موجود معدود هستند به علاوه میزان عوارض آن و همچنین شانس وقوع شکست درمان باید بیشتر مورد تحقیق قرار گیرد. آسان بودن نسبی این روش آن را به عنوان یک جایگزین مناسب برای روش های جراحی باز مطرح خواهد کرد به شرطی که دارای موفقیت قابل قبولی باشد. مواد و روش ها: افراد بی دندان کاندید ایمپلنت مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی مشهد معاینه و CBCT برای آن ها تهیه گردید. 10 بیمار که عرض ریج باقیمانده آنها کافی نبود، وارد مطالعه شدند و به روش تونل تحت پریوستی با استفاده از دو ماده سرابون یا سنوبون تحت لترال آگمنتاسیون قرار گرفتند. میزان افزایش عرض ریج بعد از 6 ماه بررسی گردید. به علاوه درد و تورم ناحیه جراحی در جلسه اول و جلسه خارج کردن بخیه و جلسه ویزیت نهایی بررسی و مورد پرسش قرار گرفت. برای مقایسه آماری از آزمون های تی تک متغیره و آنالیز واریانس دو عاملی تک متغیره استفاده شد. یافته ها: آزمون تی متغیره نشان داد که در هر یک از دو گروه تحت مطالعه میزان تغییرات استخوان، افزایش معنی داری داشته است و این افزایش استخوان در گروه سنوبن 1.25±0.64 واحد و در گروه سرابن 4.17±1.44 واحد بوده است. میانگین افزایش استخوان در گروه سرابن به طور معنی داری بیشتر از گروه سنوبن می باشد. درد و تورم مشاهده نگردید. نتیجه گیری: میزان افزایش عرض استخوان بعد از 6 ماه در گروه سرابون به صورت معنی دار بیشتر از گروه سنوبون است.

مقدمه: هدف این مطالعه ارزیابی استحکام باند برشی کامپوزیت های سایلوران بیس و متاکریلات بیس تعمیر شده با سایلوران بیس ها پس از آماده سازی های سطحی مختلف بود. مواد و روش ها: سی و دو استوانه کامپوزیتی از هریک از 2 نوع P 90 :P و Z 350 :Z تهیه شد. استوانه ها به چهار گروه تقسیم شدند: بدون آماده سازی سطحی Z 1 و P 1، استفاده از سایلان Z 2 و P 2، تابش لیزر اربیوم Z 3و P 3 سندبلاست با ذرات آلومینا Z 4و P 4. سپس جزء باندینگ از سیستم ادهزیو P 90 روی سطوح کامپوزیتی آماده شده اعمال شد و تمامی نمونه ها با استوانه هایی از جنس P 90 تعمیر شدند. استحکام باند برشی سطح تعمیر شده با دستگاه تست یونیورسال اندازه گیری شد. در نهایت از آنالیز واریانس یکطرفه وTukey HSD  (P<0.05) جهت بررسی داده ها استفاده شد. یافته ها: بیشترین استحکام باند در هر یک از دو گروه Z و P مربوط به گروه های (23.40 MPa) P4 و (19.51 MPa) Z4 و در رتبه بعدی (20 MPa) P3 و (16.46 MPa) Z3 بود. استفاده از سایلان استحکام باند کمتری را نسبت به گروه های فوق نشان داد و این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار بوده است (P<0.05). در مقایسه گروه های متناظر دو نوع کامپوزیت صرفا بین دو گروه Z 4و P 4اختلاف معنی دار آماری وجود داشته است (P=0.026). نتیجه گیری: از سایلوران بیس ها می توان جهت تعمیر کامپوزیت های متاکریلات بیس و سایلوران بیس با در نظر گرفتن شیوه آماده سازی سطحی مناسب، استفاده کرد در این مطالعه سندبلاست و لیزرتابی نتایج استحکام باند بین دو کامپوزیت را ارتقا بخشیده در حالی که استفاده از سایلان باعث بهبود استحکام باند نشده است.

مقدمه: شیر به عنوان یک میان وعده سالم و مغذی خصوصا برای کودکان و نوجوانان مطرح است. امروزه توسعه فرایندهای جدید برای تولید شیر با طعم مطاوب تر از عوامل گرایش به مصرف بیشتر شیرهای طعم دار خصوصا شیرکاکائو به ویژه در کودکان است. پتانسیل پوسیدگی زایی دندانی شیرهای شیرین شده طعم دار و شیر ساده مورد استفاده توسط کودکان موضوع بسیاری از مطالعات در گذشته بوده است. این که آیا شیرکاکائو می تواند جایگزین مناسبی برای شیر از نظر سلامت دندانی باشد یا نه موضوع این تحقیق می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 10 دانشجوی دندانپزشکی سالم در طیف سنی 35-25 سال بر مبنای معیارهای ورودی چون میزان استرپتوکک های موتان و لاکتوباسیل های بزاق، میزان جریان بزاق، عدم وجود پوسیدگی های فعال در دهان، عدم وجود بیماری های سیستمیک خاص و... پس از کسب رضایت نامه شرکت کردند. pH پلاک دندانی در ناحیه اینترپروگزیمال بین دندان های پرمولر دوم و مولر اول در هر چهار کوادرانت قبل و در دقایق 2، 5، ، 10، 15، 20، 30، 40، 50 و 60 پس از مصرف (2 دقیقه در دهان نگه داشتن و سپس فرو بردن) 3 ماده مورد آزمایش (شامل شیرکاکائو، شیر ساده و محلول ساکارز 10 درصد به عنوان کنترل مثبت) توسط میکروالکترود شیشه ای Metrohm و pH متر دیجیتال تعیین گردید. سپس منحنی pH برای هر ماده با توجه به زمان رسم گردید و تفاوت در حداکثر افت pH (DpH) به دنبال مصرف مواد موبوطه توسط آنالیز آماریRepeated measure ANOVA  (P<0.05) بین سه ماده مذکور مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که از بین مواد مورد بررسی محلول ساکارز 10 درصد و شیرکاکاﺋو هر دو باعث کاهش pH پلاک دندانی می شوند، اگرچه این کاهش در مورد ساکارز سریع تر از شیرکاکاﺋو اتفاق می افتد ولی شیرکاکاﺋو باعث افت تدریجی pH پلاک به میزان بیشتری از ساکارز گردیده است. یافته ها:شیر ساده در هیچ یک از مقاطع زمانی pH پلاک را به پایین تر از pH پایه نزول نداد بلکه حتی در اکثر مقاطع زمانی (2، 5، 30، 40، 50 و 60) به طور معنی داری pH پلاک را از حد پایه بالاتر برد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: یکی از شدیدترین صدمات دندانی، بیرون افتادن دندان از ساکت آلوئول می باشد که بیشتر در سنین پایین اتفاق می افتد. درمان پیشنهادی در صورت امکان جایگذاری فوری دندان بیرون افتاده می باشد که می تواند منجر به پیش اگهی بهتر گردد. گزارش مورد: در مقاله حاضر، دو مورد جایگذاری تاخیری دندان بیرون افتاده از ساکت دندانی را ارائه می دهیم. بیمار اول آقای 20 ساله با دندان انسیزور لترال چپ فک بالا بیرون افتاده از ساکت دندانی در اثر ضربه ای که 20 ساعت قبل از ویزیت اتفاق افتاده است. درمان کانال ریشه خارج از دهان، جایگذاری، اسپلینت، تجویز آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک در هفته اول انجام شد. اسپلینت پس از 6 هفته برداشته شد. مورد دوم پسر 16 ساله با دندان انسیزور سانترال فک بالا بیرون افتاده از ساکت دندانی که پس از 70 دقیقه باقی ماندن در محیط خشک، در مرکز دندانپزشکی دیگری جایگذاری شده ارائه می شود. بیمار سه روز بعد از جایگذاری دندان به ما ارجاع شد. اسپلینت، پاکسازی کانال ریشه و درمان با کلسیم هیدروکساید بلافاصله در جلسه اول انجام شد. درمان کانال ریشه پس از 4 هفته انجام و اسپلینت برداشته شد. در طی دوره پیگیری یک ساله، هر دو دندان فانکشنال بودند. علائم رادیوگرافیک و کلینیکی انکیلوز مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتیجه می گیریم باقی ماندن در موقعیت خارج از استخوان آلوئول برای یک دوره طولانی (جایگذاری تاخیری)، می تواند بر موقعیت فانکشنال در بعضی موارد تاثیرگذار نباشد.

مقدمه: (Palisaded Encapsulated Neuroma (PEN یک تومور خوش خیم ناشایع با منشا عصبی بوده که شایع ترین محل آن، پوست صورت است و گاهی اوقات ممکن است در حفره دهان، به ویژه زبان دیده شود. بعضی معتقدند این ضایعه، هامارتوماتوز بوده و ممکن است ترومای مکرر، در اتیولوژی آن نقش داشته باشد. گزارش مورد: بیمار یک خانم 27 ساله، دارای تورم بدون درد با سطح صاف در لثه لینگوال سمت راست مندیبل می باشد که ضایعه از یک سال قبل ایجاد گردیده و فاقد نمای رادیوگرافیک است. در تشخیص افتراقی بالینی ضایعه، لیپوما و فیبروما مطرح شدند. بر اساس بررسی هیستوپاتولوژیکی، تومور خوش خیم سلول دوکی گزارش شد، سپس جهت تشخیص قطعی، رنگ آمیزی نقره و نیز رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی برای نشانگرهای Desmin، NSE، SMA و S 100 انجام گرفت. به دلیل رنگ پذیری مثبت با S 100 و NSE و نیز رنگ پذیری مثبت با نقره، تشخیص نهایی PEN گذاشته شد. نتیجه گیری: تشخیص دقیق PEN و افتراق آن از سایر تومورهای سلول دوکی، می تواند در درمان صحیح آن، کمک کننده بوده و از درمان های غیرضروری جلوگیری کند.