مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال:1392 | دوره:37 | شماره:3 (پیاپی 86) |تعداد مقالات:12

مقدمه: هدف این مطالعه مقایسه استحکام برشی دو کور زیرکونیایی به دو پرسلن به پیشنهاد کارخانه سازنده در دو سیستم VITA و IVOCLAR بود. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی ابتدا با دستگاه CNC (Computer Numerical Control) نمونه برنجی شبیه دندان تراش خورده ساخته شد. سپس روی آن توسط دستگاه CAD_CAM 20 کور زیرکونیایی Vita In-Ceram YZ Cubes و 20 کور زیرکونیایی IPS e max zir CAD تهیه شد. نیمی از کورها با پرسلن VitaVM9 و نیمی دیگر با IPS e. max Ceram ونیر گردید. در گروه های اول تا چهارم به ترتیب کور و ونیز Vita، کور Vita و ونیر Ivoclar، کور Ivoclar و ونیر Vita و کور و ونیر Ivoclar مورد بررسی قرار گرفت. سپس نمونه ها در دستگاه تست یونیورسال (UTM) با سرعت 0.5 میلی متر بر دقیقه تحت نیروی استاتیک قرار گرفتند تا شکست حاصل شود، نوع شکست با میکروسکوپ الکترونی مشخص شد. از تست Schmitz-Schulmeyer برای ارزیابی استحکام باند برشی کور - ونیر استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، آنالیز واریانس دو عاملی و رگرسیون لجستیک با استفاده از SPSS با ویرایش 19 انجام شد.(a=0.05) یافته ها: مقدار استحکام باند برشی برای گروه های اول تا چهارم به ترتیب 2.67±10.58، 5.12±9.3، 3.30±10.35 و 2.47±6.72 مگاپاسکال بود. نوع کور اثری در استحکام باند برشی نداشت (P=0.869) ولی نوع ونیر در میزان استحکام باند برشی مهم بود (P=0.027). ونیر Vita میزان بالاتری از استحکام باند به کور را نشان داد. برای هر دو کور بعد از ارزیابی میکروسکوپی نمونه ها ترکیبی از شکست های Cohesive در لایه ونیر و شکست Cohesive, Adhesive) Mixed) در مرز دولایه را نشان دادند و هیچ شکست کامل Adhesive)) بین کور زیرکونیایی و ونیرها مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که استحکام باند برشی بین کور زیرکونیایی و ونیر سرامیکی پوشاننده و نوع شکست تحت تاثیر نوع کور قرار نمی گیرند و اما نوع ونیر موثر است.

مقدمه: تشخیص نیاز نواحی معدنی زدایی شده پروگزیمالی به تهیه حفره و ترمیم، همواره به عنوان یک موضوع چالش برانگیز در طرح درمان های ترمیمی مطرح بوده است. هدف از این مطالعه بررسی کارایی روش لیزر فلورسانس (LF) در تشخیص حفرات پروگزیمالی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه بالینی، تعداد 44 سطح پروگزیمالی در 38 دانشجوی دندانپزشکی مورد بررسی قرار گرفت. بیمارانی انتخاب شدند که در رادیوگرافی بایت وینگ دارای ضایعات پروگزیمالی رادیولوسنت در نیمه داخلی مینا یا یک سوم خارجی عاج بودند. از دستگاه (LF pen) DIAGNOdent pen برای تعیین وجود یا عدم وجود حفره پوسیدگی در سطوح پروگزیمالی مشکوک به پوسیدگی استفاده شد. سپس جداکننده های لاستیکی در نواحی تماس قرار داده شدند تا فضای کافی جهت معاینه مستقیم با سوند فراهم شود. حساسیت، ویژگی و دقت روش تشخیصی لیزر فلورسانس در برابر استاندارد تشخیصی محاسبه شد. منحنی ROC ترسیم شد و بهترین Cut-off برای تعیین وجود یا عدم وجود حفرات پروگزیمالی تعیین گردید.یافته ها: بهترین Cut-off در تشخیص حفرات پروگزیمالی با DIAGNOdent pen عدد 18 بود. حساسیت، ویژگی و دقت DIAGNOdent pen در تشخیص حفرات پوسیدگی پروگزیمالی به ترتیب 100 درصد، 97.3 درصد و 97.7 درصد به دست آمد.نتیجه گیری: با توجه به دقت بالای تشخیصی DIAGNOdent pen در تشخیص حفرات پروگزیمالی در دندان های خلفی، می توان از آن به عنوان ابزار کمکی در طرح درمان های ترمیمی استفاده نمود.

مقدمه:به دنبال ابتلاء به بیماری های کلیوی، تغییراتی از نظر میزان جریان، pH و ترکیبات بیوشیمیایی بزاق روی می دهد، از این رو، می توان با تعیین این ترکیبات در بزاق، از آن برای تشخیص بیماری، کنترل و ارائه درمان های احتمالی استفاده کرد. تحقیق حاضر با هدف تعیین ترکیبات بیوشیمیایی بزاق در بیماران دیالیزی مراجعه کننده به بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی (ره) انجام شد.مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی-مقطعی، 64 بیمار دیالیزی و 67 فرد سالم انتخاب و نمونه های بزاق آنها با روش Spiting به دست آمد. میزان جریان بزاق با پیپت و فاکتورهای بیوشیمیایی بزاق شامل مقادیر کراتینین، کلسیم، منیزیم، اوره و آلفا-آمیلاز (amylase-a) با کیت های سرمی و دستگاه اتوآنالیزور تعیین و pH نمونه ها با دستگاه pH meter اتوماتیک اندازه گیری شد. میزان ترکیبات بیوشیمیایی بزاق هم در دو گروه با آزمون t-Student مقایسه گردید.یافته ها: میانگین و انحراف معیار جریان بزاق در افراد دیالیزی (0.34±0.22 ml/min) به صورت معنی داری کمتر از نمونه های سالم (0.57±0.29 ml/min) بود (P<0.001). میزان pH بزاق در بیماران دیالیزی نسبت به افراد شاهد، (0.72±7.87 در برابر 0.4±6.99: P<0.001)، میزان اوره ( 134.4±40.8 mg/dlدر برابرP<0.001 :40.8±15.1 mg/dl )، کریتینین (1.1±0.9 mg/dl در برابر P<0.001 :0.4±0.1 mg/dl) و میزان شاخص آلفا-آمیلاز بزاق (1107.4±788.4 mg/dl در برابر P<0.001 :568.3±437.0 mg/dl) در بیماران دیالیزی بیشتر از افراد شاهد برآورد گردید. میزان کلسیم در گروه سالم بیشتر از گروه دیالیز بود. (2.8±2.8 mg/dl در برابر P<0.05 :3.6±2.0 mg/dl) با این حال، تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر میزان منیزیم بزاق دیده نشد. میانگین و انحراف معیار سن در افراد دیالیزی (15.4±63.2) به صورت معنی داری بیشتر از نمونه های سالم (15.3±48.2) بود (P<0.001). دو گروه از نظر جنس و وزن همسان سازی شدند.نتیجه گیری: با توجه به تغییرات آشکار فاکتورهای بیوشیمیایی بزاق در بیماران دیالیزی مراحل نهایی می توان از بزاق به عنوان یک مایع تشخیصی غیرتهاجمی برای مانیتورینگ بیماری های کلیوی استفاده کرد.

مقدمه: در دندانپزشکی زیبائی، توانائی تطابق رنگ یکی از مسائل تاثیرگذار در درمان می باشد. برای نیل به این هدف تطابق رنگ ترمیم با دندان های طبیعی ضروری است. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی نقص دید رنگ در دانشجویان دندانپزشکی مشهد و بررسی عوامل مرتبط با آن بود.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی تحلیلی، 356 دانشجوی دانشکده دندانپزشکی مشهد مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنسیت، نقص دید رنگ در بستگان نزدیک، استفاده از عینک و لنز، عیوب انکساری (نزدیک بینی، دور بینی و آستیگماتیسم) در پرسشنامه طراحی شده ثبت شد. جهت تعیین ابتلا به نقص دید رنگ از تست تشخیصی ایشی هارا استفاده گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های آماری Chi-Square و Logistic Regression در سطح معنی داری 0.05 انجام شد.یافته ها: اختلال نقص دید رنگ در 6 درصد (12 نفر) دانشجویان مذکر کشف شد. در حالی که هیچ یک از افراد مونث مبتلا نبودند. تمامی افراد مبتلا کوررنگ سبز-قرمز و دوتان قوی بودند. ارتباط آماری معنی داری بین ابتلا به نقص دید رنگ و سابقه خانوادگی آن وجود داشت (P=0.03) به طوری که 25 درصد (3 نفر) مبتلایان، سابقه خانوادگی نقص دید رنگ داشتند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، اهمیت تطابق رنگ در درمان های دندانپزشکی و عدم آگاهی اکثر مبتلایان از وجود این نقص، انجام تست های دید رنگ ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: درمان پالپ نکروز در دندان های نابالغ با آپکس باز همواره مشکلاتی را برای کلینسین به همراه دارد. رواسکولاریزاسیون یک روش جدید برای درمان این دندان هاست. در این مطالعه توانایی ماتریکس آلی استخوان به عنوان داربست در رواسکولاریزاسیون پالپ دندان های نابالغ گربه مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: 16 دندان نابالغ از 4 گربه پس از تهیه حفره دسترسی و خارج کردن کامل پالپ و پاک سازی کانال، در دو گروه قرار گرفت، گروه کنترل: خون در کانال و گروه آزمایش: خون + پودر آلی استخوان در کانال. دندان ها به روش رواسکولاریزاسیون درمان و به مدت 4 ماه نگهداری شدند. سپس رادیوگرافی پری آپیکال از دندان ها گرفته شد و از نظر وجود رادیولوسنسی، بسته شدن آپکس و ضخیم شدن دیواره های عاجی مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز داده ها توسط آزمون دقیق فیشر انجام شد. سطح معنی داری نیز 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه تفاوت معنی داری از نظر وجود رادیولوسنسی، بسته شدن آپکس و ضخیم شدن دیواره های عاجی نداشتند. در گروه کنترل، 100% دندان ها فاقد رادیولوسنسی آپیکال بودند و 75% دندان ها نیز بسته شدن آپکس و ضخیم شدن دیواره های عاجی را نشان دادند. در گروه آزمایش، 100% دندان ها فاقد رادیولوسنسی آپیکال بودند، 90.9% دندان ها ادامه بسته شدن آپکس و 81.8% دندان ها ضخیم شدن دیواره عاجی را نشان دادند. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، ماتریکس آلی استخوان تداخلی با پروسه رواسکولاریزاسیون ندارد و می توان از آن به عنوان داربست در این تکنیک استفاده نمود.

مقدمه: نیتریک اکساید (No) و فاکتور رشد اپیدرمال (EGF) نقش مهمی را در سیستم های بیولوژیک بازی می کنند. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سطوح NO و EGF بزاق در دیابت نوع I و  IIو مقایسه آن با گروه کنترل بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، از 20 بیمار مبتلا به دیابت نوع I و 20 بیمار مبتلا به دیابت نوع II که به مرکز تحقیقات دیابت شهر همدان مراجعه کرده بودند و 20 فرد سالم که از نظر سن و جنس با هم یکسان سازی شده بودند، 5 میلی لیتر بزاق غیرتحریکی جمع آوری شد. نیتریک اکساید کل بر اساس واکنش Griess و فاکتور رشد اپیدرمال نیز توسط تکنیک Anzyme Immuno Assey بررسی گردید. داده ها توسط آزمون t و من ویتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. سطح معنی داری آزمون برابر P<0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میزان نیتریک اکساید در بیماران مبتلا به دیابت نوع I در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته بود (P=0.037)، با این حال میزان آن در افراد مبتلا به دیابت نوع II افزایش معنی داری نداشت (P=0.058). غلظت فاکتور رشد اپیدرمال بزاق در بیماران دیابت نوع I و II در مقایسه با گروه سالم افزایش یافته بود (P=0.005) و (P=0.037). ضریب همبستگی بین سطح NO و EGF در بیماران مبتلا به دیابت نوع -0.278 II بود (P=0.0235). یک رابطه آماری معنی دار بین سطوح نیتریک اکساید و فاکتور رشد اپیدرمال و قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله A1C وجود داشت (P=0.001). نتیجه گیری: میزان نیتریک اکساید در بیماران دیابت نوع I و فاکتور رشد اپیدرمال در بزاق بیماران دیابت نوع I و II افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت و با شدت بیماری مرتبط بود.

مقدمه: در بیماران دارای دنچر، رشد میکروارگانیسم های مختلف در زیر بیس پروتز و در نتیجه التهاب و عفونت هایی مثل کاندیدیازیس شایع است. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر ضدقارچی آکریل های حاوی نانوذرات نقره بر کاندیدا آلبیکانس بود.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، برای تهیه نمونه های آکریلی از قطعات استوانه ای فلزی به قطر 10 و ارتفاع 4 میلی متر استفاده شد. 40 عدد نمونه به عنوان گروه کنترل و 40 نمونه حاوی نانوذرات نقره با چهار غلظت مختلف تهیه گردید. برای انجام آزمایشات ضدقارچی از روش غوطه ورسازی نمونه ها در سوسپانسیون قارچی استاندارد و بیمارستانی استفاده شد. در زمان های صفر، 1، 6 و 24 ساعت کلونی های قارچی شمارش گردید. توصیف داده ها و مقایسه گروه ها توسط آزمون t-student انجام شد.یافته ها: بیشترین میانگین کاهش تعداد قارچ، مربوط به کاندیدا آلبیکانس استاندارد در مجاورت با آکریل حاوی نانوذرات با غلظت 2.5 درصد و در زمان 24 ساعت (23.1±501)، با غلظت 5 درصد و در زمان 6 ساعت (87±953) و با غلظت 10 درصد و در زمان 24 ساعت (1000±24.9) بود.نتیجه گیری: در رزین آکریلی حاوی نانوذرات نقره با افزایش زمان تماس و غلظت نانوذرات نقره اثر ضدقارچی بیشتر می شود.

مقدمه: پریودنتیت مزمن یک بیماری عفونی است که منجر به آماس در بافت های حمایت کننده دندان، از دست رفتن اتصالات به صورت پیشرونده و تحلیل استخوان می گردد. روند تخریبی در نتیجه عدم تعادل بین آنزیم های تجزیه کننده مثل MMP ها (Matrix metalloproteinase) و مهارکننده های آنها می باشد. این عدم تعادل همچنین می تواند با آنزیم های تجزیه کننده دیگر مثل سیستئین پروتئیناز لیزوزومال، کاتپسین ها و مهارکننده های آنها (سیستاتین ها) اتفاق بیفتد. سیستاتین C پروتئینی است که فعالیت سیستئین پروتئیناز خارج سلولی را در شرایط التهابی کنترل می کند. از آنجا که سیستاتین C یک مهارکننده سیستئین پروتئیناز است و در پریودنشیوم ملتهب می تواند نقش پیشگیری و محافظتی داشته باشد، در این مطالعه به بررسی میزان سیستاتین C موجود در بزاق تام در افراد سالم و افراد دارای بیماری پریودنتیت مزمن پرداخته شد.مواد و روش ها: در این مطالعه Case-Control، تعداد 26 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن انتخاب شدند. تمامی بیماران دارای پاکت با عمق حداقل 6 میلیمتر، در حداقل 8 محل خونریزی حین پروبینگ (BOP)، از دست رفتن چسبندگی لثه ((AL و اندکس پلاک بالا بودند. گروه کنترل شامل 26 نفر در همان رده سنی با پریودنشیوم سالم بودند. در تمام افراد، نمونه بزاق تام غیرتحریکی جمع آوری شد. میزان سیستاتین C بزاقی به روش الیزا (ELISA) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از t-test و آزمون مدل خطی عمومی (General linear model) استفاده شد.یافته ها: میزان سیستاتین C بزاقی در گروه بیماران، بیشتر از گروه سالم بود، اما از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت (P=0.24). آنالیز آماری نشان داد که علاوه بر این که سن و جنس بر میزان سیستاتین C بزاقی موثر بوده است، اثر متقابل نیز وجود داشت. در جنس مونث با کنترل متغیر سن، میزان سیستاتین C بزاقی در گروه بیمار به طور معنی داری بیشتر از گروه سالم بود. (P=0.036) در حالی که در جنس مذکر این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: اندازه گیری سطوح سیستاتین C بزاقی می تواند بعنوان مارکری در پریودنتیت مزمن در افراد مونث در نظر گرفته شود.

مقدمه: ارزیابی دوره ای برنامه های آموزشی سبب ایجاد بینش نسبت به دوره و کارایی بیشتر امر آموزش می شود. ارزیابی موثر منجر به فراهم آمدن اطلاعات ارزشمندی می گردد که با موفقیت دانشجو و برنامه آموزشی در ارتباط است. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی میزان موفقیت بخش دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی مشهد در ایجاد مهارت های بالینی از دیدگاه دانشجویان بود.مواد و روش ها: دراین مطالعه مقطعی، 116 نفر از دانشجویان دوره عمومی سال پنجم و ششم دانشکده دندانپزشکی، در بخش دندانپزشکی کودکان دانشگاه علوم پزشکی مشهدشرکت داشتند. پرسشنامه ای حاوی 21 سوال چهار گزینه ای در هفت گروه مهارت بالینی دندانپزشکی کودکان در اختیار دانشجویان قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون Mann-Whitney در نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: بر اساس نتایج این پژوهش، در میان هفت گروه مختلف مهارت بالینی دردندانپزشکی کودکان که شامل معاینه، کنترل کودک، پیشگیری، تزریق، ترمیم، درمان پالپ و حفظ فضا می باشد، بیشترین میزان موفقیت بخش دندانپزشکی کودکان در زمینه آموزش پیشگیری و تزریق و کمترین آن در زمینه های حفظ فضا وکنترل کودک بوده است. همچنین از دید دانشجویان موفقیت بخش در آموزش مهارت بالینی انتخاب مواد ترمیمی در دانشجویان پسر بیشتر از دختران بود (P=0.041).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزات مهارت بالینی از دیدگاه دانشجویان در بخش های گوناگون دندانپزشکی کودکان در حد مطلوب بوده است. دانشجویان گزارش کردند که در زمینه کنترل رفتار و کنترل فضا احساس کمبود می کنند که این امر نشانگر نیاز به تاکید بیشتر در این زمینه درکوریکولوم دوره دکترای عمومی دندانپزشکی است.

مقدمه: فیوژن نوعی آنومالی تکاملی است که در آن جوانه دو دندان مجزا به هم پیوسته اند. در فیوژن عاجی، دندان ها از ناحیه عاج در مراحل تکامل به یکدیگر متصل می شوند. فیوژن می تواند بین دندان های نرمال باشد و یا بین یک دندان نرمال با یک دندان اضافی باشد. وقوع فیوژن در دندان های خلفی با دندان اضافی نادر است.گزارش مورد: بیمار خانمی 26 ساله بود که جهت کشیدن دندان مولر سوم نیمه نهفته مراجعه نمود، رادیوگرافی پانورامیک درخواست گردید. در رادیوگرافی به عمل آمده از بیمار، یک دندان اضافی در ناحیه دیستال دندان مولر سوم مشاهده شد و دو دندان متصل به یکدیگر به نظر می رسیدند. پس از کسب رضایت بیمار، طرح درمان مبنی بر خارج ساختن دندان مولر سوم و دندان متصل بر آن انجام شد.