Iranian Journal of Medical Microbiology
Year:2021 | Volume: | Issue: |Papers Count:7

زمینه و اهداف بررسی و اولویت بندی عوامل موثر بر افزایش ویروس جدید کووید-19، یک امر ضروری در بقای جهان به شمار می رود. هدف این پژوهش رتبه بندی عوامل موثر (12 عامل شناسایی شده) بر افزایش ویروس کرونا از دید مردم استان البرز، در نیمه دوم سال 1399، در این استان است. مواد و روش کار تمرکز پژوهش حاضر بر آزمون فریدمن است. در این پژوهش کاربردی، از ابزار پرسشنامه استفاده شده است، که بین 402 نفر از افراد به طور تصادفی توزیع شده است (حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به دست آمد). یافته ها: در پژوهش پیش رو، به سه سوال بنیادی پاسخ داده شد: 1) عوامل موثر بر افزایش تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در استان البرز کدامند؟ با مطالعه پیشینه پژوهش و اطلاعیه های ستاد مرکزی مقابله با کرونا و مطالعات کتابخانه ای تعداد"12" عامل شناسایی شد (چه بسا عوامل دیگری نیز دخیل باشند)؛ 2) با توجه به عوامل فوق، اولویت اول با کدام عامل است؟؛ 3) چه راهکارهای اساسی برای کاهش تعداد مبتلایان ارایه خواهد شد؟ نتیجه گیری بر اساس نتایج، افزایش تعداد مبتلایان به ویروس کرونا تحت تاثیر 12عامل قرار دارد. از دید مردم استان البرز، درباره اهمیت هر یک از این "12" عامل، موثرترین عامل، عدم رعایت بهداشت فردی است. نتایج این پژوهش می تواند به نظارت مستمر، کاهش تعداد مبتلایان به ویروس کرونا، ایجاد و حفظ شرایط بهتر در این استان و سایر نقاط کشور، و حتی سایر کشورها کمک نماید.

زمینه و اهداف بیماری مالاریا به عنوان یکی از تهدیدکننده ترین بیماری های عفونی در سطح جهان مطرح می باشد. انتقال انگل از انسان به پشه ناقل توسط گامتوسیت انگل پلاسمودیوم انجام می شود در حالی که این سلول ها در ایجاد علایم بیماری هیچ نقشی ندارند. در حال حاضر در راستای تلاش برای ریشه کنی بیماری در سطح جهانی، کنترل مرحله انتقال انگل از طریق داروهای ضد گامتوسیت به شدت مورد تاکید می باشد. در این تحقیق اثر ضد انگلی رنگ ایوزین B در شرایط برون تنی بر روی مراحل خونی و گامتوسیت پلاسمودیوم مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش کار ابتدا انگل پلاسمودیوم فالسیپاروم سویه 3D7 کشت داده شده و سپس با القای گامتوسیتوژنز، سلول های گامتوسیت تهیه شدند. پس از بررسی مراحل نمو انگل طی دوره کشت انگل با بررسی میکروسکوپی، ایوزین B بر روی انگل های خونی و گامتوسیت تست شده و میزان زنده مانی با استفاده از تست آنزیم لاکتات دهیدروژناز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج برای گروه جنسی و غیرجنسی مقایسه گردید. یافته ها گامتوسیت ها پس از 12 روز به بلوغ کامل (مرحله V) رسیدند. انگل های غیرجنسی در طول دوره کشت تا روز چهارم افزایش و سپس شروع به کاهش نمودند. نتایج تست آنزیم لاکتات دهیدروژناز حاکی از تاثیر قوی تر ایوزین B بر روی گامتوسیت (IC50=23 nM) نسبت به مرحله غیرجنسی (IC50= 133 nM) بود. نتیجه گیری: با توجه به تعداد معدود داروهای ضد گامتوسیت و اهمیت این ترکیبات در کنترل بیماری مالاریا ایوزین B کاندیدای مناسبی برای درمان های ترکیبی علیه گامتوسیت پلاسمودیوم فالسیپاروم می باشد.

زمینه و اهداف اشریشیا کلی یوروپاتوژن شایع ترین عامل عفونت دستگاه ادراری است. اتصال این باکتری ها به سلول های اپی تلیال و تشکیل بیوفیلم سبب می گردد، تا این باکتری ها بیشتر در مجاری ادراری کلونیزه و به سختی حذف شوند. هدف از این مطالعه تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی قدرت تشکیل بیوفیلم در اشریشیا کلی یوروپاتوژن جداسازی شده از زنان باردار در شهر کرج بود. مواد و روش کار این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی بر روی 64 جدایه اشریشیا کلی یوروپاتوژن انجام شد. شناسایی این باکتری ها با استفاده از تست های بیوشیمیایی و مقاومت آنتی بیوتیکی از طریق روش کربی-بویر و مطابق توصیه موسسه استاندارد آزمایشگاهی و بالینی CLSI (2017) تعیین شد. توانایی تشکیل بیوفیلم، با استفاده از روش میکروتیترپلیت و حضور ژن های pap و sfa به روشDuplex PCR بررسی شد. نتایج بر اساس نتایج، بیشترین میزان مقاومت مربوط به کوتریموکسازول (40/6٪ ) و آمپی سیلین (31/3٪ )، بود. بررسی تشکیل بیوفیلم به روش فنوتیپی نیز نشان داد که 48/4 ٪ با توان بالا، 15/6٪ با توان متوسط و 21/8٪ با توان ضعیف، دارای قدرت تشکیل بیوفیلم دارند. بر اساس نتایج به دست آمدهDuplex PCR، 15 جدایه واجد ژن papC، 10 جدایه واجد ژن sfa و 9 جدایه نیز به طور هم زمان دارای هر دو ژن بودند. 100٪ جدایه هایی که دارای هر دو ژن papC و sfa بودند، توانایی ایجاد بیوفیلم را داشتند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بیشتر اشریشیا کلی یوروپاتوژن عامل عفونت های ادراری، توانایی تشکیل بیوفیلم رادارند. همچنین فراوانی ژن های papC و sfa کد کننده پیلی نیز در این جدایه ها می توانند به عنوان یکی از عوامل اتصال این باکتری ها عمل کند.

زمینه و اهداف ویروس دیستمپر سگ (CDV)ویروسی بسیار مسری و عامل بیماری کشنده در گوشت خواران سراسر جهان است. ویروس دیستمپر کارآیی سیستم ایمنی میزبان را کاسته و باعث افزایش احتمال ابتلا به سایر عوامل بیماری زا می شود. هدف مطالعه حاضر جستجوی ویروس دیستمپر به روش ژنومی و ایمونولوژیک و بررسی عفونت هم زمان با پاراآنفلوانزای سگ تیپ 2 (CpiV-2) بود. مواد و روش کار در این مطالعه، در فاصله بهار 97 تا زمستان 98 تعداد 50 نمونه خون و سواب چشمی، تنفسی و گوارشی از سگ های مشکوک به دیستمپر و 50 نمونه از سگ های به ظاهر سالم اخذ شد. به منظور تشخیص اولیه ویروس دیستمپر به روش ایمونولوژیک از کیت ایمونوکروماتوگرافی سریع دیستمپر استفاده شد. برای جستجوی ژنومی هر دو ویروس، پس از استخراج RNA و انجام واکنش رونوشت برداری معکوس، با استفاده از پرایمرهای اختصاصی آزمون RT_PCR انجام شد. یافته ها: نتایج ایمونوکروماتوگرافی سریع حاکی از 29 نمونه در گروه سگ های مشکوک به CDV و یک نمونه مثبت در بین نمونه های گرفته شده از سگ های به ظاهر سالم بود. بر اساس نتایج آزمون RT_PCR، در گروه اول 37 نمونه CDV مثبت و 11 نمونه CpiV-2 مثبت بودند. همچنین، از نمونه های گرفته شده از سگ های معمولی، سه مورد CDV مثبت و یک نمونه CpiV-2 مثبت به دست آمد. در کل، فراوانی عفونت همزمان 4٪ بود. نتیجه گیری: با استفاده از بررسی های آماری ارتباط معنی داری بین عفونت CVD و CpiV-2 به دست نیامد. به نظر می رسد انجام بررسی هایی از این دست با حجم نمونه بیشتر نتایج دقیق تری می دهد.

زمینه و اهداف سالمونلوز یکی از مهمترین بیماری های زیونوز است که بیشتر عفونت های سالمونلایی در اثر مصرف مواد غذایی آلوده به این باکتری ایجاد می شود. در طی دهه های اخیر، مقاومت دارویی سالمونلاهای جداشده نسبت به آنتی بیوتیک های رایج افزایش یافته است که به عنوان یک مشکل بهداشتی جهانی مطرح است. لذا هدف از این تحقیق بررسی سروتیپ های سالمونلا در گوشت مرغ و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی آنها نسبت به ده آنتی بیوتیک با مصرف رایج ایران بود. مواد و روش کار تعداد 100 نمونه گوشت مرغ به طور تصادفی از مراکز تهیه و توزیع گوشت مرغ در نقاط مختلف شهرستان اردبیل جمع آوری گردید. پس از کشت و جداسازی سالمونلا، پرگنه های آن با روش سرولوژی و PCR بررسی شدند. در نهایت تست PCR برای تایید نمونه های مثبت سالمونلا تیفی موریوم انجام گردید. میزان مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها با روش کربی بایویر (Kirby Bauer) مشخص شد. یافته ها: از مجموع 100 نمونه گوشت مرغ نمونه برداری شده 6 درصد سالمونلا (تعداد 6 مورد) به دست آمد که از این تعداد 50 درصد به سالمونلا اینفنتیس، 16/6 درصد به سالمونلا آنتریتیدیس، 16/6 درصد به سالمونلا تیفی موریوم و 16/6 درصد به سالمونلا تامپسون (16/6 درصد) تعلق داشت. بیش از 60 درصد جدایه ها به هفت آنتی بیوتیک مقاوم بودند. به طوری که بیشترین مقاومت دارویی نسبت به آمپی سیلین (83/3 درصد)، سولفادیازین+ تری متوپریم (83/3 درصد)، کلرامفنیکل (83/3 درصد) و بعد از آنها کوتریموکسازول (66/7 درصد)، آمیکاسین (66/7 درصد)، تتراسیکلین (66/7 درصد)، داکسی سیکلین (66/7 درصد) و فلورفنیکل (16/7 درصد) مشاهده شد. تمامی جدایه ها در مقابل سیپروفلوکساسین و انروفلوکساسین حساس بودند. نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که در گوشت مرغ سالمونلا اینفنتیس غالب هست و جدا یه ها نسبت به اکثریت ده آنتی بیوتیک رایج در صنعت دام و طیور مقاومت دارویی دارند که از نظر بهداشت عمومی حایز اهمیت فراوانی است.

خانم 49 ساله با سابقه بیماری های دیابت ملیتوس و هایپوتیروییدی، با شکایت از تنگی نفسی که از سه هفته قبل شروع شده بود به بخش اورژانس مراجعه کرد. با توجه به استریدور دمی و بازدمی در معاینه بالینی، برای ایشان ضایعه در محل نای مطرح شد. در سی تی اسکن (بدون تزریق) از گردن و قفسه سینه، ضایعه شبیه تومور بدخیم نای با گسترش به اطراف نای در گردن بیمار دیده شد. در ادامه، دیسترس تنفسی بیمار بدتر شد و تحت بیهوشی عمومی تراکیوستومی شد. در زمان تراکیوستومی، یک ضایعه سفید تا کرم رنگ که شبیه نکروز بود به همراه گرانولاسیون فراوان، که دور تا دور نای را گرفته بود، دیده شد، و از آن بیوپسی گرفته شد. در گزارش هیستوپاتولوژی شواهد التهاب حاد و مزمن و نکروز به همراه قارچ های بدون سپتا که موید بیماری موکورمایکوزیس بود، دیده شد. در ابتدا، آمفوتریسین-Bلیپوزومال وریدی، به عنوان داروی آنتی فونگال انتخاب شد که به دلیل عارضه نارسایی کلیه حاد ناشی از دارو، قطع شد. سوسپانسیون پسوکونازول به عنوان داروی آنتی فونگال جایگزین شد. بعد از حدود 6 هفته بیمار با حال عمومی خوب از بیمارستان مرخص شد. برخلاف مطالعات معدودی که در منابع موجود تاکنون، در مورد بیماری موکورمایکوزیس نای و راه های هوایی تحتانی، وجود دارد، با توجه به محدود بودن بیماری به نای در بیمار ما، ما از دبریدمان محل درگیری خودداری کردیم و سعی بر کنترل بیماری با استفاده از کنترل بیماری زمینه ای ایشان و داروی آنتی فونگال نمودیم و نهایتا نتیجه مطلوب حاصل شد. البته قابل ذکر است تمام بیمارانی که در مطالعات گذشته بررسی و منتشر شده اند درگیری وسیع تری از بیمار ما داشته اند. بنابراین با توجه به نبود درمان استاندارد برای این بیماری، می توان رویکرد درمانی ما در این مطالعه را به عنوان یکی از گزینه های درمانی این بیماری در فرم محدود، در نظر گرفت.

پاندمی COVID-19 که به وسیله عفونت تنفسی SARS-CoV-2 ایجاد شده است، تبدیل به یک تهدید جهانی شده است. بروز عوارض ترومبوتیک در بیماران مبتلا به COVID-19 بالا می باشد و در مطالعات متعددی به آنها پرداخته شده است. در این میان کمتر به عوارض هموراژیک بیماران مبتلا به کووید 19 توجه شده است. لذا در این مقاله به ارایه 4 مورد بیمار مبتلا به کووید 19 با عوارض همورژایک پرداخته شده است. هر چهار بیمار در بخش مراقبت های ویژه بستری و در حال دریافت درمان های روتین کووید 19 از جمله هپارین پروفیلاکسی بودند. در سیر بستری هر 4 بیمار دچار هماتوم شیت رکتوس و خونریزی رتروپریتوین شدند و جهت کنترل خونریزی تحت آمبولیزاسیون قرار گرفتند. آمبولیزاسیون شریان اپی گاستریک تحتانی و تنه قدامی شریان ایلیاک داخلی تحت هدایت فلوروسکوپی و آنژیوگرافی انجام شد. خونریزی فعال بیماران کنترل گردید. سه بیمار پس از سیر درمان مناسب از بیمارستان ترخیص شدند. یک بیمار با توجه به شدت درگیری ریوی ناشی از کووید 19 با توجه به سن بالا و حجم حونریزی متاسفانه فوت شد. در ابتدا بروز خونریزی در این بیماران به عوارض هموراژیک ناشی از هپارین نسبت داده شد. اما حجم خونریزی رخ داده در بیماران و علایم با عوارض ناشی از دوز پروفیلاکسی هپارین چندان قابل توجیه نبود، لذا به تدریج توجه به کواگولوپاتی در بیماران مبتلا به کرونا معطوف شد. مطالعات بیشتری نیاز است تا نقش عوامل ایجاد کننده و عوارض ناشی از کوآگولوپاتی را در بیماران مبتلا به COVID-19 و درمان مناسب آن ها روشن سازد.