تحلیل عاملی دوران یافته ابزار سودمندی برای شناسایی پهنه های پربارش و تفکیک آن ها از قلمروهای کم بارش است. با این حال تاکنون در ایران در پژوهش های اقلیمی اقبال چندان زیادی از بکارگیری این روش های آماری و روش های مشابه آن انجام نپذیرفته است. در این بررسی که به روش تحلیل عاملی دوران یافته انجام گرفت آشکار گردید که در ایران سه قلمرو پربارش وجود دارد. در هر یک از این سه قلمرو مکانیسم های مختلف بارشی فعال هستند. مهمترین قلمرو پربارش ایران کرانه های خزر است که سیستم های باران زا در آن طی تابستان و پاییز فعالند. دومین قلمرو پربارش ایران رشته کوه زاگرس است که فعالیت سیستم های باران زای آن در زمستان است. سرانجام سومین قلمرو پربارش آذربایجان و شمال خراسان است که در بهار بارش بیشتری دریافت می کند.