ارمغان دانش
سال:1397 | دوره:23 | شماره:6 (پیاپی 131) |تعداد مقالات:13

سردبیر گرامی جهان پور و همکاران در پژوهش خود با عنوان" ساخت و ارزیابی پرسشنامه اخلاق در حرفه پرستاری" چاپ شده در دوره 19 و شماره9 این مجله کار ارزشمندی در ارتباط با طراحی پرسشنامه در حوزه اخلاق انجام داده اند. در نظر گرفتن روش استقرایی از طریق مصاحبه برای تولید آیتم ها، توجه به ارزیابی روایی و پایایی ابزار طراحی شده از نقاط قوت مطالعه مذکور می باشد(1). نقد مقالات برای رشد دانش ضروری بوده و باعث ارتقای کیفیت پژوهش های علمی می شود، علی رغم ضرورت نقد علمی که منجر به بهبود کیفیت مقالات گزارش شده می شود، کمتر در مجلات ایرانی وجود دارد(2). نقد مقالات به صورت علمی می تواند برای خوانندگان و محققین و پژوهشگران در راستای افزایش کیفیت مقاله مناسب باشد(3). در بخش هایی از روش کار پژوهش مذکور، نکاتی وجود دارد که قابل تأمل بوده و به نظر می رسد بیان آنها می تواند به بهتر شدن کار در پژوهش های آتی کمک کرده و راهنمایی برای دیگر پژوهشگران در حوزه طراحی و روایی ابزار باشد. گام های ابزارسازی دارای مراحل مشخص می باشد که رعایت استانداردها در هر گام ضروری می باشد. این نکته روشن می سازد که استناد به مواردی چون روایی و پایایی لازم، اما کافی نمی باشد. مطالعه مذکور از سه بعد اصلی مورد نقد قرار می گیرد؛ در بخش روش کار این مطالعه نوع مطالعه توصیفی تحلیلی گزارش شده است و این در حالی است که عنوان مطالعه ساخت و ارزیابی پرسشنامه می باشد. در مطالعه های ابزارسازی به دو شکل می توان روش کار مطالعه را نگارش کرد، برنز نوع روش تحقیق را در زمانی که هدف، طراحی و روایی آن ابزار می باشد نوع متدولوژیکال(1) می نامد(5 و4). هم چنین زمانی که از دو رویکرد کمی و کیفی استفاده می شود، می توان به آن نام ترکیبی(2) را نیز اطلاق کرد زیرا روش کیفی(مصاحبه و تحلیل کیفی) و به دنبال آن تکمیل پرسشنامه طراحی شده به وسیله نمونه ها و انجام محاسبات کمی بر نتایج(جهت تعیین روایی بر فاکتور آنالیز) صورت می گیرد(6).....

زمینه و هدف: بیماری کبد چرب غیرالکلی اصلی ترین بیماری کبدی است که بروز آن با عادات نادرست غذایی و اضافه وزن ارتباط دارد. هدف این پژوهش مقایسه اثرات 8 هفته تمرین اینتروال شدید(HIIT) و تمرین استقامتی کم شدت(LIET) بر بیان ژن Hig2 و محتوای تری گلیسیرید کبدی رت های مبتلا به کبد چرب(NAFLD) بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 رت نر ویستار به طور تصادفی در چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه های کنترل، LIET و HIIT که به مدت 16 هفته غذای پر چرب با هدف ایجاد کبد چرب مصرف کردند و گروه شم که در این مدت از غذای استاندارد استفاده کرد. تمرین گروه HIIT شامل مراحلی از دویدن شدید بر اساس درصدی از حداکثر سرعت بود که با دویدن کم شدت به عنوان استراحت فعال جدا شده بود. تمرین گروه LIET نیز بر اساس مسافت طی شده گروه HIIT هم سان سازی شده بود. در پایان 8 هفته تمرین، میزان بیان ژن Hig2 و محتوای چربی کبدی اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بین گروه­ های تحقیق تفاوت معنی­ داری در میزان بیان ژن Hig2 (43/12=K2، 006/0 =p) وIHL (84/32=K2، 001/0=p) مشاهده شد. تفاوت­ های معنی­ دار در بیان ژن Hig2 بین گروه کنترل و گروهHIIT(031/0=p) و گروه کنترل با LIET (012/0=p) مشاهده شد، اما تفاوت های معنی­ دار در بیان ژن Hig2 بین گروه HIIT و گروه LIET مشاهده نشد(453/0=p). هم چنین، تفاوت­ های معنی­ دار در IHL بین گروه کنترل و HIIT (001/0=p) و گروه کنترل با LIET(001/0=p) مشاهده شد. هم چنین، تفاوت­ های معنی­ دار درIHL بین گروه HIIT و گروهLIET مشاهده شد(003/0=p). نتیجه گیری: تمرین های تناوبی شدید و هم تمرین های تداومی با شدت کم از طریق کاهش در بیان ژن Hig2 باعث کاهش محتوای چربی کبدی و بهبودNAFLD می شود. هم چنین، کاهش چربی کبدی در گروه تمرین تناوبی شدید به طور مستقل از کاهش وزن رخ می دهد.

زمینه و هدف: فاکتورهای رشد اندوتلیال عروقی ترشح شده از تومور با اتصال به رسپتورهای خود در سطح سلول های اندوتلیال نقش مهمی در نفوذپذیری عروقی و رگ زایی تومور ایفا می کنند. در این مطالعه پپتید آنتاگونیست فاکتور رشد اندوتلیال عروقی(VEGF) طراحی شد با این هدف که پپتید مورد نظر(VGB4) با تداخل دراتصال فاکتور رشد اندوتلیال عروق به رسپتورهای خود، مسیرهای پیام رسانی در پایین دست را غیر فعال کرده و در نتیجه باعث مهار آنژیوژنز شود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال1396 در دانشگاه گیلان انجام گرفت، تعداد 42 سر موش ماده نژاد بالب / سی در محدوده سنی 4 تا 6 هفته با متوسط وزن 20 گرم تهیه شد. از رده سلولی سرطانی 4T1 جهت مدل سازی سرطان پستان استفاده گردید. پس از پیوند زیر پوستی تومورهای پستانی به حیوانات، تزریق روزانه درون صفاقی دوز های مختلف پپتید VGB4 (10، 5، 5/2، 1، 25/0 میلی گرم بر کیلوگرم) به مدت 14 روز انجام شد و پتانسیل آنتی توموری دوزهای مختلف پپتید در طول دوره تزریق نسبت به کنترل، به روش آماری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ANOVA و Duncan تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: افزایش دوز پپتید باعث کاهش میزان رشد تومور در گروه های تیمار می شود و افزایش دوز از 5 میلی گرم بر کیلوگرم به 10 میلی گرم بر کیلوگرم تأثیر ممانعت کنندگی معنی داری روی رشد تومور ندارد. بنابراین دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم بهترین دوز ضد توموری پپتید VGB4 می باشد. نتیجه گیری: پپتید VGB4 اثر ممانعت کنندگی معنی داری بر میزان رشد تومور کارسینومای پستانی ایجاد شده به وسیله رده سلولی 4T1 دارد. با توجه به اثرات آنتی توموری VGB4 ممکن است بتوان در آینده از این پپتید برای درمان سرطان استفاده کرد.

زمینه و هدف: بیماری های قلبی عروقی از دلایل عمده مرگ و میر در دنیا می باشد. استرس اکسیداتیو نقش عمده ای در بروز و توسعه بیماری های قلبی عروقی دارد. فعالیت بدنی وضعیت آنتی اکسیدانی بافت قلب را بهبود می بخشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی سطوح شاخص های اکسیدانی و آنتی اکسیدانی بافت قلب رت های نر قرارگرفته در معرض دوکسوروبیسین، پس از هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کروسین بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش نر نژاد ویستار با میانگین سنی 8 هفته و میانگین وزنی220200 گرم به صورت تصادفی در 5 گروه کنترل سالم(سالین)، دوکسوروبیسین(کنترل بیمار)، دوکسوروبیسین کروسین، دوکسوروبیسن تمرین، و دوکسوروبیسین تمرین کروسین، قرار گرفتند. گروه های تمرینی، دوره را با انجام 2 تناوب شدید در هفته اول آغاز و با انجام 8 تناوب شدید در هفته های آخر، به پایان رساندند. پس از 8 هفته سطوح مالون دی آلدئید(MDA) و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز(SOD) و کاتالاز(CAT) در بافت قلبی اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس دو طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تحلیل داده ها افزایش معنی داری را در سطح مالون دی آلدئید و کاهش معنی داری را در فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز بافت قلب گروه دریافت کننده دوکسوروبیسین در مقایسه با گروه کنترل سالم نشان داد(001/0=(p. هم چنین نتایج کاهش معنی داری را در سطح مالون دی آلدئید در نتیجه دریافت تمرین(001/0=p)، کروسین(001/0=p) و ترکیب تمرین و کروسین(025/0=p) و افزایش معنی داری را در فعالیت سوپراکسیددیسموتاز و کاتالاز در نتیجه دریافت تمرین(001/0=p)، کروسین(001/0=p) و ترکیب تمرین و کروسین(005/0=p) نشان داد. علاوه بر این مشخص شد در مقایسه بین گروه ها، بین تأثیر تمرین و کروسین به تنهایی تفاوت معنی داری وجود ندارد، اما بین تأثیر ترکیبی آن ها و تأثیر هر کدام از این دو مداخله(تمرین و کروسین) به تنهایی تفاوت معنی داری وجود داشت و این دو، اثر همدیگر را تقویت کردند(001/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین های منظم تناوبی شدید، مکمل کروسین و یا ترکیبی از این دو می توانند با کاهش سطوح شاخص اکسیداتیو، مالون دی آلدئید و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز بافت قلب، اثرات محافظتی در برابر آسیب اکسیداتیو بافت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین داشته باشد. هم چنین به نظر می رسد به کار بردن ترکیبی این دو مداخله راهبرد پیشگیرانه و درمانی بهتری، نسبت به کاربرد تکی آن ها می باشد.

زمینه و هدف: تأثیرهای مثبت تمرین تناوبی شدید(HIIT) بر تقویت مسیرهای متابولیسم بافت عضلانی سالم به اثبات رسیده است. از جمله هدف­ های دیابت تخریب متابولیسم گلوکز و چربی عضله می­ باشد، لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین تناوبی شدید بر تعدیل بیان ژنی پروتئین متصل به رتینول 4(RBP4) و پروتئین کیناز فعال شده با AMP (AMPK) در عضله نعلی رت­ ها می باشد. روش­ بررسی: در این مطالعه تجربی، 60 رت نر نژاد ویستار با میانگین سنی 8 هفته، وزن20± 250 گرم به طور تصادفی در 5 گروه(تعداد=12)؛ پایه، کنترل سالم، دیابت، تمرین HIIT، گروه دیابت و تمرین، تقسیم شدند. قبل از شروع برنامه تمرینی، تمامی گروه ها به غیر از گروه های پایه و کنترل سالم و تمرین به وسیله تزریق نیکوتین آمید استرپتوزوتوسین ((STZ با تزریق صفاقی دیابتی شدند. رت­ های گروه های تمرینی به مدت 8 هفته، 5 روز در هفته با شدت 80 تا 85 درصد حداکثر سرعت به تمرین های HIIT پرداختند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، پس از بیهوشی رت­ ها با محلول زایلازین و کتامین، عضله نعلی خارج و میزانmRNA RBP4 و mRNA AMPK سنجیده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: القای دیابت سبب افزایش معنی دار در میزان mRNA RBP4 شد. در حالی که کاهش این ژن در گروه دیابت و تمرین نسبت به گروه دیابت معنی دار بود(003/0=p). انجام تمرین ورزشی HIIT به صورت قابل توجهی میزان mRNA AMPK را نسبت به گروه دیابت و کنترل سالم افزایش داد(001/0=p). هم چنین افزایش این ژن در گروه دیابت و تمرین نسبت به گروه دیابت معنی­ دار بود(002/0=p). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از تمرین HIIT قادر به مقابله با اثرات تخریبی دیابت با افزایش فاکتور کلیدی متابولیسم سلول عضلانی AMPK(تحریک افزایش انتقال GLUT) و کاهش RBP می­ باشد که می­ تواند در بهبود مقاومت به انسولین سلول عضلانی مؤثر باشد.

زمینه و هدف: آموزش و برنامه های آموزشی نقش انکارناپذیری در پیشرفت هر جامعه ای دارد. این مطالعه با هدف مقایسه میزان رضایت دانشجویان مامایی از تدریس درس بیماری های زنان و ناباروری به شیوه سخنرانی و آموزش به وسیله همتایان انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، دانشجویان کارشناسی پیوسته مامایی( 22 نفر در ترم پنجم) در سال 1396 به عنوان جامعه پژوهش بودند. این دانشجویان به عنوان نمونه پژوهش و درس 3 واحدی بیماری های زنان و ناباروری به عنوان مواد آموزشی تعیین شدند. نیمی از مواد آموزشی در هشت جلسه اول، آموزش به روش تدریس به وسیله استاد، به شیوه رایج سخنرانی و هشت جلسه دوم با روش همتایان تدریس شد. در پایان هر دو روش آموزشی از دانشجویان خواسته شد که پرسشنامه مربوط به رضایت از شیوه آموزش را نیز تکمیل کنند. از کلیه دانشجویان جهت شرکت در پژوهش رضایت نامه آگاهانه کسب شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین امتیاز کلی رضایت از روش تدریس سخنرانی استاد 74/9± 77/83 و رضایت از شیوه تدریس به وسیله همتایان 58/10± 36/81 بود(49/0=p). میانگین امتیاز رضایت مندی از روش سخنرانی در حیطه ایجاد علاقه مندی و تشویق به مشارکت در یادگیری کمتر از روش آموزش همتایان(008/0=p)، درحیطه رعایت اصول و مقررات مربوط به تدریس بیشتر (005/0=p)، در حیطه آزمون و ارزشیابی از مطالب درسی نیز بیشتر(07/0=p) و در حیطه مناسب بودن روش تدریس و تداوم استفاده از آن با روش آموزش همتایان برابر بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از روش های فعال آموزشی تأثیر قابل توجهی در افزایش علاقه به یادگیری و ایجاد انگیزه در دانشجویان دارد، با این حال دانشجویان روش سخنرانی را در فهم بهتر مطالب و رعایت اصول و مقررات تدریس مؤثرتر می دانند. استفاده از روش آموزش همتایان به عنوان یک روش تکمیلی در آموزش پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: بلاستوسیستیس تک یاخته ای بی هوازی است که در دستگاه گوارش انسان زندگی کرده و می تواند به عنوان یک انگل زئونتیک در میزبان های مختلفی نیز وجود داشته باشد. این مطالعه در جهت شناسایی ساب تایپ ها و بررسی تنوع ژنتیک بلاستوسیستیس از نمونه های انسانی شهرستان­ های ارومیه، تبریز و مراغه در شمال غرب ایران انجام گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه که به روش توصیفی مقطعی است، 300 نمونه­ مدفوع انسانی که از بهمن ماه 1395 تا مهرماه 1396 به صورت تصادفی و جهت غربالگری به مراکز بهداشتی و درمانی مراجعه کرده بودند، انتخاب و پس از مطالعه مستقیم میکروسکوپی مدفوع، 16 مورد ایزوله به دست آمده که با روش DNA barcoding بررسی شدند. براساس روش های بیوانفورماتیکی سکانس محصولات به دست آمده مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفتند. یافته­ ها: از 300 نمونه مورد بررسی این مطالعه، تعداد 22 مورد به صورت مطالعه میکروسکوپی آلوده به بلاستوسیستس تشخیص داده شدند. 16 ایزوله متفاوت از موارد مثبت با روش مولکولی(PCR) جدا و سکانس محصولات به دست آمده مورد بررسی قرار گرفتند. 3 نوع ساب تایپ شامل؛ ST1، ST2 و ST3 در سکانس حاصل از این نمونه ها به دست آمد. یکی از نمونه های مورد بررسی پس از دوبار سکانس متفاوت، هر دو زیرگونه ST1 و ST3 را داشت، ولی با سکانس مجدد زیرگونه غالب فرد، ST3 گزارش شد. نتیجه گیری: ساب تایپ های مختلفی از این انگل در این منطقه وجود دارد. با توجه به ماهیت ساب تایپ­ ها، چرخه زئونوتیک این انگل در منطقه وجود داشته و با شناسایی و تعیین زیرگونه های بلاستوسیستیس در میزبان­ های مختلف به عنوان ارگانیسمی زئونوتیک، می­ توان به نحوه انتقال انگل و مهاجرت های ژنتیکی آن دست یافت. به نظر می رسد می­ توان با استفاده از الگوی ساب تایپ های به دست آمده انگل، در مطالعات آینده، ارتباط آن با علایم بالینی مطرح و مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه و هدف: با افزایش جمعیت سالمندان، شیوع ناتوانایی های جسمانی نیز در حال افزایش است که این امر، توجه سیستم های مراقبتی، بهداشتی و اجتماعی را به خود معطوف کرده است. از جمله مشکلات شایع در دوران سالمندی کاهش تعادل و اختلال پوسچر، بی ثباتی مفصل، کاهش عملکرد عصبی عضلانی، توده عضله، قدرت، استقامت حرکتی، ظرفیت هوازی و افزایش بی اختیاری و تکرر ادراری است. هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثر تمرین های هوازی زیربیشینه بر کنترل ادراری، تعادل و ظرفیت هوازی زنان سالمند است. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد که به صورت میدانی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، زنان دارای مشکلات بی اختیاری ادراری شهر ارومیه بودند که پس از اعلام فراخوان در مراکز بهداشت به طور داوطلبانه برای همکاری در پژوهش شرکت کردند. 24 نفر از زنان با دامنه سنی 60 تا 65 سال مطابق با معیار های ورود به پژوهش، انتخاب و 24 ساعت قبل از شروع تمرین با روش اجرای پژوهش آشنا و سپس رضایت نامه و پرسشنامه بی اختیاری ادراری را تکمیل نمودند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به 2 گروه تمرین هوازی و کنترل تقسیم و 24 ساعت قبل از شروع برنامه ورزشی پرسشنامه های سلامت و بی اختیاری ادراری را تکمیل کردند. گروه تجربی تمرین های 12 هفته ای هوازی را انجام داده و 24 ساعت بعد از جلسه ششم و دوازدهم تمرین دوباره پرسشنامه های مربوطه را تکمیل نمودند. ابتدا از آزمون K-S از طبیعی بودن داده ها اطمینان حاصل شد. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در گروه هوازی بعد از 12 هفته تمرین هوازی در مقادیر حجم و تکرر ادراری آزمودنی ها تفاوت معنی داری وجود نداشت(1=p)، ولی در اندازه تعادل ایستای چشم بسته(001/0=p)، تعادل ایستای چشم باز(001/0=p)، تعادل پویا(001/0=p) و ظرفیت هوازی(001/0=p) تفاوت معنی داری مشاهده گردید. نتیجه گیری: تمرین های هوازی زیربیشینه اثر معنی داری بر بی اختیاری و تکرر ادراری زنان سالمند ندارد، ولی با توجه به تأثیرگذاری بیشتر بر ظرفیت هوازی و تعادل زنان سالمند، پیشنهاد می شود از این روش تمرینی برای بهبود عوارض مربوط و کیفیت زندگی این قبیل افراد استفاده گردد.

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس(MS) یک بیماری وابسته به سیستم ایمنی با علل ناشناخته است و یکی از مهم­ ترین بیماری­ های ناتوان کننده نورولوژیک در بالغین می­ باشد که بخش میلین سیستم اعصاب در آن تخریب می­ شوند. ارتباط میان بیماری MS و آپوپتوز نشان می دهد که در بیماران، بیان بسیاری از ژن های دخیل در مهار آپوپتوز سلول های ایمنی افزایش پیدا کرده است، مانند ژن سرویوین که موجب فعالیت بیشتر این سلول ها شده و آسیب های مغزی نخاعی افزایش می یابد. هدف از این تحقیق بررسی پلی مورفیسم G/C 31 واقع در پروموتور ژن سرویوین در مبتلایان به بیماری MS و مقایسه با افراد سالم و ارتباط آن با این بیماری بود. روش بررسی: در این مطالعه مورد شاهدی، به منظور بررسی چند شکلیG/C 31 در پروموتور ژن سرویوین از نمونه­ های خون 100 فرد مبتلا به MS و 100 فرد سالم(شاهد) DNA ژنومی استخراج گردید. به منظور تکثیر ژن سرویوین از روش PCR بهره گرفته شد و چند شکلی ژنی پروموتور این ناحیه به روش PCR-RFLP با آنزیم برش دهنده EcoO109I بررسی گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: با تکثیر بخشی از ژن سرویوین با طول 308 جفت باز و برش محصول PCR با آنزیم EcoO109I وجود باند 308 جفت بازی، معرف ژنوتیپ GG، باند 210 و 98 جفت بازی، معرف ژنوتیپ CC و هر سه باند با هم، معرف ژنوتیپ GC بودند. پس از تجزیه و تحلیل داده­ ها، ارتباط ژنوتیپی پلی­ مورفیسم-31C/. G با خطر ابتلا به بیماری MS در ژنوتیپ CG (با در نظر گرفتن ژنوتیپ GG به عنوان رفرنس) به صورت (330/0)P، (1/397)OR و (735/2-714/0)CI و برای ژنوتیپ CC به صورت (532/0)P، (0/800)OR و (612/1-397/0)CI بود. نتیجه گیری: به طور کلی با بررسی­ پلی­ مورفیسم-31 G/C در ژن سرویوین به عنوان بیومارکر در بیماری MS در جمعیت­ های بزرگتر و تعیین فراوانی آللی و ژنوتیپی می­ توان با آگاهی بیشتری نقش این ژن را تعیین نمود تا در پژوهش­ های آینده راهکار مناسبی برای جلوگیری از این بیماری به وجود آید.

زمینه و هدف: ویروس اپشتین بار یکی از عوامل آسیب رسان در لنفوم هوچکین شناخته شده است. این ویروس در سلول های رد اشترنبرگ که بخشی از لنفومای هوچکین کلاسیک است، حضور می یابد. TRADD یک مولکول آداپتور ضروری و مسئول برقراری سیگنالینگ تشکیل پیچیده و القاء آپوپتوز، نکروز، فعال سازی NF-KB و MAP Kinase است. هدف از این بررسی الگوی متیلاسیون ژن TRADD در بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین ویروس EBV مثبت است. روش بررسی: این مطالعه از نوع مورد و شاهد می باشد. گروه مورد، شامل 80 نفر از افراد مبتلا به لنفوم هوچکین و گروه شاهد، نمونه حاشیه تومور افراد گروه مورد بود. برای تعیین کمیت و کیفیت DNA از دو روش اسپکتروفوتومتری و الکتروفورز بر روی ژل آگاروز استفاده شد. بررسی تغییر الگوی متیلاسیون ژن TRADD با استفاده از روش اواگرین و مقایسه نقطه ی ذوب با درجه تفکیک بالا یا تکنیک(HRM) صورت گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این بررسی 3/46 درصد از زیرتایپ­ ها نودولار اسکلروزیس، 25 درصد میکس­ سلولاریتی، 3/11 درصد لنفوسیت غنی، 10 درصد لنفوسیت تهی و 5/7 درصد نامشخص بودند. مقایسه تغییر الگوی هایپرمتیلاسیون ژن TRADD در نمونه های دارای ویروس با نمونه های فاقد ویروس به ترتیب 2/61 و 5/32 درصد بود که تغییرات معنی داری را نشان داد، ارزیابی­ اهمیت الگوی متیلاسیون ژن TRADD به تفکیک مرحله بندی لنفوم ارتباط معنی­ داری را بین لنفوم، گرید و مراحل مختلف با حضور ویروسEBV نشان داد(046/0=p). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد الگوی متیلاسیون ژن TRADD همراهی نزدیکی با عفونت های ویروسی EBV دارد. بیماران مبتلا به EBV می توانند تأثیر بیشتری از تغییر رفتار ژن TRADD بگیرند که به بدرفتاری سلول های ایمنی و در نهایت لنفوم منجر می شود.

زمینه و هدف: هرچند مشکلات عاطفی شدیدی بین زوج های نابارور وجود ندارد، اما کیفیت زندگی مشترک این دسته از زوج ها معمولاً و تا حد زیادی تحت تأثیر ناباروری قرار می گیرد. هم چنین نتیجه بعضی از تحقیق ها نیز نشان می دهد برای بسیاری از زوج های نابارور، این تجربه فرصتی فراهم می آورد تا کیفیت رابطه با همسر خود را ارتقاء بخشیده و با هم صمیمی تر شوند. هدف این پژوهش تبیین مضامین مرتبط با ازدواج های با کیفیت زناشویی عالی از زبان زوج های نابارور بود. روش بررسی: این پژوهش توصیفی با رویکرد کیفی و از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 15 زوج نابارور انجام شد. مصاحبه شوندگان به صورت هدفمند و باتوجه به معیارهای ورود به پژوهش، از بین مراجعه کنندگان به مرکز درمان ناباروری یزد انتخاب شد کنشگران تحقیق قبل از آغاز مصاحبه، ضمن امضای فرم رضایت آگاهانه شرکت در پژوهش، به مقیاس کیفیت زناشویی(RDAS) جهت ارزیابی اولیه کیفیت زناشویی و پرسشنامه GHQ جهت تشخیص جمعیت غیربالینی نیز پاسخ دادند. برای کدگذاری و تحلیل داده ها از شیوه تحلیل مضمون استفاده شد. یافته ها: باتوجه به تحلیل پاسخ های ارائه شده، مضامین مرتبط با کیفیت زندگی زناشویی عالی در بین زوج های نابارور را می توان در پنج مضمون شامل: ایجاد ازدواج شاد و سالم و مراقبت از آن، ارتباط عاشقانه و صمیمانه با همدیگر، پذیرش همراه با شفقت و تعهد نسبت به همسر، مدیریت استرس ها و پایداری مدبرانه ازدواج و ارتباط سالم با دنیای روابط خارج از منظومه ازدواج، 26 مضمون فرعی و نیز 85 مقوله طبقه بندی کرد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش کیفیت زندگی زناشویی در رابطه زوج های نابارور موضوعی چند بعدی است و از جنبه کاربردی با توجه به کمبود پژوهش های بومی در زمینه کیفیت زناشویی زوج های نابارور، یافته های به دست آمده از این تحقیق می تواند در ارائه خدمات مناسب در جهت ارتقاء سطح کیفیت زندگی زناشویی زوج های نابارور در مراکز درمان ناباروری و مراکز مشاوره روان شناختی فراهم بیاورد. هم چنین می تواند اساسی را برای مطالعه های آینده در زمینه بررسی عوامل مرتبط با کیفیت زناشویی در بین زوج های نابارور در فرهنگ ایرانی نیز فراهم سازد.