پژوهشی خون
سال:1395 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

سابقه و هدف:افزایش بار آهن، عارضه مهم تزریق خون مزمن است که نیاز به درمان آهن زدایی دارد. یکی از این درمان ها دفریپرون (L1) است که اغلب به صورت درمان ترکیبی با دسفروکسامین استفاده می شود. اما مهم ترین عارضه این دارو، مشکلات گوارشی است و گاهی به قدری شدید است که بیمار قادر به تحمل دارو نمی باشد. در این تحقیق، عوارض گوارشی فرم روکش دار دارو بررسی شد.مواد و روش ها:در یک مطالعه آینده نگر، داروی روکش دار برای 100 بیمار تالاسمی شروع و عوارض گوارشی آن ها برای 6 ماه بررسی شد. همگی بیماران به علت بار آهن بالا، اندیکاسیون مصرف درمان ترکیبی L1 با دسفروکسامین را داشتند و همگی با فرم قبلی داروی L1، عوارض گوارشی شدید نشان دادند. یافته ها توسط آزمون های t، کای دو و نرم افزار 16 SPSS تحلیل شدند. یافته ها:دو بیمار به علت تغییر مکان از مطالعه حذف شدند. از 98 بیمار، 91 ماژور و 7 اینترمدیا، 39 مرد و 59 زن با میانگین سنی 6.03± 25.16سال بودند. 68.4% به علت فریتین بالا و 31.6% به علت مشکلات قلبی اندیکاسیون مصرف دارو داشتند. از 98 بیمار، 3 نفر (3.1%) به دلیل بروز مجدد حالت تهوع و استفراغ و 1 نفر به دلیل بروز علایم آرترالژی (1%) درمان را ادامه ندادند. 94 بیمار (96%) توانستند بدون عارضه گوارشی و با موفقیت درمان را ادامه دادند.نتیجه گیری:فرم روکش دار داروی L 1 نتایج بسیار خوبی درکاهش عوارض گوارشی داشت وباعث شد که96% بیمارانی که با فرم معمولی این دارو عوارض شدید گوارشی داشتند، با فرم روکش دار، توانستند درمان را با موفقیت ادامه دهند.

سابقه و هدف:منابع خون تنها انسان ها هستند. چگونگی درخواست خون دارای اهمیت به سزایی است تا علاوه بر نجات جان انسان، با درخواست غیر ضروری، زندگی بیماران دیگر به مخاطره نیفتد. هدف این پژوهش، بررسی روند درخواست و تزریق خون در بخش زنان و زایمان بود.مواد و روش ها:پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی بوده و تمامی بیماران مراجعه کننده به بخش زنان و زایمان بیمارستان شریعتی از فروردین 1392 تا آخر شهریور 1393 (1097 بیمار با 1108 نوع عمل جراحی)، چگونگی درخواست و تزریق خون در آن ها مورد بررسی قرار گرفت و سپس یافته ها توسط آزمون فرض با استفاده از 22 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.یافته ها:بیشتر مراجعه کنندگان به بخش زنان و زایمان در رنج سنی 26 تا 40 سال (50.95%) و 41 تا 60 سال (34.99%) قرار داشتند. از میان درخواست های خون برای 1108 عمل جراحی، 9747 واحد خون کراس مچ و از این تعداد فقط 1389 (14.25%) واحد تزریق شده بود. در سزارین از 1780 واحد تنها 250 (14%) واحد گلبول قرمز فشرده مصرف شده بودند. نظر به این که گروه خون O منفی دهنده عمومی بوده و برای مواقع اورژانس و بحرانی نگهداری می شود، اما از 430 واحد خون O منفی کراس مچ شده برای 42 بیمار، تنها از (12%) 52 واحد آن استفاده و 88% آن مورد مصرف قرار نگرفته بود. نتیجه گیری:تفاوت زیاد میان تعداد کراس مچ و تزریق خون در این پژوهش نشان داد که اکثر خون های ذخیره شده برای بیماران، مورد استفاده قرار نگرفته است.

سابقه و هدف:آلوآنتی ژن های نوتروفیلی در بسیاری از عوارض انتقال خون، نظیر آسیب حاد ریوی پس از انتقال خون، مقاومت به تزریق گرانولوسیت ها و واکنش های تب زای انتقال خون دخالت دارند. به علت عدم وجود گزارش وفور این آنتی ژن ها، هدف این مطالعه بررسی فراوانی HNA-3a و HNA-3b در برخی اهداکنندگان خون ساکن تهران بود.مواد و روش ها:در یک مطالعه توصیفی، از تعداد 110 اهداکننده خون مراجعه کننده به پایگاه انتقال خون استان تهران، نمونه خون حاوی ماده ضد انعقادی EDTA دریافت شد. DNA با استفاده از ستون فیلتردار سیلیکایی استخراج شد. برای بررسی HNA-3a و HNA-3b از روش PCR-SSP استفاده گردید و وفور ژنی آنتی ژن های HNA-3a و HNA-3b با استفاده از معادله هاردی واینبرگ محاسبه شد.یافته ها:وفور ژنی HNA-3a و HNA-3b به ترتیب 0.74 و 0.26 حاصل گردید که با معادله هاردی واینبرگ تطابق دارد. از نظر فنوتیپی، 103 نفر (93.6%) دارای HNA-3a، 7 نفر (6.4%) فاقد این آنتی ژن و 50 نفر (45.5%) دارای HNA-3b و 60 نفر (54.5%) فاقد این آنتی ژن بودند. تفاوتی از نظر وفور ژنی و آنتی ژنی بین دو جنس مشاهده نشد.نتیجه گیری:وفور ژنی HNA-3a و HNA-3b به دست آمده در این مطالعه با سایر مطالعه های انجام شده در آلمان و ترکیه مشابه می باشد.

سابقه و هدف:ارتقاء کیفیت خدمات درمانی، افزایش ایمنی در ارایه خدمات، ایجاد رضایت مندی برای بیماران و مراقبت از خون از جمله مواردی است که ضرورت استفاده از فناوری های جدید در بحث بهداشت و درمان را بیشتر نمایان می کند. فناوری ردفاشگر، یکی از انواع فناوری های بی سیم است که می تواند به افزایش کیفیت خدمات در بیمارستان ها کمک شایانی نماید. هدف از این تحقیق، شناسایی هدر رفت ها در فرآیند گردش خون در بیمارستان و استفاده از ابزارهای ردیابی برای بهبود گردش محصولات خونی بیمارستان و کاهش هدر رفت خون می باشد که می توان به عنوان سامانه پگاه (پایش گذر و استفاده هدفمند) از آن یاد کرد.مواد و روش ها:این پژوهش بر پایه نیازی واقعی در محیط بیمارستان شکل گرفته و پژوهشی کاربردی محسوب می گردد. در یافتن تاثیر سیستم ردفاشگر بر ارتقاء سطح کیفیت خدمات و بهبود گردش محصولات خونی، استفاده از شبیه سازی نسبت به انجام آزمایش واقعی به علت هزینه پایین تر ارجحیت دارد. در این تحقیق پس از بررسی وضع موجود و شناسایی هدر رفت ها جهت شبیه سازی مدل پیشنهادی و سناریوی بهبود که استفاده از ردفاشگر می باشد، از شبیه سازی پیشامد گسسته و نرم افزار 8ED استفاده شد.یافته ها:با توجه به نتایج شبیه سازی، متوسط کل حجم هدر رفت فرآورده های خونی بعد از پیاده سازی ردفاشگر (در طول شش ماه) به اندازه 75% کاهش داشته است.نتیجه گیری:سیستم ردفاشگر با کنترل فیزیکی بسته های خونی می تواند تاثیر به سزایی را در مدیریت موجودی و ردیابی لحظه به لحظه و ثبت اطلاعات آن ها و در نتیجه افزایش دقت در تزریق خون داشته باشد.

سابقه و هدف:عفونت های خطرناکی نظیر هپاتیت B، C و HIV از طریق خون قابل انتقال می باشند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی هپاتیت B، C و HIV در اهداکنندگان خون شهرستان سبزوار بر حسب شاخص های دموگرافیک، بین سال های 88 تا 92 بود.مواد و روش ها:در این مطالعه توصیفی مقطعی، اطلاعات مورد نیاز شامل خصوصیات دموگرافیک و نتایج آزمایش های سرولوژیک (HBsAg، Anti-HCV و Anti-HIV) اهداکنندگان خون شهرستان سبزوار بین سال های 88 تا 92 از بانک اطلاعاتی نرم افزار نگاره استخراج شد. داده ها با روش های آمار توصیفی (فراوانی و درصد)، آزمون کای دو و در نرم افزار SPSS نسخه 18 آنالیز شدند.یافته ها:تعداد کل اهداکنندگان خون، 57335 نفر بود. فراوانی هپاتیت B، C و HIV به ترتیب 3، 0.2 و صفر نفر در هزار بود. بیشترین و کمترین فراوانی عفونت ها به ترتیب در اهداکنندگان بالای 50 سال (7.1 در هزار) و 21 تا 30 سال (2.1 در هزار) بود. فراوانی عفونت ها در زنان بیشتر از مردان (به ترتیب 4.1 و 3.1 نفر در هزار) و در متاهلین بیشتر از مجردین بود (به ترتیب 3.3 و 2.5نفر در هزار). فراوانی عفونت ها در اهداکنندگان بار اول نسبت به اهداکنندگان مستمر و با سابقه بیشتر بود (به ترتیب 11.4، 0.1 و 0.08 نفر در هزار).نتیجه گیری:تایج، نشان دهنده فراوانی کم هپاتیت B، C و عدم وجود عفونت HIV در اهداکنندگان خون شهرستان سبزوار بود که این امر، نشان از دقیق و موثربودن روش های غربالگری و در نتیجه سلامت فرآورده های خونی سبزوار دارد.

سابقه و هدف:لوسمی از سرطان های شایع در جهان است. یکی از مهم ترین روش ها برای کشف و پیش بینی لوسمی میلوژنیک و لنفوسیتیک حاد، استفاده از DNA افراد و اطلاعات ژنتیکی آن ها می باشد. تکنولوژی ریز آرایه، ابزاری برای بررسی بیان هزاران ژن در حداقل زمان است. تحلیل مجموعه داده های ریز آرایه بدون کمک آنالیز آماری و روش های یادگیری ماشین ممکن نیست. در این مطالعه با استفاده از مجموعه داده های ریز آرایه و روش های یادگیری ماشین به تشخیص انواع لوسمی پرداخته شد.مواد و روش ها:داده های مورد استفاده در این پژوهش توصیفی، بیان 7129 ژن مربوط به 72 بیمار مبتلا به لوسمی بود که با استفاده از فناوری ریز آرایه به دست آمد. سپس با استفاده از این داده ها، تشخیص لوسمی میلوژنیک حاد (AML) و لوسمی لنفوسیتیک حاد (ALL) با روش طبقه بندی ناپارامتری هسته، تابع پایه شعاعی ناهمسانگرد با استفاده از معیارهای نسبت بهره و بهره اطلاعاتی انجام شد.یافته ها:روش پیشنهادی طبقه بندی ناپارامتری با استفاده از معیار بهره اطلاعاتی با انتخاب230 ژن مهم و با استفاده از معیار نسبت بهره با انتخاب 86 ژن مهم با دقت %97.06، قادر به تشخیص انواع لوسمی میلوژنیک و لنفوسیتیک است، در حالی که روش طبقه بندی ناپارامتری هسته، تابع پایه شعاعی با 7129 ژن دارای دقت %35.29 است.نتیجه گیری:نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از داده های بیان ژن و روش پیشنهادی با معیار نسبت بهره قادر به تشخیص لوسمی با دقت بالایی است. بنابراین به نظر می رسد این روش می تواند در تشخیص دقیق تر انواع لوسمی کمک کند تا تصمیمات مناسب تری در مورد نحوه تشخیص و درمان بیماران گرفته شود.

سابقه و هدف:تغییر بیان میکرو RNA می تواند باعث شروع و پیشرفت سرطان شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان بیان miR-125a و ارتباط آن با JAK2 allele burden و یافته های آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو شامل پلی سیتمی ورا (PV) و ترومبوسیتمی اساسی (ET) بود.مواد و روش ها:مطالعه حاضر از نوع تجربی بود. در مجموع 40 بیمار مبتلا به PV و ET در زمان تشخیص مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد 10 نفر از افراد سالم نیز به عنوان کنترل وارد مطالعه شدند. میزان JAK2 V617 F allele burdens و نیز سطح بیان miR-125a-5p و miR-125a-3p در لکوسیت های خون محیطی بیماران با روش quantitative real-time polymerase chain reaction بررسی شد. داده های مربوط به بیماران وارد 16 SPSS شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری به روش من ویتنی قرار گرفت. برای بررسی ارتباط بین داده ها نیز از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.یافته ها:سطح بیان miR-125a-5p در هر دو گروه PV و ET افزایش داشت (p=0.003،p=0.002 ). در گروه PV، ارتباط بین miR-125a-5p و شمارش پلاکت معنادار بود (r=0.531، p=0.01). درصد کمی موتاسیون JAK2 در پلی سیتمی ورا (18.29%±62.37%) 66% و در ترومبوسیتمی اساسی (13.95%±43.4%) 40% دیده شد (p=0.007).نتیجه گیری:نتایج مطالعه حاضر نشان داد که غیر از موتاسیون JAK 2، تغییر بیان میکرو RNA ها نظیر miR-125a نیز در بیماران MPN وجود دارد.

سابقه و هدف:میکرو RNA ها با تنظیم بیان ژن در سطح پس از رونویسی، نقش کلیدی را در کنترل پاسخ های ایمنی، التهاب، رشد و مرگ سلولی ایفا می نمایند. بسیاری از میکرو RNA ها به عنوان انکوژن، سرکوبگر تومور و تعدیل کننده رشد سلول های بنیادی سرطانی عمل می نمایند. miR-146a، از میکرو RNA هایی است که نقش مهمی در بروز سرطان ها ایفا نموده و می تواند به عنوان محرک رشد و یا سرکوبگر تومور عمل کند. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تغییرات بیان miR-146a در رده های سلولی میلومایی (L363، LP1، RPMI8226 و KMM1) در مقایسه با لکوسیت های طبیعی انجام گرفت.مواد و روش ها:در مطالعه تجربی حاضر، چهار رده سلولی میلومایی و لکوسیت های طبیعی جدا شده از خون محیطی فرد سالم در شرایطی معین کشت داده شد. پس از استخراج RNA از سلول ها، بیان miR- 146 a به صورت کمی با انجام RT-PCR اندازه گیری شد.یافته ها:برطبق یافته ها، بیان miR-146a در رده های میلومایی نسبت به لکوسیت های طبیعی به طور معنا داری کاهش یافته است. آنالیز داده ها نشان داد که در مقایسه با لکوسیت های طبیعی، بیان miR- 146 a در رده سلولی L363 به طور میانگین 0.2± 0.32برابر، در رده های LP 1 به طور میانگین 0.07±0.03 برابر و در رده های RPMI8226 و KMM1 به ترتیب و به طور میانگین 0.02±0.0035 و 0.001±0.0022 برابر کاهش یافته است (p<0.01).نتیجه گیری:با توجه به یافته ها، به نظر می رسد که miR-146a می تواند به عنوان یک سرکوبگر تومور در لکوسیت ها عمل نموده و کاهش بیان این میکرو RNA در سلول های میلومایی به احتمال زیاد در پیدایش و یا پیشرفت مالتیپل میلوما موثر می باشد.

سابقه و هدف:فاکتور IX طی بلوغ خود در کبد، نیازمند کربوکسیلاسیون اسیدآمینه های گلوتامیک در ناحیه گلا می باشد که در ترشح و فعالیت آن نقش دارد. با توجه به ناکارآمدی سیستم بیانی پستانداران در ترشح و گاماکربوکسیلاسیون کامل فاکتورهای انعقادی نوترکیب و فعالیت بالاتر آنزیم گاماکربوکسیلاز در سامانه دروزوفیلا (S2)، مطالعه حاضر با هدف بررسی قابلیت این سامانه در گاماکربوکسیلاسیون و لذا ترشح و فعالیت فاکتور IX انجام شد. مواد و روش ها:در این پژوهش تجربی، به دنبال تراآلایی سلول های S2 با وکتور pMT-hFIX، برای ارزیابی کمی بیان و فعالیت فاکتور IX از روش الایزا و aPTT و برای بررسی گاماکربوکسیلاسیون فاکتور IX از روش رسوب دهی پروتئین های محیط کشت به وسیله باریوم سیترات استفاده شد. نمونه ها در سه روز متوالی و با سه تکرار و توسط آزمون های واریانت آنوا و دانکن در سطح 5% بررسی شدند. یافته ها:نتایج آزمون انعقاد، ترشح فاکتور IX فعال توسط سلول های S2 پایدار را نشان داد. هم چنین ارزیابی کمی فاکتور IX در محیط کشت و لیز سلولی با الایزا، کارآیی 94 درصدی ترشح را نشان داد. نتایج الایزا نیز در ارزیابی کمی فاکتور IX رسوب داده شده با باریوم سیترات نشان داد که حدود 45% از فاکتور IX مترشحه از سلول های S2، کاملا کربوکسیله اند. نتیجه گیری:فعالیت فاکتور IX و رسوب آن توسط باریوم سیترات موید قابلیت سلول های S2 برخلاف سایر سلول های حشرات در گاماکربوکسیلاسیون فاکتور IX است. نتایج تحقیق، شواهد متقاعد کننده ای را فراهم می کند که گاما کربوکسیلاز دروزوفیلا، گاماکربوکسیلاسیون لازم که برای ترشح و فعالیت انعقادی فاکتور IX لازم است را انجام می دهد.

سابقه و هدف:آلودگی باکتریایی در پلاکت های کنسانتره، از عوارض نسبتا شایع و بسیار خطرناک انتقال خون در جهان است. عوامل عفونی خاص می توانند از اهداکننده خون به گیرنده آن منتقل شوند. در مطالعه حاضرآلودگی باکتریایی فرآورده های پلاکتی تهیه شده در پایگاه انتقال خون کرمان با روش کشت بررسی شد.مواد و روش ها:در یک مطالعه توصیفی - مقطعی به صورت تصادفی، تعداد 630 نمونه فرآورده پلاکتی در دو گروه (360 نمونه با استفاده از کیسه جانبی بدون کیسه نمونه گیری و 270 نمونه با استفاده از کیسه جانبی همراه با کیسه نمونه گیری) انتخاب و وارد مطالعه گردید. این نمونه ها در محیط های ائوزین متیلن بلو و بلادآگار کشت و پس از 48 ساعت انکوباسیون در 37 درجه سانتی گراد، بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 19 SPSS و آزمون های آمار توصیفی انجام شد.یافته ها:از مجموع 630 نمونه کشت داده شده، تعداد 5 مورد (1.39%) آلوده تشخیص داده شد که همگی مربوط به نمونه های پلاکت (360 نمونه) تهیه شده از کیسه های جانبی، بدون کیسه نمونه گیری بود. باکتری های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (3 مورد) و استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس (2 مورد) از نمونه ها جدا شدند. در نمونه های پلاکت (270 نمونه) تهیه شده از کیسه جانبی همراه با کیسه نمونه گیری، هیچ گونه آلودگی مشاهده نشد.نتیجه گیری:با توجه به پیشرفت هایی که در زمینه جمع آوری، تهیه و ذخیره پلاکت های کنسانتره به وجود آمده است، عفونت باکتریایی ناشی از انتقال پلاکت های آلوده به طور چشمگیری کاهش یافته که ارتقاء فرآیندها و استقرار GMP، نقش عمده ای در کاهش چشمگیر آلودگی در میان اهداکنندگان خون نسبت به سال های قبل داشته است.