پژوهش های آسیب شناسی زیستی
سال:1389 | دوره:13 | شماره:2 |تعداد مقالات:9

هدف: هلیکوباکتر پیلوری باکتری گرم منفی با انتشار وسیع است که موجب آلودگی معده و دئودنوم در انسان ها می شود. امروزه برخی درمان های آنتی بیوتیکی برای درمان عفونت در دسترس هستند اما هزینه زیاد، عدم تمایل بیماران برای مصرف دقیق دارو و بروز سویه های مقاوم از عوامل محدود کننده کفایت این درمان ها به شمار می روند. از این رو تلاش های روبه افزایشی در جهت تولید واکسن موثر برای این عفونت صورت گرفته است. هدف این تحقیق ساخت ناقل نوترکیب حامل ترکیب قطعه ای از زیر واحد بتای آنزیم اوره آز (UreB332) و ادهزین A هلیکوباکتر پیلوری (HpaA)، بیان آن در میزبان بیانی (E.coli BL21) و همچنین بررسی آنتی ژنیسیته آن به عنوان کاندیدای مناسبی برای طراحی واکسن علیه هلیکوباکتر پیلوری است.مواد و روش ها: ژن های کد کننده ureB332 و hpaA از ژنوم سویه استاندارد هلیکوباکتر پیلوری به روش PCR جدا شده و با هضم آنزیمی به داخل ناقل pET28a وارد و سپس به داخل میزبان های کلون سازی و بیانی وارد شد. پس از تایید بیان، ترکیب پروتئینی به روش کروماتوگرافی تمایلی توسط رزین نیکل تخلیص و سپس آنتی ژنیسیته آن به روش لکه گذاری وسترن بررسی شد.نتایج: نتایج هضم آنزیمی، PCR و تعیین توالی نشان داد که ژن هدف به درستی در ناقل مورد نظر کلون شده است. این پروتئین نوترکیب توسط آنتی بادی چند تبار خرگوشی ضد هلیکوباکتر پیلوری و سرم انسان آلوده به این باکتری شناسایی شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان این ترکیب آنتی ژنی را به عنوان کاندیدای مناسبی برای بررسی های بعدی در مورد واکسن هلیکوباکتر پیلوری معرفی نمود.

هدف: در این بررسی اثر ضد دردی تجویز دراز مدت فلاونوئید هسپرتین در موش های صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزتوسین در دو آزمون فرمالین و غوطه ور کردن دم در آب داغ ارزیابی شد.مواد و روش ها: موش ها به شش گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با هسپرتین، دیابتی دریافت کننده سدیم سالیسیلات، دیابتی و دیابتی تیمار شده با هسپرتین یا گلیبن کلامید تقسیم شدند. هسپرتین نیز 1 هفته پس از القای دیابت به میزان 10 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی و یک روز در میان به مدت 6 هفته تجویز شد. در پایان کار، تحمل درد حرارتی با استفاده از آزمون غوطه ور شدن دم در آب داغ و میزان احساس درد در آزمون فرمالین ارزیابی شد.نتایج: نمرات درد در موش های دیابتی در دو مرحله حاد و مزمن در آزمون فرمالین به طور معنی دار بیشتر از موش های کنترل بود و درمان با هسپرتین به مدت 6 هفته موجب کاهش معنی دار در نمرات درد در دو مرحله حاد و مزمن به ویژه مرحله مزمن شد (P<0.05). از نظر تحمل درد حرارتی نیز حالت دیابت موجب کاهش زمان تاخیر در بیرون کشیدن دم از آب شد (P<0.01) و درمان با هسپرتین موجب افزایش معنی دار این زمان در مقایسه با گروه دیابتی تیمار نشده شد (P<0.05).نتیجه گیری: تجویز دراز مدت هسپرتین به مدت 6 هفته موجب افزایش تحمل درد حرارتی و کاهش احساس درد شیمیایی در حد کم در مدل تجربی دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین شد که این می تواند به عنوان یک درمان کمکی در هیپرآلژزی دیابتی مطرح شود.

هدف: ناشنوایی شایع ترین نقص حسی عصبی در انسان است. جهش در دو ژن GJB2 و GJB6، عامل 50 درصد موارد ناشنوایی غیرنشانگانی اتوزوم مغلوب (ARNSHL) است. در این مطالعه فراوانی جهش های دو ژن GJB2 وGJB6  و سه حذف بزرگ Del (GJB6-D13S1830)،Del (GJB6-D13S1854) و >920 کیلوباز در ژن GJB6 در ناشنوایان غیرنشانگانی اتوزوم مغلوب مراجعه کننده به مرکز ژنتیک انسانی کوثر بررسی شد.مواد و روش ها: در این تحقیق 94 بیمار از 63 خانواده با ناشنوایی غیرنشانگانی اتوزوم مغلوب بررسی شدند. برای تشخیص جهش شایع 35delG، از روش ARMS-PCR استفاده شد. بیمارانی که برای جهش 35delG مثبت بودند کنار گذاشته شدند و بقیه افراد با استفاده از روش تعیین توالی ژن GJB2 و GJB6 بررسی شدند. همچنین سه حذف بزرگ ژن GJB6 با استفاده از روش Real-Time PCR بررسی شد.نتایج: در این مطالعه در 13 خانواده (از 63 خانواده)، جهش در ژن کانکسین 26 (20.6 درصد) مشاهده شد. در جمعیت مورد مطالعه، شایع ترین جهش 35delG بود (61.5 درصد). جهش های دیگر ژن GJB2 عبارت بود از: delE120، R127H، W24X، V37I. افراد هتروزیگوت جهش ژن GJB2 یا افراد فاقد جهش در این ژن برای جهش ژن GJB6 با روش تعیین توالی بررسی شدند و هیچ جهشی دیده نشد. سه حذف بزرگ در ژن GJB6 نیز بررسی شد و هیچ حذفی مشاهده نشد.نتیجه گیری: فراوانی پایین جهش ژن GJB2 در این جمعیت احتمالا گویای این واقعیت است که ژن های دیگری در بروز ناشنوایی غیرنشانگانی در کشورمان نقش دارد.

هدف: واکنش زنجیر پلیمراز یکی از مهم ترین پیشرفت ها در زمینه زیست شناسی و تشخیص مولکولی است. با وجود سادگی در مفهوم این روش نیازمند کنش های پیچیده بین توالی هدف، آغازگرها،dNTP و آنزیم پلیمراز به منظور تکثیر و تشخیص موفق است. شناسایی ویروس های RNA دار نیازمند استفاده از روش هایی با حساسیت و ویژگی بالا است، بنابراین تکثیر بر اساس روش Nested PCR تا حدی منجر به بهبود حساسیت شده و از سوی دیگر، یک مرحله ای کردن روش مذکور باعث کاهش آلودگی های احتمالی خواهد شد. هدف از مطالعه حاضر راه اندازی و به کارگیری روش جدید، سریع و حساس Nested PCR یک مرحله ای - یک لوله ای در سیستم بسته با استفاده از دو آغازگر به هم چسبیده است.مواد و روش ها: در این مطالعه، روش جدید و ویژه ای از طراحی آغازگر به منظور یک مرحله ای - یک لوله ای کردن واکنش استفاده شد. روش طراحی شده پس از راه اندازی و بهینه سازی، روی نمونه های کنترل مثبت و منفی ارزیابی شد.نتایج: روش راه اندازی شده، روی 50 نمونه مثبت ویروس هپاتیت C،10 کنترل منفی ژنوم انسانی و 5 نمونه از هر کدام از ویروس های هپاتیت B، نقص ایمنی اکتسابی انسان، هپاتیت G و تورکوتنو انجام گردید. بر اساس نتایج به دست آمده از مجموع آزمایشات میزان حساسیت و ویژگی روش طراحی شده، محاسبه شد. در 48 مورد از 50 نمونه مثبت باند مورد انتظار مشاهده گردید و در هیچ یک از نمونه های کنترل منفی باندی مشاهده نشد.نتیجه گیری: بر اساس سیستم ویژه طراحی آغازگر که در مطالعه حاضر استفاده شد، آغازگرهای داخلی به صورت مکمل حالت معمول PCR و چسبیده به آغازگرهای خارجی ساخته می شوند. احتمال اتصال آغازگرهای خارجی و داخلی به الگوهای نادرست در هر دو دور واکنش غیرممکن می شود و در نتیجه باندهای غیراختصاصی تولید نخواهد شد. برتری دیگر روش طراحی شده عدم وجود آلودگی به دلیل یک مرحله ای شدن و علاوه بر آن؛ کوتاه تر شدن زمان واکنش و نیز کاهش هزینه ها است.

هدف: با توجه به شواهد مبنی بر تاثیر عناصر کمیاب بر پیامد بارداری لازم دانستیم تا ارتباط این عناصر را در خون مادر و نیز بندناف با وزن کم هنگام تولد نوزاد بسنجیم.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی - تحلیلی روی 344 مادر باردار که در بخش زایمان بیمارستان مریم و ولی عصر (عج) و اکبرآبادی زایمان نمودند و نوزادان آن ها انجام شد و غلظت سرمی آهن، روی، مس، منیزیم و کلسیم خون مادر و بند ناف اندازه گیری شد. اطلاعات جمع آوری شده با کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 13 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی (آزمون مربع کای و رگرسیون لجستیک) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: میانگین سن مادران باردار 27.02±5.3 سال، مدت بارداری 38.9±1.3 هفته و تعداد وزن کم هنگام تولد 13 نوزاد (3.5 درصد) بود. میزان کمبود عناصر در مادران: روی 26.7 درصد، مس 53.5 درصد، منیزیم 72.4 درصد، آهن 0.6 درصد و کلسیم 49.4 درصد و در نوزادان: روی 3.5 درصد، مس 41.6 درصد، منیزیم 67.4 درصد، آهن 3.2 درصد و کلسیم 2.3 درصد بود.در آزمون مربع کای بین کمبود کلسیم مادر در دو گروه با وزن کم هنگام تولد نوزاد ارتباط معنی دار (P=0.011) و در رگرسیون لجستیک یک ارتباط معکوس معنی دار بین سطح سرمی کلسیم مادر با وزن کم هنگام تولد (نسبت شانس: 0.27، 95 درصد محدوده اطمینان: 0.77-0.09) یافت شد.نتیجه گیری: وزن کم هنگام تولد نوزاد در مادران با کمبود کلسیم بیشتر دیده می شود و بقیه عناصر ارتباطی با وزن کم هنگام تولد نوزاد نشان نداد. توصیه می شود مطالعات دقیق تر و وسیع تری در مورد آثار این عناصر بر یکدیگر در مادر و جنین و نیز اثر آن ها بر پیامد دوران بارداری و نوزادی انجام شود.

هدف: انجام تمرینات درمانی به عنوان یکی از مهم ترین مداخلات درمانی در بیماران مبتلا به کمر درد مزمن مطرح شده است. از جمله مهم ترین تمرینات کاربردی در این بیماران، تمرینات ثباتی است. بررسی تاثیر این تمرینات بر تغییرپذیری استراتژی های وضعیتی عضلات تنه و توانایی آن در بازگرداندن این استراتژی ها به وضعیت طبیعی از جمله ابهاماتی است که تاکنون به آن پاسخ داده نشده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر انجام تمرینات ثباتی بر تغییرپذیری استراتژی های کنترل وضعیت در این بیماران است.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت تجربی روی 21 بیمار (14 مرد و 7 زن) مبتلا به کمر درد غیراختصاصی تکرار شونده انجام شد. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات دلتوئید، مایل خارجی و مایل داخلی / عرضی شکم و ارکتور اسپاین طی حرکت پرتابی بالا بردن بازو با حداکثر شتاب به تعداد 75 مرتبه در هر فرد ثبت شد. سپس 14 نفر از این افراد پس از قرعه کشی در گروه آزمایش و 7 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش، تمرینات به داخل کشیدن شکم و انقباض همزمان عضلات شکم را به صورت ایزوله، طی 20 جلسه و در حضور فیزیوتراپیست با استفاده از دستگاه پس خواراند فشاری، در وضعیت های طاق باز، نشسته روی صندلی، ایستاده ثابت و ایستاده همراه با بالا بردن اندام فوقانی با حداکثر سرعت، یک بار در روز انجام دادند. پس از پایان دوره تمرین درمانی متغیرهای مورد بررسی در این تحقیق در هر دو گروه آزمایش و کنترل مجددا ارزیابی شد. انحراف معیار زمان تاخیر پاسخ عضلات تنه نسبت به عضله دلتوئید در دو گروه با استفاده از آزمون آماری t وابسته مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: بررسی نتایج نشان داد که انجام تمرینات ثباتی در افراد گروه آزمایش، تغییرپذیری زمان بندی تنظیمات وضعیتی پیش بینانه عضله عرضی شکم / مایل داخلی را افزایش می دهد (P=0.037). در حالی که تغییرپذیری در عضلات مایل خارجی (P=0.346) و ارکتور اسپاین (P=0.673) این بیماران تغییر قابل ملاحظه ای را نشان نداد. تغییرپذیری زمان بندی تنظیمات وضعیتی پیش بینانه در عضلات عرضی شکم / مایل داخلی (P=0.199)، مایل خارجی (P=0.702) و ارکتور اسپاین (P=0.465) بیماران گروه کنترل نیز تغییر معنی داری را نشان نداد.نتیجه گیری: بررسی نتایج نشان داد که کاهش تغییرپذیری در سیستم کنترل وضعیت بیماران مبتلا به کمر درد غیراختصاصی تکرار شونده که یکی از عوامل تداوم کمردرد است، می تواند با انجام تمرینات ثباتی هدفمند بهبود یابد.

هدف: زعفران خوراکی کلاله خشک گونه گیاهی کرکوس ساتیووس است که علاوه بر مصارف غذایی به عنوان ادویه، دارای خواص درمانی متفاوتی نیز هست. در حال حاضر بیش از 80 درصد از 190 تن تولید جهانی زعفران، متعلق به ایران است. به منظور بررسی کیفیت زعفران های مناطق مختلف دنیا توسط گروه های تحقیقاتی مختلف، زعفران های کشورهای مختلف از جمله ایران از نظر کمی و کیفی مقایسه شده اند. ولی همواره، یک نمونه از زعفران هر کشور برای مطالعه انتخاب شده است. با توجه به این که مناطق وسیعی از ایران زیر کشت این محصول است، به نظر می رسد که استفاده از یک نمونه از نظر علمی و آماری نتایج صحیحی را به دنبال نداشته باشد. همچنین در صورت مشاهده تفاوت غلظت اجزا، استفاده از عصاره در مطالعات دارویی نیز نتایج تکرارپذیری را به دنبال نخواهد داشت. به منظور اثبات این ادعا در تحقیق حاضر زعفران های بسته بندی شده توسط چند شرکت تجاری از لحاظ تشکیل دهنده های مهم آن، یعنی کروسین، پیکروکروسین و سافرانال مقایسه شد.مواد و روش ها: پنج نمونه متفاوت از پنج بسته بندی متعلق به شرکت های تجاری با نام های (به ترتیب حروف الفبا): احتشامیه، تروند، عباس زاده، صباغ و نوین زعفران به روش  HPLC UV/Visمطالعه شد. برای این که در نتایج حاصل شبه ای از تبلیغ یا طرفداری از شرکت خاصی وجود نداشته باشد، نمونه های فوق به شکل تصادفی از 1 تا 5 شماره گذاری شد.نتایج: نتایج نشان داد که تمام نمونه ها حاوی این اجزا و از نظر کیفی ارزشمند بود. از نظر کمی، بیشترین غلظت کارتنویید کروسین در نمونه 3 و بالاترین مقدار منوترپن آلدییدهای پیکروکروسین و سافرانال به ترتیب در نمونه های 1 و 2 بودند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق و همچنین وجود مناطق وسیع زیر کشت زعفران و شرایط متنوع آب و هوایی ایران، تاکید می شود که یک نمونه زعفران معیاری از زعفران کل مناطق ایران نیست. تحقیقات توسط محققان حاضر در این باره ادامه دارد.

هدف: کریپتوسپوریدیوزیس یک بیماری انگلی است که توسط تک یاخته ای کوچک از جنس کریپتوسپوریدیوم ایجاد می شود. انتقال عفونت به صورت مدفوعی - دهانی، از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم و از طریق مواد غذایی یا نوشیدنی است. هدف از این مطالعه، بررسی ایمونوگلوبولین IgG ضد کریپتوسپوریدیوم پارووم در نوزادان موشBALB/c  آلوده شده است.مواد و روش ها: اووسیست ها از نمونه های مدفوع اسهالی گوساله های جوان جمع آوری و خالص شده در محلول نگاهدارنده دی کرومات 2.5 درصد و در یخچال 4 درجه نگهداری شدند. 40 نوزاد موش (3-4 روزه) BALB/c در هشت گروه پنج تایی شامل چهار گروه نمونه و چهار گروه کنترل استفاده شد و سپس 5×105 اووسیست به گروه های نمونه، از راه دهانی به کمک لوله گاواژ تلقیح شد. از قلب موش های گروه های نمونه و کنترل روزهای 6، 9، 12، 16 بعد از تزریق خون گیری و سرم ها در شرایط استریل ذخیره شد. ایمونوگلوبولین ها به روش رسوب دهی نمک استخراج و برای تایید وجود ایمونوگلوبولین ها از روش SDS-PAGE استفاده شد.نتایج: آنتی بادی های به دست آمده توسط روش وسترن بلات تجزیه و تحلیل شد. افزایش ترشح آنتی بادی در نوزادان موش آلوده به اووسیست کریپتوسپوریدیوم پارووم، از نوع IgG تایید شد و میزان میانگین جذب نوری آن از 0.35±0.099 در روز 6 بعد از تزریق به میزان 0.6776±0.099 افزایش یافت؛ در حالی که میزان جذب نوری گروه های کنترل در روز ششم 0.244±0.016 بود و در روز 16 فقط به 0.322±0.016 افزایش یافته بود و این افزایش در گروه های مورد، نسبت به گروه های کنترل از نظر آماری تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: آنتی بادی بررسی شده در این مطالعه در نوزادان موش آلوده به اووسیست کریپتوسپوریدیوم از نوعIgG  بود که علیه غشای خارجی اووسیست ترشح می شود و اختلاف معنی داری در نوزادان موش گروه مورد نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.

هدف: واکسن های متعددی علیه ویروس نقص ایمنی اکتسابی انسان بررسی شده اند؛ اما هیچ کدام از واکسن ها به عنوان واکسن ضد ایدز مورد تایید قرار نگرفته اند. یک راه کاری که بتوان پاسخ ایمنی را علیه بیماری زاها تقویت نمود، به کارگیری یک واکسن چند اپی توپی است. این استراتژی علیه واکسن های متعددی به کار گرفته شده است و پاسخ های ایمنی را بهبود بخشیده است.مواد و روش ها: در این تحقیق یک پپتید الحاقی چند اپی توپی شامل قسمت هایی از P24 و Nef ویروس نقص ایمنی اکتسابی انسان به عنوان کاندید واکسن به موش ها تزریق شد و سپس پاسخ های ایمنی همورال با سنجش تیتر آنتی بادی کل و تعیین زیرکلاس های IgG به کمک الایزا مشخص شد. همچنین سنجش پاسخ های ایمنی سلولی با بررسی پاسخ های تکثیری سلول های طحالی با استفاده از MTT و سلول کشی با روش آزمایش لاکتات دهیدروژناز بررسی شد. در نهایت الگوی سیتوکین های اینترفرون گاما و اینترلوکین-4 نیز به کمک الایزا مشخص شد.نتایج: نتایج پژوهش حاضر بیانگر آنست که واکسن کاندید باعث تحریک پاسخ تکثیری لنفوسیت های طحالی موش شده و همچنین پاسخ های سلول کشی قدرتمندی را نیز القا نموده است. بررسی پاسخ ایمنی همورال نشان داده است که واکسن کاندید باعث تولید آنتی بادی اختصاصی شده که اغلب از زیرکلاس IgG2a است. همچنین بررسی الگوی سیتوکینی نشان داده است که ترشح اینترفرون گاما پاسخ غالب بوده است.نتیجه گیری: به کارگیری اپی توپ های ایمونوژن و حفاظت شده از P24 و Nef موجب القای پاسخ های ایمنی همورال و سلولی قدرتمندی شده است و می توان کاندیدی برای مطالعات بیشتر در مدل های حیوانی باشد.