زمینه و هدف: تمرین مقاومتی به تمرین قدرتی یا تمرین با وزنه اطلاق می شود که در پاسخ به این نوع تمرین، عضله های اسکلتی و قلبی هر دو سازگاری پیدا می کنند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین مقاومتی کوتاه مدت بر ساختار بطن چپ دانشجویان مرد سالم غیرورزشکار با استفاده از اکوکاردیوگرافی می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد که در آن 30 آزمودنی داوطلب با دامنه سنی 19 تا 25 سال و میانگین 62/1±8/21 سال شرکت داشتند. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری (گروه تمرین مقاومتی و گروه کنترل) قرار گرفتند. برنامه تمرین به مدت 12 هفته 3 جلسه در 10 ایستگاه با شدت 50 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه (1MR) اجرا شد. متغیرها با اکوکاردیوگرافی یک و دو بعدی در استراحت اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: تمرین به طور مطلق و نسبی باعث افزایش معنادار توده بطن چپ (LVM)، قطر پایان دیاستولی بطن چپ (LVEDd)، ضخامت دیواره بین بطنی در پایان دیاستول (EDIVT)و (P=0.000) و ضخامت دیواره خلفی بطن چپ در پایان دیاستول (LVPWd) در گروه تمرین شد (P=0.044، P=0.0001). قطر پایان سیستولی بطن چپ (LVESd) به طور مطلق (P=0.018) و نسبی (P=0.001) کاهش معناداری داشت. در مقایسه بین گروهی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری به طور مطلق و نسبی در LVM، EDIVT و LVPWd مشاهده شد (P=0.0001) و LVEDd به طور مطلق افزایش معناداری داشت (P=0.002).نتیجه گیری: اصلاح برنامه تمرین مقاومتی می تواند موجب تغییرات ساختاری در بطن چپ افراد غیرورزشکار شود..