به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی لاین های نخود، غربال کردن شاخص های کمی مقاومت به خشکی و شناسایی لاین های مقاوم به خشکی، تعداد 21 لاین نخود در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط آبی و دیم در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی مورد آزمایش قرار گرفتند. برمبنای عملکرد آبی (YP) و دیم (YS)، شاخص های کمی مقاومت به خشکی از قبیل: میانگین بهره وری (MP)، شاخص تحمل (TOL)، میانگین هندسی بهره وری (GMP)، میانگین هارمونیک (HM)، شاخص حساسیت به تنش (SSI) و شاخص تحمل تنش (STI) محاسبه شدند. اختلاف بسیار معنی داری بین لاین ها از نظر کلیه شاخص ها و عملکردهای آبی و دیم وجود داشت، که بیانگر وجود تنوع ژنتیکی، امکان انتخاب برای مقاومت به خشکی و دورگ گیری برای مطالعات ژنتیکی و اصلاحی بعدی می باشد. در شرایط آبی و دیم بیشترین عملکرد و نیز بیشترین MP،GMP و HM متعلق به لاین FLIP 92-60C بود. تحلیل همبستگی بین عملکرد درشرایط آبی و دیم و شاخص های مقاومت به خشکی نشان داد که STI،GMP،MP و HM مناسبترین شاخص ها برای غربال کردن لاین های نخود می باشند. با توجه به این چهار شاخص و عملکرد بالا در دو محیط آبی و دیم، بهترین لاین های مقاوم به خشکی لاین های 14,11, 8, 7, 4 و 20 تشخیص داده شدند. نمودار چند متغیره بای پلات نشان داد که لاین های 11, 8, 7, 4 و 14 در مجاورت بردارهای مربوط به شاخص های مقاومت به خشکی یعنی HM, GMP, MP و STI قرار دارند، همچنین توزیع لاین ها در فضای بای پلات وجود تنوع ژنتیکی بین لاین ها نسبت به تنش خشکی را نشان داد. تجزیه خوشه ای نشان داد که بیشترین فاصله ژنتیکی بین لاین های مقاوم 14, 11, 8, 6, 4 و 20 و لاین های حساس 18, 13, 9, 5, 1 و 21 می باشد.