اصول بهداشت روانی
سال:1384 | دوره:7 | شماره:26-25 |تعداد مقالات:8

مقدمه: ویتیلیگو یک بیماری اکتسابی پوست با شیوع حدود 1% در جمعیت می باشد. علی رغم پیشنهاد روش های مختلف برای درمان آن، غالبا سیر بیماری پیشرونده بوده و پیش آگهی قابل پیش بینی نیست. در جامعه ما با توجه به وجود نگرش منفی عموم به این بیماری، مشکلات اجتماعی- خانوادگی زیادی برای مبتلایان ایجاد می شود که می تواند زمینه ساز بروز اختلالات روان پزشکی گردد. به علاوه در مورد جنبه های روان پزشکی این بیماری مطالعات کمی تاکنون انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع و شدت افسردگی در بیماران مبتلا به ویتیلیگو بر اساس مقیاس سنجش افسردگی هامیلتون و مقایسه آن ها با افراد کنترل سالم می باشد.روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی تحلیلی - توصیفی انجام شده است. 52 بیمار مبتلا به ویتیلیگو مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان امام رضا (ع) بعد از اخذ موافقت وارد طرح شدند. وسعت و توزیع بیماری پوستی آنها تعیین گردید. و مشخصات جمعیت شناختی ثبت شد. سپس پرسشنامه 24 ماده ای هامیلتون برای تعیین شدت افسردگی جهت آن ها تکمیل گردید. در گروه شاهد همسان از نظر سنی و جنسی که در معاینه پوست و معاینه عمومی سالم بودند، مراحل مشابه انجام شد.نتایج: در گروه مبتلایان به ویتیلیگو 24 نفر (46.2%) و در گروه شاهد 3 نفر (5.8%) دچار افسردگی بودند. میانگین نمره افسردگی در گروه بیماران ویتیلیگو 17.48 و در گروه شاهد 5.9 بود. در گروه بیماران ویتیلیگو 7.6% سابقه اقدام به خودکشی داشتند. همچنین در گروه بیماران بین نمره افسردگی و سن، جنس، وضعیت تاهل، درصد درگیری پوست، آشکار یا نهان بودن ضایعات پوستی، سابقه مراجعه به روانپزشک ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: شیوع قابل ملاحظه افسردگی در این بیماران نشان دهنده نیاز مبرم به ارتباط نزدیک تر بین متخصصین پوست با روان پزشکان جهت تشخیص و درمان بهتر مشکلات روان پزشکی این بیماران می باشد.

مقدمه: بی شک ایجاد و حفظ انگیزه خدمتی کارکنان از مهمترین عوامل مدیریتی در توسعه و پیشرفت و بهره وری هر سازمان می باشد. انگیزه خدمتی به عنوان عاملی است که رفتار کارکنان را در جهت خاصی هدایت و سوق می دهد و بر کیفیت و کمیت فعالیت سازمان تاثیرگذار است. بررسی و شناخت عوامل موثر بر میزان انگیزه کارکنان می تواند در حفظ و ارتقا آن تاثیر به سزایی داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی علل افزایش یا کاهش انگیزه خدمتی کارمندان در دستگاههای اجرایی استان همدان بود.مواد و روش کار: در این مطالعه تعداد 2923 از کارکنان استان مربوط به از هشت منطقه استان شامل مناطق همدان (16.1%) 471، ملایر (13.4%) 392، نهاوند (12.5%) 366، تویسرکان (11.8%) 344، کبودرآهنگ (12.1%) 355، اسدآباد (11.1%) 325، بهار (11.2%) 326 و رزن (11.8%) 344 با میانگین سنی 34.86 سال (انحراف معیار 6.23) از طریق نمونه گیری طبقه ای از کل کارکنان اجرایی استان شرکت نمودند. از این تعداد 1793 نفر (61.3%) مرد (38.7%) 1130 زن و (68.1%) 2516 متاهل و (13.9%) 407 مجرد بودند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای که توسط مجریان تدوین و قبلا روایی و پایایی آن مورد ارزشیابی قرار گرفته بود در سطح استان با هماهنگی بین کارکنان با توجه به کسر نمونه گیری توزیع و جمع آوری گردید.نتایج: نتایج رگرسیون نشان داد که جدی و علمی بودن ارزشیابی عملکردها (میانگین 3.75، B=0.2، p<0.0001)، دریافت بازخورد از طرق مختلف در مورد نتایج انجام وظایف کاری (میانگین 4.59، B=3.92، P<0.0001)، فراهم بودن فرصت پیشرفت برای همه کارکنان (میانگین 3.53، B=0.261، P<0.0001) و شایسته و با صلاحیت بودن مدیر مربوطه (میانگین 4.27، B=0.469، P<0.0001) بر روی انگیزه خدمتی کارکنان اثر قابل توجه ای دارد.بحث: به طور کلی علل افزایش انگیزه جدی و علمی نمودن ارزشیابی عملکردها، دریافت بازخورد از طرق مختلف در مورد نتایج انجام وظایف کاری، فراهم بودن فرصت پیشرفت برای همه کارکنان و شایسته و با صلاحیت بودن مدیر بسیار پراهمیت می باشد.

مقدمه: به نظر می رسد اینترنت به تدریج قسمت زیادی از زندگی روزانه افراد به خصوص جوانان را اشغال می نماید و هر سال گزارش های بیشتری از اعتیاد به اینترنت می رسد. برای بسیاری مردم، مفهوم و تعریف اعتیاد به اینترنت قدری مبالغه آمیز است و اعتیاد را مربوط به مصرف داروها یا الکل می دانند. اختلال اعتیاد به اینترنت یک اختلال فیزیولوژیک - روانی شامل تحمل (بالا رفتن مصرف)، نشانه های جدایی، اختلالات عاطفی و از هم گسستگی در ارتباطات اجتماعی است که اغلب در جوامعی که استفاده از آن لاین افزایش دارد، در حال گسترش است.روش کار: این مطالعه یک تحقیق توصیفی تحلیلی برای تعیین اعتیاد به اینترنت در بین کاربران کافی نت های شهر لار است. که نمونه گیری آسان و تعداد نمونه ها 230 نفر کاربران اینترنت بود که به وسیله پرسشنامه ارزیابی شدند.نتیجه گیری: در بین نمونه ها 17.5% دچار اعتیاد خفیف یا احتمال به اعتیاد و 2.2% دچار اعتیاد به اینترنت بودند. همچنین آزمون های آماری t مستقل و ANOVA نشان دادند بین اعتیاد به اینترنت و سن (P<0.03)، جنس (P<0.04)، طول ساعات استفاده از اینترنت (P=0.000) و زمان استفاده از اینترنت (P<0.02) و دلیل استفاده از اینترنت (P=0.000) رابطه آماری معنی داری وجود داشت.بحث: اینترنت یک دشمن نیست اما مردم به آن وابسته می شوند. دست اندرکاران بهداشتی مسوول هستند اطلاعات درست در مورد استفاده بهتر از اینترنت و برنامه های پیشگیری برای این نوع اعتیاد را فراهم آورند.

مقدمه: افسردگی بیماری جدی و شایعی است که با اختلال آشکار در خلق مشخص می شود. میزان شیوع اختلال افسردگی تا 25% نیز گزارش شده است. در مطالعات مختلفی الگوی علایم افسردگی در بیماران با توجه به جنس، سن، محل زندگی، فصل و ... متفاوت عنوان شده است، به این دلیل در این تحقیق به الگوی علایم افسردگی با توجه به فصل در بیماران افسرده پرداخته شده است.روش انجام کار: در یک بررسی آینده نگر توصیفی کلیه بیماران مراجعه کننده به کلینیک روان پزشکی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در طی زمستان 82 و تابستان 83 که شکایت عمده آنها افسردگی بود، وارد تحقیق شدند. تمامی بیماران مورد مصاحبه روان پزشکی قرار گرفته و دو پرسشنامه مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک و آزمون افسردگی بک (BDI) برای آنها تکمیل گردید. اطلاعات به دست آمده از آیتم های متفاوت افسردگی بر اساس آزمون بک با حساسیت 95% در دو گروه زمستان و تابستان مورد مقایسه قرار گرفت.نتایج: یکصد و یک بیمار با میانگین سنی 28.94 سال وارد مطالعه شدند که میانگین نمره بک در آنها 27.64 با انحراف معیار 12.43 بود. شدت افسردگی در گروه بیماران مراجعه کننده در زمستان و تابستان تفاوت معنی داری نداشت، گرچه بعد اشتغال ذهنی در مورد بدن و سلامت جسمانی در زمستان به طور معنی داری بالاتر از تابستان بود (p=0.03)، نمره کلی آزمون بک در مراجعین زن و مرد بدون توجه به فصل تفاوت معنی داری نداشت، اما علایم دشواری در شروع کار (p=0.008) و بی میلی جنسی (p=0.018) به طور معنی داری در مردان شدیدتر از زنان بود. میانگین کلی شدت افسردگی در بیماران روستایی نیز به طور معنی داری بیشتر از بیماران شهری بود (p=0.025).نتیجه گیری: در بیماران مورد مطالعه جنسیت و فصل مراجعه تفاوتی در الگوی علایم افسردگی ایجاد ننموده است.

مقدمه: بسیاری از سردردهای مزمن با مسایل روانی و رفتاری همراه هستند و افسردگی و اضطراب یکی از مسایل منجر به بستری کردن بیماران دچار سردرد مزمن در بیمارستان می باشد. افسردگی و اضطراب بیشتر با تکرار و تداوم سردرد رابطه دارد تا با شدت سردرد. پژوهش حاضر توزیع فراوانی افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به سردرد میگرنی و تنشی را با افراد سردرد مقایسه می نماید.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که به منظور بررسی ارتباط میگرن و سردرد تنشی با افسردگی و اضطراب در شهر اصفهان انجام شده است. تشخیص میگرن و سردرد تنشی بر اساس معیارهای انجمن بین المللی سردرد (IHS) و وجود افسردگی با استفاده از آزمون Beck و وجود اضطراب با کاربرد آزمون ارزیابی اضطراب (Catel) مورد سنجش قرار گرفته است. 250 نفر در محدوده سنی 12 تا 66 سال به دو گروه 125 نفری مبتلا به سردردهای میگرن و تنشی (مورد) و افراد فاقد سردرد (شاهد)، به صورت تصادفی انتخاب شدند و با نظارت پرسشگر پرسش نامه های مربوطه توسط بیماران تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از نرم افزار SPSS و برای مقایسه متغیرهای کیفی از آزمون chi-square و برای مقایسه میانگین از آزمون t استفاده گردید.نتایج: احتمال ابتلا به سردرد برای کسانی که مبتلا به افسردگی متوسط بودند 2.35 برابر افراد فاقد افسردگی بود (P=0.01). شانس ابتلا به سردرد میگرنی و تنشی در افرادی که دچار اضطراب متوسط بودند، 2.67 برابر کسانی بود که فاقد اضطراب بودند (P=0.001) و شانس ابتلا به دو نوع سردرد فوق در افراد با اضطراب شدید 2.7 برابر کسانی بود که فاقد اضطراب بودند (P=0.002).بحث: با توجه به وجود ارتباط معنی دار بین سردردهای مزمن با افسردگی و اضطراب، در تشخیص، پیش آگهی و درمان سردردهای مزمن، بایستی ارزیابی جنبه های روانی همراه سردرد مد نظر باشد و توجه نمود که غربالگری مبتلایان به سردردهای میگرنی و تنشی از نظر وجود افسردگی و خصوصا اضطراب موجب جلوگیری از مزمن شدن سردرد می شود.

مقدمه: خانواده نظامی اجتماعی است که با برآوردن نیازهای عاطفی، جسمی و فکری اعضایش موجبات تکوین و پرورش شخصیت و سازگاری بعدی آنان را ممکن می سازد. با توجه به این که رفتار اجتماعی در جامعه و خانواده و چگونگی برخورد اعضای آن، می تواند در تفکر و رفتار آن موثر واقع شود، عملکرد خانواده در موقع بروز تضاد و تعارض، وجود استرس، گسستگی روابط و عدم کنترل آن ها می تواند تبعاتی چون عزت نفس پایین، کاهش استقلال، اشکال در تصمیم گیری و اجتماعی شدن را به دنبال داشته باشد. این عوامل مفاهیم ضمنی بی شماری را برای نظریه پردازی، کار آموزشی و مشاوره روانی فراهم می آورد که باید در برنامه ریزی های مداخله و مراقبت سلامت روانی مورد توجه قرار گیرد. پژوهش حاضر نیز بر آن بوده است تا به هدف کلی طرح یعنی بررسی اثربخشی جلسات آموزش مهارت های زندگی بر متغیرهای سلامت روانی (استرس خانوادگی و پذیرش اجتماعی) دست یابد.مواد و روش ها: در طرح پژوهشی حاضر که از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون یک گروهی است، 15 گروه (244 نفر) آموزش مهارت های زندگی در مراکز دولتی و غیردولتی مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد افراد گروه هایی که دوره آموزشی را کامل کردند بین 7 تا 15 نفر بودند. جلسات آموزش مهارت های زندگی در نیمه دوم سال 1383 و نیمه اول 1384 در مراکز مورد نظر و به صورت هفتگی برگزار شده است. آزمون های مورد استفاده در پژوهش مقیاس استرس خانوادگی کودرون و مقیاس پذیرش اجتماعی کراون و مارلو بوده است که به صورت گروهی اجرا شده است.نتایج: نتایج تحلیل داده های آماری پژوهش با استفاده از آزمون t وابسته برای مقایسه نمرات اخذ شده از آزمون ها در پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که در ارتباط با متغیر استرس خانوادگی شش گروه در سطح کمتر از 0.05 و در ارتباط با متغیر پذیرش اجتماعی چهار گروه در سطح کمتر از 0.05 و دو گروه در سطح کمتر از 0.01 تفاوت معنی داری دارند و آموزش مهارت های زندگی در مجموع موجب بهبود نسبی شاخص های سلامت روانی (استرس خانوادگی و پذیرش اجتماعی) در گروه های شرکت کننده شده است.بحث: با توجه به نتایج پژوهش ضروری است در جهت حفظ سلامت روانی افراد جامعه آموزش مهارت های زندگی به صورت جدی تر و سازمان یافته تر در همه موسسات و سازمان ها به اجرا درآید.

مقدمه: نشاط یک مفهوم جدید روان شناسی است که تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات و تحقیقاتی پیرامون شادی و نشاط صورت گرفته، بسیار کمتر از تحقیقاتی است که در خصوص افسردگی، اضطراب و پدیده هایی نظیر آن است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان نشاط دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی لرستان و ارتباط آن با اعتماد به نفس بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 150 نفر از دانشجویان روزانه دانشگاه علوم پزشکی لرستان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. برای انجام این مطالعه از دو ابزار سنجش میزان نشاط و اعتماد به نفس استفاده شد. پرسشنامه مربوط به نشاط فرم کوتاه مقیاس نشاط است که در سال 1989 توسط روان شناسان دانشگاه آکسفورد ساخته شد. برای سنجش اعتماد به نفس نیز از یک پرسشنامه 25 سوالی که دارای دو حالت بلی، خیر است، استفاده شد. اطلاعات استخراج شده و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: تحلیل اطلاعات به دست آمده نشان داد که 19.3% از دانشجویان میزان نشاط پایینی داشتند. میزان نشاط 62% آن ها در حد قابل قبولی بود و 18.7% میزان نشاط خیلی خوبی داشتند. از نظر میزان اعتماد به نفس دانشجویان نیز 29.33% اعتماد به نفس خیلی پایینی داشتند، 58% در سطح حد متوسط و فقط 12.67% اعتماد به نفس خیلی خوب داشتند. بین میزان نشاط بر حسب رشته تحصیلی تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما بین اعتماد به نفس بر حسب رشته تحصیلی تفاوت معنی دار وجود داشت (p<0.01). بین میزان اعتماد به نفس برحسب جنسیت تفاوت معنی دار وجود نداشت، اما بین میزان نشاط و جنسیت رابطه معنی دار وجود داشت (p<0.03)، بین میزان نشاط و اعتماد به نفس همبستگی (r=0.58) معنی دار وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده اجرای برنامه های پیشگیرانه و درمانی به منظور بالا بردن سطح نشاط در بین دانشجویان می تواند در بهبود سطح بهداشت روانی و در نهایت بالا بردن عملکرد تحصیلی دانشجویان کمک نماید.

مقدمه: بررسی اسناد به جای مانده نشان می دهد که پدیده بیمار روانی از بدو پیدایش بشر وجود داشته و نگرش و برخورد جامعه با آن همواره در حال تحول و دگرگونی بوده است. شروع مشکلات روانی و اثرات سوء آن در ابعاد فردی، خانوادگی و اجتماعی با رشد جمعیت و شهرنشینی روبه افزایش بوده و هیچ قوم و ملتی از ابتلا به این اختلالات در امان نمی باشد. با توجه به این که مشارکت خانواده ها در مراقبت و توانبخشی بیماران روانی به عنوان یک عامل کلیدی در درمان موفقیت آمیز آنان در تمام دنیا امری پذیرفته شده است، این پژوهش طراحی شده است.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که به منظور تعیین مشکلات و میزان تمایل خانواده جهت پذیرش و نگهداری بیماران روانی در منزل پس از ترخیص از بیمارستان در بیمارستان های روانی شهرستان مشهد طی سال های 82-1380 انجام شده است. 658 بیمار ترخیص شده از بیمارستان به روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند و خانواده های آن ها با استفاده از پرسشنامه از پیش ساخته شده، مورد مصاحبه قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری آنالیز واریانس و مجذور کای استفاده شد (P=0.000).نتایج: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد 23.9 درصد خانواده ها تمایل «زیاد»، 53.8 درصد تمایلی در حد «متوسط» و 22.3 درصد خانواده ها نیز هیچ تمایلی به پذیرش بیمار نداشتند. همچنین در خانواده هایی که آگاهی بیشتری در مورد نحوه برخورد با بیمار و رضایت بیشتری در مورد برآورده شدن نیازهایشان توسط دولت و بیمارستان وجود داشته است (P=0.02)، میزان تمایل آن ها به پذیرش بیمار در خانواده بیشتر بوده است. همچنین نتایج نشان داد که بین نوع سرپرستی، ارتباط بیمار با اعضای خانواده، علایم بیماری، میزان توانایی بیمار در انجام امور مربوطه به خود و خانواده، نوع واکنش خانواده به علایم با میزان تمایل خانواده به پذیرش ارتباط معنی داری وجود دارد.بحث: با توجه به این که وجود مسایل و مشکلات در خانواده می تواند تاثیر جدی بر میزان پذیرش بیماران در خانواده و نهایتا تاثیر بر بهداشت روانی جامعه داشته باشد. پیشنهاد می شود، در هنگام درمان و بازتوانی بیماران، آسیب شناسی خانواده ها نیز دقیقا مورد ارزیابی قرار گیرد. به علاوه به منظور افزایش امنیت و پذیرش بیمار در خانواده، ایجاد امکانات و مشاوره های بهداشت روانی در جامعه لازم و ضروری به نظر می رسد.