مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام
سال:1397 | دوره:26 | شماره:5 |تعداد مقالات:22

مقدمه بنا بر تحقیقات گذشته، کدو تنبل هورمون های جنسی را در جنس نر افزایش می دهد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات کدو تنبل بر تغییرات هیستومورفومتریک بیضه در اثر تجویز اتانول در رت های نر نژاد ویستار بوده است. مواد و روش ها تعداد 20 رت نر نژاد ویستار انتخاب شده و بعد از چک کردن سلامت آن ها، به طور اتفاقی به 4 گروه 5 تایی به قرار زیر تقسیم می شوند: 1-گروه کنترل، 2-گروه آزمایشی 1 که 1 میلی گرم بر گرم اتانول 20 درصد دریافت کردند (داخل صفاقی به مدت یک ماه هر روز)، 3-گروه آزمایشی 2 که 1 میلی گرم بر گرم اتانول 20 درصد دریافت کردند (داخل صفاقی به مدت یک ماه هر روز) و هر روز میوه کدو تنبل به میزان 20 درصد با وعده غذایی دهانی دریافت نمودند، 4-گروه آزمایشی 3 که 1 میلی گرم بر گرم اتانول 20 درصد دریافت کردند (داخل صفاقی به مدت یک ماه هر روز) و هر روز میوه کدو تنبل به میزان 80 درصد با وعده غذایی دهانی دریافت نمودند. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که ضخامت دیواره لوله های اسپرم ساز، وزن بیضه ها، تعداد سلول های اسپرماتوژنیک در گروه آزمایشی 1 کاهش یافتند. به علاوه، همه این پارامترها در گروه آزمایشی 3 نسبت به گروه آزمایشی 1 افزایش یافتند. این کاهش پارامترها در گروه آزمایشی 1 نسبت به گروه کنترل دارای اختلاف معنی دار بود. اما همه پارامترها در گروه آزمایشی 3 بدون اختلاف معنی دار با گروه کنترل و با اختلاف معنی دار با گروه آزمایشی 1 افزایش داشته است. بحث و نتیجه گیری می توان نتیجه گیری کرد که کدوتنبل با دوز بالا (80 درصد) احتمالا از کاهش سلول های اسپرماتوژنیک که به دنبال مصرف الکل ایجاد می شوند، جلوگیری می کند. اما دوز پایین کدو تنبل (20 درصد) باعث جلوگیری از اثرات تخریبی الکل نمی شود.

مقدمه پیشرفت تکنولوژی از یک طرف و افزایش تولید خودرو و موتور سیکلت از سوی دیگر آمار و ارقام شکستگی ها را در دنیای امروز بالا برده اند. آسیب ها و شکستگی ها در اثر عوامل متعددی مانند تصادفات ناشی از وسایل نقلیه موتوری، نزاع، سقوط و غیره، ایجاد می گردند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی نسبی شکستگی های اتفاق افتاده و بررسی آن ها در کلیشه های سی تی اسکن موجود در اورژانس بیمارستان امام خمینی (ره) ایلام در سال 93 بود. مواد و روش ها این مطالعه به صورت مقطعی گذشته نگر که شامل بررسی پرونده های همه بیمارانی بود که در طول سال 93 در بیمارستان امام خمینی (ره) ایلام بستری شده بودند. از بررسی پرونده بیماران و تصاویر سی تی اسکن اطلاعات لازم در یک چک لیست ثبت و پس از حذف موارد تکراری تعداد 710 نفر بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های پژوهش: شایع ترین گروه سنی در معرض شکستگی حاصل از تصادف بازه سنی 26-18 سال 52 درصد (75 درصد مرد و 25 درصد زن) بودند و از میان علت شکستگی ها، شکستگی مربوط به تصادف 9/62 درصد، بیشترین نوع شکستگی، شکستگی دست و پا در مردان 1/39 درصد و زنان با 4/38 درصد و سپس سر و گردن مردان با 7/32 درصد و زنان 1/22 درصد در رده دوم قرار داشتند. از طرفی بیشترین تعداد شکستگی ها در نیمه اول سال 93 اتفاق افتاده بودند. میزان فوتی های حاصل از شکستگی در سال 93 حدود 3/1 درصد بود. بحث و نتیجه گیری عامل اتیولوژیک اصلی آسیب ها همانند کشورهای در حال توسعه حوادث ناشی از وسایل نقلیه موتوری بود بر این اساس توجه به آموزش های این حوزه و افزایش ایمنی سیستم های حمل و نقل موتوری ضروری است.

مقدمه در زمان بارداری تغییرات عمده ای در بدن مادر رخ می دهد، گاهی این تغییرات برای مادر و جنین خطرساز است با شناخت این تغییرات می توان شرایط بارداری مادر را مدیریت کرد. در این مطالعه، تغییرات سلول​ های خونی و بافت طحال در روز 10 و 20 بارداری و هفته اول شیردهی در موش های صحرایی ماده نژاد ویستار بررسی گردید. مواد و روش ها 54 سر موش 12 نر و 42 ماده انتخاب و پس از مشاهده پلاک واژینال در موش های ماده از بین آن ها به طور تصادفی 18 سر موش باردار و 6 سر موش صحرایی ماده بالغ غیر باردار انتخاب و در 4 گروه شش تایی قرار گرفتند: گروه کنترل موش های غیر باردار، گروه 10 روز پس از بارداری، گروه 20 روز پس از بارداری و هفته اول شیردهی. در هر گروه خون​ گیری انجام شد. بافت طحال جهت بررسی هیستوپاتولوژی با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شدند. داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: پلاکت در روز 10 و 20 بارداری نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار نشان داد (P<0. 01). گلبول های سفید و لنفوسیت در روز 10 بارداری نسبت به گروه کنترل افزایش معنی ​ دار نشان داد (P<0. 05). ماکروفاژ در روز 10 و 20 بارداری نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (P<0. 01). قطر پالپ سفید در روز 10 بارداری نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (P<0. 05). بحث و نتیجه گیری فرآیند بارداری باعث افزایش گلبول های سفید و کاهش پلاکت در رت های باردار شده و باعث افزایش قطر پالپ سفید و ماکروفاژهای بافتی طحال شده که این تغییرات می تواند ناشی از تغییرات سیستم ایمنی مادر باشد.

مقدمه امروزه یکی از مشکلات جوامع بشری بیماری های کبدی و استفاده از داروهای شیمیایی با عوارض جانبی می باشد که باعث تغییر رویکرد محققین به سمت منابع داروی گیاهی جدید شده است. کلوس دارای خواص دارویی از جمله خاصیت آنتی اکسیدانی می باشد. در این تحقیق اثر عصاره هیدروالکلی بخش های هوایی (برگ و ساقه) این گیاه بر آسیب های کبدی ناشی از تتراکلریدکربن در موش سوری بررسی شد. مواد و روش ها در این مطالعه از 36 سر موش سوری نر استفاده شد. یک گروه به عنوان کنترل و دو گروه به عنوان شاهد مثبت (آب مقطر، روغن زیتون و تتراکلرید کربن) و شاهد منفی (آب مقطر و روغن زیتون) و 3 گروه به عنوان گروه های آزمایشی دریافت کننده عصاره (غلظت های 200، 400، 800 میلی گرم بر کیلوگرم) در نظر گرفته شدند. عصاره کلوس به مدت 3 روز گاواژ و از روز 3 به بعد به مدت 5 روز به همراه گاواژ، مقدار 1 میلی گرم بر کیلوگرم روغن زیتون و تتراکلریدکربن به نسبت مساوی تزریق داخل صفاقی گردید. یافته های پژوهش: یافته های پاتولوژیک در بافت کبد نشان داد، این بافت در تمام گروه ها به جزء گروه های کنترل و شاهد منفی، دارای درجات مختلفی از نکروز کبدی در اطراف ورید مرکزی و به طور شدید در گروه شاهد مثبت است. بررسی فاکتورهای خونی نشان دهنده کاهش معنی دار این فاکتورها در گروه های تجربی نسبت به گروه شاهد مثبت می باشد. هم چنین مشخص شد با افزایش مقدار دوز مصرفی عصاره، از میزان آنزیم های کبدی ALP، AST، ALT، بیلی روبین تام و مستقیم و آسیب های پاتولوژیکی کبد کاسته شده است. بحث و نتیجه گیری با بررسی نتایج چنین به نظر می رسد وجود ترکیبات فلاونوئیدی و فنلی در گیاه کلوس می تواند منجر به کاهش اثرات سمی القاء شده توسط تتراکلریدکربن در بافت کبد موش شود.

مقدمه امروزه معضل بزرگ مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از مشکلات بزرگ جامعه است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نانوذرات نقره و دی اکسید تیتانیوم بر باسیل های گرم منفی مسبب عفونت های ادراری مقاوم به چند آنتی بیوتیک (MDR) بود. مواد و روش ها این مطالعه بر روی 140 نمونه از جدایه های باکتریایی اشریشیاکلی، کلبسیلا پنومونیه، انتروباکترآئروژنز، پروتئوس ولگاریس، سیتروباکتر فروندی، سودوموناس آئروژینوزا و آسینتوباکتر بومانی از هر کدام 20 نمونه که همگی مقاوم به چند آنتی بیوتیک و مسبب عفونت های ادراری بودند و نیز سویه های استاندارد آن ها انجام گرفت و بدین منظور از انواع تست های بیوشیمیایی جهت شناسایی این باکتری ها استفاده شد. برای سنجش حساسیت آن ها در برابر نانوذرات نقره و دی اکسید تیتانیوم به شکل کروی و به قطر 10 نانومتر از روش های آزمایشگاهی (انتشار چاهک و دیسک در آگار و ماکرودایلوشن) استفاده شد. یافته های پژوهش: نتایج روش های انتشار چاهک و دیسک در آگار از نانوذرات نقره با غلظت ppm1000، نشان دهنده بیشترین و کمترین قطر هاله عدم رشد به ترتیب در سودوموناس آئروژینوزا و کلبسیلا پنومونیه بود. در روش ماکرودایلوشن نانوذرات نقره، کمترین میزان MIC و MBC در باکتری سودوموناس آئروژینوزا نیز به دست آمد. ولی نانوذره دی اکسید تیتانیوم بر باکتری ها هیچ تاثیری نداشت. بحث و نتیجه گیری نتایج حاصله نشان داد که در شرایط In vitro نانوذرات نقره بر باکتری های مورد آزمایش موثر بودند، ولی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم با همان قطر و همان شکل هیچ تاثیری بر روی باکتری ها نداشت.

مقدمه شدت عوارض بالینی ایجاد شده در بیماران آلوده به هلیکوباکتر پیلوری بسته به تنوع ژنتیکی سویه های باکتری متفاوت می باشد. کلونیزاسیون و اتصال باکتری به میزبان به عنوان اولین مرحله بیماریزایی مطرح می باشد. این مطالعه با هدف بررسی فاکتورهای بیماریزا در سویه های هلیکوباکتر و قدرت چسبندگی آن ها به رده سلولی AGS و ارتباط این چسبندگی با شدت عوارض بالینی در بیماران آلوده به این سویه ها انجام شده است. مواد و روش ها ژن های iceA, cagA, babA vacA, وcag-PAI در سویه های باکتری با قدرت بیماریزایی متفاوت با PCR مورد بررسی قرار گرفتند. هم چنین تیمار رده سلولی AGS با این سویه های باکتری به منظور بررسی ارتباط بین میزان اتصال با قدرت بیماریزایی آن ها در بیماران آلوده، مورد آزمایش قرار گرفته شد. یافته های پژوهش: سویه هایی با قدرت بیماریزایی شدید دارای همه ژن ها و در سویه دیگر ژن های موثر در فرآیند اتصال باکتری حضور داشتند. نتایج میزان اتصال نیز حاکی از تفاوت بین سویه ها می باشد. در سویه های بیماریزاتر، بالاترین و سویه دیگر کمترین، میزان اتصال مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری در اتصال باکتری به میزبان، بسیاری از ژن ها نقش دارند که حضور و یا عدم حضور یک یا دو ژن تاثیر زیادی بر روی قدرت و میزان اتصال باکتری به سلول میزبان نخواهد داشت. ژن های چسبندگی در حضور انکوژن ها می توانند سبب تظاهرات بالینی شدیدتری در میزبان شوند.

مقدمه ناباروری از مهم ترین معضلات بهداشتی در کشورهای در حال توسعه است. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفت کش های ارگانوفسفره می تواند بر کیفیت منی تاثیر بگذارد. در مطالعه حاضر اثر عصاره هیدروالکلی کرفس بر کیفیت منی و اسپرم زایی در تماس تحت مزمن با دیازینون در موش های صحرایی بررسی گردید. مواد و روش ها 30 موش نر نژاد ویستار به 5 گروه تقسیم شدند. گروه 1 (کنترل) تیماری دریافت نکرد، گروه 2 (شم) روغن ذرت و سالین (500 میکرولیتر) دریافت کرد، گروه 3 سم دیازینون (غلظت 16 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) دریافت کرد. گروه های 4 و 5 به ترتیب عصاره کرفس با غلظت های 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم همراه با دیازینون دریافت نمودند. بعد از دو ماه، تعداد، تحرک و قابلیت حیات اسپرم ها بررسی شد و مقاطع بافت بیضه با هماتوکسیلین-ائوزین پس از تثبیت بیضه رنگ آمیزی گردید. یافته های پژوهش: یافته ها نشان داد تعداد و تحرک اسپرم ها در گروه دیازینون در مقایسه با گروه شم به طور معنی داری کاهش یافت (P<0. 001). تعداد اسپرم در گروه دریافت کننده دیازینون و دوز بالای عصاره کرفس به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه دیازینون افزایش یافت (P<0. 001). عصاره کرفس با غلظت 200 میلی گرم بر کیلوگرم تعداد اسپرماتوسیت های اولیه و اسپرماتیدها را به طور معنی داری در مقایسه با گروه دیازینون افزایش داد (P<0. 05). به علاوه دوز پایین عصاره کرفس (100 میلی گرم بر کیلوگرم) به طور قابل توجهی توانست حرکت اسپرم را در مقایسه با گروه دیازینون افزایش دهد (P<0. 001). بحث و نتیجه گیری به نظر می رسد عصاره کرفس می تواند کیفیت اسپرم و فرآیند اسپرم زایی را در برابر سمیت دیازینون بهبود بخشد.

مقدمه سرطان پستان شایع ترین بدخیمی در زنان می باشد که باعث مرگ و میر بالائی در افراد مبتلا می شود. شناسائی مارکرهای مولکولی توموری سیال در خون می تواند به عنوان راهکار غیر تهاجمی در تشخیص زودهنگام و پیش آگهی در نظر گرفته شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی وجود RNA ژن PRNCR1 در پلاسمای بیماران مبتلا به سرطان پستان و ارزیابی میزان بیان آن نسبت به نمونه های غیر توموری بود. مواد و روش ها نمونه های خون از 32 بیمار سرطان پستان و 25 خانم سالم گرفته شده و از پلاسمای آن ها RNA استخراج گردید. سپس، حضور کمیRNA ژن Lnc-PRNCR1 در پلاسما توسط تکنیک real-time PCR ارزیابی شد. هم چنین، میزان بیان این ژن نسبت به ویژگی های کلینیکی-پاتولوژیکی بیماران نیز مورد مطالعه قرار گرفت. آنالیز آماری داده ها توسط آزمون t-test انجام شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که ژن PRNCR1 در پلاسمای خون بیماران سرطانی قابل ردیابی است. بیان این ژن در نمونه های توموری نسبت به پلاسماهای سالم افزایش معنی داری نشان داد (P<0. 05). با این حال، داده های آماری نشان داد که بیان PRNCR1 در نمونه های توموری نسبت به ویژگی های کلینیکی-پاتولوژیکی از جمله سایز تومور، سن بیمار و درگیری گره های لنفاوی تفاوت معنی داری ندارد (P>0. 05). بحث و نتیجه گیری نتایج به دست آمده نشان داد که ژن lnc-PRNCR1 سیال در پلاسما می تواند برای تمیز افراد مبتلا به کارسینومای پستان تهاجمی از نمونه های سالم به کار گرفته شود. با این حال، مطالعات بیشتری جهت مشخص کردن نقش تومورزایی lncRNA PRNCR1 در پستان باید انجام شود.

مقدمه هدف اصلی صنایع پتروشیمی تولید فرآورده های پتروشیمی و شیمیایی و فرآورده های فرعی از نفت و مشتقات نفتی و گاز طبیعی است که با توجه به فعالیت ها و فرآیندهایی که در آن صورت می گیرد دارای پتانسیل ایجاد آثار سوء بر محیط زیست می باشند. در این پژوهش سعی بر این شده است که با استفاده از روش های ANP و TOPSIS، ریسک های زیست محیطی شرکت پتروشیمی ایلام ارزیابی شود و با پیشنهاد اقدامات مدیریتی مناسب جهت کاهش اثرات ریسک ها از بروز حوادث متعدد در فرآیندها جلوگیری به عمل آید. مواد و روش ها در ابتدا خطرات بالقوه و ریسک های موجود در مجتمع پتروشیمی ایلام، از طریق بازدید میدانی و به کمک مصاحبه با کارشناسان فنی پروژه، شناسایی شد و در قالب پرسش نامه هایی توسط 20 نفر از کارشناسان شرکت پتروشیمی و اداره کل حفاظت محیط زیست تکمیل گردید که باعث مشخص شدن ریسک های شاخص شد و در محیط های فیزیکوشیمیایی، بیولوژیکی و اقتصادی-اجتماعی-فرهنگی تفکیک گردید. در ادامه با استفاده از تکنیک تحلیل شبکه ای (ANP) و آنالیزهای انجام شده به وسیله نرم افزار Super Decision، وزن های مرتبط با شاخص ها مشخص شد. سپس وزن های به دست آمده برای ریسک های شناسایی شده توسط روش TOPSIS اولویت بندی شد و ریسک های بحرانی مشخص گردید. در ادامه راهکارهایی در جهت کنترل و حذف ریسک ها پیشنهاد شد. یافته های پژوهش: بر اساس آنالیزهای انجام شده در محیط فیزیکوشیمیایی، ریسک آلودگی هوا با میزان 972/0، در محیط بیولوژیکی ریسک کاهش کیفیت آب منطقه با میزان 883/0 و در محیط اقتصادی-اجتماعی-فرهنگی ریسک به خطر افتادن سلامت عمومی منطقه با میزان 679/0 بالاترین امتیاز ریسک را کسب کرده اند. بحث و نتیجه گیری نتایج نشان داد که مهم ترین ریسک های پتروشیمی مورد مطالعه، آلودگی هوا، کاهش کیفیت آب و به خطر افتادن سلامت عمومی منطقه است. بنا بر این به منظور کاهش یا حذف خطرات و عوامل به وجود آورنده ریسک های محیط زیستی پیشنهاد می شود دوره های بازرسی و پایش، متناسب با ریسک های شناسایی شده، جزء مهم ترین اهداف برنامه های مدیریتی قرار گیرد.

بیمار خانم 34 ساله با سابقه سزارین قبلی 34 هفته پلاسنتا پرویا و پرکرتا که برای ختم حاملگی به اتاق عمل آورده شد. به دلیل این که جفت پلاسنتا پرویا پرکرتا بود ابتدا از دست راست بیمار یک خط وریدی با آنژیوکت خاکستری که یک خط وریدی دیگر با آنژیوکت سبز داشت با سرم رینگر برقرار شد و از دست چپ بیمار نیز یک خط وریدی با آنژیوکت خاکستری با سرم نرمال ساین برقرار شد. بعد از به دنیا آمدن نوزاد جراح از وخیم بودن عمل و احتمال خونریزی وسیع خبر داد. سرویس اورولوژی و جراحی نیز به دلیل دست اندازی جفت به حالب ها و روده ها بر بالین بیمار حاضر شدند. دو کیسه گلبول قرمز فشرده بر بالین بیمار آماده و آهسته شروع به ترانسفوزیون شد. به صورت ناگهانی بیمار در حین دستکاری جراحی شروع به خونریزی کرد و در مدت 10 دقیقه حجم خونریزی به 3 لیتر رسید. فورا برای مریض خون بدون کراس مچ درخواست داده شد. مرتب از 3 تا خط وریدی مریض فرآورده های خونی تزریق می شد. در پایان عمل مریض با تنفس خود به خود و انتوبه به بخش مراقبت های ویژه فرستاده شد و 3 ساعت بعد در ICU اکستیوب شد.

مقدمه مصرف روزافزون مواد ضد میکروبی بتالاکتام در درمان عفونت های باکتریایی سبب افزایش مقاومت بر علیه آن ها شده است. هم اکنون یکی از معضلات درمان عفونت های بیمارستانی مقاومت آنزیمی به بتالاکتاماز های وسیع الطیف در میان ایزوله های بالینی به ویژه کلبسیلاپنومونیه می باشد. طی یک دهه گذشته آنزیم های نوع CTX-M شایع ترین نوع بتالاکتامازهای وسیع الطیف را در اروپا کانادا و آسیا را به خود اختصاص داده اند. هدف از این مطالعه بررسی میزان فراوانی باکتری های کلبسیلاپنومونیه تولیدکننده بتالاکتاماز وسیع الطیف و شناسایی ژن 3-CTX-M به روش مولکولی بود. مواد و روش ها طی یک دوره 9 ماهه، 130 ایزوله کلبسیلاپنومونیه از نمونه های بالینی مختلف (ادرار، خون، زخم) بیماران عفونی بیمارستان امام خمینی شهرستان ساری جدا گردید و حساسیت آن ها به 9 آنتی بیوتیک مورد استفاده در برابر باکتری های گرم منفی به روش دیسک دیفیوژن آگار سنجیده شد. ایزوله های تولیدکنندهextended-spectrum beta-lactamases (ESBL)، با استفاده از روش دیسک ترکیبی مشخص گردیده و سپس سویه های تولیدکننده آنزیم CTX-M-3 با روش PCR شناسایی شد. یافته های پژوهش: 48 (8/36 درصد) ایزوله کلبسیلاپنومونیه تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBL) بودند و از میان آن ها 22 (9/16 درصد) مورد حاوی ژن CTX-M-3 بودند. بحث و نتیجه گیری مطالعه ما نشان داد که شیوع تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف در ایزوله های مقاوم به کینولون ها در کشور ما در مقایسه با کشورهای پیشرفته بالاتر می باشد.

مقدمه شیگلوزیس، عفونت روده ای حاصل از یکی از گونه های باسیل شیگلا می باشد. اخیرا ثابت شده است که پروبیوتیک ها به واسطه تولید ترکیبات مهارکننده، قادر به مهار پاتوژن ها می باشند. هدف از این پژوهش بررسی اثرات مهاری لاکتوباسیلوس فرمنتوم بر علیه عفونت حاصل از شیگلا دیسانتری در شرایط In vivo بود. مواد و روش ها 32 سر موش صحرایی در 4 گروه تقسیم بندی شدند. A: کنترل، B: آلوده با شیگلا دیسانتری (cfu/ml108 5/1)، C: تیمار با لاکتوباسیلوس فرمنتوم، D: آلوده با شیگلا دیسانتری و تیمار با لاکتوباسیلوس فرمنتوم. پس از اتمام دوره تیمار، حیوانات بیهوش و به منظور اندازه گیری فاکتورهای خونی، بررسی های هیستوپاتولوژیک و ارزیابی فعالیت ضد میکروبی لاکتوباسیلوس فرمنتوم، نمونه های خون و بافت مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزار SPSSو آزمون آماری ANOVA-DUNKAN آنالیز شد (P£ 0. 05). یافته های پژوهش: تعداد گلبول قرمز و اندیکس های خونی در هیچ یک از گروه های آزمایشی تغییر معنی داری را نسبت به گروه A نشان نداد. میزان سایز پلاکت (P£ 0. 01)، مونوسیت (P£ 0. 05) و بازوفیل (P£ 0. 01) در گروهB به طور معناداری نسبت به گروه A افزایش یافت. نسبت وزن روده به کل بدن در گروه های B ((P£ 0. 001 و D(P£ 0. 01) به نسبت گروه A کاهش معنی دار نشان داد. مطالعات هیستوپاتولوژیک نشانگر تخریب سطح اپی تلیوم روده در گروه Bبود، در حالی که در گروه Dبافت روده تقریبا نرمال به نظر می رسید. هم چنین میانگین تعداد کلنی باکتری شیگلا دیسانتری در روده گروه تیمار کاهش معنی داری (P£ 0. 001) را نسبت به گروه آلوده نشان داد. بحث و نتیجه گیری لاکتوباسیلوس فرمنتوم بدون ایجاد تغییر در فاکتورهای هماتولوژیک قادر به مقابله با باکتری شیگلا دیسانتری بوده و می تواند تا حدودی از پیشرفت بیماری جلوگیری می کند.

مقدمه استرس پیش از تولد موجب تغییرپذیری مغز شده و اثرات طولانی مدتی بر ساختار و عملکرد آن بر جای می گذارد. پارکینسون یک بیماری مخرب عصبی پیشرونده است و یکی از عوامل مستعدکننده پارکینسون استرس پریناتال است. استفاده از شرایط غنی سازی محیطی روشی مناسب برای پیشگیری این بیماری می باشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان اثربخشی غنی سازی محیطی بر بافت جسم سیاه در رت های پارکینسونی دارای استرس پریناتال انجام گردید. مواد و روش ها این پژوهش به صورت آزمایشگاهی انجام گردید. تعداد 48 موش نر نژاد ویستار که نیمی از آن ها تحت استرس پریناتال بوده و به دنبال آن در محیط غنی سازی قرار گرفته بودند در 8 گروه 6 تایی؛ با استرس (کنترل، شم، پارکینسونی، پارکینسون+غنی سازی) و بدون استرس (کنترل، شم، پارکینسونی، پارکینسون+غنی سازی) تقسیم شدند. پس از 8 هفته، حیوانات با کتامین و زیلازین بی هوش و با روش جراحی استریوتاکس، 6 میکروگرم نوروتوکسین در 2 میکرولیتر محلول نمکی 9/0 درصد حاوی اسید اسکوربیک به درون مغز تزریق و سه هفته بعد علائم پارکینسون با استفاده از آزمون آپومورفین تایید گردید. مغز از داخل جمجمه خارج و بعد از انجام مراحل؛ پاساژ بافتی، برش و رنگ آمیزی، تعداد نورون ها با استفاده از میکروسکوپ شمارش و داده های با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل گردید. یافته های پژوهش: یافته ها نشان داد که غنی سازی محیطی نتوانست به طور کامل از تخریب نورون های دوپامینرژیک جسم سیاه جلوگیری نماید اما تعداد نورون های جسم سیاه درگروه غنی سازی محیطی، به طور معنی داری بیشتر از گروه پارکینسونی تخریب با نوروتوکسین بود (P≤ 0. 001). غنی سازی محیطی اثر مخرب استرس پریناتال بر کاهش تعداد نورون های جسم سیاه و آزمون های رفتاری را امحا نمود (P≤ 0. 001). بحث و نتیجه گیری نتایج به اثرات مفید شرایط غنی سازی در حفاظت تعداد نورون های بیشتر جسم سیاه اشاره می کند و پیشنهاد می نماید شرایط محیطی غنی سازی شده می تواند به عنوان یک عامل سودمند در کاهش دژنره شدن نورون های دوپامینرژیک بیماری پارکینسون و کاهش اثر استرس پریناتال موثر باشد.

مقدمه گزارش های فراوانی در مورد کاربرد گیاهان دارویی در طب سنتی و نیز کاربرد نانوذرات فلزی در حوزه های مختلف زیست پزشکی وجود دارد. هر چند سنتز نانوذرات فلزی با استفاده از عصاره های گیاهی و بررسی اثرات دارویی آن ها موضوعی نسبتا جدید است. گیاه دارویی زیره سبز (Cuminum cyminum L. ) دارای طیف وسیعی از متابولیت های ثانویه با قدرت احیاکنندگی بالا است که می توان از آن ها در یک مسیر سبز برای بیوسنتز نانوذرات نقره استفاده نمود. هدف از این تحقیق، آنالیز فیتوشیمیایی عصاره آبی بذر زیره سبز، بیوسنتز نانوذرات نقره با استفاده از این عصاره، دستیابی به شرایط بهینه جهت سنتز این نانوذرات و نیز ارزیابی فعالیت زیستی عصاره و نانوذرات نقره تولید شده است. مواد و روش ها محتوای فنل تام، فلاونوئید تام، قندهای احیاکننده، نشاسته و اسید آسکوربیک به ترتیب توسط معرف های فولین-سیوکالتو، کلرید آلومینیوم، اسید دی نیترو سالیسیلیک، آنترون و دی نیترو فنیل هیدرازین اندازه گیری شد. تائید احیاء یون های نقره توسط روش های طیف سنجی مرئی-فرابنفش (UV-Visible)، پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی تبدیل فوریه فرو سرخ (FTIR) و میکروسکوپی الکترونی نگاره (SEM) انجام شد. فعالیت آنتی اکسیدانی نمونه ها به روش مهار رادیکال آزاد DPPH ارزیابی شد. هم چنین فعالیت ضد میکروبی عصاره و نانوذرات تولید شده در برابر چهار سویه باکتری گرم مثبت و منفی به ترتیب شاملBacillus cereus (PTCC 1247)، Staphylococcus aureus (ATCC 25923)، Escherichia coli (ATCC 35218) وPseudomonas aeruginosa (ATCC 27853) به روش انتشار دیسک ارزیابی شد. فعالیت ضد قارچی نیز در برابر قارچ Fusarium oxysporum بررسی شد. یافته های پژوهش: نتایج آنالیز فیتوشیمیایی نشان داد که عصاره آبی بذر زیره سبز غنی از ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی بوده و نیز واجد قندهای احیاکننده، نشاسته و اسید آسکوربیک است. میانگین اندازه نانوذرات تولید شده در آنالیزهای مختلف و در بهترین شرایط سنتز 5 تا 45 نانومتر تعیین شد. نمونه های مورد مطالعه واجد فعالیت آنتی اکسیدانی قابل توجهی بوده (IC50: 35/ 1تا 67/1 میلی گرم بر میلی لیتر) و عصاره به همراه نانوذرات نقره اثرات هم افزایی در مهار رادیکال آزاد DPPH (IC50: 35/1 تا میلی گرم بر میلی لیتر) نشان دادند. به علاوه این عصاره ها فعالیت ضد میکروبی و ضد قارچی خوبی نیز در برابر برخی از باکتری ها و قارچ مورد مطالعه نشان دادند. بحث و نتیجه گیری ترکیبات ثانویه فراوان موجود در گیاه زیره سبز دارای توانایی احیاء و پایدار نمودن نانوذرات نقره می باشند. عصاره بذر و نانوذرات تولید شده توسط عصاره این گیاه، دارای فعالیت زیستی قابل توجهی بوده و در آینده می توان از آن ها به عنوان منابعی طبیعی جهت تولید مکمل های آنتی اکسیدانی غذایی یا دارویی استفاده نمود.

مقدمه روش های آنالیز تصویری امروزه دارای اهمیت فراوانی به عنوان روش کمکی در تشخیص های پاتولوژیک است و این روش ها می توانند به عنوان یک روش موازی باعث افزایش دقت و سرعت ارزیابی نمونه ها شوند. مواد و روش ها این مطالعه از نوع مشاهده ای-مقطعی بر روی 50 مورد از نمونه های اسمیر سرویکوواژینال انجام شد که به بخش آسیب شناسی بیمارستان قائم مشهد ارجاع شده بود. ابتدا تمام نمونه ها بر اساس سیستم بتسدا در گروه های (Negative for Intraepithelial Lesion or Malignancy), LSIL HSIL, Reactive epithelial changes, NILM, ASCUS قرار گرفتند. در مرحله بعد با استفاده از میکروسکوپ Olympus و سیستم تصویربرداری Olympus DP3 از اسلایدهای میکروسکوپی، تصویر دیجیتال تهیه شد و شاخص های محیط و مساحت هسته و میانگین میزان تیرگی و تفاوت میزان تیرگی تصویر مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته های پژوهش: میانگین سطح هسته در سه گروه نرمال Reactive، LSIL و HSIL از نظر آماری متفاوت می باشد (P<0. 01). میانگین شاخص دایره ای در این سه گروه از نظر آماری تفاوت نداشت (P=0. 151). میانگین میزان تیرگی در دو گروه Normal وHSIL تفاوت معناداری داشت (P<0. 01)، به طوری که شدت رنگ پذیری هسته در گروه HSIL بیشتر بوده و سلول ها تیره تر به نظر رسیدند (P<0. 01). بحث و نتیجه گیری نتایج نشان داد که آنالیز تصویری به خوبی می تواند اطلاعات مفیدی از تصاویر دیجیتال سیتولوژی کانسر سرویکس استخراج نماید و هم چنین این اطلاعات در چهار گروه Reactive epithelial changes Normal, LSIL, HSIL, با ارزیابی چشمی پاتولوژیست نیز تطابق دارد.

مقدمه علی رغم کاهش میزان مرگ و میر بعد از عمل جراحی بای پس شریان کرونر، هنوز میزان بستری مجدد در روزهای اول بعد از ترخیص بالا است عوامل متعددی بر روی بستری مجدد بیمار پس از عمل اثر دارند. لذا این مطالعه به شناسائی این عوامل می پردازد. مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی در سال 1393 از میان 2410 بیمار که در بیمارستان مرکز قلب تهران تحت پیوند شریان کرونری قرار گرفتند، 1597 نفر شرایط ورود به مطالعه را داشتند. اطلاعات دموگرافیک فردی، داده های مربوط به عمل و عوارض بعد از عمل در بیماران جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS vol. 20 تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که 1/9 درصد بیماران در طی 30 روز اول بعد از ترخیص، با شکایت های مختلفی مجددا بستری شده اند شایع ترین شکایت بیماران پلورال افیوژن (75/22 درصد)، عفونت عمیق جناقی (7/11 درصد) بود. در مورد بیماری های همراه، (5/28 درصد) از بیماران دیابت، (3/50 درصد) دیس لیپیدمیا، (5/55 درصد) فشارخون بالا داشتند. میانگین مدت زمان بستری بیماران تا انجام عمل جراحی 31/9± 12/8 روز، میانگین مدت زمان بروز یک شکایت بالینی از زمان انجام عمل در این بیماران 14/8± 32/20 روز و میانگین مدت زمان ترخیص تا بستری مجدد بیماران 08/7± 24/15روز بود. بحث و نتیجه گیری بستری مجدد ظرف مدت 30 روز به دنبال ترخیص پس از عمل جراحی نتیجه عوارض جانبی مهمی از این نوع عمل جراحی می باشد. به نظر می رسد مهم ترین علت بستری مجدد بیماران وضعیت کلی قبل از عمل بیماران نظیر سن بالا، بیماری های همراه و به طور کلی شرایط زمینه ای بیمار باشد.

مقدمه سندروم متابولیک مجموعه ای از اختلالات متابولیک است که خطر بیماری قلبی و دیابت نوع دو را افزایش می دهد. گرلین و آبستاتین دو هورمون گوارشی با منشاء یکسان هستند که نقش موثری در تنظیم دریافت غذا و متابولیسم انرژی دارند. هدف از این مطالعه, بررسی ارتباط بین نسبت سرمی گرلین به آبستاتین با اجزای سندروم متابولیک در زنان بود. مواد و روش ها 43 زن مبتلا به سندروم متابولیک و 43 زن سالم که از لحاظ BMIبا گروه بیمار همسان سازی شده بودند (در محدوده سنی 30 تا 50 سال) به عنوان گروه کنترل به روش نمونه گیری آسان و در دسترس در مطالعه شرکت کردند. اندازه گیری های آنتروپومتریک, فشارخون, سطوح سرمی آبستاتین، گرلین، تری گلیسیرید، کلسترول تام، LDL-C، HDL-C، قندخون و انسولین در حالت ناشتا و شاخص HOMA-IR اندازه گیری شد. ارتباط بین نسبت سرمی گرلین به آبستاتین با متغیرهای اندازه گیری شده، مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: نسبت گرلین به آبستاتین به طور معناداری در گروه مبتلا به سندروم متابولیک پایین تر از گروه کنترل بود (P=0. 036). نسبت گرلین به آبستاتین در کل جمعیت مورد بررسی ارتباط مثبت و معنادار با سطوح سرمی HDL-C داشت (β =0. 273, P=0. 016) در حالی که این نسبت در کل جمعیت با متغیرهای مورد بررسی دیگر هم چون دور کمر، نسبت دور کمر به دور باسن، فشارخون، قندخون ناشتا، تری گلیسیرید، کلسترول تام، LDL-C، انسولین سرمی و شاخص HOMA-IR ارتباطی نداشت (P>0. 05). بحث و نتیجه گیری با توجه به سطوح پایین نسبت گرلین به آبستاتین در زنان مبتلا به سندروم متابولیک و هم چنین ارتباط مثبت بین نسبت گرلین به آبستاتین با سطوح سرمی HDL، به عنوان یکی از اجزای مهم سندروم متابولیک، به نظر می رسد افزایش نسبت گرلین به آبستاتین با افزایش سطوح سرمی HDL می تواند پیشرفت عوارض سندروم متابولیک مانند بیماری های قلبی-عروقی را در زنان کاهش دهد.

مقدمه اساسی ترین مشخصه سازمان های هوشمند قرن بیست و یکم، تاکید بر دانش و اطلاعات است. هدف اصلی این تحقیق بررسی وضعیت سرمایه فکری در دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1394 می باشد. مواد و روش ها روش تحقیق توصیفی پیمایشی می باشد. جامعه آماری کارکنان اداری دانشگاه علوم پزشکی ایلام به تعداد 330 نفر می باشد که بر اساس فرمول کوکران 178 نفر به عنوان نمونه تعیین شد. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسش نامه استاندارد با روایی و پایایی بالا بود. پرسش نامه سرمایه فکری بونتیس (25 سوال) برای سنجش سرمایه فکری مورد استفاده قرار گرفتند. ابزار تجزیه و تحلیل داده ها، نرم افزار SPSS بود و با توجه به تایید نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنف، از آزمون های پارامتریک تی برای آزمون فرضیه های تحقیق بهره گرفته شد. یافته های پژوهش: یافته های تحقیق نشان داد وضعیت دانشگاه علوم پزشکی ایلام از لحاظ سرمایه فکری و مولفه های آن یعنی سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه ارتباطی در حد مطلوب می باشد. بحث و نتیجه گیری بر اساس یافته های این پژوهش می توان گفت که اگر در سازمانی به مدیریت سرمایه های فکری توجه شود، در آن سازمان، گرایش به نوآوری سازمانی توسعه پیدا می کند.

مقدمه باکتری های اسیدلاکتیک (LAB)، گروهی از باکتری های گرم مثبت، بدون اسپور، کروی یا میله ای شکل و کاتالاز منفی هستند که عموما به عنوان ارگانیسم های ایمن در نظر گرفته می شوند. این باکتری ها دارای توانایی تولید تغییرات مطلوب در طعم و بافت غذا می باشند. انتروکوک ها باکتری های اسیدلاکتیکی با توانایی تولید پپتیدهای ضدمیکروبی (باکتریوسین ها) می باشند. مواد و روش ها به منظور، شناسایی و جداسازی ژن کدکننده و پپتید مربوطه از سویه های انتروکوکوس فاسیوم شیره بلوط، یک مطالعه ای تجربی صورت گرفت. برای این منظور، استخراج DNA از باکتری انتروکوکوس فاسیوم سویه LUB950217 صورت گرفت. واکنش PCR با استفاده از آغازگر های هرز انجام گرفت و پس از خالص سازی محصول PCR، توالی سنجی صورت گرفت. آنالیزهای بیوانفورمانیکی صورت گرفت و توالی پروتئین مدل سازی شد. یافته های پژوهش: پس از انجام توالی یابی و مقایسه هم ردیفی، پپتیدی با 36 اسیدآمینه و وزن مولکولی 28/4658 دالتون شناسایی شد. میزان شباهت این پپتید با باکتریوسین های شناخته شده از 100-86 متغیر بود. پپتید شناسایی شده به شدت کاتیونی (2/2 در 7pH=) بود. بحث و نتیجه گیری انتروسین مربوط به انتروکوکوس فاسیوم سویه LUB950217 دارای طیف مهارکنندگی رشد بر روی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی می باشد. بنا بر این این سویه از باکتری پتانسیل بالایی جهت بررسی و استفاده به عنوان، نگه دارنده های زیستی در صنایع غذایی و خوراک دام دارد. به علاوه، جداسازی، همسانه سازی و بیان ژن کدکننده این پپتید در گیاهان زراعی ممکن است بتواند گیاهان را به بیماری های قارچی و میکروبی مقاوم کند.

مقدمه ناباروری یکی از مشکلات سلامت تولید مثل است که بسیاری از زوجین را در جهان تحت تاثیر قرار داده است و منجر به آسیب های روانی و عاطفی در زوجین می گردد. اعتقاد بر این هست که پروتئین های میتوکندریایی نقش مهمی در فرآیندهای ناباروری مردان دارند. یکی از مهم ترین این پروتئین ها UCP-2 می باشد که بیشتر از ده درصد پروتئین های غشای داخلی میتوکندری را تشکیل می دهد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین چندشکلی ژنتیکی UCP2 45bp ins/del و ناباروری آیدیوپاتیک در مردان بود. مواد و روش ها در این مطالعه مورد-شاهدی، پلی مورفیسم UCP-2 در 196 بیمار مبتلا به ناباروری آیدیوپاتیک و 276 فرد سالم بررسی شد. ژنوتیپ UCP-2 45bp ins/del با کمک روش PCR مشخص گردید. هم چنین، مقایسه فراوانی ژنوتیپی و آللی در دو گروه بیمار و کنترل به وسیله آزمون رگرسیون لوجستیک انجام پذیرفت. یافته های پژوهش: ارتباطی بین ژنوتیپ های پلی مورفیسم ins/del bp 45 UCP2 و استعداد ابتلا به ناباروری آیدیوپاتیک مشاهده نشد (P>0. 05) اما اختلاف نزدیک به معنی داری در توزیع ژنوتیپ II بین افراد کنترل و بیمار وجود داشت (P=0. 08). به علاوه، آنالیز داده ها نشان داد که آلل I دارای اثر حفاظتی در برابر ناباروری آیدیوپاتیک مردان می باشد (OR: 0. 729, %95 CI=0. 540-0985, P=0. 039). بحث و نتیجه گیری این مطالعه برای اولین بار، نشان داد که آلل I در پلی مورفیسم ins/del bp 45 UCP2 دارای اثر حفاظتی در برابر بروز ناباروری آیدیوپاتیک مردان می باشد. مطالعات دیگری با تعداد نمونه بیشتر و در جمعیت های نژادی مختلف برای تایید نتایج این مطالعه لازم می باشد.