مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام
سال:1387 | دوره:16 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

مقدمه: امروزه در سطح دنیا بیشتر مطالعات آنتروپومتری به روشهای تصویربرداری و بهره گیری از برنامه های کامپیوتری صورت گرفته و برای هر یک از اعضای بدن آنتروپومتری اختصاصی انجام می شود. هدف از انجام این تحقیق، مقایسه روش عکسبرداری دیجیتالی با روش دستی در آنتروپومتری پا بوده است.مواد و روش ها: در این بررسی، ابتدا به وسیله دوربین عکاسی دیجیتال تصاویر پای 20 مرد ایرانی تهیه و توسط نرم افزار طراحی، آنالیز و اندازه ابعاد (9 بعد) استخراج گردید. سپس ابعاد مورد نظر به صورت دستی اندازه گیری شد. در نهایت نتایج دو روش در نرم افزار SPSS توسط آزمون t مورد تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش: یافته ها نشان داد که بین مقادیر بدست آمده از دو روش تفاوت معنی دار وجود ندارد، (p>0.05).بحث و نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که آنتروپومتری به وسیله عکسبرداری دیجیتالی روشی آسان، کم هزینه، معتبر و با سرعت و دقت کافی بوده و آرشیو عکسهای تهیه شده می تواند در آینده برای بررسیهای مجدد و استخراج دیگر داده ها، بدون نیاز به مراجعه مجدد افراد مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، کاربرد روش عکسبرداری دیجیتالی در آنتروپومتری پا با اهداف طراحی و پزشکی، جایگزین مناسبی برای روشهای سنتی می باشد. این بررسی می تواند سرآغاز تحقیقات وسیعتر با روشهای نوین درمورد ابعاد پای جامعه ایرانی به منظور تهیه بانک اطلاعات آنتروپومتریکی ایرانیان باشد. با توجه به کاربرد وسیع انواع کفش ایمنی در صنایع و محیطهای شغلی، این مطالعه به کارگیری این روش را برای تعیین صدکهای پای کارگران ایرانی در راستای طراحی و سایز بندی مناسب کفش ایمنی پیشنهاد می کند.

مقدمه: آلومینیوم به لحاظ فراوانی سومین عنصر کره زمین است. این عنصر در بعضی بیماریهای دژنره شدن سیستم عصبی مانند آلزایمر نقش دارد. در مطالعه حاضر ما اثر آلومینیوم بر سلولهای آستروسیت جنین انسان را بررسی کردیم.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی اثرات مجاورت با غلظتهای مختلف آلومینیوم به مدت 3، 9 و 12 روز بر رشد آستروسیتها با روش سنجش MTT بررسی شد. سپس اثر آلومینیوم بر بیان ژنهای درگیر در خودکشی سلولی با روش ایمنو سیتوشیمی (ICC) ارزیابی گردید. نتایج توسط نرم افزار آماری Stata مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که آلومینیوم با غلظت یک و یک و نیم میلی مولار در مدت 3 روز سبب کاهش رشد سلولهای آستروسیت شد (به ترتیب P<0.1 و P<0.3)، اما در غلظتهای کمتر (100 و500 میکرومولار) برای ایجاد سمیت، به زمان مجاورت بیشتری نیاز بود. (9 روز برای غلظت 500 و 12 روز برای غلظت 100 میکرومولار) (P=0.000). آلومینیوم بیان ژنهای درگیر در خودکشی سلولی را تغییر نداد.بحث و نتیجه گیری: آلومینیوم در مجاورت طولانی مدت حتی در غلظتهای کم نیز برای سلولهای آستروسیت جنین انسان سمی است ولی به نظرمی رسد بیان ژنهای درگیر در خودکشی سلولی را تغییر نمی دهد.

مقدمه: سالانه 3.5 میلیون نفر در جهان بر اثر حوادث تلف می شوند که خسارات ناشی از این حوادث 500 میلیارد دلار اعلام شده است. آمار منتشر شده کشور امریکا نشان می دهد که در سال 1991 در اثر حوادث ناشی از کار مبلغی معادل 177.2 میلیارد دلار خسارت و 35 میلیون روز کاری از دست رفته به بار آمده است. حوادث را می توان از طریق استفاده از وسایل حفاظت فردی مناسب پیشگیری کرد. برای اینکه این وسایل موثر باشند باید به طور مناسب انتخاب، پوشیده و نگهداری شوند. مدل بزنف یکی از مدلهای مفید برای تغییر رفتار در کشورهای در حال توسعه می باشد. هدف مطالعه استفاده از مدل آموزشی تغییر رفتار برای افزایش استفاده از وسایل حفاظت فردی در کارگران کک سازی ذوب اهن اصفهان می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مداخله ای نیمه تجربی آینده نگر است و بصورت قبل و بعد اجرا شده است. در این مطالعه، مداخله بصورت برنامه آموزشی که بر اساس مدل بزنف طراحی شده بود بر روی 108 (مورد و شاهد) نفراز کارگران کک سازی ذوب آهن اصفهان انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. یافته های پژوهش: یافته ها نشان می دهد که قبل از اجرای مداخله میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد کارگران گروه مورد کمتر از میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد بعد از مداخله بود و بعد از مداخله تفاوت معنی داری در این مورد دیده می شود (p-value=0.002) ولی در این موارد تفاوتی در گروه شاهد دیده نشد (P-value=0.72). یک ماه بعد از مداخله نیز تفاوت معنی داری در عملکرد دو گروه مورد و شاهد مشاهد شد (P-value=0.03). بحث و نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که مداخله آموزشی بر اساس مدل بزنف بر میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد کارگران در رابطه با استفاده از وسایل حفاظت فردی موثر بوده است. و برای ارتقا ایمنی یک شرکت طراحی آموزشی بر اساس مدلهای تغییر رفتار موثرتر است.

مقدمه: با وجود روشهای کاملا پیشرفته تصویرنگاری نظیر CT-SCAN و MRI نقش اولتراسونوگرافی در تشخیص بعضی از بیماریهای دستگاه ادراری تناسلی در صدر روشهای تصویرنگاری قرار دارد. این مطالعه به بررسی نقش اولتراسونوگرافی در ارزیابی تنگیهای پیشابراه مردان و مقایسه آن با روش استاندارد یورتروگرافی رتروگراد (RUG) پرداخته است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع آینده نگر کمی است که طی سالهای 1375 لغایت 1376 در بیمارستان چهارمین شهید محراب کرمانشاه بر روی بیمارانی که مبتلا به تنگیهای بولبرو penile ثابت شده در یورتروگرافی رتروگراد بودند انجام گرفته و طی آن بیماران مذکور تحت بررسی سونوگرافی مجرا نیز قرار گرفتند. بدین ترتیب تعداد 22 بیمار با تنگیهای پیشابراه قدامی تحت بررسی رادیولوژیک وسونوگرافیک تنگی مجرا واقع شدند.یافته های پژوهش: از 22 بیمار مبتلا به تنگی پیشابراه قدامی 11 نفر (50 درصد) تنگی لوکال و 11 نفر (50 درصد) تنگی منتشر داشتند. سن بیماران بین 28 تا 68 سال با میانگین 48.8 سال (s=12.6) بود.در مشاهدات مزدوج حاصله (paired) به بررسی متغیرهای «طول تنگی» و «ضخامت اسپونژیوفیبروز» در محل تنگی پرداختیم و بیماران را به دو گروه باتنگیهای«لوکال» (طول تنگی کمتر از 10mm و منفرد) و تنگیهای منتشر (طول تنگی بیش از 10mm و یا متعدد) تقسیم نمودیم. نتایج آزمون فرضیه نشان داد که طول های خوانده شده تنگیها در هر دو گروه منتشر و لوکال و توسط دو روش سونوگرافی و رادیوگرافی تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشته و بررسی ضریب همبستگی پیرسون نیز ضریب همبستگی نزدیک به واحد را تایید کرد. از طرفی ضخامت اسپونژیوفیبروز تنها به کمک سونوگرافی قابل اندازه گیری می باشد و نسبت طول تنگی لوکال به ماگزیمم ضخامت اسپونژیو فیبروز بین مقادیر 1.67 و 2.31 تغییر می نماید (p<0.05). لذا با حفظ نسبت میانگین 2 میتوان از روی طول قرائت شده در رادیوگرافی پس از تصحیح 10 درصد بزرگنمایی ضخامت فیبروز را حدس زد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله در تحقیق حاضر استفاده از سونوگرافی در ارزیابی تنگیهای مجرای قدامی نه تنها دقتی حداقل برابر با یورتروگرافی رتروگراد در تعیین طول تنگی بخصوص تنگیهای لوکال دارد بلکه قادر است با در اختیار قرار دادن آناتومی اسکار محل تنگی و نیز تشخیص مواردی نظیر وجود سنگ یا آبسه پری یورترال اطلاعات مفیدی را در رابطه با روش درمانی و پروگنوز آن در اختیار بگذارد.

مقدمه: آترواسکروز (سفت شدن جدار شریانها در اثر تجمع لیپید) عامل عمده مرگ و میر در کشورهای پیشرفته می باشد. این بیماری، بر اساس ناحیه گرفتار و ویژگیهای مربوط به ضایعه، علایم بالینی خاصی را به وجود می آورد که ممکن است گوناگون باشند. با وجود آشنایی ما با این بیماری، هنوز بعضی از مشخصه های اساسی آن کشف نشده است. عناصر کمیاب که در حد mg/kg (م‍یل‍یگرم بر ک‍یلوگرم) و یا کمتر، در بافتهای انسانی و حیوانی یافت می شوند، در بسیاری از جنبه های متابولیسم مواد در بدن نقش اساسی دارند. امروزه عقیده بر این است که بین تغییرات میزان عناصرکمیاب و بسیاری از بیماریها، مانند آتروسکلروز رابطه ای معنی دار وجود دارد. این پژوهش به منظور ارزیابی میزان مس و روی سرم در ارتباط با تعداد انسداد عروق کرونر در مقابل گروه کنترل در بیماران آترواسکلروزیس انجام گردیده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر تعداد 243 فرد مورد و سالم را مورد ارزیابی قرار داده است، که شامل 60 نفر سالم به عنوان گروه کنترل (25 زن و 35 مرد) با میانگین سنی 50.55±9.313 و 183 نفر بیمار (52 زن و 131 مرد) با میانگین 57.38±10.14 می گردد. افراد سالم و بیمار بر اساس آزمایشات بالینی و جواب آنژیوگرافی و این که چند رگ (صفر، یک، دو یا سه) از عروق کرونر آنها دچار انسداد شده است در چهار گروه قرار گرفتند. گروه کنترل دچار انسداد عروق کرونر نبود. گروههای بیمار و کنترل از لحاظ متغیرهای زمینه ای و مداخله گر با هم مطابقت داده شده اند.یافته های پژوهش: در گروه نرمال میانگین مس سرم برابر 0.848±0.260 PPM و روی سرم برابر 0.562±0.204 PPM و در گـــروه دوم میانگین مس سرم برابر 0.918±0.205 PPM و روی ســــرم بـــرابــر 0.578±0.208 PPM و در گروه سوم میانگین مس سرم برابر 1.022±0.241 PPM و روی ســرم بـــرابر 0.643±0.182 PPM و در گروه چهارم میانگین مس سرم برابر 1.0125±0.241 PPM و روی سرم برابر 0.718±0.211 PPM بدست آمد. میانگین مس و روی سرم در هر سه گروه مورد نسبت به گروه نرمال، حتی هنگامی که جنس گروههای مورد و گروه نرمال در نظر گرفته شد، افزایش نشان داد. و این تفاوت از لحاظ آماری کاملا معنی دار بود، (p<0.001). نسبت Zn/Cu و Cu/Zn در این بیماران در مقایسه با گروه نرمال بررسی گردید، که تفاوت بدست آمده از لحاظ آماری معنی دار نبود، (p>0.05). بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش و پژوهشهای قبلی، باقی ماندن سطوح مس و روی در دامنه طبیعی سرم حایز اهمیت است و خارج شدن آنها از این محدوده طبیعی خطر ابتلا به آترواسکروزیس را افــــزایش می دهد.

مقدمه: گلیوم ها و متاستازهای مغـزی بزرگتـرین گـروه ضایعات نئوپلاستیک مغزی را تشکیل می دهند که شباهتهایی در مشخصات تصویرنگاری سن بروز و تظاهرات کلینیکی دارند. هدف از این مطالعه بررسی نمای تصویـری این دو گروه از تـومورها در مرکز استریوتاکسی بیمـارستان شهدای تجریش بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی کور و گذشته نگر، 139 پرونده از بیماران مبتلا به طیفی از بیماریها مانند گلیوم مغزی، متاستاز مغز، ضایعات عفونی مثل آبسه و لنفوم مورد بررسی قرار گرفت و تصاویر CT–Scan این بیماران بررسی و اطلاعات آنها بر اساس تعداد ضایعه، اندازه، موقعیت، دانسیته، توزیع ضایعه و پیشرفت ضایعه بعد از تزریق کنتراست وریدی، جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش: در پرونده های مورد بررسی، نتایج بیانگر آن بود که 45.3 درصد ضایعات مشاهده شده گلیوم مغزی، 18.7 درصد متاستاز مغزی، 21.5 درصد لنفوم اولیه و 10 درصد آبسه مغزی بوده است. همچنین شباهتهای زیادی میان گلیومها و متاستازهای مغزی دیده شد. متاستازها تمایل بیشتری برای درگیری جانکشن ماده سفید و خاکستری داشتند و تعداد ضایعات متعدد در CT–Scan بیش از آنکه به نفع گلیومها باشد، در آبسه ها، متاستازهای مغزی و لنفوم اولیه دیده شد و در CT–Scan با کنتراست وریدی، نمای  پیشرفت حلقه ای در تعداد زیادی از گلیومها و متاستازهای مغزی مشاهده شد.بحث و نتیجه گیری: تصویربرداری بایستی با سایر مدالیته ها نظیر یافته های کلینیکی و آزمایشگاهی همراه باشد تا به تشخیص دقیق تر کمک نماید. هرچند که تشخیص دقیق تنها با مطالعه نمونه بافتی (پاتولوژیک) ممکن خواهد بود.

مقدمه: اختلال خواب در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر امری شایع است و بیش از 30 سال است که مورد توجه محققان قرار گرفته است. منابع اخیر بر اهمیت خواب و استراحت در اعاده، حفظ و ارتقا عملکرد و سلامت این بیماران اشاره دارند. با توجه به اینکه پرستاران در شناسایی اختلالات خواب و کمک به بیماران برای برطرف سازی مشکلات سلامت این افراد نقش محوری دارند، پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل  احتمالی موثر بر کیفیت و کمیت خواب بیماران پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه ای توصیفی- همبستگی از نوع طولی است که روی 91 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد در سال 85-84 انجام شد. افراد مورد پژوهش به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. داده ها توسط فرم های مصاحبه در سه مرحله قبل از جراحی، به علاوه شش هفته و ده هفته پس از جراحی جمع آوری گردید. کیفیت ذهنی خواب توسط شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ (PSQI) و کمیت خواب توسط مقیاس خواب (sleep log) مورد سنجش قرار گرفت. مصاحبه مربوط به قبل از جراحی و شش هفته پس از آن در مراکز درمانی و ده هفته پس از جراحی از طریق تماس تلفنی صورت پذیرفت. داده های حاصل با نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمونهای آماری تی دانشجویی، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون مدل خطی عمومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته های پژوهش: آنالیز تک متغیره نشان داد که متغیرهایی همچون، سن (P=0.03)، مدت زمان کلمپ آئورت (P=0.003)، مدت تهویه مکانیکی (p=0.01)، مدت زمان اقامت در بیمارستان (P=0.04) بر کمیت خواب ده هفته پس از جراحی  و سابقه اختلال خواب (P=0.005)، ابتلا به دیابت (P=0.02)، مصرف مدر قبل از جراحی (P=0.04) و مصرف داروهای ACEI پس از ترخیص (P=0.01) می توانند بر کیفیت خواب ده هفته پس از جراحی تاثیرگذار باشند.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سابقه اختلال خواب، مصرف داروهای مدر قبل از جراحی و کمیت خواب شش هفته پس از جراحی بیشترین تاثیر را بر کیفیت خواب ده هفته پس از جراحی دارند و نیز کیفیت زندگی ده هفته پس از جراحی بیشترین تاثیر را بر کمیت خواب ده هفته پس از جراحی داشته است که ارایه راهکارهایی برای حذف و به حداقل رساندن اثر عوامل قابل تعدیل ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: با توجه به شیوع روز افزون تصادفات، شکستگی چند قطعه ای استخوان تی بیا، خصوصا در جوانان بسیار شایع می باشد، امری که به از کار افتادگی طولانی مدت بیمار و در مواردی نقص عضو منجر می شود. از طرفی، به دلیل عوارض فراوان ناشی از این نوع شکستگی ها، درمان هر چه بهتر و سریعتر بیماران از اهمیت خاصی برخوردار می گردد. هدف از این بررسی، تحلیل نتایج روش پلاک گذاری با حداقل دستکاری است که از آن به عنوان روشی جدید نام برده می شود.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی و آینده نگر است که روی 40 بیمار با شکستگی بسته چند قطعه ای در استخوان تی بیا صورت گرفت. در خلال هفت ماه، بیماران تحت عمل جراحی گذاشتن پلاک با حداقل دستکاری قرار گرفتند و وضعیت آنها به طور متوسط 8.5 ماه پیگیری شد. در این پیگیری، زمان جوش خوردن و وضعیت اندام از نظر اختلال چرخشی و نیز کوتاهی یا بلندی مورد بررسی قرار گرفت. سپس، داده ها با استفاده از روش آماری توصیفی و آزمون مستقل t تجزیه و تحلیل شد.یافته های پژوهش: میزان جوش خوردگی کامل در ظرف شش ماه 77.5 درصد و در ظرف نه ماه 100 درصد بود. در خلال پی گیری، هیچ مورد عارضه جدی به جز چند مورد عفونت سطحی مشاهده نشد. بین زمان جوش خوردگی و سن بیماران ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (P<0.005). در 10 بیمار (25 درصد) افزایش طول اندام به میزان کمتر از 1-1.5 سانتی متر و در 4 بیمار (10درصد) کوتاهی کمتر از 1 سانتی متر مشاهده شد. اختلال چرخش در 8 بیمار (20درصد) به صورت چرخش خارجی و در 2 بیمار (5 درصد) به صورت چرخش داخلی وجود داشت.بحث و نتیجه گیری: روش پلاک گذاری با حداقل دستکاری باعث افزایش احتمال جوش خوردن و کوتاه نمودن دوره درمان می شود، امری که ناشی از عدم آسیب به بافت نرم در محل شکستگی و ترمیم سریع استخوان می باشد. رعایت نکات تکنیکی برای پیشگیری  از اختلال چرخش و اختلاف طول اندام ضروری است.