مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام
سال:1385 | دوره:14 | شماره:2 |تعداد مقالات:12

مقدمه: هیالورونان، گلیکوزآمینوگلیکان بسیار طویلی است که با سایر گلیکوزآمینوگلیکان ها متفاوت بوده و در ماده خارج سلولی آزاد میشود. این ملکول ها در شکل گیری ماتریکس، چسبندگی سلول به سلول و سلول به ماتریکس، تکثیر و مهاجرت سلولی نقش دارند و تغییرات مشخصی را در طول تکامل فولیکول تخمدانی ایجاد می کنند. هدف از این تحقیق تغییرات اسید هیالورونیک در قسمت های مختلف فولیکول در طول چرخه تخمدانی است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تعداد شصت سر موش با نژاد N-MARI و با وزن 30-25 گرم از موسسه رازی کرج خریداری شد. پس از عادت به شرایط آزمایشگاه و رسیدن به سن بلوغ (هشت تا ده هفتگی) مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از تغییر نمای سیستم تناسلی خارجی که دال بر شروع چرخه تخمدانی بود، تخمدان آنها خارج گردید و تغییر حضور هیالورونان با استفاده از روش هیستوشیمیائی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته های پژوهش: با استفاده از رنگ آمیزی با آلسین بلو، PH=3.2، هیالورونان در قطعات بافتی تهیه شده از تخمدان ارزیابی شد. براساس مشاهدات بعمل آمده بیان هیالورونان در طول تکوین فولیکول ها تا مرحله قبل از تخمک گذاری افزایش می یابد. ساخت هیالورونان در منطقه شفاف، غشا پایه و سلولهای تک داخلی فولیکول روندی افزایشی را تا انتها طی می کند، اما در سلول ها و مایع فولیکولی بعد از مرحله آنترال کاهش نشان می دهد.نتیجه گیری نهایی: بنابراین نتیجه می گیریم که بیان هیالورونان برای گسترش مجموعه سلولی کومولوس اووفروس، بیرون پریدن این مجموعه به هنگام تخمک گذاری و افزایش سرعت حرکت اسپرم جهت عمل لقاح مورد نیاز می باشد.

مقدمه: شواهدی در دست است که نشان می دهد هسته میخی شکل پلی- مزانسفالی در انتقال درد نقش دارد. این پژوهش در راستای بررسی نقش تعدیل انتقال درد محیطی از طریق نخاع به سمت مراکز بالاتر عصبی انجام گرفت.مواد و روشها: در این تحقیق تاثیر تزریق داخل صفاقی نالوکسان بر اثرات ناشی از تزریق میکرونی مورفین و آگونیست گیرنده گابا نوع B (-(-) باکلوفن) و آنتاگونیست آن (CGP35348) در موش صحرایی بررسی شد.یافته های پژوهش: تزریق میکرونی مرفین (10mg/ 0.5m l/rat) یا دوزهای متفاوت با کلوفن (0.25, 0.5, 1mg/rat) اثرات ضد دردی بارزی را در دو فاز حاد و مزمن آزمون بدنبال داشت. کاهش پاسخ ضد دردی که با تزریق مرفین یا با کلوفن در دو فاز ایجاد شد، بوسیله تزریق CGP35348 کاهش نشان داد. پاسخ به درد ناشی از تزریق میکرونی مرکب از باکلوفن (بالاترین دوز 1m g/rat) و تزریق داخل صفاقی (i.p) نالوکسان در هر دو فاز در مقایسه با گروه سالین یا گروه باکلوفن به تنهایی کاهش نشان داد.تزریق میکرونی CGP35348 به تنهایی در فاز حاد آزمون فرمالین، اثرات ضد دردی داشت و ترکیب مرفین با دوزهای مختلف با کلوفن، موجب تقویت پاسخ ناشی از با کلوفن نشد، در حالیکه ترکیب مرفین با CGP35348 موجب تقویت پاسخ ضد دردی در فاز حاد شد.نتیجه گیری نهایی: می توان چنین نتیجه گیری کرد که گیرنده های GABAB موجود در هسته میخی شکل از طریق گیرنده های مخدری اثرات ضد دردی خود را در آزمون فرمالین اعمال کرده اند.

مقدمه : شکستگی های دیستال ساعد از شایع ترین شکستگی های اندام فوقانی می باشند. برای جا اندازی شکستگیهای حاد دیستال ساعد می توان از روش هماتوم بلاک استفاده کرد. این روش نسبت به سایر روش ها هزینه، زمان و عوارض کمتری دارد ولی ممکن است در بعضی از موارد بی دردی کامل نباشد. هدف از این مطالعه، افزودن فنتانیل وریدی به روش فوق جهت حصول بی دردی کاملتر می باشد.مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی دو سو کور، 40 بیمار کاندید اعمال جراحی جا اندازی شکستگی حاد دیستال ساعد تحت بی حسی هماتوم بلاک به صورت تصادفی در دو گروه شاهد (A) و مطالعه (B) مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه شاهد از لیدوکائین 1% با دوز 1mg/kg در محل هماتوم و 0.5mg/kg در اطراف زاویه استیلوئید + نرمال سالین وریدی (پلاسبو) استفاده شد. در گروه مطالعه همان دوز لیدوکائین + 2 فنتانیل وریدی (5 دقیقه قبل از انجام بلاک) تزریق گردید. سپس شدت درد بیمار به هنگام تزریق و جا اندازی ثبت و مورد استفاده قرار گرفت.یافته های پژوهش: از نظر سن و جنس دو گروه در شرایـط مشابه قرار داشتند. شـــدت درد هنگام بلاک و جا اندازی شکستگی در دو گروه مقایسه شد. نتایج نشان داد که شدت درد در هنگام بلاک و نیز در هنگام جا اندازی، در گروه شاهد نسبت به گروه مطالعه به صورت معنی داری بیشتر بود (p=0.001) . تمایل بیمار به تکرار روش فوق در ترومای احتمالی آینده در گروه شاهد 35% و در گروه مطالعه 75% بود.نتیجه گیری: استفاده از روش هماتوم بلاک به همراه افزودن فنتانیل وریدی، موجب کاهش معنی دار درد در هنگام انجام بلاک و نیز هنگام جا اندازی گردید.

مقدمه: لوله حنجره ای یک بار مصرف ((LTD و لوله حنجره ای چند بار مصرف (LTR) دو ابزار معرفی شده جهت نگهداری راه هوایی طی تهویه کنترل شده در طول بیهوشی عمومی هستند. هدف از این پژوهش مقایسه کارایی LTD و LTR در ایجاد و حفظ راه هوایی ایمن می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه 100 نفر بیمار در فاصله سنی 65- 15 سال که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند به صورت تصادفی انتخاب و از لحاظ وضعیت بیماری بر اساس درجه ASA به درجات یک، دو و سه تقسیم بندی شدند. به طور تصادفی جهت پنجاه نفر از LTD و پنجاه نفر دیگر از LTR استفاده شد. بعد از القاء بیهوشی این دو وسیله برای هر یک از گروهها جاگذاری شدند و راحتی جاگذاری، کیفیت فشار راه هوایی، تغییرات فشار داخل کاف، دید فیبراپتیک و عوارض حلقی پس از عمل بررسی شدند. داده های ناپارامتری با u-test و داده های پارامتری با t-test ارزیابی شدند. یافته های پژوهش: میزان موفقیت جاگذاری دو وسیله در اولین و دومین اقدام به لوله گذاری در هر دو گروه مقایسه شد که در گروه LTD در بار اول90 درصد و در بار دوم 98 درصد و در گروه LTR در بار اول 96 درصد و در بار دوم 96 درصد بدست آمد. از زمان اقدام به لوله گذاری تا تثبیت لوله پس از اطمینان از امکان تهویه کافی، به ترتیب 2/2 9±/50 ثانیه و 5/2 47± ثانیه برای LTD وLTR طول کشید. عوارض حلقی در هر دو گروه شیوع یکسانی داشت.نتیجه گیری نهایی: هر دو وسیله می توانند راه هوایی ایمن ایجاد کنند. هر دو وسیله کارایی بالینی مشابه دارند و جاگذاری آنها راحت است.

مقدمه: یکی از شایعترین مشکلات دوران باروری، درد لگن می باشد. دیسمنوره شایعترین نوع درد سیکلیک لگن و به معنی درد همراه با قاعدگی است که به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می شود. دیسمنوره علاوه بر مسائل جسمی و روانی می تواند سبب مشکلات اجتماعی– اقتصادی در زنان شود.مواد و روشها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است که به منظور مقایسه تاثیر طب فشاری در نقطه سانینجیائو و ایبوپروفن بر دیسمنوره اولیه دختران دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1384 انجام گرفت. در این پژوهش تعداد 80 نفر از دانشجویان دختر22- 18 ساله که شرایط ورود به مطالعه را داشتند با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. سپس بطور تصادفی در دو گروه طب فشاری و قرص ایبوپروفن قرار گرفتند. در سیکل اول که سیکل کنترل بود افراد از هیچ روش درمانی استفاده نکردند. ولی در طی دو سیکل بعدی، با شروع درد افراد در گروه طب فشاری (40 نفر) محل نقطه سانینجیائو را با انگشت شست به مدت 20 دقیقه فشار می دادند و افراد در گروه ایبوپروفن، یک عدد قرص 400 میلی گرم هر 8 ساعت در صورت نیاز مصرف می کردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه و معیار آندریش- میلسوم جهت سنجش شدت دیسمنوره، و ساعت جهت سنجش مدت درد بود. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS و از آزمونهای آماری t، مـن ویتنی ، فریدمـن، کای اسکور و ویل کاکسون استفاده شد . یافته های پژوهش: مقایسه نتایج نشان داد که شدت درد بعد از درمان در ماه اول و دوم در دو گروه، تفاوت معنی داری نداشت (به ترتیب P=0.073 و 0.328=P )، اما مقایسه شدت درد قبل و بعد از درمان در گروه طب فشاری (p=0.001) و ایبوپروفن (p=0.001) تفاوت معنی داری داشت. مقایسه مدت درد بعد از مداخله در ماه اول و دوم در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (به ترتیب p=0.308 وp=0.142)، اما مقایسه مدت درد قبل و بعد از درمان در گروه طب فشـاری (p>0.001) و ایبوپروفــن (p>0.001) تفاوت معنی داری نشان داد. همچنین میزان نیاز به مسکن اضافی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (به ترتیب 0.390=P). نتیجه گیری نهایی : با توجه به اینکه طب فشاری روشی موثر، ارزان، در دسترس و بدون عارضه می باشد به عنوان روشی جهت درمان دیسمنوره اولیه پیشنهاد می شود.

مقدمه: ورزش به عنوان یک محرک موجب تغییرات هورمونی از جمله افزایش کورتیزول در بدن می گردد. تحقیقات نشان می دهد سطح کورتیزول در طی ورزش های مختلف در اوقات مختلف شبانه روز تغییر می نماید. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح کورتیزول در اوقات مختلف شـبانه روز در ورزشـکاران دوهای استقامتی و بررسی اثرات این ورزش بر سطح تری آسیل گلیسرول انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطـعی Cross sectional))، 25 مرد ورزشـکار دوهای استـقامتی 25-18 ساله که بیـش از 5 سال در این رشـته ورزشی فـعالیت نموده بودند و هر روز در دونوبت صبح و عصر 45 دقیقه می دویدند به همراه 25 مرد سالم غیر ورزشـکار در هـمان گروه سنی انتخاب شدند. از افراد مورد آزمایش 20 دقیقه پس از انجام ورزش و نیز از افراد شاهد در دو نوبت صبح (بین ساعتهای 7 تا 8 صبح ) بطور نا شتا و عصر (بین ساعات 20-19) خونـگیری به عـمل آمده و مـقادیر کـورتـیزول و تری آسیل گلیـسرول به ترتیب با روش ELISA و کیت زیست شیمی اندازه گیری شدند. مقادیر به دست آمده با استفاده از آزمون t-student محاسبه شد. یافته های پژوهش: میانگین غلظت پلاسمایی کورتیزول در ورزشکاران صبح و عصر به ترتیب 25±1.1 mg/dl و12±1.5 mg/dl و در گروه شاهد 1±2.5 mg/dl و 3±1.4 mg/dl بود. میانگین غلظت تری آسیل گلیسرول در صبح و عصر در گروه ورزشکاران به ترتیب 80±6 mg/dl و 150±25 mg/dl و در گروه شاهد صبح 162±12 mg/dl و در عصر200±34 mg/dl  بود.نتیجه گیری نهایی: میزان کورتیزول پلاسما ورزشـکاران در صبح حدود 2 برابر و در عصر نزدیک 4 برابر گروه شاهد بود و این افزایش کورتیزول منجر به کاهش محسوسی در غلظت تری آسیل گلیسرول آنها شده بود. از آنجائی که مقادیر این هورمون در صبح تقریبا 2 برابر عصر نزد ورزشکاران می باشد، به منظورگرفتن حداکثر نتیجه از ورزش از نظر مصرف چربی، کاهش وزن و ترقی رکوردهای ورزشی، انجام ورزشهای آئروبیک مثل دو استقامت در صبح توصیه می شود.

مقدمه: گرگرفتگی به عنوان یکی از عوارض شایع و آزار دهنده یائسگی بر کیفیت زندگی افراد یائسه تاثیر زیادی گذاشته و احساس سالم بودن را در آنان تضعیف می نماید. در حال حاضر برای درمان این حالت از هورمون درمانی که دارای عوارض و پیامدهای سؤ بوده و پیگیری های مداوم را می طلبد و در عده ای منع مصرف داشته و گروهی نیز راضی به مصرف آن نیستند استفاده می شود. در این مطالعه بر آن شدیم تا با تعیین تاثیر داروی گیاهی فیتو استروژنی گل ساعتی (Passion Flower) بر گرگرفتگی، قدمی در جهت بهبود کیفیت زندگی زنان و ارتقا سطح سلامتی آنان برداشته شود.مواد و روشها: این پژوهش از نوع کار آزمایی بالینی دوسو کور و آینده نگر بود که در سال1382 در شهر اصفهان انجام شد. حجم نمونه 54 نفر از زنان 55-45 ساله واجد شرایط بود که از گرگرفتگی شاکی و مایل به درمان بودند و به روش نمونه گیری آسان، بطور تصادفی در دو گروه شامل 27 نفر گروه درمان با پاسی پی (تهیه شده از گل ساعتی) و27 نفر گروه پلاسبو (دارو نما) قرار گرفتند. اطلاعات از طریق مصاحبه و پرسشنامه ویژگی های فردی و پرسشنامه شدت گرگرفتگی کوپرمن که قبل و پس از درمان در سه مرحله (24 ساعت قبل از درمان، 15 و30 روز پس از درمان) توسط واحدهای پژوهش تکمیل و جمع آوری شد و نتایج توسط روشهای آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: یافته ها نشان داد که شدت گرگرفتگی در گروه پاسی پی، قبل و پس از درمان با استفاده از آزمون ویلکاکسون (p<0.05) اختلاف آماری معنی داری داشت ولـــی در گروه پلاسبو این اختلاف آماری معنـی دار نبود (p<0.05) . با استفاده از آزمون مون ویتنی شدت گرگرفتگی قبل از درمان در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت ولی پس از درمان اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری نهایی: گیاه گل ساعتی جهت درمان گرگرفتگی دورن یائسگی موثر بوده و می تواند به عنوان یک درمان آلترناتیو مد نظر باشد تا در کسانی که قادر به استفاده از هورمون درمانی نیستند و عوارض ناشی از آن را نمی پذیرند مورد استفاده قرار گیرند.

مقدمه: در آبهای سطحی انواع مختلفی از مواد معلق و کلوئیدی وجود دارد که جهت حذف آنها در تصفیه خانه های آب باید از مواد منعقد کننده استفاده گردد. یکی از جدیدترین مواد منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید با علامت اختصاری PAC1 می باشد. در این مطالعه برای حذف کدورت از آب رودخانه های اروند و بهمنشیر که منابع تامین آب آبادان به حساب می آیند، از PAC1 استفاده گردید.مواد و روشها: جهت انتخاب دوز بهینه و شرایط عملکردPAC1  در تصفیه آب آبادان، نمونه به تعداد کافی از منابع تامین آب این شهر تهیه گردید. با توجه به افزایش کدورت آب در فصول بارانی، کدورت تعدادی از این نمونه ها با افزودن خاک رس افزایش داده شد و دوز بهینه منعقد کننده از طریق آزمایش جار تعیین گردید. همچنین به دلیل اهمیت باقی ماندن آلومینیوم و مواد آلی در آب تصفیه شـده، علاوه بر آزمایشــات معمــول آب شناسی، آزمایشات تعیین آلومینیوم و COD نیز انجام شد.یافته های پژوهش: نتایج نشان می دهد درصد حذف کدورت در آزمایش جار نمونه هـــای آب خــام رودخانه های اروند و بهمنشیر 98-90% بوده و مقدار آلومینیوم باقی مانده 0.41mg/l می باشد. اما در شرایطی که کدورت افزوده شده است، درصد حذف کدورت 99-98% و مقدار آلومینیوم باقیمانده بطور متوسط 0.06mg/l می باشد.نتیجه گیری نهایی: نتایج بطور کامل بیانگر عدم وجود مخاطرات بهداشتی در کاربرد این ماده منعقد کننده در تصفیه آب می باشد، زیرا که غلظت تمامی آلاینده های باقی مانده در آب بعد از تصفیه با PAC1 به کمتر از حدود مجاز از لحاظ ترسیب رسیده است و بدین ترتیب و با توجه به مــزایای PAC1 نسبت به ســایر منعقد کننده ها پیشنهاد می گردد در تصفیه آب آبادان مورد استفاده قرار گیرد.