حدیثی منسوب به حضرت امیرمومنان علیه السلام چهار فضیلت را به مثابه فضایل اصلی برمی شمارد که عبارت اند از: حکمت، شجاعت، عفت و عدالت. این مقاله می کوشد نشان دهد که این حدیث بیش از آن که بازگوی فضایل اخلاقی از دیدگاه اسلام باشد، بیانگر فضایل اخلاقی فرهنگ یونان باستان است. برای این کار، نویسنده به تحلیل مفهوم آرته (فضیلت) در فرهنگ یونان باستان و فضایل معروف آن فرهنگ پرداخته، با بیان تحول تاریخی و مفهومی آنها دگرگونی آنها را در فرهنگ اسلامی در میان عالمان اخلاق پی می گیرد و با مقایسه آنها با آموزه های اخلاقی قرآن کریم، می کوشد تا کاستی های این حدیث را از نظر تعداد، اهمیت و محتوای فضایل اصلی نشان دهد و نتیجه بگیرد که چه بسا این حدیث از سوی علاقه مندان به اخلاق فضیلت محور یونانی برساخته شده باشد.