مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن سینا
سال:1396 | دوره:25 | شماره:5 |تعداد مقالات:10

مقدمه: فعالیت جسمانی منظم و روزانه عوارض میانسالی و یائسگی را به تاخیر می اندازد و سبب ارتقاء کیفیت زندگی زنان می گردد. مدیریت بیماری های دیابت و قلبی و عروقی و پوکی استخوان و فشارخون بالا را افزایش می دهد. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل بر فعالیت جسمانی زنان میانسال شهر همدان بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، 122زن میانسال 50 تا 64 سال، بصورت تصادفی ساده انتخاب و شرکت داشتند. ابزار مطالعه پرسشنامه محقق ساخته، پرسید برای سنجش سازه های مدل پرسید و حمایت اجتماعی بود. از گام شمار برای سنجش پیاده روی، ازشاخص BMI برای ارزشیابی پیامد رفتار فعالیت جسمانی استفاده شد. ادیتنتهتهنتدو. کقیم. بوییاائمئکموبکوکی یافته ها: درارزشیابی سه ماه بعد، تغییرات معنی داری در سازه های مدل پرسید ملاحظه شد (0/001>р ). پیاده روی زنان میانسال افزایش یافت (0/001>p) و شاخص توده بدنی، بصورت معنی داری کاهش نشان داده است (0/001>p). / نتیجه گیری: تغییرات سازه ها از طریق مدل پرسید و حمایت اجتماعی نشان داده شد. پیاده روی ورزش مناسب زنان میانسال انتخاب گردید و موفقیت لازم را نشان داد. . کاهش شاخص توده بدنی نشان داده شده است.

مقدمه: خودکار آمدی به درک فرد از مهارت ها و توانایی هایش در انجام موفقیت آمیز عملکردی شایسته تاکید دارد. این مطالعه با هدف بررسی خودکارآمدی مدیریت علایم مرتبط با شیمی درمانی و عوامل مرتبط با آن در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر به شیوه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی و با حجم نمونه 150 نفر به روش نمونه گیری آسان، در زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی و پژوهشی ارومیه در سال 1395 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه خصوصیات دموگرافیک و خودکار آمدی مدیریت علایم سرطان پستان مرتبط با شیمی درمانی( SMSES-BC) که حاوی خرده مقیاس های دستیابی به حل مسئله، مدیریت علایم مربوط به شیمی درمانی و مدیریت اختلالات عاطفی و بین فردی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام شد. یافته ها: بیشترین تعداد بیماران در محدوده سنی 49-41 سال بودند. کمترین نمرات در حیطه اختلالات عاطفی و بین فردی و بیشترین نمرات در حیطه مدیریت علایم مرتبط با شیمی درمانی به دست آمد. میانگین کل نمره خودکارآمدی مرتبط با شیمی درمانی 25/40± 94/167 به دست آمد. رابطه معنی داری بین سن (0/24 P=)، وضعیت اقتصادی (0/006 P=)، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و وضعیت زندگی(0/001 P=) با خودکارآمدی مدیریت علایم مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: تلاش های مداخله ای برای ارتقا میزان خود کارآمدی مدیریت علایم و به ویژه مدیریت اختلالات عاطفی و بین فردی در این بیماران مهم و ضروری می باشد.

مقدمه: دانشجویان دارای مشکلات زیادی در زمینه سازگاری به ویژه سازگاری اجتماعی و بهداشتی هستند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و بهداشتی دانشجویان پرستاری انجام شد. روش کار: این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جامعه آماری شامل همه دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا در سال تحصیلی 95-1394 بودند. در مجموع 40 پرستار با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای با روش گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش دید. گروه ها ابعاد سازگاری اجتماعی و بهداشتی پرسشنامه سازگاری Bell را تکمیل کردند. داده ها به کمک نرم افزار SPSS-19 و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد بین گروه های آزمایش و کنترل در سازگاری اجتماعی و بهداشتی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری باعث بهبود سازگاری اجتماعی و بهداشتی دانشجویان پرستاری شد (0/05≥ p). نتیجه گیری: نتایج حاکی از اهمیت گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش سازگاری اجتماعی و بهداشتی دانشجویان پرستاری بود. بنابراین پیشنهاد می شود مشاوران و درمانگران برای بهبود ابعاد سازگاری به ویژه سازگاری اجتماعی و بهداشتی از گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده کنند.

مقدمه: مادران نقش مهمی در شروع تغذیه تکمیلی دارند. در مطالعه حاضر تاثیر آموزش شروع تغذیه تکمیلی کودکان مبتنی بر مدل بزنف بر عملکرد مادران نخست زا بررسی شد. مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای روی 160 مادر نخست زای دارای کودک 5 ماهه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی انجام شد. قبل از مداخله هر دو گروه پرسشنامه مبتنی بر سازه های مدل بزنف را تکمیل نمودند. سپس جهت گروه مداخله آموزش مبتنی بر مدل در 4جلسه یکساعته اجرا گردید. دو ماه بعد مجددا جمع آوری داده ها در دو گروه توسط پرسشنامه و چک لیست عملکرد صورت گرفت. برای تحلیل داده ها از نرم افزار / 16 SPSS و آزمون های آماری کای اسکوئیر، من ویتنی و ویلکاکسون استفاده شد. یافته ها: نمره ساختارهای مدل بزنف در دو گروه قبل از آموزش تفاوت معنی داری نداشته است ( 0/05 P>) لیکن پس از آموزش بین میانگین نمره ها در دو گروه تفاوت تفاوت معنی داری مشاهده شد ( 001 / 0> P ). آزمونهای آماری تفاوت معنی داری را در میانگین نمره سازه ها در گروه مداخله قبل و بعد از آموزش نشان داد ( 0/05 >P ) در حالیکه در گروه کنترل تفاوت معنی داری موجود نبوده است ( 05 /0P> ). زمان شروع تغذیه تکمیلی گروه مداخله در 0/84 ± 5/88 ماهگی و در گروه کنترل 0/86 ± 6/14 ماهگی بود. مقایسه میانگین نمره عملکرد دو گروه، تفاوت آماری معنی داری را نشان داد ( 001 / 0> P ). نتیجه گیری: پیشنهاد می گردد به جای استفاده از آموزش های سنتی از آموزش مبتنی بر مدل استفاده شود.

مقدمه: مراقبت معنوی می تواند اثرات مثبتی بر سلامت جسمی و روانی بیماران گذاشته، روند بهبودی را تسهیل و رضایت مندی بیماران را افزایش دهد. هوش معنوی نیز می تواند از عوامل تاثیرگذار بر رفتارهای مراقبتی پرستاران باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین صلاحیت حرفه ای دانشجویان رشته پرستاری در حیطه مراقبت معنوی و هوش معنوی انجام شد. روش کار: این پژوهش توصیفی – همبستگی بر روی 140 دانشجوی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه جندی شاپور اهواز که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند در سال 1395 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه هوش معنوی و پرسشنامه صلاحیت بالینی در حیطه مراقبت معنوی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون t مستقل، کراسکال والیس، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده در نرم افزار آماری SPSS 19 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بین هوش معنوی با صلاحیت حرفه ای دانشجویان پرستاری در حیطه مراقبت معنوی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت (0. 001>p، 0. 33=r). از بین متغیرهای دموگرافیک فقط بین افرادی که دوره های آموزشی را گذرانده بودند و کسانی که این دوره ها را سپری نکرده بودند در هوش معنوی اختلاف معنادار وجود داشت. همچنین مدل رگرسیون خطی ساده نشان داد که به ازای هر بار افزایش در هوش معنوی دانشجویان صلاحیت حرفه ای آنها در حیطه مراقبت معنوی 0. 54 بار افزایش می یابد. نتیجه گیری: هوش معنوی می تواند بر صلاحیت دانشجویان پرستاری در حیطه مراقبت معنوی تاثیرگذار باشد لذا شایسته است در جهت ارتقاء هوش معنوی دانشجویان و در نتیجه صلاحیت بالینی در حیطه مراقبت معنوی برنامه ریزی های مناسبی صورت گیرد.

مقدمه: ارتقاء کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان همانند درمان مهم است. والدین نقش مهمی در مراقبت و آرامش دادن به کودک مبتلا به سرطان دارند. هدف مطالعه تعیین ارتباط بین سلامت عمومی و کیفیت زندگی والدین با کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان در مرکز آموزشی-درمانی بعثت همدان، 1395 بود. روش بررسی: در مطالعه همبستگی حاضر، 108 پدر و مادرکودکان 18-8 ساله مبتلا به سرطان با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های سلامت عمومی، کیفیت زندگی والدین و کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های تی مستقل و رگرسیون لوجستیک آنالیز شد. یافته ها: بالاترین میانگین نمرات کیفیت زندگی پدران در ابعاد کارکرد جسمی ( 20/77± 74/67)، اختلال نقش بخاطر سلامت جسمی (28/25± 61/20) و خستگی (16/30± 48/50) و مادران در ابعاد درد (23± 50/97) و اختلال نقش بخاطر سلامت هیجانی (31/94± 61/42) بود. فقط بین بعد علائم اضطرابی و اختلال خواب ازسلامت عمومی مادران وکیفیت زندگی کودکان ارتباط معنادار وجود داشت (P=0/045) بین کیفیت زندگی مادران در ابعاد خستگی (P=0/011) و بهزیستی هیجانی (P=0/038) و پدران در بعد درد با کیفیت زندگی کودکان ارتباط معنادار آماری وجود داشت (P=0/015). نتیجه گیری: والدین کودکان مبتلا به سرطان مشکلاتی در سلامت عمومی و کیفیت زندگی دارند. تدوین سیاست های بهداشتی و اجتماعی به منظور برنامه ریزی صحیح جهت حل مشکلات مختلف والدین و ارتقای کیفیت زندگی کودکان الزامی می باشد.

مقدمه: ام اس یک بیماری مزمن خودایمیون است که سیستم ایمنی به میلین اعصاب مرکزی آسیب رساند. قطعات متعددی از سیستم اعصاب بدون میلین شده و عملکرد حسی و حرکتی را تحت تاثیر قرار می دهد بین سنین 40-20 سالگی، در زنان دو برابر مردان رخ می دهد. درمان قطعی ندارد و باعث مشکلات فراوان در تمام جنبه های زندگی بیماران می شود لذا انجام مداخله ای بدون عارضه و کارآمد به صورت آموزش خودمراقبتی برای بهبود عملکرد بیماران اهمیت ویژه ای دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی بر عملکرد بیماران ام اس بود. روش کار: مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که بر روی90 بیمار ام اس شهر اردبیل در سال 1394انجام شد بیماران با استفاده از روش تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم بندی شدند. قبل از مداخله عملکرد بیماران توسط پرسشنامه خود ساخته پژوهشگر با ضریب آلفا کرونباخ 98/0 به صورت چک لیستهای مشاهده ای و مصاحبه ای نحوه عملکرد بیماران ام اس، برای بیماران هر دو گروه کنترل و مداخله تکمیل شد. در گروه مداخله، آموزش خودمراقبتی به مدت 6 جلسه هر جلسه 60 دقیقه انجام شد. پس از انجام مداخله مجددا پرسشنامه فوق برای بیماران هر دو گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری نسخه 24 و آزمون توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. (SPSS) یافته ها: تجزیه و تحلیل اطلاعات دموگرافیک داده ها نشان داد که تفاوت معنی داری در بین دو گروه وجود ندارد. همچنین قبل از مداخله هیچ گونه تفاوت معناداری از لحاظ آماری در هر دو گروه مورد و شاهد وجود نداشت. ولی بعد از مداخله گروه مورد نسبت به گروه شاهد تفاوت معنادار وجود داشت P=(0/0001). این در حالی است که در گروه کنترل تفاوت معنی داری از نظر نحوه عملکرد در طول زمان مشاهده نشد p=(0/07). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش خودمراقبتی موجب بهبود عملکرد بیماران ام اس می شود. بنابراین آموزش خودمراقبتی را می توان به عنوان یک مداخله مفید و موثر در بهبود عملکرد بیماران ام اس استفاده نمود.

مقدمه:بیماری ایدز از جدی ترین مشکلات بهداشتی و مهلک ترین بیماری عفونی واگیردار قرن حاضر می باشد,عدم آگاهی کافی از بیماری،نوجوانان را به راحتی در معرض خطر ابتلا به بیماری قرار می دهد,افزایش دانش و نگرش بیماری ایدز بهترین راه پیشگیری از بیماری محسوب می شود,هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مشاوره گروهی بر اگاهی و نگرش بیماری ایدز در دختران نوجوان می باشد,روش کار:این پژوهش یک مطالعه مداخله ای نیمه تجربی (تک گروهی) است که در سال 1395 بر روی دختران نوجوان ساکن مراکز شبانه روزی بهزیستی شهر همدان انجام شد و کلیه ی افراد واجد شرایط (30 نفر) وارد مطالعه شدند,ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه سه قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک،سنجش آگاهی و نگرش بود که سه بار (قبل،بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله) مورد استفاده قرار گرفتند,روایی پرسشنامه ها از طریق اعتبار محتوایی و صوری و پایایی آنها با ضریب آلفای کرونباخ تایید شد,داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS-20 تجزیه و تحلیل گردید,میزان pکمتر از 0,05 معنی دار در نظر گرفته شد,یافته ها:یافته ها نشان دادند که آگاهی و نگرش بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله در طول زمان نسبت به قبل مداخله به طور معنی داری افزایش یافته است ( 0,001P<),نتیجه گیری:نتایج مطالعه نشان داد که مداخله اموزشی به روش مشاوره گروهی بر آگاهی و نگرش بیماری ایدز دختران نوجوان مراکز شبانه روزی موثر است,