مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مقاله مقاله نشریه

مشخصات مقاله

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

1,550
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

1,288
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

فردوسی، ناصرخسرو و اسماعیلیه

صفحات

 صفحه شروع 67 | صفحه پایان 98

چکیده

 پژوهندگان شاهنامه پیش از این اغلب به تشیع فردوسی, از گونه زیدی و دوازده امامی و اسماعیلی اشاره کرده اند. نگارنده نیز نظر اخیر را به حقیقت نزدیک تر می بیند زیرا 1- میان اسماعیلیان و دهقانان ایران دوست, پیوندهای بسیار نزدیک وجود داشته است و اهل تسنن پیوسته اسماعیلیه را به داشتن باورهای کهن ایرانی متهم می کردند؛ 2- فردوسی مانند ناصرخسرو اسماعیلی و اسماعیلیان, هم راهی تشبیه و تنزیه را در شناخت خداوند سودمند می داند؛ 3- در مصراعی از دیباچه, خداوند «نگارنده برشده گوهر» دانسته می شود که بر بنیان سخنان ناصرخسرو اسماعیلی, می توان «برشده» را جوهر (در مقابل عرض) عقل و نفس کلی پنداشت که مایه همه آفرینش است؛ 4- فردوسی چون ناصرخسرو, بر بنیان حکمت اسماعیلی, دیگران را به ژرف نگری در کلام خداوند فرامی خواند که دست آورد آن می تواند دریافت بطن سخن خداوند باشد؛ 5- وصف روند آفرینش در دیباچه, بدان چه اسماعیلیان و ناصرخسرو معتقدند, نزدیک است؛ 6- فردوسی چون ناصرخسرو اسماعیلی, از خداوند تنزیل (ناطق) سخن می گوید که خداوند تاویل (وصی) باید رمز سخنان او را بگشاید؛ 7- فردوسی هم چون ناصرخسرو در ستایش خاندان پیامبر, از تعبیر «اهل بیت» استفاده می کند و برخلاف بسیاری از مورخان و جغرافی دانان سنی مذهب که چون از شهر توس سخن می گویند, یادی هم از امام رضا (ع) می کنند, اشاره ای به این امام نمی کند که در نزدیکی او مدفون است. اگر چنین می کرد, دلیلی بر دوازده امامی بودن او می شد.

استنادها

  • ثبت نشده است.
  • ارجاعات

  • ثبت نشده است.
  • استناددهی

    APA: کپی

    اردستانی رستمی، حمیدرضا. (1394). فردوسی, ناصرخسرو و اسماعیلیه. پژوهشنامه ادب حماسی (پژوهش نامه فرهنگ و ادب، 11(19)، 67-98. SID. https://sid.ir/paper/140495/fa

    Vancouver: کپی

    اردستانی رستمی حمیدرضا. فردوسی, ناصرخسرو و اسماعیلیه. پژوهشنامه ادب حماسی (پژوهش نامه فرهنگ و ادب[Internet]. 1394؛11(19):67-98. Available from: https://sid.ir/paper/140495/fa

    IEEE: کپی

    حمیدرضا اردستانی رستمی، “فردوسی, ناصرخسرو و اسماعیلیه،” پژوهشنامه ادب حماسی (پژوهش نامه فرهنگ و ادب، vol. 11، no. 19، pp. 67–98، 1394، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/140495/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.
  • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.
  • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button