مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مقاله مقاله نشریه

مشخصات مقاله

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

video

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

sound

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

نسخه انگلیسی

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید:

3,004
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

دانلود:

1,009
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

استناد:

اطلاعات مقاله نشریه

عنوان

بررسی ترانه سرایی در ادبیات فارسی تا دوره مشروطیت ایران

صفحات

 صفحه شروع 179 | صفحه پایان 193

چکیده

 ترانه در لغت به معنای خرد, تر و تازه از ریشه اوستایی تئورونه, اصطلاحی عام بوده است که بر انواع قالب های شعری ملحون یا همراه موسیقی به ویژه فهلویات, دو بیتی, رباعی و بیت اطلاق می شده است. با توجه به ریشه باستانی ترانه ها, کهن ترین اشعار فارسی در میان این نوع ادبی یافت شده است. در سروده های زرتشت که در گات ها ثبت شده, به عنوان اولین بارقه های روحیه ایرانی نمود پیدا می کند. روش پژوهش حاضر تجزیه و تحلیل داده ها و توصیفی بوده است. در این جستار پس از بیان و تعریف ترانه, ترانه سرایی تا دوره مشروطیت بررسی می شود و به ویژگی های وزن ترانه, زبان ترانه و درون مایه آن پرداخته می شود. در سده های هشتم و نهم هجری قمری تصنیف به جای قول و غزل ترانه (فروداشت) به کار می رفته است, پیش از آن به معنی آهنگسازی معمول بوده و به تدریج به معنی شعر و غزلی که متناسب و همراه با موسیقی ساخته شده باشد, مصطلح شده است. تصنیف از قرن دهم به بعد به شعری اطلاق می شود که همراه با موسیقی خوانده می شود و گاه وزن عروضی دارد و کم و بیش قافیه نیز در آن به کار رفته است, یکی از بارزترین ویژگی آن تصنیف کردن (ساختن) است و غالبا تا دوره صفویه هماهنگ با شعر عروضی بوده است, ولی بعد از آن دوره تا حدی از وزن عروضی آزاد گشته است. تصنیف به صورت امروزی از دستاوردهای انقلاب مشروطیت است. زبان ترانه ساده و صمیمی است و درون مایه های آن معمولا توده ای, عامیانه و احساسی است.

استنادها

  • ثبت نشده است.
  • ارجاعات

  • ثبت نشده است.
  • استناددهی

    APA: کپی

    محمدپور، محمدامین. (1392). بررسی ترانه سرایی در ادبیات فارسی تا دوره مشروطیت ایران. زبان و ادب فارسی، 5(14)، 179-193. SID. https://sid.ir/paper/203429/fa

    Vancouver: کپی

    محمدپور محمدامین. بررسی ترانه سرایی در ادبیات فارسی تا دوره مشروطیت ایران. زبان و ادب فارسی[Internet]. 1392؛5(14):179-193. Available from: https://sid.ir/paper/203429/fa

    IEEE: کپی

    محمدامین محمدپور، “بررسی ترانه سرایی در ادبیات فارسی تا دوره مشروطیت ایران،” زبان و ادب فارسی، vol. 5، no. 14، pp. 179–193، 1392، [Online]. Available: https://sid.ir/paper/203429/fa

    مقالات مرتبط نشریه ای

    مقالات مرتبط همایشی

  • ثبت نشده است.
  • طرح های مرتبط

  • ثبت نشده است.
  • کارگاه های پیشنهادی






    بازگشت به بالا
    telegram sharing button
    whatsapp sharing button
    linkedin sharing button
    twitter sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    email sharing button
    sharethis sharing button