جنگل «خیرود کنار» در 7 کیلومتری شرق «نوشهر» با وسعت 9000 هکتار منطقه ای با اهمیت برای مطالعه و تحقیق و به عنوان یک مرکز نمونه مطالعاتی مطرح است. از عوامل مهم پژوهش در امر احیای جنگل، شناسایی و طبقه بندی خاک ها و بررسی عوامل محدودیت زاست. بعد از تعیین شکل اراضی، قسمت هایی به عنوان واحدهایی از اراضی مشخص گردیدند و در این واحدها اقدام به حفر برش گردیده است. در برش ها به عنوان نقاط مطالعاتی فاکتورهایی چون: «رنگ، عمق، بافت، ساختمان، سنگ ریزه، مواد آلی، عمق سلوم، سخت دانه ها و …» بررسی شده و تجزیه های آزمایشگاهی از قبیل «اسیدیته، هدایت الکتریکی، آهک و …» مشخص گردید. شناسایی ده نوع خاک که متعلق به رده های «Mollisol Inceptisols، Entisol » بودند مشخص گردید و معادل ایرانی و «F.A.O» آن ها نیز تعیین شد. به علاوه طبقه بندی اراضی در منطقه جنگلی تحت مطالعه انجام شد و فاکتورهای محدودیت زا با فرمول معین شدند و در نهایت درجات اراضی و نقشه های واحدهای خاک ها و واحدهای اراضی تعیین گردیدند.

یکی از مسائل و مشکلات میوه انار در ایران نگهداری و عرضه نامناسب آن می باشد.از عوامل مهمی که در امر نگهداری میوه انار در انبار نقش اساسی دارند و ضروری است که در مورد آنها تحقیق و بررسی شود، نوع رقم و درجه حرارت انبار و رابطه این دو با یکدیگر است.مطالعه حاضر در سالهای 69-1368 جهت بررسی اثر دما بر روی برخی خواص انبارداری چهار رقم از انارهای ساوه که بیشترین سطح زیر کشت را در منطقه دارا بوده و دارای خواص مناسب انبارداری هستند؛ انجام شده و اثرات درجات مختلف برودت در ارتباط با افزایش دوره نگهداری انار در سرخانه در مقایسه با انبار معمولی مورد بررسی قرار گرفتند. ارقام مورد مطالعه عبارتند از: ملس ترش، ساوه هندس، شیرین پاییزه (یزدی) و پوست سفید ترش (یزدی) که از باغی در منطقه آغلک و هندس ساوه انتخاب شده اند. نمونه ها در برودتهای 1+، 4+ و 7+ درجه سانتیگراد قرار گرفته و با شاهد که در هوای معمولی اتاق انبار شده است مقایسه گردیده اند.صفات مورد مطالعه از ابتدای انبارداری تا آخرین مرحله نگهداری به تناوب هر 45 روز یکبار اندازه گیری شده اند. برخی از این اندازه گیریها عبارتند از: درصد کاهش وزن میوه ها، درصد وزن دانه های نسبت به کل میوه، وزن صددانه، درصد قند (مقدار کل مواد جامد قابل حل)، درصد وزن خشک عصاره، PH آب میوه، درصد اسیدیته قابل تیتراسیون، نسبت درصد مواد جامد قابل حل به اسیدیته قابل تیتراسیون به عنوان شاخص طعم و مزه دانه ها، شدت رنگ عصاره و غیره، همچنین صفات کیفی وضعیت ظاهری میوه ها و دانه ها از لحاظ بازارپسندی، کیفیت خوراکی، میزان و شدت پوسیدگی میوه ها و صدمات ناشی از سرما نیز با استفاده از پانل تست مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج بدست آمده نشان می دهد میزان کاهش وزن میوه ها در پایان دوره انبارداری در سردخانه +1oC، برابر با 8.18 درصد بوده که در مقایسه با انبار معمولی با کاهش وزن 30.37 درصد، کمترین افت محصول را داشته است. کیفیت ظاهری میوه ها و دانه ها و بازار پسندی و همچنین کیفیت خوراکی میوه ها در پایان دوره انبارداری، در سردخانه +1oC از بقیه تیمارها مطلوبتر بوده است. میزان PH کلیه ارقام در طول دوره های مختلف انبارداری در هر چهار محل نگهداری، افزایش یافته ولی میزان افزایش آن در سردخانه +1oC بطئی ترو در انبار معمولی، شدیدتر بوده است. مقدار اسیدیته قابل تیتراسیون در ارقام مختلف متفاوت بوده و در طول دوره انبارداری کاهش یافته به طوری که در تجزیه مرکب، مقدار آن از 1.02 به 0.77 تنزل نموده است.صدمات ناشی از سرما بر روی پوست و دانه میوه ها تا مدت 4.5 ماه نگهداری در هیچکدام از تیمارها مشاهده نگردید. اثر نوع رقم بر روی صفات درصد وزن دانه ها، وزن صددانه، شدت رنگ عصاره، شاخص طعم، کیفیت ظاهری و بازارپسندی میوه ها و دانه ها و صدمه سرما، نیز معنی دار شده است. طول مدت انبارداری بر روی صفات کاهش وزن، وزن صد دانه، PH، اسیدیته قابل تیراسیون و شاخص طعم در سطح %1 اثر معنی دار داشته است. اثر متقابل دما با طول دوره انبارداری بر روی درصد کاهش وزن، وزن صد دانه، قند، ماده خشگ عصاره و PH از نظر آماری معنی دار گردیده است.بین درصد مواد جامد قابل حل با درصد کاهش وزن میوه، درصد وزن دانه ها و ماده خشک عصاره و همچنین بین میزان PH با شاخص طعم، هبستگی معنی دار مثبت در سطح 99% وجود داشته است. بین شاخص طعم با اسیدیته قابل تیتراسیون، همبستگی منفی موجود بوده است.با توجه به نتایج آزمایشات و بررسی های آماری انجام شده، رقم ملس ترش از بهترین عمر انباری برخوردار بوده و جهت انبارداری از بقیه ارقام مناسبتر است. همچنین در مجموع، انبار 1+ درجه سانتیگراد بر سایر انبارها ارجحیت دارد.

از عوامل مهمی که در امر نگهداری سالم میوه انار در انبار نقش اساسی دارند نوع رقم و درجه حرارت انبار و ارتباط این دو با یکدیگر است. مطالعه حاضر در سال های 1368-69 برای بررسی اثر دما بر روی برخی خواص انبارداری چهار رقم از انارهای ساوه که بیش ترین سطح زیر کشت را در منطقه دارا بوده و دارای خواص مناسب انبارداری هستند، انجام شده و اثرات درجات مختلف (با تغییر برودت) در افزایش دوره نگهداری انار در سردخانه در مقایسه با انبار معمولی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان می دهد میزان کاهش وزن میوه ها در پایان دوره انبارداری در سردخانه +1oC، برابر با 8.18 درصد بوده که در مقایسه با انبار معمولی با کاهش وزن30.7 درصد، کمترین افت محصول را داشته است.کیفیت ظاهری میوه ها و دانه ها و بازار پسندی و همچنین کیفیت خوراکی میوه ها در پایان دوره انبارداری، در سردخانه +1oC از بقیه تیمارها مطلوب تر بوده است. میزان PH کلیه ارقام در طول دوره های مختلف انبارداری در هر چهار محل نگهداری، افزایش یافته ولی میزان افزایش آن در سردخانه +1oC کندتر و در انبار معمولی، شدیدتر بوده است. مقدار «اسیدیته قابل تیتراسیون» در ارقام مختلف، متفاوت بوده و در طول دوره انبارداری کاهش یافته به طوری که در تجزیه مرکب، مقدار آن از 7.02 به0.77 کاهش یافته است.

اسید فوماریک، [ترانس-1 و 2-اتیلن دی کربوکسیلیک اسید، C4H4O4] جامدی است با کریستالهای بی رنگ و نقطه ذوب 287oC که جاذب الرطوبه نبوده و به طور جزیی در آب سرد محلول می باشد. یک اسید قوی آلی بوده و نمکهای پایداری تشکیل میدهد. رفتار شیمیایی اسید فوماریک دقیقا آن چیزی است که از ساختمان آن انتظار می رود. گروههای کربوکسیل رفتار طبیعی داشته و پیوند دوگانه واکنشهای افزایشی معمول را انجام میدهد. شیمی آن شبیه با مالئیک اسید بوده، ولیکن همانطوریکه انتظار می رود به لحاظ شیمی فضایی آن، پایداری ترمودینامیکی بیشتری دارد.اسید فوماریک بطور گسترده ای در طبیعت (در هر دو جهان جانوران و گیاهان) و معمولا در غلظت پایین وجود دارد. از آنجاییکه بآسانی سوخت و ساز میشود، آنرا در چرخه متابولیسمی کربوهیدراتهای معمول قرار داده و همانطوریکه می توان انتظار داشت، غیر سمی بوده و بسرعت بدون هیچ محدودیتی برای استفاده های غذایی در امریکا تصویب شده است.کاربردهای اسید فوماریک به سه دسته تقسیم می شوند: بعنوان واسطه، جاییکه یک یا چند گروه فعال استفاده میشود تا یک گونه شیمیایی مجزای مشخص را ایجاد کند. بعنوان یک جز در سیستم های پلاستیک و رزین ها، جاییکه ترکیبات با وزن مولکولی بالا با استفاده از تمامی گروههای واکنش دار بدست میاید، و در مواد غذایی جاییکه اسیدیته و سمی نبودن فاکتورهای مناسب هستند.اسید فوماریک می تواند بصورت تجارتی از طریق تخمیر و یا روشهای سنتزی شیمیایی تولید گردد. ایزومزاسیون اسید مالئیک، اکسیداسیون فروفورال، بنزن و فوران، از جمله شیمیایی تولید اسید فوماریک بوده که برخی از آنها تجارتی میباشند.در این تحقیق کاربردها و روشهای مختلف سنتزی اسید فوماریک بررسی و پیش بینی میشود که با توجه به داخلی بودن و قیمت مواد اولیه استفاده از ضایعات ائیدرید مالئیک (پتروشیمی فارابی-بندر امام) و فورفورال (که در برنامه تولید کارخانه کشت و صنعت کارون قرار دارد) توجیه اقتصادی خوبی را بهمراه داشته باشند.

در این تحقیق، امکان تولید ماست سویا با استفاده از آب پنیر مطابق با ذایقه ایرانی در سه مرحله بررسی گردید. در مرحله اول تاثیر واریته سویا (پرشینگ و ویلیامز)، نسبت استخراج (1:6، 1:8 و 1:10)، درصد آب پنیر (0، 10، 20، 30 و 40% بر اساس ماده خشک) و دمای تبخیر (25oC و 41oC) بر روی صفات کمی (درصد مواد جامد، pH و اسیدیته) و کیفی (طعم، قوام، رنگ، ظاهر و رایحه) ماست سویا مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله دوم، نمونه انتخاب شده در مرحله قبل با چهار فرمولاسیون مختلف (ماست سویای ساده، حاوی 3% شکر، 3 % شکر و 0.01% وانیل و ماست میوه ای حاوی 3% شکر و 5% کنسانتره سیب) تولید و به همراه ماست پاستوریزه لبنی به تعداد یک صد نفر از چشنده ها داده شد تا علاوه بر تعیین بهترین فرمولاسیون و درصد پذیرش ماستهای مختلف، ماست لبنی با ماست سویا مقایسه گردد. در مرحله سوم نیز شاخصهای مصرف محصول تعیین شد.نتایج این تحقیق نشان داد که بهترین محصول با استفاده از واریته پرشینگ، نسبت استخراج 1:8، میزان 20 درصد آب پنیر و دمای تبخیر 25oC به دست می آید. در این میان، نمونه ماست سویای ساده با به دست آوردن 84% پذیرش، به عنوان بهترین فرمولاسیون شناخته شد. به علاوه اختلاف معنی داری میان ماست لبنی با ماست سویای ساده دیده نشد (P<0.05).

طرح تحقیقاتی بررسی اثرات نوع بسته بندی، و مدت نگهداری دو رقم زیتون زرد و روغنی قبل از فرآیند روغن کشی و تاثیر آنها در کیفیت و کمیت روغن استخراج شده در سال 1374 و 1375 در منطقه رودبار انجام شد. زیتونها به دو روش چوب چین و دست چین برداشت شدند.زیتونهای زرد و روغنی در سه نوع بسته بندی جعبه پلاستیکی، جعبه چوبی و گونی پلاستیکی و در زمان های نگهداری 24 ساعت بعد از برداشت، 5 روز، 10 روز، 15 روز، 20 روز، 30 روز، 45 روز و 60 روز در شرایط محیط نگهداری شدند. اثرات روش استخراج روغن از میوه زیتون (هیدرولیکی و سانتریفوژ)، و اثرات روش آزمایشگاهی اولئومتری بر روی کیفیت و کمیت روغن استحصال شده مورد ارزیابی قرار گرفت.بطور کلی اثرات نوع بسته بندی، مدت نگهداری، روش استخراج، روش برداشت بر روی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی روغن زیتونهای زرد و روغنی و همچنین اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع مورد بررسی قرار گرفت. برای مقایسه خصوصیات کیفی روغن زیتون از طرح آماری فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی و آزمون T-test استفاده شد. سپس اثرات متقابل عوامل موثر در خواص فیزیکی و شیمیایی روغن استحصالی از دو واریته مورد ارزیابی قرار گرفت. مدت نگهداری و نوع بسته بندی بر روی میزان استحصال روغن در سطح 0.05 معنی دار بوده و میزان روغن استحصالی در 24 ساعت بعد از برداشت و 15 روز بعد از برداشت مشابه یکدیگر بودند. اما در تیمار نگهداری 30 روز پس از برداشت درصد روغن استحصالی افزایش یافته است.نتایج آماری نشان دادند که نوع بسته بندی مانند جعبه چوبی و جعبه پلاستیکی باعث افزایش میزان روغن استحصالی در زیتون گشته اند (طی مدت 24 ساعت، 15 روز و 30 روز). یکی از پارامترهای مهم تاثیر زمان و نوع بسته بندی و واریته بر روی افزایش اسیدیته (اندیس اسیدی) بوده است. نتایج آماری نشان دادند که تفاوت میزان اسیدیته در طول مدت نگهداری دو واریته زیتون (از مدت 24 ساعت تا 30 روز) در سطح 0.05 معنی دار بوده و میزان اسیدیته افزایش یافته است. میزان افزایش اسیدیته و نوع بسته بندی میوه زیتون متفاوت بوده میزان اسیدیته در روغن زیتون که در جعبه پلاستیکی بسته بندی شده بود. در واریته های زرد و روغنی در سطح 0.05 تفاوت معنی داری دارد میزان اندیس پراکسید با توجه نوع بسته بندی در طی مدت نگهداری در دو واریته میوه زیتون افزایش یافته و در گونی پلاستیکی و جعبه چوبی در سطح 0.05 معنی دار است اما در جعبه پلاستیکی در سطح 0.05 معنی دار نیست. این اعداد با کدکس استاندارد بین المللی روغنهای زیتون تطابق دارد.مدت نگهداری میوه زیتون در طی 30 روز در محیط و به صورت بسته بندی شده در جعبه پلاستیکی و چوبی تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی کیفیت اسیدهای چرب غیر اشباع نمی گذارد. اما با افزایش زمان ماندگاری و افزایش اسیدیته (اسید چرب آزاد) میزان اسیدهای چرب غیر اشباع کاهش خواهد یافت نتایج آماری نشان می دهد که زمان در کاهش اسیدهای چرب غیر اشباع در سطح 0.05 در واریته های مختلف و نوع بسته بندی در سطح 0.05 دارای تفاوت معنی دار می باشد.روش استخراج روغن در واریته های میوه زیتون و مدت نگهداری میوه قبل از استخراج روغن موثر بوده است با استفاده از روش پرس میزان روغن باقی مانده در کنجاله در جعبه پلاستیکی در واریته روغنی 12.13% اما میزان روغن باقی مانده در کنجاله در گونی پلاستیکی و واریته روغنی بیش از این مقدار است.در تیمار زمان مناسب برداشت در دو تکرار به فاصله دو هفته مشخص گردید که میزان روغن استخراج شده از میوه هایی که دیرتر برداشت شده بودند بیشتر بوده است. البته جهت تعیین مناسب ترین زمان برداشت از نظر میزان روغن استحصالی نیاز به بررسی بیشتری می باشد. هرچند که پارامترهای دیگری نیز از جمله کارگر ماهر، منطقه مورد برداشت شرایط آب و هوایی فصل برداشت ظرفیت کارخانه های روغن کشی و... نیز در تعیین زمان برداشت موثر می باشند.