هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی همبودی مرضی اختلالهای خلقی و اضطرابی در معتادان بستری و مقایسه آن با افراد بهنجار بود. روش: در این پژوهش، 50 نفر معتاد بستری در یک مرکز درمانی غرب کشور با 50 نفر آزمودنی بهنجار که از نظر برخی ویژگیهای جمعیت شناختی با یکدیگر همتا شده بودند مورد مصاحبه و ارزیابی تشخیصی قرار گرفتند. ارزیابی و تشخیص همبودی اختلالهای خلقی و اضطرابی در معتادان خود معرف دست کم دو هفته پس از بستری شدن بیمار و فروکش کردن علایم دوره ترک و در پایان دوره سمزدایی با به کارگیری ابزارهای BDI و STAL-Y به عنوان ابزار غربالگری و نیز فهرست وارسی نشانهها بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV و قضاوت بالینی روانپزشک انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که 3/72% معتادان مورد بررسی به ترتیب واجد ملاکهای تشخیصی اختلالهای خلقی واضطرابی (غیر از اختلال مصرف مواد) بودند. در میان اختلالهای خلقی و اضطرابی، افسردگی اساسی و اختلال اضطراب منتشر (به ترتیب 66% و 12%) شایع ترین اختلالها بودند.

آزار عاطفی که یکی از اَشکال سوءاستفاده روانی است، به سلسله رفتارهای عمدی اطلاق می شود که در بستر یک رابطه صمیمی از سوی فرد مورد اعتماد قربانی اعمال شده و باعث ورود تاثیرات روحی و عاطفی نظیر بی ثباتی خلقی یا از دست دادن عزت نفس می شود. در حقوق کیفری ایران و انگلستان، قانونگذار، برخی رفتارهای مبتنی بر آزارگری عاطفی را مشمول ضمانت اجراهای کیفری قرار داده است. ازجمله می توان به بند اول ماده 500 مکرر از قانون مجازات اسلامی (کتاب پنجم تعزیرات) مصوب 1399 و در انگلستان ماده 76 قانون جرایم خطرناک مصوب 2015 میلادی اشاره کرد. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی با رویکردی تطبیقی با استفاده از منابع کتابخانه ای نگارش شده است.

هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر تاب آوری، ناگویی هیجانی و احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار شهر کرمانشاه بود. طرح تحقیق این پژوهش از نوع شبه آزمایشی به شیوه پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را زنان سرپرست خانوار مرکز مشاوره اکسیر کرمانشاه بود. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از زنان سرپرست خانوار شهر کرمانشاه بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. بدین صورت از بین کسانی که تمایل شرکت در مداخله به همراه ملاک های ورود به مطالعه را داشتند، به روش نمونه گیری دردسترس 40 نفر با توجه به ملاک های ورود و خروج پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت و گروه کنترل هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه ی تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003)، ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، 1994) و احساس تنهایی (اشر، هایمل و رنشاو، 1984) بود. درمان مبتنی بر شفقت به صورت گروهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای و دو بار در هفته اجرا شد. داده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 با احتمال 05/0 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که این درمان نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بر تاب آوری، ناگویی هیجانی و احساس تنهایی زنان سرپرست خانوار اثربخش بوده اند (05/0P<). نتایج نمایان گر افق های جدیدی در مداخلات روان شناختی است و می توان از این درمان به عنوان یک روش درمانی مؤثر استفاده کرد.

0

مقدمه. بیماری روانی در ردیف اولین عوامل از کارافتادگی به شمار می رود که عملکرد اجتماعی فرد مبتلا را در ابعاد خانوادگی، زناشویی، شغلی و تحصیلی تحت الشعاع خود قرار می دهد. تلفیق شیوه های درمانی ارگانیک و غیرارگانیک در دو دهه اخیر توجه متخصصین بهداشت روان را به خود معطوف داشته و آموزش خانواده و درمان بیمار به طور همزمان امری ضروری شناخته می شود. مطالعه حاضر به منظور تعیین اثرات احتمالی نگرش، دانش و مهارتهای خانواده بر عملکرد اجتماعی دو دسته بیماران روانی یعنی مبتلایان به اسکیزوفرنیا و اختلالات خلقی طراحی گردید.روشها. اعضای کلیدی خانواده های 170 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا و 174 بیمار مبتلا به اختلالات خلقی بر اساس روش چهارگروهی تجربی- کنترل سولمون در دوره آموزشی چهار هفته ای مبتنی بر طرح درسی مشخص شرکت جستند. برنامه آموزشی مشتمل بر ماهیت و علل بیماری روانی و نحوه برخورد با رفتارهای کلامی و غیرکلامی بیمار بود. سطح عملکرد خانواده ها، نگرش خانواده ها نسبت به بیماری روانی، مهارت آنها در برخورد با رفتارهای کلامی و غیرکلامی بیمار و بالاخره درجه سازگاری اجتماعی بیماران آنها به کمک ابزارهای معتبر پس از 6 ماه و 18 ماه مداخله ارزیابی و با وضعیت قبل از مداخله مقایسه شدند.نتایج. تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از تغییراتی در امتیازات خانواده ها در ابعاد عملکرد نگرش و مهارت و همچنین درجه سازگاری اجتماعی بیماران بوده که این تغییرات در ابعاد فوق الذکر در همه مراحل مختلف ارزیابی و برای همه گروههای تجربی- کنترل و هر دسته بیماران یکسان نبود. تغییر در سازگاری اجتماعی بیماران اسکیزوفرن تدریجی بوده و تفاوت معنی داری در بین امتیازات گروههای تجربی و کنترل دیده نشد. در حالی که مبتلایان به اختلالات خلقی در مرحله سوم ارزیابی به طور معنی دار امتیازات بالاتری نسبت به مراحل قبل در بعد سازگاری اجتماعی کسب نموده اند.بحث. مطالعه حاضر بار دیگر تاکید کننده اهمیت درمان غیردارویی و بالاخص آموزش خانواده به عنوان یک مکمل درمانی در پیش آگهی اختلالات روانی می باشد. به دور از این ادعا که آموزش خانواده کلید حل معما باشد، مطالعه حاضر تا حدودی روشن کننده تاثیر ارتباط درمانگر، بیمار و خانواده در افزایش توانمندی بیمار روانی در درازمدت می باشد.

افسردگی یکی از عمده ترین اختلالات خلقی است که موجب غیرفعال شدن و کاهش راندمان کاری کارکنان شده و تاثیر منفی بر روی دیگر افراد خانواده می گذارد. به علاوه این عارضه موجب زیان اقتصادی و اجتماعی فراوانی در محیط کار شده و سلامت نیروی کار را به خطر می اندازد. این تحقیق با هدف تعیین میزان شیوع افسردگی و ارتباط آن با فاکتورهای مهندسی انسانی از قبیل نوع شغل، درآمد، شیفت کاری، نحوه انجام کار، سابقه حادثه، میزان رضایت از شغل، محل کار، همکاران و سایر استرس های ویژه محیط کار از جمله شغل دوم، حجم کار، ترس از خطرات ناشی از کار، مسئولیت ویکنواختی کار و ... انجام گرفته است. در مجموع 332 نفر از کارکنان سنگ آهن مرکزی ایران با تکمیل پرسشنامه تست بک جهت تعیین میزان افسردگی و پرسشنامه مربوط به فاکتورهای مهندسی انسانی در این تحقیق شرکت نمودند. از نتایج تحقیق می توان به وجود 3.66% افسردگی شدید (13 نفر)، 12.99% افسردگی متوسط (43 نفر)، 25.68% افسردگی خفیف (85 نفر) اشاره نمود. ارتباط افسردگی با سن با P<0.005، تحصیلات با P<0.02، نوع شغل با P<0.01، امید به آینده شغلی با P @ 0، با آزمون آنالیز واریانس معنی دار شده است. ضمنا ارتباط میزان افسردگی با سایر متغیرها از جمله وضعیت تاهل، محل سکونت، وضعیت حقوق، شغل دوم، مسئولیت در کار، نارضایتی از همکاران، حجم کار، ترس از خطرات ناشی از کار و ... معنی دار نشده است.