رسپتورهای استروئیدی، فاکتورهای رونویسی وابسته به لیگاند می باشند. این رسپتورها زیرخانواده ای از ابرخانواده رسپتورهای هسته ای می باشند. اعتقاد بر این است که رسپتورهای هسته ای از یک رسپتور اجدادی مشترک در طی تکامل مشتق شده اند و همگی دارای ساختاری مشترک، شامل پنج ناحیه اصلی می باشند. این رسپتورها از نظر عملکرد به دو گروه رسپتورهای همودیمر و هترودیمر تقسیم می شوند. این رسپتورها بر اساس جایگاه خود در هسته یا سیتوپلاسم از طریق مسیرهای متفاوتی فعال می گردند. مطالعات اخیر نشان دهنده تنظیم miRNA ها بوسیله رسپتورهای استروئیدی و متقابلا کنترل بیان و عملکرد رسپتورهای استروئیدی توسط miRNA ها می باشد. در این مطالعه، مکانیسم های مولکولی این رسپتورها، ارتباط آن ها با miRNA ها و بیماری های ژنتیکی مرور شده است.

microRNA ها (miRNA ها) گروهی از RNA های غیر کدکننده کوچک هستند که روی بیان ژن اثر می گذارند. آنها این عمل را از طریق جفت شدن با توالی مکمل در mRNA هدف که معمولا در ´UTR3 آن واقع شده است انجام می دهند. این دسته از RNA ها در سال 1993 کشف شدندو نقش های بسیار مهم و وسیعی را در موجودات مختلف ایفا می نمایند. ابتدا تصور بر این بود که ژن های کدکننده miRNA ها در نواحی بین ژنی واقع شده اند اما مطالعات اخیر نشان می دهد که در پستانداران اغلب این ژن ها در واحدهای خاص نسخه برداری (TUs) واقع هستند و توسط  RNA pol II رونویسی می شوند. محصول رونویسی باید پردازش شود تا به miRNA بالغ تبدیل شود و در نهایت اثر خود را روی بیان ژن اعمال نماید. در سال 2005 اولین گزارش در مورد نقش آن ها در سرطان پستان منتشر و نشان داده شد که miRNA های متعددی در این سرطان به طور نامناسب بیان می شوند. از میان مکانیسم هایی که می تواند باعث این عدم بیان مناسب گردد اپی ژنتیک، تغییرات کروموزومی، پلی مورفیسم ها و یا نقص در پروتئین های پردازش کننده را می توان برشمرد. در واقع این RNA ها می توانند به عنوان انکوژن و یا سرکوبگر تومور عمل کنند. اکنون تلاش دانشمندان بر این است که بتوانند از miRNA علاوه بر تشخیص و طبقه بندی سرطان ها، در درمان آن ها نیز استفاده کنند که در این زمینه به موفقیت هایی نیز دست یافته اند.

با وجود پیشرفت در تشخیص و درمان، بیماری سرطان یکی از عوامل مهم مرگ و میر در دنیاست. علاوه بر عوامل ژنتیکی و محیطی عوامل اپی ژنتیکی هم در اتیولوژی سرطان دخیل هستند. اخیرا معلوم شده است که microRNA ها- یک گروه از RNA های کوچک غیرکد کننده- ارتباط نزدیکی با بیماری های مختلف از جمله سرطان دارند. MicroRNA ها بیان ژن در یوکاریوت ها را از طریق مهار ترجمه یا تخریب mRNA تنظیم می کنند که این کار را با جفت شدن نسبی با انتهای ′3 مربوط به mRNA (3′UTR) مورد هدف انجام می دهد. به دلیل پتانسیل microRNA در هدف قرار دادن تعداد زیادی از mRNA ها این دسته اولیگونوکلئوتیدهای 19-25 تایی تقریبا در تمام پدیده های بیولوژیکی شامل تنظیم چرخه سلولی، رشد سلولی، آپوپتوزیس، تمایز سلولی و پاسخ به استرس نقش دارند. شواهد روز افزون حاکی از آن است که microRNA ها در زیست شناسی سرطان نقش مهمی دارند و مطالعات اخیر نقش انکوژنی و بازدارنده توموری microRNA ها را در سلول های سرطانی تایید کرده اند و نشان داده اند که بیان این microRNA ها خود می توانند توسط انکوژن ها و بازدارنده های توموری تنظیم شوند. احتمال می رود که بیان microRNA ها هم در in vitro و هم در in vivo از طریق سنتز مولکول های pre-microRNA یا اولیگونوکلئوتیدهای آنتی سنس می توانند تنظیم شوند که دورنمای امیدوارکننده ای برای درمان سرطان است.

microRNA ها مولکول های کوچکی می باشند که ترجمه را مهار کرده یا سبب تخریب RNAپیامبر می شوند. فرایندهای وابسته به RNA جهت سنتز پروتئین های عملکردی و ساختاری سلول های یوکاریوتی ضروری می­ باشند. در یوکاریوت ها این پروسه با رونویسی از DNA در هسته آغاز و با ترجمه RNA پیامبر به پروتئین در سیتوپلاسم خاتمه پیدا می­ کند و در نهایت RNA پیامبر تخریب می­ شود. در فرایند پروتئین سازی مراحل مختلفی از جمله: پوشش '5، پلی­ آدنیلاسیون، پردازش، خروج هسته ای و انتقال سیتوپلاسمی اتفاق می افتد که تمام این مراحل تنظیم شده تا یک بیان مطلوب صورت گیرد. به دلیل اهمیت زیادRNA درتنظیم سنتز پروتئین، واضح است که پاتوژنز قارچ­ ها به شدت به فرایندهای وابسته به RNA جهت کنترل عفونت متکی می باشد. RNA مداخله گر شامل RNA های دورشته ای کوچک در قارچ ها می باشد که یا توسط ژنوم اصلی قارچ یا طی فرایند ترجمه ایجاد می شوند و نقش کلیدی در خاموش سازی RNA دارد. مایکوویروس ها نیز دسته ای از RNAهای دورشته ای کوچک هستند که سبب تغییر عملکرد و حتی تغییرات فنوتایپیک در قارچ ها می گردند و در پاتوژنز قارچ نقش کلیدی دارند. مطالعات اخیر استفاده از واکسن های RNA را در درمان عفونت های قارچی موثر می­ دانند. هدف از این مطلعه مروری بررسیMicroRNA قارچی و نقش آن ها در بیماریزایی، تحریک سیستم ایمنی و همچنین تنظیم سنتز پروتیین می باشد. این مقاله مروری در سال 96 انجام شده و اطلاعات موجود در آن از پایگاه های اطلاعاتی معتبر نظیر PubMed، Google Scholar و Web of Science جمع آوری گردیده است و بنا به اهمیت کلیدی انواع RNA در ساز و کارهای سلول­ های قارچی، به بررسی انواع RNA و عملکرد آن­ ها و همچنین بررسی اینکه این مولکول ها چطور می توانند به عنوان یک ابزار مفید در مطالعات قارچ شناسی به ویژه ایمونوتراپی عفونت های قارچی مورد استفاده قرار گیرند پرداخته است.

گرچه بیش از 98 درصد ژنوم مهره داران رونوشت برداری می شود، ولی اغلب آن به پروتئین ترجمه نشده و RNA غیر کد کننده محسوب می شود. miRNAها دسته ای از RNA های غیر کد کننده است که طولی در حدود 22 نوکلئوتید دارد و در تنظیم بسیاری از فرآیندهای سلولی از جمله رشد، تکثیر، تمایز، چرخه سلولی، مرگ سلولی برنامه ریزی شده و متابولیسم نقش دارد. همچنین نقش این مولکول ها در ایجاد بسیاری از بیماری های انسانی از جمله انواع مختلفی از سرطان ها و اختلالات قلبی عروقی به اثبات رسیده است. کشف و تعیین عملکرد miRNA های جدید دستاورد بسیار مهمی محسوب می شود. miRNA هایی که بیان کمی دارد یا در زمان یا بافت خاصی بیان می شود با روش های آزمایشگاهی رایج به راحتی شناسایی نمی شود. بنابراین نرم افزارهای بیوانفورماتیکی زیادی برای پیش بینی وجود ساختارهای شبه پیش سازهای miRNA در ژنوم انسان طراحی شده است. همچنین نرم افزارهایی طراحی شده است که با پیش بینی ژن های هدف miRNA راه را برای درک عملکرد این عوامل در سلول هموار می سازد. در مقاله حاضر تلاش می شود که روش های کارآمد بیوانفورماتیکی و آزمایشگاهی که برای پیش بینی و کشف miRNA های جدید و اهداف ژنی آن ها در ژنوم انسان استفاده می شود، معرفی شود.

1با وجود پیشرفت های اخیر در روش های تشخیصی و درمانی، هنوز میزان مرگ و میر ناشی از سرطان در جهان بالا است. تشخیص دیرهنگام و مقاومت دارویی را می توان از دلایل اصلی مرگ و میر بالای بیماران سرطانی دانست. نبود روش های تشخیصی غیرتهاجمی مناسب در بیماران سرطانی با تشخیص دیرهنگام همراه است؛ بنابراین، بررسی مکانیسم های مولکولی تومورزایی برای پیشنهاد نشانگرهای تشخیصی غیرتهاجمی تومور ضروری است. MicroRNA (miRNAs)ها تنظیم کننده های کلیدی تکثیر سلولی، آپوپتوز، تمایز و مهاجرت هستند. بنابراین، اختلال در تنظیم miRNAها می تواند در پیشرفت تومور نقش داشته باشد. در این مقاله نقش miR-30e در پیشرفت تومور بررسی شد و نشان داده شده است که miR-30e بیشتر از طریق تنظیم مسیر پیام رسانی PI3K/AKT، سیستم پروتئازوم یوبیکوئیتین، فاکتورهای رونویسی، اتوفاژی و گذار اپیتلیالی-مزانشیمی (epithelial-mesenchymal transition) نقش سرکوبگر تومور را دارد. این بررسی می تواند گامی ارزشمند در جهت پیشنهاد miR-30e به عنوان یک هدف درمانی و نشانگر تشخیصی غیرتهاجمی در بیماران سرطانی باشد.