آب از سرمایه های ملی و با ارزش و در عین حال غیرقابل جایگزین هر کشور محسوب می شود. با توجه به بحرانهای خشکسالی در کشور و نیز مسایل زیست محیطی ناشی از آبهای آلوده، ضروری است برای مدیریت مصرف آب و کاهش پساب به ویژه در مورد مصرف کنندگان عمده، چاره ای جدید اندیشیده شود. در این پژوهش، ابتدا به بررسی جایگاه صنایع غذایی در میان شاخه های صنعتی از دید مصرف پرداخته شد و سپس روش های عملی به منظور کاهش مصرف آب در صنایع غذایی مطالعه و دسته بندی گردیده و دستور العمل اندازه گیری کمی و کیفی مصرف آب در واحدهای صنعتی ارائه گردید. با توجه به اینکه صنایع لبنی و روغن نباتی، حجم آب مصرفی و بار آلودگی بالای پساب دارند. شاخص های مصرف آب در این دو صنعت بررسی گردید و راهکارهای عملی برای کاهش مصرف آب و تولید پساب در آنها ارایه گردید. پیش بینی می شود با اجرای روش های پیشنهادی، مصرف آب در کارخانه لبنیات پاک، حدود 450 تن در روز و در کارخانه روغن نباتی ورامین حدود 54 تن در روز، کاهش یابد.