هدف: بررسی نقش معنویت در کار آفرینی انجام شده است. کشوری که می-خواهد توسعه یابد، باید کارآفرین داشته باشد. افرادی با علم در یک حوزه تخصّصی، قدرت ریسک پذیری بالا وخلاق و نوآور، که تمام این ها به ارزش های درونی افراد کار آفرین بستگی دارد. زندگی معنوی لزوماً به معنای تعلق به یکی از ادیان نهادینه و تاریخی نیست، بلکه به معنای داشتن نگرشی به عالم و آدم است که به انسان آرامش، شادی و امید بدهد. روش: روش پژوهش کیفی است و در این پژوهش از روش نظری داده بنیاد استفاده شده است. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه ی نیمه ساختاریافته است. یافته ها: جهان زیست های مختلف-تکثر گرایی-نسبیت گرایی هنجاری-فردیت گرایی-التقاط گرایی به عنوان عوامل علّی که بر فرآیند معنویت بر کار آفرینی تأثیر دارند، شناسایی شدند. آشنایی با مکاتب فکری و ورز شهای مثل یوگا-تجارب فقر در خانواده، وقوع جنگ تحمیلی، انقلاب اسلامی، ، سر خوردگی های دینی به عنوان عوامل میانجی شناسایی شد. رشد شخصی، رضایت فردی، از خود فراتر رفتن، شناخت خود و خدا، تحلیل هزینه –, پاداش، شناخت دیگران، کمک به دیگران به عنوان راهبردها و استقلال، نو آوری، همدلی، مسئولیت اجتماعی، خود نوشت، نوع دوستی به عنوان پیامدها استخراج شدند. نتایج: پارادایم معنویت در همه افراد وجود دارد، در جامعه سنتی نوع دینی آن مد نظر بود، اما با تحولات در جوامع، افراد تعاریف و برداشت های متفاوتی از معنویت را برای خود قرار داده اند معنویت" امری منحصر به دنیای درون انسان و منزوی کننده ی او از جهان بیرون نیست بلکه موجب افزایش شگرف نیروی زندگی و پیدایش فراانگیزه وکار آفرینی در انسان می شود.