هدف این پژوهش بررسی اثرات درمانی آلکالوئیدهای کامل گیاه اسفند در درمان تیلریوز بدخیم گوسفندی و مقایسه آنها با اثرات درمانی داروی بوپارواکوئن (بوتالکس) بر روی این بیماری است. به این منظور 15 راس بره نر سالم 6-5 ماهه انتخاب و به شیوه تصادفی به سه گروه B,A و C تقسیم شدند. مدت 5 هفته دام ها در آغل جدا و عاری از کنه، نگهداری شده و داروی ضد انگل آلبندازول دریافت داشتند. برای آلوده سازی، از روش انتقال تجربی توسط کنه ناقل استفاده گردید. گونه کنه ناقل، با استفاده از کلیدهای تشخیصی، هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم تشخیص داده شد و پس از دو نسل پرورش متوالی کنه ها در اینسکتاریوم، از آنها کلنی پاک از آلودگی راه اندازی شد. پس از آلوده سازی گوسفندان و در انقضای دوره کمون، علایم بالینی و دمای دام های هر سه گروه روزانه مشاهده و ثبت گردید. برای اندازه گیری میزان هماتوکریت، هموگلوبین و اشکال انگلی در گویچه های قرمز و سلول های لنفی، نمونه های خون و گسترش های خونی و بافتی در فواصل معین تهیه و مورد آزمایش قرار گرفتند. سه روز پس از شروع نخستین نشانه بیماری، بره های گروه A با عصاره گیاه اسفند و دام های گروه B با بوتالکس، طبق راهکارها و رفرانس های مربوطه درمان شدند. برای گروه C (شاهد) هیچگونه درمانی صورت نگرفت.نتیجه اینکه: ثبت دمای روزانه دام ها، اختلاف آماری معنی داری را بین سه گروه B,A و C نشان داد (P<0.05). همچنین در موارد درصد آلودگی گلبول های قرمز، میزان هموگلوبین و میزان هماتوکریت، بین گروه C و گروه های A و B اختلاف آماری معنی داری دیده شد (P<0.05)، ولی تفاوت بین پارامترهای ذکر شده در گروه A و گروه B در حد معنی داری نبود (P>0.05).علایم بالینی بیماری در گروه های A و B مدتی پس از درمان به تدریج مرتفع شده، اشکال شیزونتی تک یاخته ناپدید گردیدند و همگی دام ها بهبود یافتند ولی علایم بالینی بیماری در گروه C ادامه یافته و در نهایت تمام دام های این گروه تلف شدند.این نتایج می تواند نشانگر تاثیر آلکالوئیدهای کامل گیاه اسفند در درمان تیلریوز بدخیم گوسفندی باشد.