با توجه به گسترش فرهنگ تحقیق و ارایه نتایج کارهای پژوهشی در قالب مجلات علمی پژوهشی و کمبودهایی که در این زمینه احساس می شود، بر آن شدیم تا مروری بر مطالعات مرتبط با امر داوری مقالات داشته باشیم.
شکی نیست که سرنوشت آکادمیک و نتیجه زحمات بسیاری از اعضای هیات علمی به شکلی با نحوه داوری و قضاوت سایر همکاران گره خورده است. ضمن تاکید بر اینکه امر قضا و داوری در کلیه شئون دارای اهمیت و حساسیت خاصی است، شایسته است کلیه داوران محترم تعمق بیشتری روی موضوع قضاوت نموده و میانی تئوریک داوری مقالات علمی را در حد امکان مورد بحث قرار دهند.
فرآیند داوری مقالات یک مقوله حسی و ادراکی (Intutive) نیست بلکه نیاز به آموزش و تجربه ای دارد که کسب آن همیشه آسان نیست. هیات تحریریه مجلات، نیاز به نظر دقیق و کارشناسانه داوران دارند. سوال ما این است که این تجربه چگونه حاصل می شود و پاسخ این است که معمولا این تجارب با "سعی و خطا" به دست می آیند. که الزاما آسان تر از روش های علمی موجود هم نیست.
با چنین دیدگاهی سعی کردیم نظرات مختلف را در این خصوص از منابع پزشکی استخراج نموده و با جمع بندی این نظرات آن را به شکل مقاله برای اعضای محترم هیات علمی دانشگاه های ایران که در امر مهم داوری مورد دعوت قرار می گیرند، منتشر سازیم. یک داور ایده آل به منظور ارتقا کیفیت مقالات باید سوالات خوب و سازنده ای از نویسنده بپرسد و با ارایه نظرات خود از چاپ مقالات بی کیفیت و Non-Sense جلوگیری نماید. ارایه این نظرات به معنی قدرناشناسی از داورانی که تاکنون با صرف وقت بسیار، با مجلات کشورمان یا مجلات بین المللی همکاری داشته اند، نیست. ما اعتقاد داریم این یک گام و شاید گام نخست برای بهبود کیفیت داوری در کشورمان توسط ما به عنوان هیات تحریریه یا داور مجله باشد و همانند سایر مقوله های علمی و اجتماعی همواره راه بهتر شدن و ارتقا یافتن را برای آن باز می بینیم. نوشتار حاضر عمدتا ترجمه یکی از مقالات انگلیسی اثر Provenzale JM, Stanley RJ و گردآوری مختصر در این رابطه می باشد و سایر منابع ذکر شده جهت مطالعه بیشتر همکاران می باشد.